Katarzyna B. 1

Solidnie wykonany i trudny pokój, po którym przykrością przyjęliśmy do wiadomości fakt, że doświadczenie nie uczyniło z nas grupy szczególnie błyskotliwej. Zadanie udało się zrealizować o własnych siłach, tylko i wyłącznie dzięki fantastycznej OBSŁUDZE, która nie bacząc na własne bezpieczeństwo, zdołała przerzucić przez zamknięte już za nami wrota czasu, pewien zasadniczy element gry, który jak ostatnie fajtłapy pozostawiliśmy przed wejściem. I nie ma co ukrywać, z elementu tego w trakcie gry korzystaliśmy nagminnie. Pokój jest bardzo egipski, zagadki ściśle związane z tematem, a ich rozwiązania z automatu lub ręcznie uruchamiają naprawdę ciekawe mechanizmy. I tylko te maciupkie hieroglifki mogłyby być większe. Ale co tam :)

Bardzo przyjemna, tematyczna i wieloetapowa rozgrywka. Zadania i zagadki są logiczne i nie przekombinowane. Do tego spora ilość pomysłowych mechanizmów. Na szczególną pochwałę zasługuje ukłon twórców zabawy w kierunku podróżników starych i/lub niedowidzących: wytonowanie egipskich ciemności oraz zastosowanie mięciutkiego podłoża tam, gdzie trzeba:)

W naszym prywatnym rankingu, Moriarty Sp. z o.o. wskakuje na prowadzenie, spychając tym samym o jedno oczko w dół, niekwestionowanego przez wiele miesięcy lidera z Gliwic.
75 minut w roli kryminalistów to strzał w dziesiątkę, tym bardziej, że szef okazał się osobą bardzo kontaktową i skierowaną na potrzeby swoich pracowników - a o tym filmy i literatura milczą. Realizacja zlecenia odbywa się w TEJ scenerii wiktoriańskiej, z odpowiednio zapodaną w tle TĄ muzyczką (lub czym innym). Nasz przeciwnik Holmes, jawnie igra sobie z nami. Z jednej strony ułatwia nam zadanie, bo zagadki zapodane są niemalże „na tacy”, a żadna z nich nie prowadzi do nikąd. Z drugiej strony ilość zabezpieczeń, które musimy złamać lub obejść jest naprawdę spora. Każda z zagadek jest spójna i logiczna, większość jest nieliniowa, a wiele z nich wymaga współpracy grupy. No i te niespodzianki na każdym kroku, których w tym pokoju nie mogę nazwać czary-mary, bo jak powiedział Holmes: jeśli wyeliminujesz niemożliwe, reszta musi być prawdą.

Ogromne brawa za pomysł i realizację. Pokój zdecydowanie najnowszej generacji, w którym każdy kolejny element zabawy "wyczarowujemy" sami (w myśl zasady - chemia to magia). Rozgrywka jest bardzo, bardzo logiczna, przejrzysta i uporządkowana. Oszczędzono nam: nadmiernego szperania, zapodawanych na chybił-trafił zadań zapychaczy, wszelkich rozpraszaczy i przede wszystkim kłódek oraz szyfrów. Wszystko, co potrzebne do realizacji misji, mamy na wyciągnięcie ręki - trzeba to tylko ogarnąć i szybciutko zabierać się do roboty (bo czasu wbrew pozorom nie ma tak dużo). I mimo, iż 3/4 mojej grupy nie ma pojęcia, co boli chemika gdy nawdycha się ozonu, pokój wszyscy uznali za fantastyczny.

Tupolew to MAJSTERSZTYK. Był to nasz pierwszy pokój w Krakowie, który okazał się również pierwszym, który podzielił grupę. Dla wszystkich było to mocne przeżycie, tyle że jedni wyszli z szerokim uśmiechem na ustach, inni z podkówką…
Dlatego też, pokój polecam grupom, których wszyscy członkowie umieją się zdystansować, mają mocne nerwy i posiadają umiejętność współpracy pod wpływem stresu.
Dla mnie, to był świetnie wyreżyserowany spektakl (w III aktach), którego głównymi aktorami byliśmy my. Reżyser w wielu kwestiach dał aktorom możliwość samorealizacji - w odgadywaniu nietrudnych, ale ciekawych, spójnych i mocno związanych z tematem zagadek (akt I i III). Aktu II nie mogę w żaden sposób zdradzić.
Scenograf i gość od efektów specjalnych odwalili kawał naprawdę dobrej i zasługującej na pochwałę roboty.
Aha – nam wyszło, że to nie była ani brzoza ani zamach – głupio.

