LockMe

Coś, co wyróżnia ten pokój spośród innych to narracja - jest humorystyczna i zabawna na swój sposób. Nie jest to jednak jedyna wyjątkowa rzecz w tym scenariuszu. Z przyczyn oczywistych nie nazwiemy ich po imieniu, jednak zapewniamy, że nie będziecie zawiedzeni.

Współpraca w tym pokoju jest konieczna - trzeba ze sobą rozmawiać, bo milczenie niczego nie przyniesie. Co niezwykłe, momentami potrzebna będzie również umiejętność samodzielnego myślenia.

Ostrzeżenie o tym, że pokój jest nieodpowiedni dla klaustrofobików, jest jak najbardziej zasadne i polecamy wziąć to pod uwagę. Ale to przygodówka, nie horror czy thriller jak inne dotychczasowe pozycje Set Me Free. Więc ku pokrzepieniu serc tych, którzy boją się odwiedzin - pragniemy uspokoić i zapewnić, że nie ma czego.

Jak zrobić dużą przestrzeń z małej przestrzeni? Jedni będą twierdzić, że się nie da, inni zaś pójdą do tego pokoju i dowiedzą się, że jednak się da. I to w najlepszym wydaniu w klimacie gore - tutaj po prostu nie da się nie oglądać co chwilę za plecy, co pokazuje, że kategoria została zrealizowana bezbłędnie.

Niech nie zniechęca Was ciemność - źródła światła są na tyle dobre, że żadne szukanie nie sprawia trudności (a to częste obawy dotyczące gier, które toczą się w mroku). No chyba, że macie problemy z umiejętnością szukania tak ogólnie - na przykład tak jak my :)
Zagadki bardzo dobrze osadzone w klimacie - są ciekawe, interaktywne, manualne. Znajdziecie tu zarówno elektronikę, jak i tradycyjne rozwiązania, które są idealnie zbalansowane. Pokój wymaga dużej ilości współpracy, szczególnie w początkowej fazie rozgrywki.

Na osobną uwagę zasługuje mocne wprowadzenie, które warunkuje dalszą grę. Bardzo klimatyczne, a wraz z zakończeniem tworzą spójną kompozycję klamrową. Osoby lubiące adrenalinę przejdą pokój bez mrugnięcia okiem, bojaźliwi będą trzymani w napięciu, jednak ten pokój w żaden sposób nie powinien nikogo sparaliżować.

Mieliśmy w tym pokoju niesamowity fun - liczy się w nim bowiem misja, którą wypadałoby zakończyć powodzeniem. Znajdziemy tutaj mieszankę klimatów spójnie połączonych ze sobą motywem przewodnim. Na agentów czeka dużo prostych zagadek, ale to nie znaczy, że będzie łatwo, bo zdecydowanie jest co robić w środku.

Zabawa zaczyna się już od samego wprowadzenia, które jest nietypowe i tym samym pozwala pozytywnie nastawić się na resztę rozgrywki. Prawdą jest, że fragmentarycznie pokój bazuje na nieczynnym już pokoju z Gdyni, nie umniejsza to jednak rozrywce - nawet nam jako osobom, które wcześniej grały w tym pokoju.

Nie trzeba znać historii Bonda, jednak można dzięki temu wyłapać drobne smaczki, których jest całkiem sporo w samym pokoju.

Zdecydowanie nie jest to pokój on przeznaczony dla osób o słabych nerwach: idąc tutaj trzeba być pewnym swoich reakcji, nie ma co iść na żywioł ani też rozpocząć oswajania się z horrorami od tego pokoju.

Mroczny klimat, czyli nasz ulubiony. Cała miejscówka wpływa na klimat i jego odbiór przez graczy. Radzimy mocno wziąć sobie do serca ostrzeżenia o tym że do pokoju należy się odpowiednio ubrać. Pokój został postawiony w oparciu o tradycyjne rozwiązania, co niczemu nie ujmuje, bo elektronika psułaby ten klimat. W naszym odczuciu jej brak jest dużym plusem.

Tu naprawdę czuje się niepokój, co czyni go dobrą propozycją horrorową.

Historia tego pokoju buduje się wraz z kolejnymi jego etapami. Scenariusz zawiera elementy pasujące do epoki, również w zagadkach, co wpływa pozytywnie na klimat i pozwala maksymalnie wkręcić się w grę. Same łamigłówki wykorzystują różne zdolności i umiejętności graczy, w związku z czym każdy znajdzie coś dla siebie. Pokój jest nieliniowy i można podzielić się zadaniami - choć są one tak ciekawe, że z drugiej strony szkoda byłoby któreś z nich pominąć.

