Cyrk Kamiennych Braci

W porę udało nam się uniknąć atomowej zagłady. Zeszliśmy głęboko pod ziemię do specjalnie przygotowanego schronu. Jedyną nadzieją na przetrwanie była hibernacja, aby doczekać czasów, gdy ziemia będzie zdatna do powrotu.

Wystrój pokoju robi dobre wrażenie głównie ze względu na lokalizację. Rekwizyty dobrze pasują do klimatu, choć cześć z nich, to po prostu zwykle przedmioty. Zakończenie gry jest dość ciekawe, chociaż można by je zrobić bardziej efektownym.

Pokój jest dość nietypowy jeśli chodzi o rozgrywkę i same zagadki, gdyż są one w głównej mierze manualne. Przyda się dobra spostrzegawczość i umiejętność omijania utartych schematów

Obsługa że swojej roli wywiązała się bez zarzutu.

Podsumowując Schron, to ciekawa opcją dla osób, które w ER szukają nowego podejścia i lubią majsterkowanie. Jakby jeszcze dopracować parę elementów, pokój robiłby naprawdę dobre wrażenie.

Nie da się ukryć, że odwiedzanie wielu ER bywa kosztowne. Częste podróże, noclegi, wyżywienie czy w końcu same pokoje - to wszystko kosztuje, a ceny regularnie rosną. Z tego powodu musieliśmy się rozglądać za lepszym zarobkiem. I tak trafiliśmy do korporacji "wyZYSKpol".

Trzeba przyznać, że tematyka pokoju jest bardzo oryginalna - przez blisko 400 pokoi nie zdarzyło się nam trafić na scenariusz, który tak mocno skupiałby jednocześnie scenariuszowo i scenograficzne na przestrzeniach biurowych wielkiej firmy. Sam wystrój przez to może i nie jest wyjątkowy, ale za to bardzo autentyczny.

Zagadki są mocno osadzone w tematyce pokoju. Wykorzystują rozwiązania zarówno elektroniczne jak i tradycyjne. Niektóre pomysły są bardzo oryginalne. Poziom trudności jest raczej średni.

Do obsługi nie mamy żadnych uwag.

"WyZYSKpol" to scenariusz w bardzo oryginalnej tematyce, którego paradoksalnie największą wadą może być jego "zwykłość". Jeśli skupić się jednak na rozgrywce i zastosowanych mechanizmach to jest to naprawdę dobra rozrywka. Do pracowników korporacji pokój nieraz też mrugnie okiem i o ile nie trafi na kogoś niezadowolonego ze swojej pracy, to będzie to dodatkowy atut.

Wielu kojarzy tytułowego bohatera tego pokoju z wynalezieniem lampy naftowej. Nie wszyscy wiedzą jednak, że był także zaangażowanym działaczem niepodległościowym. Ta druga działalność sprawiła, że na jego tropie była tajna austriacka policja. Mieliśmy mało czasu na wysłanie ważnej wiadomość, zwłaszcza że została ukryta. By ją odnaleźć musieliśmy przeszukać Gabinet Ignacego Łukasiewicza.

Wystrój pokoju, choć nie serwuje fajerwerków, to oddaje klimat mieszkania, które jeszcze można kojarzyć ze starych kamienic. Nie ma w nim wielu rekwizytów, ale te które są wyglądają autentycznie. Podczas gry słychać też przyjemną, poważną muzykę.

Zagadki są raczej klasyczne, wykorzystujące w dużej mierze kłódki i inne rozwiązania nieelektroniczne. Rozwiązuje się je przyjemnie, nie są też szczególnie trudne.

Do obsługi nie mamy żadnych uwag, wszystko było jak najbardziej w porządku.

"Gabinet Ignacego Łukasiewicza" to pokój, który na myśl przywodzi dawne standardy ER. I nie jest to jego wada, po prostu jest to scenariusz bardzo klasyczny. Jeśli ktoś szuka nowoczesnych rozwiązań i filmowych scenografii, może się poczuć nieco rozczarowany. My bawiliśmy się dobrze, bo pokoje w starym stylu wciąż potrafią zaserwować solidną rozrywkę.

Strach padł na cały magiczny świat. Zły czarnoksiężnik, używając zakazanej magii, unieruchomił wszystkich wybitnych magów. Tym samym szkoły magii, znajdujące się pod ich opieką, ogarnął chaos. Jedynym sposobem na przełamanie potężnego zaklęcia było zdobycie Pucharu Życia. Pomóc nam w tym miały Zaklęte Amulety.

Wystrój pokoju, choć nie spektakularny, to sprawia dobre wrażenie - jest całkiem klimatycznie i ładnie. Pewnym minusem jest jednak brak wyraźniejszego podkładu dźwiękowego lub też pełniejszego wytłumienia dźwięków w zewnątrz. Był moment, w którym słychać było grę grupy przebywającej w sąsiednim pokoju.

