Wyznania Egzorcysty

Pokój zrobił na naszej grupie ogromne wrażenie. Był niezwykle dopracowany, a zagadki wyróżniały się swoją nowatorskością i pomysłowością, co jest godne podkreślenia, zwłaszcza że mamy już za sobą ponad 30 pokoi. Niektóre mechanizmy były dla nas zupełnie nowe,  co uznajemy za zdecydowany plus. Niestety nasza mistrzyni gry, starsza Pani, nie tylko odbierała nam radość z rozgrywki, ale wręcz zniechęcała swoim zachowaniem do gry. Już na początku, oschle i pośpiesznie wyprosiła poprzednią grupę, następnie niemrawe wprowadzenie znudzonej mistrzyni wraz z uwagami odnośnie błędów przy zakładaniu rekwizytow sprawiły, że atmosfera od razu stała się nieprzyjemna. W trakcie rozgrywki zwracała nam uwagę w sposób protekcjonalny, np. w momencie, gdy probowalismy sami rozwiać zagadkę mimo że wyraźnie zaznaczyliśmy, że nie chcemy podpowiedzi. Zdarzało się również, że komentowała na bieżąco, iż zagadka została już rozwiązana lub pytała o hasło, które właśnie wpisywaliśmy. Jej ton, wrażenie jakby chciała jak najszybciej wyjść oraz podejście były zdecydowanie nieodpowiednie do roli, jaką powinna pełnić.

Co gorsza, w momentach, gdy zbliżaliśmy się do rekwizytów oznaczonych jako „nie dotykać”, bez namysłu wkraczała z protekcjonalnymi uwagami. Po tylu odwiedzonych pokojach nigdy wcześniej nie spotkaliśmy się z tak nieprzyjemnym traktowaniem uczestników. W pewnym momencie poważnie rozważaliśmy opuszczenie pokoju.

Mimo że udało nam się rozwiązać zagadki przed czasem, wyszliśmy z gry z niesmakiem i poczuciem zawodu. Mamy nadzieję, że pokój dysponuje również innymi mistrzami gry, co sugerowałyby inne komentarze, jednak nasze doświadczenie, mimo fascynującego pokoju, zostało całkowicie zrujnowane przez nieprofesjonalne podejście mistrzyni gry.