Cyrk Kamiennych Braci

Dawne wierzenia doprowadziły do powstania wielu mitów i legend opowiadających o wpływie istot nadprzyrodzonych na ludzkie życie, ich interakcji że śmiertelnikami, a niekiedy nieszczęść jakie na nich zsyłali. Indianie Ameryki Północnej wierzyli w ducha zwanego Wendigo, który poprzez opętanie człowieka sprawiał, że ten dopuszczał się brutalnych mordów. Gdy Poznań stał się sceną serii bestialskich ataków, zostaliśmy wysłani do gabinetu pewnego sławnego psychiatry, który podobno leczył człowieka twierdzącego, że opętał go Wendigo.

Wystrój pokoju sprawia naprawdę dobrze wrażenie. Przygotowany został bardzo estetycznie, wiarygodnie odwzorowując miejsce, w którym się znajdujemy. Bardzo dobrze wpływa to na klimat, który w tym scenariuszu jest wyraźnie wyczuwalny. Podkręca go także rozwinięta fabuła oraz wpisana w nią interakcja z obsługą.

Zagadki wykorzystują bardzo różne rozwiązania i nie pozwalają się nimi znudzić. Zadania zostały też dobrze wpisane w klimat i fabułę. Pokój nie jest szczególnie trudny, wciąż jednak trzeba nieco pogłówkować, żeby go ukończyć.

Obsługa pokazała się ze świetnej strony. Pracownicy Continuum to ludzie, którzy ewidentnie nie z przypadku pracują w tej branży. Widać, że ER to ich pasja i świetnie się bawią wykonując swoją pracę.

"Osobowość" to jeden z najlepszych scenariuszy dostępnych w Poznaniu. Polecamy go każdemu, kto odwiedzi stolicę Wielkopolski. Nawet jeśli jego celem nie są pokoje ucieczek. Scenariusz Continuum to po prostu kawał świetnej rozrywki.

O nawiedzonych domach słyszy się od zawsze. Już niejedną taką miejską legendę udało się nam obalić (a przynajmniej wyjść bez szwanku z pobytu w opętanym przybytku). W Poznaniu krążyły pogłoski o kolejnym takim miejscu. Właściciele, chcąc sprzedać posiadłość, poprosili byśmy i tym razem udowodnili, że duchy zamieszkujące mury domu to tylko wymysł miejscowej ludności. Spakowaliśmy rzeczy, zabraliśmy kamerę i udaliśmy się obejrzeć to Tajemnicze Domostwo.

Wystrój pokoju został przygotowany na wysokim poziomie, dbając o całkiem sporą liczbę rekwizytów i dekoracje, które budują wrażenie autentyczności miejsca, w którym się znajdujemy. Dodatkowo podkład dźwiękowy i gra oświetlenie, a także żywa fabuła, która odkrywamy wraz z postępem w grze budują mocno wyczuwalny klimat.

Zagadki są świetnie wpasowane w fabułę pokoju i połączone z odkrywaniem jej kolejnych kart. W zdecydowanej większości korzystają z rozwiązań elektronicznych, ale znajdziemy tu też coś tradycyjnego. Zadania angażują nas także w pewne działania manualne. Ogólny poziom trudności jest średni.

Obsługa pokazała się z bardzo dobrej strony. Od samego wejścia do lokalu Dreamscape budowała poczucie autentyczności naszej wizyty. Po grze poświęciła nam także czas na rozmowę.

"Tajemnicze Domostwo" to jeden z najjaśniejszych punktów na poznańskiej mapie ER i jeden z najlepszych scenariuszy w całym kraju. Z czystym sumieniem możemy polecić go każdemu - bez względu na upodobania fabularne czy poziom doświadczenia. Ten pokój po prostu trzeba odwiedzić.

Będąc w Poznaniu w dziwnych i niecodziennych okolicznościach napotkaliśmy na naszej drodze grupę niekoniecznie przyjaźnie nastawionych i niekoniecznie mających wobec nas dobre zamiary, tajemniczych nieznajomych...

Gra w pokoju Nieznajomi, to zupełnie inne podejście do rozrywki znanej jako pokoje zagadek i z tym nastawieniem polecamy się wybrać do tego ER, gdyż jak tylko podłapie się jego klimat, można się w nim naprawdę świetnie bawić. Początek rozgrywki, standardowo dla Ekipy z Continuum od razu rozpoczyna ciekawa interakcja z mistrzem gry, a dalej jest tylko lepiej. Fabuła rozwija się z minuty na minutę, a zakończenie jest równie mocne jak początek.

Zagadek w pokoju nie ma dużo, a te, które się pojawiają są dosyć proste. Pokój ten jednak bazuje na czym innym i zbyt duża ilość łamigłówek byłaby tutaj niewskazana.

Obsługa w tym pokoju wyniosła interakcje w ER na zupełnie inny poziom. Począwszy od wprowadzenie tak i przez całą rozgrywkę i zasługuje na najwyższe noty.

Podsumowując, Nieznajomi, to bardzo ciekawy pokój, prezentujący zupełnie inne podejście do rozrywki jaką są ER. Jeśli odwiedzi się go z odpowiednim nastawieniem, dobra zabawa jest murowana. Fani czysto zagadkowych scenariuszy raczej nie mają tu czego szukać.

Nieciekawa sytuacja związana z pokojami zagadek w ostatnich latach sprawiła, że życie nam się sprzykrzyło i postanowiliśmy skończyć że sobą. Po długiej debacie zdecydowaliśmy się na najbardziej sprawdzoną metodę. Los jednak znów spłatał nam figla i nawet po śmierci czekały na nas zagadki i łamigłówki. Uwięzieni między światami postanowiliśmy wrócić do świata żywych.