Buszowaliśmy jak małolaty po pokrytym kurzem strychu, wśród nikomu już niepotrzebnych sprzętów, których użycie kilka razy mocno nas zaskoczyło. Ponieważ sama mam tyle lat, co niektóre z nich – wiem co mówię.
Uroczy właściciel – pasjonat, przyjemne i zróżnicowane zagadki oraz kapitalne ich rozwiązania sprawiają, że na strychu odnajdą się wszyscy. Grupy początkujące wręcz powinny rozpocząć tu swoją przygodę, zaś pozostali z szerokim uśmiechem na ustach mogą bić swoje rekordy wyjść.

Czas zabawy w ucieczki mojej grupy można podzielić na: przed i po Tortudze.
Przed: dwadzieścia pokoi i tylko do jednego nie musiałam nikogo namawiać – do pierwszego.
Po: daję hasło i jedziemy – przecież gdzieś musi być podobna perełka.
W tym pokoju gra wszystko: przesympatyczni właściciele, wyśmienite wprowadzenie, ciekawe, niespotykane zagadki oraz zastosowane mechanizmy (w tym, te z serii czary-mary). Całości dopełnia perfekcyjny, wysoko-nakładowy wystrój. Właściwie wystrój to złe słowo – można odnieść wrażenie, że właściciele zdobyli kilkusetletni, oryginalny statek a następnie obudowali go kamienicą.

Pokój, w którym ilość zagadek na 1 m2 jest ogromna. Czy stanowi to przeszkodę? Absolutnie NIE, ponieważ przez bajkę przeprowadza nas Animator gry, z którym już na wstępie uzgadniamy zasady, dobierane indywidualnie do preferencji graczy.
Zagadki? Ściśle związane z tematyką pokoju. Wśród nich są te, z absolutnie niespotykanymi rozwiązaniami. Ponieważ nie mogę tak wprost, pozwolę sobie na nieistniejący przykład: Jeśli wyjdzie Wam, że rozwiązaniem zagadki ma być trzykrotne machnięcie miotłą oraz wypowiedzenie abrakadabra, to po prostu tak zróbcie – czary!!!
No, myśmy wyszli pod wrażeniem i bardzo mocno usatysfakcjonowani.

Po brawurowej "Ucieczce Marshalla", przyszła kolej na "Gabinet Browna". Nam podobało się bardzo. Rozgrywka, tak jak i poprzednia, jest mocno fabularna i poukładana. Zagadki są logiczne, spójne i intuicyjne. Obsługa jak zwykle świetna i pomocna . Na szóstą gwiazdkę zasługuje malutki mechanizm, o którym niejednokrotnie czytałyśmy, a którego uruchomienie w realu to było coś, co sprawiło nam ogromną uciechę! Pokój odwiedziłyśmy tylko we dwie. I było super.

Już na początku będą Wam wmawiać, że eksperyment polega na zwykłych, sadystycznych czynnościach typu: wyrywanie zębów bez znieczulenia, elektrowstrząsy czy lobotomia. Nie wierzcie. Tu znęcają się nad pacjentami w zupełnie inny, bardziej wyszukany sposób.
Wyobraźcie sobie, że macie przed sobą naprawdę wyjątkowe, bardzo logiczne i intuicyjne zagadki. Są tak skonstruowane, że nie macie najmniejszego zamiaru prosić o podpowiedź, bo są tak fajne i wciągające, że chcecie poczuć satysfakcje z ich samodzielnego rozwiązania. I zapominacie, że macie tylko godzinę - myślicie - zdążymy. Podobno kilku ekspertów zdążyło, my niestety nie. Brutalne wtargnięcie do epicentrum zdarzeń przez szalonego sanitariusza i zakończenie gry, która tak świetnie się rozwijała, to było coś, czego nie zapomnimy firmie Kuklock. Nie zapomnimy również wprowadzenia do gry. Właściciele przesympatyczni i profesjonalni. Ujęło nas, że pokój skromnie przedstawiają jako ten "starszej generacji" – uwaga – pokój niejednokrotnie zaskoczy Was rozwiązaniami. Samo wejście, jak to już inni napisali – ADRENALINA GWARANTOWANA.