To prawda - jest trochę do czytania i sporo szczegółów do zapamiętania, jednak satysfakcja po wyjściu z pokoju jest ogromna, szczególnie po rozwiązaniu jednej z zagadek (osoby, które odwiedziły pokój z pewnością wiedzą, o którą z nich chodzi). Są nawet smaczki pozwalające powiązać fabułę bezpośrednio z jej autorami - polecamy być uważnym.

Tematyczny klasyk z naciskiem na współpracę - choć nie do końca jest tak klasycznie, ponieważ wizja więzienia jest tu zaserwowana w zupełnie nowej odsłonie. To świeże spojrzenie na temat - w końcu to więzienie eksperymentalne. Lekko ascetyczny wystrój pozwala dobrze wczuć się w klimat, nie wytrąca z niego, co jest niezmiernie istotne podczas gry. Przyda się skupienie, bo w ferworze walki o wolność bardzo łatwo jest coś przeoczyć.
Pokój będzie dobry na pierwsze kroki w świecie escape roomów. Polecamy także grupom, które chcą przetestować komunikację w zespole.

Największy atut tego pokoju stanowią zagadki, które są tak logicznie, że się przez nie po prostu płynie - być może z tego powodu udało nam się ukończyć go w około 24 minuty. Nie oznacza to jednak, że pokój jest szablonowy - wręcz przeciwnie, bardzo dużo elementów świadczy o jego wyjątkowości. Jest mocno osadzony w swojej fabule, z którą warto zapoznać się choćby na szybko przed grą (nawet zwykła Wikipedia pozwoli wstępnie nakreślić historię prosto z książki, która jest inspiracją do stworzenia tego scenariusza). Dzięki temu dostrzeżemy przyjemne smaczki fabularne i utwierdzi nas to w przekonaniu, że wiernie odwzorowano założenia autora.

W pokoju znajdziecie również bardzo oryginalny motyw, który nie tylko dodaje uroku, ale również poniekąd personalizuje rozgrywkę. To bardzo fajny zabieg, z którym do tej pory się jeszcze nie spotkaliśmy - a przynajmniej nie pamiętamy.

Duża powierzchnia gry sprawia, że mogą bawić się tu większe teamy, choć ze względu na poziom trudności zagadek również te małe grupy sobie poradzą.

Nie możemy ukryć faktu, że mamy sentyment do tego pokoju i możliwość odwiedzenia kolejnej jego części była dla nas naprawdę wielką przyjemnością. Zdecydowanie nie jest to pokój dla bojaźliwych, aczkolwiek opłaca się (w miarę możliwości) przełamać, bo jest po prostu świetny i zwyczajnie warto umieścić go na swojej liście pokoi odwiedzonych.

Nie jest to typowy “pokój z psychopatą w tle”, choć z pozoru tak właśnie może wyglądać. Warto przekonać się na własnej skórze, skąd takie wnioski. I zwrócić uwagę na grę świateł, która buduje klimat.

Zagadki są pomysłowe - niezbyt trudne, ale to celowy zabieg ze względu na szeroki wachlarz emocji, jakie oferuje ten scenariusz.

Choć samo słowo “klimat” w opiniach jest zazwyczaj bardzo ogólne i często enigmatyczne, nie możemy go tutaj nie pochwalić, ponieważ jest rewelacyjny i znakomicie buduje całą rozgrywkę. Ci bardziej strachliwi mogą poczuć w tym scenariuszu dreszczyk, jednak w pokoju thrillerowym nie powinno być to dla nikogo zaskoczeniem. A ci, na których nic nie zrobi wrażenia, przejdą przez pokój raczej lekką ręką.
Musimy pochwalić również przyłożenie do scenografii i elementów dekoracyjnych, które budują wystrój pokoju. Jest bardzo dobry i niesamowicie działa na wyobraźnię.

W środku znajdziecie sporo zagadek - w dwie osoby trzeba się uwijać, więc zdecydowanie lepiej jest wybrać się tudaj w nieco większym gronie i mieć czas na podziwianie wyżej wspomnianych dekoracji.

Dla wielu może być sporym zaskoczeniem, że firma w małym mieście ma tak dobre pokoje, które nie idą na łatwiznę i oferują grę w dopracowanym klimacie. Ten scenariusz jest tego dobrym przykładem - mocno osadzony w swojej fabule, z satysfakcjonującymi zagadkami w ilości sporej i efektami.. A wszystko przy tym jest bardzo logiczne - żadna akcja nie dzieje się przypadkowo. Dodatkowo oprawa dźwiękowa mobilizuje zespół do pracy i umila pracę nad zagadkami.

To również dobry przykład pokoju, który wykorzystał swoją powierzchnię do granic możliwości, wyciskając z niej wszystko co najlepsze. Polecamy fanom nowocześniejszych rozwiązań, ponieważ pokój odchodzi od klasycznych kłódek czy innych rozwiązań.