Opuszczony Hotel

Nie wiem czy mogę oceniać to w kategoriach pokoju bo dla mnie było to coś całkiem innego, to przeżycie którego każdy fan escape roomu powinien doświadczyć 🫣 nasza grupa dzieliła się na pół: dwie osoby mocno wystraszone, dwie zamykały i otwierały każde przejście żeby chronić tych na środku XD
Ale zacznijmy po kolei..
Zagadki: tutaj nie ma się co bardzo rozwodzić, wszystkie były ciekawe, logiczne i wpasowujące się w klimat. Moimi zdaniem zadowolą wszystkich i nawet wymagający gracze znajdą coś dla siebie!
Klimat: i tutaj warto się trochę rozpisać! Sam „pokój” jest ogromny albo przynajmniej sprawię takie mocno realne wrażenie. Przejścia, wystrój, efekty specjalne zamknę w jednym 3 literowym słowie WOW!
Nie zdradzając za dużo, choć pewnie większość już o tym słyszała bo jak wiadomo w polskim escape roomowym świecie nie dało się nie słyszeć o Hotelu, wielkie szapo ba za to „co i kogo” spotykamy w pokoju. Wielki ukłon za tak realne przeprowadzenie nas przez tę przygodę!
Obsługa: klika ciepłych słów i w tej kategorii się należy, sami jako grupa nie wymagamy w tej kwestii za dużo, ale obsługa była bardzo miła i profesjonalna i nie mamy do niej żadnych zastrzeżeń.
Więcej pisać nie będę, każdy musi sam sprawdzić co czeka go za drzwiami hotelu, ale z czystym sercem szczerze polecam!

Wspaniały pokój, niestety naszej doświadczonej w tym temacie ekipie nie udało się go przejść. Wystrój pokoju wspaniały, zagadki całkiem logiczne. My polegliśmy na braku liniowości zagadek, częstym wracaniu do przeszłości. Aktor WSPANIAŁY, dba o komfort, pomaga. Polecam ten pokój, jednak nadaje się on bardziej dla osób już o sporym doświadczeniu.

To był jakiś kosmos! Zdecydowaliśmy się na udział z aktorem - w życiu się tak dobrze nie bawiłam, nie bałam, nie czułam takiej adrenaliny przechodząc z jednej lokalizacji do drugiej - bo może coś mnie zaskoczy zza drzwi? Cała fabuła, rekwizyty, ilość pokojów (łącznie ze smaczkiem na środku recepcji), gra aktorska, poziom zagadek - no po prostu sztos! Mamy kilka pokojów na koncie ale ten to jakiś zupełnie nowy poziom escape roomu. A jeśli zastanawiasz się czy brać aktora - brać i to koniecznie! Muszę też przyznać, że przejście tego pokoju w 2 osoby mieszcząc się w czasie jest chyba niemożliwe. Byliśmy w 4 osoby i skończyliśmy 10 minut przed czasem, poprosiliśmy o kilka wskazówek ale naprawdę było co robić. Najlepszy pokój w jakim byliśmy - po prostu TOP!

Rewelacyjna przygoda! Tam po prostu trzeba iść i samemu się przekonać!

