Agulec

Jak chłopaki z Escapeo się za coś wezmą to na pewno zrobią to dobrze. I tak było i tym razem, chociaż pokój starszy to dalej mocno trzyma się w czołówce. Fajne wprowadzenie, jest lekki stresik, momentami trzeba wykazać się refleksem, żeby nie usłyszeć allah akbar i kabum :) Zagadki mega przyjemne, bardzo logiczne, wiadomo o co chodzi, nie trzeba się zastanawiać co autor miał na myśli. Wystrój też fajny, współpasażerowie są super! I w ogóle to jest niby tylko autobus a wydaje się niesamowicie długi, prawie jak prawdziwy samolot :D
No i Mistrz Gry też zasługuje na 10+, miła rozmowa na koniec, powymienialiśmy się wrażeniami z innych pokoi.
Byliśmy we 4, ale z tego powodu, że pokój jest dosyć liniowy to wydaje mi się, że skład 3-, a nawet 2-osobowy byłby lepszy.

Po ponad 50 odwiedzonych pokojach stwierdzam, że jest to mój numer 1 jeśli chodzi o pokoje bez aktorów, już dawno nie miałam takiego banana na twarzy po wyjściu z pokoju. W ogóle to prawie trzeba mnie było siłą stamtąd wyciągać, bo nie chciałam, żeby ta przygoda się skończyła. Zagadki średnio zaawansowane+, my troszkę się zatrzymaliśmy na zagadkach na spostrzegawczość. Ogólnie są bardzo spójne i logiczne, nieliniowe, więc przy większej grupie fajnie, bo można działać na różnych frontach. Wystrój przecudowny! Jest trochę strachu, jest i obrzydzenie, czyli wszystko czego można się spodziewać po domu pogrzebowym :)
Nasza mistrzyni gry bardzo miła, poświęciła dosyć dużo czasu na rozmowę z nami po grze, bo ja byłam tak przeszczęśliwa, że aż mi się buzia nie zamykała 😃 skala na lockme jest za mała, żeby móc dobrze ocenić ten pokój, dla mnie 20/10!

Muszę zacząć od tego, że ten pokój całkowicie wykracza poza ramy escape roomu, to już nie jest zwykły ER, lecz połączenie zagadek, teatru i interakcji. Z pewnością bliżej mu do czarnej komedii niż do horroru. Jeśli potraficie śmiać się z samych siebie, umiecie wczuć się w klimat to na pewno będzie to niesamowite przeżycie. Zagadki są, aczkolwiek nie jest ich wiele. Są ciekawe i przyjemne, chociaż potrzeba dłuższej chwili żeby przyzwyczaić się do obecnych rozpraszaczy ;) nie polecam osobom z mocną klaustrofobią oraz tym ubranym w jasne ciuchy 😃 z chęcią bym to powtórzyła, mocne 10/10!

Pokój przyjemny, fajny wystrój, zagadki dosyć trudne, bardzo ciężko było zacząć, ale potem jakoś poszło. Ogólnie pokój sam w sobie raczej nie łapie się do mojej topki, ale podnoszę ocenę ze względu na obsługę. Ogromny plus za to, że nasz Mistrz Gry pozwolił nam skończyć grę pomimo lekkiego poślizgu czasowego. Oprócz tego bardzo nam pomógł jak daliśmy ciała i zostawiliśmy krótkofalówkę w miejscu, do którego w pewnym momencie nie mieliśmy dostępu. Jeśli to czytasz, to jeszcze raz wielkie dzięki za podrzucenie krótkofalówki! A wskazówka dla następnych graczy - ZAWSZE trzymajcie krótkofalówkę w kieszeni :D

Niewiele brakowało a sami byśmy w tym kotle skończyli, bo zadanie zręcznościowe nas poskładało ;) w tym pokoju było wszystko: przyjemne i logiczne zagadki, kłódki, elektronika, muzyka, impreza, klimat, niesamowite dekoracje, ciekawa fabuła, lemury i nawet lawa. Dawno nie byłam w pokoju, który byłby tak dopracowany jeśli chodzi o wystrój i dekoracje. Może to nawet delikatnie rozpraszać, ale naprawdę warto podelektowac się chociaż przez chwilę tym wnętrzem. Zagadki nie były specjalnie trudne, chociaż pod koniec już czuliśmy presję czasu i bez podpowiedzi się nie obeszło. Zdecydowanie polecam!

Na samym początku chciałabym się podzielić bardzo ważną informacją dla osób, które chcą odwiedzić ten pokój - jeśli masz klaustrofobię (albo nawet wydaje Ci się, że masz, ale nie jesteś pewien) to pod żadnym pozorem nie zgłaszaj się na ochotnika na pierwszą osobę wprowadzaną do pokoju. Ja nie mam klaustrofobii i nigdy nie zwracałam uwagi na te oznaczenia "nie dla osób z klaustrofobią", ale akurat tutaj nawet mi zrobiło się lekko gorąco i duszno. Ale i tak było fajnie :D
Ten pokój jest całkiem inny niż wszystkie inne nowe ER, ekipa Exit19 pokazała, że nie jest potrzebna ogromna przestrzeń i wiele efektów WOW, żeby być w stanie się wyróżnić. Jeszcze nie byłam w żadnym pokoju, który tak bardzo stawia na współpracę pomiędzy graczami. Jest to idealny test na to, czy potraficie się ze sobą dobrze komunikować. Zagadek jest dosyć dużo, ale wszystkie są logiczne i spójne, nie trzeba było się zastanawiać "co autor miał na myśli". Klimat surowy, ale nie spodziewaliśmy się czegoś innego po więziennej celi ;)
Obsługa na 6, dzięki Dawid :)

Generalnie pokój dosyć łatwy, trzeba trochę pogrzebać, pokombinować, gra idzie dosyć płynnie. Ogólnie pokój poprawny, nie ma się do czego przyczepić, wszystko zadziałało poprawnie. Ale bez fajerwerków, jeśli szukacie czegoś co sprawi, że Wam szczęki opadną to raczej nie tutaj.