Zagadki korzystają zarówno z rozwiązań elektronicznych jak i tradycyjnych. Są całkiem przyjemne i przystępne w kwestii poziomu trudności. Choć zdarzyło się nam zaciąć na jednej z nich to ogólnie poziom trudności oceniany na średni. Scenariusz jest nieliniowy, więc przy większych grupach każdy ma szansę znaleźć zajęcie dla siebie.

W kwestii obsługi nie mamy uwag - wszystko przebiegło sprawnie i profesjonalnie.

"Zaklęte Amulety" to całkiem przyjemny scenariusz, który dobrze powinien się sprawdzić jako zabawa dla całej rodziny, choć i w innych przypadkach zawodu być nie powinno. Nawet jeśli pokój niczym wyjątkowym nie zaskakuje, to jednak trzyma dobry poziom w każdym aspekcie.

Od zawsze marzyliśmy o dalekich, niebezpiecznych podróżach, morskich przygodach. Statki widmo, syreny, potwory morskie i skarby, tak skarby. Wyruszyliśmy na podbój nieznanych wód, gdzie według legend korsarze na jednej z tamtejszych wysp ukryli pełne niewyobrażalnych bogactw skrzynie umarlaków.

Jeśli chodzi o wystrój, to pokój jest w większości kopią jednego z wcześniejszych scenariuszy firmy Gamescape. Jest on dość estetyczny, jednak kojarzy się jednoznacznie że stara erą.

Zagadki natomiast zostały całkowicie zmienione i dostosowane do nieco innej fabuły i motywu przewodniego. Mamy tutaj do czynienia zarówno z rozwiązaniami tradycyjnymi jak i tymi elektronicznymi. Pokój nie jest bardzo liniowy, co jest plusem przy większej ilości osób.

Obsługa tradycyjnie dla firmy Gamescape była miła, rzetelna i kompetentną.

Skrzynie Umarlakow to całkiem sympatyczny scenariusz z ciekawymi zagadkami. Choć wystrój nie robi już takiego wrażenia co kiedyś, to ogółem odczucia są pozytywne.

Znaliśmy krążące po okolicy plotki o znikających ludziach w jednej z warszawskich kamienic przy ulicy Majdańskiej. Postanowiliśmy podczas naszej wizyty w stolicy zbadać tę sprawę i rozwiązać tajemnice starej kamienicy.

Pokój nie jest zbyt duży, jednak jego metraż został w ciekawy i dość nietypowy sposób wykorzystany, przez co czeka tu na nas sporo niespodzianek. Rekwizyty i dekoracje są wykonane ładnie i estetycznie, choć na jakieś większe zachwyty raczej nie ma co liczyć. Uważamy również, że można by nieco bardziej rozwinąć fabułę.

Zagadki należą raczej do tych prostszych i stanowią miks elektroniki z tradycyjnymi rozwiązaniami. Rozgrywka jest dość liniowa, dlatego pokój ten najlepiej się sprawdzi przy dwuosobowym składzie.

Obsługa była bez zarzutu tak od strony technicznej jak i merytorycznej.

Podsumowując jest to dobry pokój dla niewielkich grup, które dopiero zaczynają swoją przygodę z ER. Dla bardziej doświadczonych będzie przyjmy przerywnikiem między trudniejszymi pokojami.

Jest rok 1944, Warszawa. Trwa II Wojna Światowa. Cyrk Kamiennych Braci dołącza do grupy powstańców. Mamy specjalną misję spotkać się z przedstawicielami Polski Podziemnej i w tajemnicy przed niemieckim okupantem przekazać rozkazy reszcie grupy. Wkrótce rozpocznie się Powstanie Warszawskie.

Pod względem wizualnym jest to bez wątpienia jeden z najładniejszych pokoi w Polsce. Wszystko przygotowane jest z niezwykłą dbałością o szczegóły i sprawia wrażenie scenografii z wysokobudżetowego filmu. Dodatkowo, niewątpliwą atrakcją jest interakcja z aktorami, co nadaje rozgrywce dynamiki i pomaga jeszcze lepiej wrzucić się w klimat.

Zagadki, to również wysoka półka. Twórcy uraczyli nas tutaj pokaźną ilością zadań, z których każde wiąże się z fabułą i świetnie pasuje do klimatu. Przebieg gry jest umiarkowanie liniowy i stanowi bardzo dobry kompromis dla graczy lubujących się w różnych typach rozgrywki. Tworząc zadania, wykorzystano nowoczesne rozwiązania techniczne, ale nie zabrakło też miejsca dla solucji analogowych.Poziom trudności uważamy za dobrze wyważony.