W końcu udało nam się odwiedzić najlepszy pokój w Polsce! Wizyty nie mogłam doczekać się bardzo, ponieważ pokój totalnie zapowiadał się jako moja ulubiona tematyka: thriller, mrok, tajemnica, strachy. To co zastaliśmy przeszło nasze chyba wszystkie oczekiwania, całe pokoje, dekoracje, wystrój, pomieszczenia były wykończone na tip top wszystko było dopracowane do perfekcji, sceneria, fabuła rozgrywki była jedną z moich ulubionych, a animacje i wszelakie dźwięki robiły wielkie WOW. W zagadkach mogliśmy zobaczyć wszystkie mechanizmy/zasady jakie do tej pory spotkaliśmy pojedynczo w jakiś pokojach, ale znalazły się też nowe (i fajne) dla nas działania. Jak dla naszej 5 osobowej doświadczonej grupy były zagadki łatwe i szybkie do rozwiązania, ale znalazły się też i takie które okazały się ciut trudniejsze i spędzaliśmy nad nimi dużo więcej czasu gdyż za bardzo przy nich kombinowaliśmy (jak to mamy w zwyczaju). Cała historia od początku do końca poprzez całą rozgrywkę była bardzo spójna, ciekawa, wszystko ze sobą współgrało i na koniec na szczęście nie było w nas zawodu niedokończonej historii jak to bywa w niektórych ER, jedyny zawód to może to, że tak szybko się skończyło, gdyż chciałoby się więcej i dłużej ;-) Obsługa w porządku, wprowadzenie ok, chociaż możnaby popracować nad dużo ciekawszym wprowadzeniem graczy, gdzie czujesz pokój (lub raczej niepokój) już przed wejściem ;-) Exit19 to oczywiście pionier wrocławskich escape roomów, tam zawsze pokoje są przegenialnie przygotowane, wszystko zawsze pasuje do tematyki konkretnego pokoju, a fabuła i rozgrywka jest taka, że zawsze wczuwasz się w rozgrywaną historię. Opuszczony hotel polecam wszystkim nawet osobom, którzy nie za bardzo lubią takie tematyki - ten pokój naprawdę jest wart odwiedzenia bez względu na jakieś wewnętrzne emocje, nie będziecie żałować, obiecuję! ;-)

Faktycznie najlepszy aktualne pokój w Polsce.
Wszystko przemyślanie, świetna gra aktorska, brak masowej kłudkozy, fabuła świetna i ten klimat trzymajacy w napieciu od samego poczatku.
Niesamowite przeżycie. Oby inny brali przyklad z tego pokoju.

Świetny, dopracowany. Bardzo nam się podobało, naprawdę przenosi do starego opuszczonego hotelu rodem z horroru. Fabuła, zagadki, wystrój - wszystko na najwyższym poziomie. Polecam!

Liczyłam, że Opuszczony Hotel jest konkurencją jedynie sam dla siebie i będzie niczym stek zjedzony po kanapce z salcesonem. Że w moim rankingu będzie Hotel, potem długo długo nic, a potem dopiero inne escape roomy. Tak się nie stało, deklasacji nie ma. Ale nadal jest to pokój, który po prostu trzeba odwiedzić.

Hype był uzasadniony, w końcu to aktualnie król polskich escape roomów i ma średnią 10 mimo 165 opinii. Dlatego miałam wobec niego adekwatne oczekiwania i nie podchodziłam do niego jak do pierwszego z brzegu pokoju. Paradoksalnie to, czego mi w nim brakuje, to spektakularny efekt wow. Ktoś może powiedzieć, że cały pokój to jeden wielki efekt wow. Owszem, jest dużym, widowiskowym i udanym projektem. Ale jednak czegoś zabrakło.

Byliśmy w 4 osoby, z doświadczeniem od 5 do 25 escape roomów. Wyszliśmy 7,5 min przed czasem.

Klimat

Tak jak napisałam w tytule, jest to escape roomowa superprodukcja. Widać ogrom włożonej pracy (pokój powstawał dwa lata), dbałość o detale i duży budżet. Klimat jest zbudowany perfekcyjnie, naprawdę można w niego wsiąknąć w pełni.

Największy plus za aranżację przestrzeni i powierzchnię gry, która naprawdę może zaskoczyć (bez znaczenia jest, czy to faktyczna wielkość pokoju, czy jedynie iluzja. Odbiera się i tak iluzję). To właśnie rozmach (przestrzeń, jej projekt, wygląd, wielkość) robi tu moim zdaniem najwięcej – na tym budowana jest spektakularność tego projektu. To jeden z największych plusów Hotelu, co w połączeniu z dość długim czasem gry daje całkiem sporo zagadek. Dość dużo się tu dzieje.