Jeżeli jeszcze ktoś się zastanawia czy warto zdążyć przed końcem Akcja Konspiracja, to nie zastanawiajcie się, rezerwujcie już, żeby się jeszcze na to załapać! Na koncie mam już ponad 30 pokoi, a jeszcze żaden wstęp tak bardzo mnie nie zaskoczył. Na początku była jedna wielka konsternacja, a później to już tylko salwy śmiechu. Bardzo łatwo było wczuć się w klimat tego pokoju, dekoracje oraz cała, nazwijmy to, przestrzeń wokół robi naprawdę duże wrażenie. Zagadki nie są skomplikowane, ale wymagają dużej współpracy (polecam wcześniej ustalić, która to jest lewa a która prawa strona :D). Uwaga - wielbiciele kłódek mogą się rozczarować, bo tutaj prawie w całości były wykorzystywane inne mechanizmy (na szczęście) ;)
Zdecydowanie jest to jeden z lepszych pokoi, w którym byłam. Panowie, robicie naprawdę świetną robotę! Z niecierpliwością czekam na powrót Porwanego Samolotu i otwarcie nowego pokoju.

Co tu dużo mówić, pokój przeszedł nasze najśmielsze oczekiwania. Zdecydowanie różni się od innych ER, dla mnie jest to różnica na plus, aczkolwiek boję się, że teraz po wyjściu z każdego innego "normalnego" pokoju będę rozczarowana :)

Przede wszystkim na największe uznanie zasługuje Mistrzyni gry. Nie mam żadnej wątpliwości, że jest to Mistrzyni przez duże M. Wykonała kawałek świetnej roboty. Dziewczyno, skąd Ty bierzesz tyle energii i kreatywności? :)

Kolejny mocny punkt pokoju to wystrój, a zwłaszcza ta część, w której możemy poczuć się jak w amerykańskim serialu z lat 80. Przez pierwszą chwilę zagadki zeszły na dalszy plan i tylko można było słyszeć z naszych ust "o, ale to jest super", "patrz jakie to czadowe" :D Bardzo się cieszę, że na wyjście z pokoju jest aż 90 minut, bo dzięki temu naprawdę można się delektować wystrojem i klimatem. A tak poza tym, to chyba był to dla mnie pierwszy pokój, w którym prawie wcale nie zwracałam uwagi na czas i nie chciałam pobijać rekordów, wręcz przeciwnie - po rozwiązaniu ostatniej zagadki i sprawdzeniu, że zostało jeszcze kilka minut, moją pierwszą reakcją było - ale zostańmy tu jeszcze, nie wychodźmy. Także pokój jest bardzo wciągający. Aczkolwiek pierwsza część nie wszystkim może przypaść do gustu. Tak też było w przypadku naszej grupy, na początku niektórzy nie potrafili się wkręcić w zabawę, zaskakująca forma wprowadzenia trochę wybiła ich z rytmu. Moja rada? Podejść do tego pokoju z otwartą głową i spróbować wczuć się w to przedstawienie, wtedy wrażenia są o wiele lepsze :)

Jeśli chodzi o zagadki to na pewno nie jest to trudny pokój. Zagadki są przyjemne, logiczne, spójne i ciekawe. I chociaż same w sobie nie są skomplikowane, to naokoło jest tyle różnego rodzaju "rozpraszaczy", że bardzo mocno wystawia się na próbę swoją koncentrację.

Z niecierpliwością czekam na nowy pokój Fox O'clock. Sami zawiesiliście sobie poprzeczkę bardzo wysoko, ale mam nadzieję, że nowy pokój zaskoczy nas jeszcze bardziej :)

To jeden z tych pokoi, do których wchodzisz i mówisz "ale co ja mam tu robić", bo w pierwszej chwili nie widać żadnego punktu zaczepienia. Ale z czasem mocno się rozkręca, aż do tego momentu, że nie wiadomo, w co ręce włożyć, bo wydaje się, że wszystko ma jakieś znaczenie i "coś robi".
Dużo zaskakujących rozwiązań, elektroniki, mechaniki, kłódek prawie nie było. Wystrój dopracowany, doceniam to, że na tak niewielkiej przestrzeni udało się tyle rzeczy zmieścić. Przestroga do wysokich - nie zakładajcie do tego wysokich butów bo możecie wynieść część dekoracji z sufitu we włosach ;)
Mistrz Gry wspaniały (nie jestem pewna czy dobrze imię zapamiętałam, ale chyba Krzysztof), pożartował, wszystkie wątpliwości po grze wyjaśnił, miał nieziemską cierpliwość przy podpowiedziach (bo w dwóch momentach tak bardzo mocno się zacięliśmy) a i do tego jeszcze czekoladą poczęstował :) I też sam zaproponował nam zmianę kolejności pokoi (mieliśmy zrobić dwa na raz, jako pierwszy Chata a potem Piraci), co było strzałem w 10, bo Chata jednak o wiele lepsza, a Piraci byli idealni na rozgrzewkę.