sz.borysowski

Pokój o bardzo dobrym flow. Kolejność i układ zagadek, położenie wskazówek, liczba obu tych elementów dostępnych graczom w różnych momentach rozwiązywania. To wszystko po prostu działa. Nasz czteroosobowy zespół na każdym etapie widział coś do zrobienia - w parach, pojedynczo, w szczególnych momentach rozwiązywaliśmy zagadki nawet całą czwórką.

Na podstawie jednej wizyty ciężko wyrokować, ale raczej nosi to znamiona rozsądnie przemyślanego przez twórców planu na pokój.

Ta płynność i obfitość "a-ha momentów" przy rozwiązywaniu pokoju w pełni wynagradza nieco skromniejszą realizację, niż to, co możecie zobaczyć wśród najnowszych premier, TERPECowych nominacji i innych hitów z 2023. Scenografia, o zdrowej zawartości odniesień do telewizyjnych i filmowych pierwowzorów, imponuje raczej efektywnym wspieraniem i osadzeniem w fabule zagadek niż skalą czy wizualnym przepychem. Choć znajdzie się też kilka rozwiązań z dziedziny zarządzania przestrzenią, za które należy się pokiwanie głową z respektem.

Wśród zagadek znajdziecie nieco znajomych, tradycyjnych wręcz w escape roomach elementów. Jednak ich wykorzystanie jest bardziej kreatywne niż możecie się spodziewać na podstawie doświadczeń z równolatkami Moriarty'ego. Jednocześnie można zobaczyć też kilka zagadek, których nie widziałem w innych, także nowszych, pokojach. Zwłaszcza jedną chętnie zobaczyłbym ponownie gdzie indziej, bo rozwiązywała ją inna osoba z drużyny, a wyglądała wyjątkowo fun :)

Pośród wielu pokojów o tematyce przygodowej, thrillerowej i nie daj boże horrorowej, Cicha Noc wyróżnia się już że względu na tematykę. Prezentowana historia wpisuje się w nietypowa dla eskejpów tematykę slice-of-life (obyczajową?). Ponownie w pokoju od Ticktacków jest też więcej niż wymówką dla istnienia pokoju - autentycznie angażuje, budzi emocje oraz spaja poszczególne elementy pokoju w jedną całość.

Oprawa stoi na wysokim poziomie, angażuje wiele zmysłów, podbija wrażenia z rozwiązywania zagadek i subtelnie, acz skutecznie wskazuje czy proces rozwiązywania się powiódł i/lub gdzie gracze powinni skierować się dalej. Scenografia zaskakuje realistycznym układem elementów, zachowaniem wewnętrznej logiki i znakomitym "zanurzeniem" zagadek wśród elementów wystroju. Po samym wyglądzie ciężko na pierwszy rzut oka odróżnić element interaktywny od dekoracji, ale w tym dobrym sensie, bo w ciągu rozwiązywania jakoś naturalnie orientowaliśmy się którym elementem warto by się zająć.

Podchodziliśmy do pokoju we czwórkę i poszło nam dość sprawnie, bez większych blokerów czy zagadek, których logika byłaby dla nas niezrozumiała. Było za to kilka, których nie widzieliśmy nigdzie indziej, a kilka(dziesiąt) pokojów mamy za pasem. W czteroosobowym zespole raczej wszyscy znajdą coś do roboty.

Pokój konieczny do zobaczenia będąc w Gliwicach, a w połączeniu z resztą portfolio twórców jest absolutnie wart także wycieczki spoza miasta.

Autentycznie zmienił moja opinie o tym co jest możliwe w Escape Roomach.

Fantastyczna scenografia - zagadki nie są w tym pokoju ciałem obcym, a zgodnym z jakimś podejściem do architektury wnętrz elementem prawdziwego miejsca. O bardzo ciekawym wystroju ;)

Oprawa audiowizualna także bardzo na plus - ciężko przegapić że zagadka została rozwiązana, albo nowy rekwizyt udostępniony. Dodatkowo taki feedback podbija wrażenia ze skutecznego rozwiązywania - rozkminienie zagadki skutkuje bardziej ekscytującymi konsekwencjami niż nudne szczękniecie kłódki czy piknięcie mechanizmu.

Jeden z niewielu pokojów gdzie fabuła nie jest tylko wymówka dla rozwiązywania zagadek. SZTOS

Pokój jest spójny pod względem estetyki, ale jest dość skromnie. Pokój nie przenosi w czasie ani przestrzeni, ale część zagadek powiązana jest z motywem przewodnim za co plus. Nie ma ich za dużo, ale część zaskoczyła rozwiązaniem. Niekoniecznie pozytywnie. Rozwiązywaliśmy w czwórkę, i nie zawsze było pracy na tyle rąk, może pokój lepiej sprawdziłby się w mniejszej grupie.

Trochę szkoda niezrealizowanego potencjału - na podstawie opisu wyobraźnia podpowiada bibliotekę na Strahovie albo Skarb Narodów, a dostajemy bardziej filię biblioteki miejskiej.