Wystrój miejscami wywołuje ciarki, jest mroczny i dobrze zrobiony. Coraz bardziej przekonuję się do straszniejszych i mroczniejszych pokojów, a Hotel jest dobrze wypośrodkowany – nieprzesadnie straszny, ale jednak niespecjalnie chcesz iść przodem albo samemu :)

Zagadki

Zagadki są na dobrym poziomie. Niestety tylko dobrym, a nie wybitnym.

Największym dla mnie plusem jeśli chodzi o łamigłówki jest to, że żadna nie była nieudana, słaba, znacznie odstająca od innych. Wszystkie były naprawdę w porządku i mi się podobały. Były ponadto logiczne, oznaczone.

Zdecydowana większość z nich jest średniej trudności, niektóre oceniam jako trudniejsze. Ta, która zajęła nam najwięcej czasu, pomieszała nam się z rozwiązaniem innej zagadki. Kolejna zwiecha wiązała się ze spostrzegawczością. Dostrzec szczegóły było ciężko przez dość duży mrok. Pasuje on do klimatu, to prawda. Ale jednak utrudnianie poziomu pokoju mrokiem to coś, od czego niektóre lepsze pokoje odchodzą i marzy mi się, żeby to się stało standardem i żeby zagadki broniły się same.

Co do różnorodności zagadek, to niby była, ale czegoś jednak zabrakło. Poza jedną zagadką manualną, właściwie wszystkie były dość klasyczne, czy to elektroniczne, czy kłódkowe, polegające na odnalezieniu do nich kombinacji. Jednego-dwóch mechanizmów nie widziałam wcześniej, a jeden z nich można pochwalić nawet za działanie wizualnie idealnie pasujące pod klimat. Pod względem zagadek, ich zapamiętywalności, satysfakcji z ich rozwiązywania, spektakularności, różnorodności, sensoryczności, a przede wszystkim – innowacyjności i efektu wow, są pokoje, które wyprzedzają Hotel.

Najbardziej w kwestii zagadek ukłuło mnie to, że żadna nie wywołała naprawdę dużej satysfakcji. Owszem, niektóre były naprawdę przyjemne, ciekawie zaprojektowane, bezbłędnie wykonane i miłe dla oka. Ale po takim pokoju spodziewałam się, że rozwiązanie choć kilku z nich sprawi, że zapamiętamy je ponad wszystkie inne. Że będą jeszcze bardziej angażujące, że każą nam pomyśleć w świeży sposób, że buzia nam się rozdziawi na ich widok, że powiemy wow, że coś wbije nas w fotel, że będą nam się śniły po nocach. Tymczasem najprzyjemniejsze i najbardziej satysfakcjonujące było eksplorowanie dalszej przestrzeni gry.

Dodam, że zapamiętam z Hotelu przede wszystkim aktora, o którym czytamy w opisie, więc sama ta informacja nie jest spojlerem. Znajdzie się jednak łyżka dziegciu, którą oznaczę jako spojler: skoro mamy tak świetnie połączony z aktorem system podpowiedzi, po grzyba nam totalnie niepasująca do klimatu i psująca immersję krótkofalówka? Można jej nie wprowadzać i po prostu powiedzieć graczom, żeby w razie problemu zawołać pana kamerdynera (zadzwonić po niego, cokolwiek). To jest jednak drobna, subiektywna uwaga. Aktor podnosi ocenę za obsługę do 10. Wprowadzenie oceniłabym już niżej (zabrakło w nim odrobinę pasji, świadomej zaangażowanej narracji z uzasadnionym przecież podjaraniem “hej, mamy najlepiej oceniany pokój w Polsce, a ja aż nie mogę się doczekać, aż wam powiem jaka za tym stoi historia”).