Obsługa, w tym aktorzy Robert i Damian w pokoju spisali się świetnie i zdecydowanie wzbogacili już i tak ciekawą rozgrywkę, stąd dla nich najwyższe noty.

Powstanie Warszawskie, to z całą pewnością czołówka krajowych ER. Tutaj każdy aspekt jest wykonamy na najwyższym poziomie, a ciekawa tematyka jest dopełnieniem świetnego ogólnego wrażenia. Polecamy wszystkim bez wyjątku.

To świetna sprawa, mieć znajomych mieszkających w innych krajach. Podróżowanie staje się wtedy łatwiejsze, a i powodów do odbywania dalszych wypraw znajduje się więcej. My udaliśmy się do Paryża, do znajomych artystów - Markusa i Sary. Gdy dotarliśmy na miejsce nikogo nie było w domu, ale mieliśmy klucze. Gdy stan ten jednak utrzymywał się przez kolejne godziny, a telefon milczał, zaniepokojeni postanowiliśmy się nieco rozejrzeć.

Wystrój pokoju, jest bardzo estetyczny i choć samo wnętrze w żaden sposób nie jest nadzwyczajne to jednak bardzo dobrze imituje pracownię malarską. Scenariusz posiada także skromną, ale jednak rozwijaną przez grę historię. Całości towarzyszy przyjemny podkład muzyczny.

Zagadki zostały bardzo dobrze wpasowane w Klimt pokoju, nawiązując albo do tematyki albo do fabuły. Rozwiązuje się je całkiem przyjemnie i dość płynnie, choć nam zdarzyło się zaciąć w jednym miejscu. Poziom trudności oceniany na średni.

Obsługa spisała się bardzo dobrze, profesjonalnie i z uśmiechem podchodząc do wprowadzenia do gry. Po grze mogliśmy także chwilę porozmawiać na temat pokoju.

"Zbrodnia na płótnie" to ciekawy scenariusz, z ciekawym klimatem i historią. Choć w żadnym aspekcie nie jest nadzwyczajny to wszystkie jego elementy prezentują naprawdę solidny poziom. Warto odwiedzić Markusa i Sarę.

W najnowszej historii nie było chyba słynniejszych egzorcystów niż Państwo Warren. Znamy ich doskonale z opowieści o opętaniach, w tym przede wszystkim tej o lalce Anabelle. Warrenowie zgromadzili mnóstwo przedmiotów związanych z mocami zła, odpowiednio je pieczętując. To miejsce znane było jako Muzeum Okultyzmu Państwa Warren.

Pokój jest bardzo klimatyczny. Dekoracje i rekwizyty, a także pewne efekty specjalne czy odpowiednie oświetlenie sprawiają, że klimat jest bardzo dobrze wyczuwalny.

Zagadki zostały przygotowane z pomysłem. Są dobrze wpasowane w tematykę pokoju, czuć w nich także inspiracje filmowymi historiami i Edwardzie i Lorraine Warren. Scenariusz korzysta z rozwiązań elektronicznych, ale także z tradycyjnych kłódek czy zamków. Poziom trudności oceniamy na średni.

Do obsługi nie mamy żadnych uwag, fajnie rozmawiało się przed oraz po grze, na temat pokoju czy branży ER w ogóle.

"Muzeum Okultyzmu Państwa Warren" to naprawdę dobry scenariusz, który dla miłośników pokoi horrorowych powinien być świetnym wyborem. Mimo tematyki, twórcy nie skupiają się głównie na straszeniu samym w sobie, więc tych, których strach odciąga od zagadek, uspokajamy - w tym pokoju kwestia ta jest odpowiednio wyważona.

Cyrk Kamiennych Braci, to nieustępliwi poszukiwacze mocnych wrażeń i zjawisk paranormalnych. Tym razem los zaprowadził nas do jednej tylko z pozoru zwyczajnej piwnicy.

Wykorzystanie przestrzeni pomieszczenia, to duży atut tego pokoju. Same rekwizyty i wystrój są estetyczne i przygotowane z dużą starannością, choć jakichś przesadnych fajerwerkowy wizualnych tutaj nie uświadczymy. Tradycyjnie pokoje firmy Room Escape, są przede wszystkim nastawione na zagadki.

A tych w Piwnicy jest naprawdę dużo. Poziom trudności jest dobrze wyważony, a zadania zróżnicowane. Rozgrywka nie jest bardzo liniowa, co stanowi atut dla bardziej licznych grup.

Obsługa ze swojego zadania wywiązała się poprawnie. Nie mamy zastrzeżeń.

Podsumowując, z zagadkowego punktu widzenia Piwnica prezentuje całkiem wysoki poziom. Dla doświadczonych osób, które od ER oczekują przede wszystkim łamigłówek będzie ciekawą opcją.