Plusy

+ Bardzo dobry klimat, duża dbałość o szczegóły, świetny wystrój, przez co nietrudno nam wsiąknąć w historię i realnie być w Hotelu, a nie tylko grać w grę
+ Mroczna, wciągająca historia z zarysowaną fabułą i ciekawym zakończeniem
+ Ciarki i gęsia skórka miejscami się pojawiają, ale nie paraliżują
+ Znakomicie uzupełniający grę udział aktora
+ Fajne rozwiązanie systemu podpowiedzi, ale sposób ich wywołania aż się prosi o zmianę
+ Miły upominek po grze
+ Największym plusem jest radość z eksploracji przestrzeni gry

Minusy

- Zagadki dobre, na równym poziomie, udane, ale spodziewałam się czegoś lepszego po najlepszym pokoju w Polsce pod względem innowacyjności łamigłówek, ich zapadalności w pamięć, ciekawych rozwiązań. To, co nie byłoby minusem w przypadku każdego innego pokoju, tutaj nim jest. Jestem tak krytyczna tylko dlatego, że to krajowa “jedynka”
- Brak wielkich efektów wow. Jedna zagadka wywołała wrażenie “o, fajnie to zrobili”, ale poza tym najwięcej emocji pojawia się w związku z aktorem oraz eksplorowaniem przestrzeni – tej otoczki, paczuszki, w środku której szukałam tego, co jest dla mnie solą escape roomów. Hotel nie jest zbudowany na urywających dupę elementach, które na każdym kroku rozkładają nas na łopatki – jest po prostu posadowiony na solidnych podstawach: dobry, duży, długi. Jego sukcesem jest to, że solidny poziom jest prezentowany na dużej przestrzeni i w długim czasie
- Wprowadzenie do gry mogłoby mieć odrobinę więcej pasji
- Nie mówiliśmy o tym pokoju godzinami, nie sprawił on, że trudno było mi do końca dnia myśleć o czymkolwiek innym. Lubię bywać w escape roomach, po których nie opada uczucie ekscytacji i liczyłam na to, że po wizycie w Hotelu to subiektywne odczucie się pojawi ze zdwojoną siłą

Podsumowanie

Trudno nie mieć oczekiwań wobec numeru 1 w Polsce. Liczyłam, że pokój zaskoczy mnie w sposób, którego się nie spodziewam, wyjdzie poza ramy mojej wyobraźni i tego, co widziałam gdzie indziej, poczęstuje mnie zagadkami na najwyższym poziomie – a nic z tego się nie spełniło. Spodziewałam się najlepszego klimatu i najlepszych zagadek. Niestety, choć pod względem klimatu Opuszczony Hotel dowiózł, to czegoś jednak zabrakło.

Byłam szalenie ciekawa, jak Hotel wypadnie na tle najlepszych dotychczas dla mnie w mieście Bestii Peruna czy Skrzyni Umarlaka w Poznaniu, która jest kompletnie inna, ale wyznacza trendy w innych aspektach. Hotel niestety nie zbiera najlepszych cech obu tych pokojów, nie pomnaża, nie opakowuje w złoty papierek.

Ostatecznie stawiam Hotel na drugim miejscu, za Skrzynią Umarlaka i przed Bestiami Peruna. Skrzynia Umarlaka zdecydowanie wygrywa efektem wow, grą aktorską, osadzeniem zagadek w klimacie i fabule (mimo, że Hotel też to robi), poziomem zagadek, stopniowym rozwojem historii w czasie i przestrzeni, projektem w stu procentach w punkt pod zagadki (brak zbędnych elementów) oraz ogólnie lepszą zabawą. Miałam przez chwilkę dylemat, czy nie umieścić Bestii Peruna wyżej. Dały mi one o wiele większą satysfakcję z rozwiązywania zagadek, niż Hotel, dlatego o Bestiach rozmawialiśmy długo po grze. Były ładnie zrobione, podobnie jak Hotel i tam wiele razy poczuliśmy efekt wow. Hotel wygrywa jednak z Bestiami klimatem, mrokiem, grozą, historią, przestrzenią gry (choć Bestie Peruna były pod względem aranżacji przestrzeni przeciwnikiem nie bez szans) i co najważniejsze rozmachem całego przedsięwzięcia. Hotel względem skali to jednak blockbuster przy bardziej niszowej produkcji jaką są Bestie.

Namawiałam swoją ekipę, by przed Hotelem rozkręcić się w innych ER-ach – zwłaszcza, że część z nas wracała do grania po przerwie, a ponadto była z nami osoba zaczynająca od zera. W okolicach Świąt poczęstowaliśmy się najlepszym prezentem i poszliśmy do Hotelu. Była to długo wyczekiwana uczta. Byłam pewna, że będę namawiać innych, by postąpili podobnie i nie odhaczali tego pokoju zbyt szybko, bo winduje on poprzeczkę konkurencji. Tymczasem odkładanie go na potem także go hypuje i pompuje banieczkę, a międzyczasie otwiera się taka Zemsta Umarlaka i podaje w wątpliwość zasadność numeru 1 dla Hotelu. Oczywiście nie dla każdego Zemsta będzie lepsza (to totalnie inny, głupkowaty i lekki klimat), ale po prostu przesuwa poziom tego, co może się znaleźć w nowoczesnych escape roomach. Zemsta prezentuje szalenie dobrą jakość, a przy tym ma w sobie coś nowego. Kto więc jeszcze nie widział Hotelu, niech nie zwleka.

Napisałam tę recenzję krytycznie, tak jak nie napisałabym o żadnym innym escape roomie, bo ogólnopolska jedynka moim zdaniem wymaga krytycznego podejścia – od niej oczekuję więcej. Nie zmienia to jednak faktu, że wizyta w Opuszczonym Hotelu jest absolutnym must have, wydarzeniem samym w sobie, niezwykłym doświadczeniem, które polecam każdemu. Co prawda nie wybija się dla mnie na wyżyny, dla których powinna powstać ocena 11, nie deklasuje innych pokojów w Polsce, a dziesiątki dla innych ER-ów wcale nie bledną przy Hotelu. To nie zmienia jednak faktu, że Hotel na swoje trzy dziesiątki absolutnie zasługuje.

To co przeżyliśmy w tym pokoju to istne szaleństwo ! Ten pokój nie ma słabych stron i nie bez powodu zajmuje 1 miejsce.
Genialny klimat pokoju , w którym można było poczuć napięcie i dreszcz emocji. Klimat budowała również ścieżka dźwiękowa która nie była ani za głośna ani za cicha. Dodatkowo zaangażowanie aktora dodawało niesamowitych emocji a zagadki rozwiązywało się w ciągłym napięciu :) same zagadki były spójne , logiczne , bardzo przyjemnie się je rozwiązywało ! Cena adekwatna do tego co pokój ma do zaoferowania (a ma naprawdę dużo !)
Rozbudowana przestrzeń pokoju to kolejny plus. Eksplorowanie kolejnych zakamarków było czystą przyjemnością. Czas który mogliśmy spędzić w pokoju to 101 minut - i szczerze powiedziawszy chciałoby się tak posiedzieć jeszcze z 20 minut dłużej . Niemniej te 101 minut jest mega plusem gdyż można choć trochę nacieszyć się tym pokojem. Obowiązkowa pozycja ER będąc we Wrocławiu. Byliśmy we dwójkę i wyszliśmy przed czasem (minutę i trzydzieści sekund 😅)ale spokojnie na 3-4 osoby ten pokój jest optymalny. Serdecznie polecam , ponieważ emocje związane z tym pokojem pozostaną na długo w mojej pamieci 😊

Zagadki na relatywnie prostym poziomie, ale to nie one odgrywały tu główną rolę. Historia opowiedziana jest w pokoju bardzo wyraźnie, poziom immersji jest niesamowity. Polecam dla osób już trochę oswojonych z pokojami z dreszczykiem emocji. Pokój zdecydowanie warty polecenia!