Wystrój został przygotowany starannie i z pomysłem. Fabuła w odpowiedni sposób odkrywa przed nami swoje karty wraz z postępem w grze. Poczynając od mocnego początku, na interesującym finale skończywszy.W pokoju możemy też znaleźć mnóstwo ciekawych nawiązań do różnego rodzaju filmów oraz wierzeń. Przygotowano również nie jedna strasząca niespodziankę.

Zagadki bardzo fajnie nawiązują do tematyki pokoju i w ciekawy sposób współgrają z rozwijająca się fabułą. Główny nacisk położono tu na elektronikę, ale i dla paru tradycyjnych rozwiązań znalazło się miejsce. Poziom trudności był odpowiednio wyważony, żeby móc się dobrze bawić przez pełne 60 minut.

Obsługa tradycyjnie dla Exodusa stanęła na wysokości zadania. Podczas zabawy mieliśmy ciekawą interakcję z mistrzem gry, a po zabawie jak zwykle czekała nas interesująca rozmowa na temat pokoju i ogólnie branży.

Duch, to bardzo dobry scenariusz osadzony w mrocznej tematyce. Ma ciekawa fabułę, ładny wystrój oraz fajne zagadki. Dla osób lubiących horrory jest to pozycja obowiązkowa.

Wybraliśmy się w podróż do Afryki dzikiej, dawno odkrytej. To miała być wyprawa życia. Niestety pech chciał, że skończyliśmy na terenie nieprzyjaźnie nastawionych tubylców. Ktoś obezwładnił nas usypiającymi strzałkami i obudziliśmy się zamknięci w chacie, mającego niecne zamiary szamana.

Exodusowa wersja Szamana, różni się od tej przygotowanej przez firmę Quest przede wszystkim metrażem. Tam wrażenie w głównej mierze robił ogrom przestrzeni, tutaj wszystko jest bardziej skomasowane. Klimat udało się zachować i wystrój nadal robi świetne wrażenie. Małym zarzutem jest pojawiające się w pokoju nieafrykańskie zwierzę.

Zagadki z poprzedniej wersji zostały tu w większości utrzymane, ale pojawiło się też parę nowych. Wszystkie one są dobrze osadzone w tematyce pokoju i ciekawe.

Obsługa klasycznie dla firmy Exodus, to profesjonaliści i pasjonaci ER. Po raz kolejny było nam bardzo miło gościć u Karola i spółki.

Podsumowując, nieco zmieniony Szaman wypada u Exodusa również bardzo dobrze. Wystrój z wysokiej półki, w połączeniu z ciekawymi zadaniami w dość oryginalnej tematyce powinny zadowolić większość pasjonatów ER.

Wycieczki po lesie nie idą nam chyba najlepiej. Co się wybierzemy na spacer czy grzyby to kończy się zgubieniem drogi i powoli zapadającym zmrokiem. Zazwyczaj też natrafiamy na jakąś dziwną samotną chatkę. Nie inaczej było tym razem, choć sama chatka zrobiona była z piernika. To przywołało wspomnienie bajki z dzieciństwa, a my postanowiliśmy sprawdzić czy w środku wciąż żywi są Jaś i Małgosia.

Pod względem wystroju pokój może nie prezentuje fajerwerków, ale jest całkiem przyjemnie i estetycznie. Czuć tutaj bajkowy klimat, który towarzyszy nam przez całą rozgrywkę.

Zagadki są bardzo dobrze wpasowane w tematykę pokoju o choć niemało tu elektroniki to odnaleźć można też nieco kłódek czy zadań manualnych. Zagadki rozwiązuje się bardzo przyjemnie, ich poziom trudności nie jest zbyt wysoki.

Do obsługi nie mamy żadnych zastrzeżeń, było bardzo miło i sympatycznie, a po rozgrywce dobrze się nam rozmawiało.

"Jaś i Małgosia" to dobrze skonstruowany scenariusz, który z jednej strony sprawdzi się jako opcja dla dzieci, a z drugiej proponuje zagadki, które i dorosłych zmusza do myślenia. Wydaje się być bardzo dobrym pomysłem dla rodzin, ale oczywiście nie tylko. My bawiliśmy się dobrze.

W ramach odskoczni od tych wszystkich niebezpiecznych przygód postanowiliśmy zrelaksować się w jednym z Poznańskich nocnych klubów. Muza fajna, tancerki też - czas upływał nam miło. Straciliśmy czujność i ktoś niepostrzeżenie musiał dosypać nam czegoś do mineralnej. Obudziliśmy się zamknięci w [spojler]. Zza ściany usłyszeliśmy głosy jakichś szemranych typów ze wschodu, a w tle leciał [spojler].

Wystrój został przygotowany z należytą starannością, tak że lokal faktycznie przypomina nocny klub. Powierzchnia została dobrze przygotowana, kryjąc w sobie sporo niespodzianek. Muzyka i oświetlenie dopełniają tutaj dobrego ogólnego wrażenia.

Zagadek jest dużo i są one należycie stematyzowane. Przyda się na pewno duża spostrzegawczość, gdyż część zadań opiera się właśnie na niej. Inne zmysły niż wzrok również nie będą odpoczywać, gdyż zostają one zaangażowane w innych zadaniach. Poziom trudności przy dwóch osobach był dość wygórowany. Z pewnością więcej par oczu i rąk do pracy by się tutaj przydało.

Obsługa spisała się bez zastrzeżeń. Szkoda, że nie mieliśmy czasu, żeby pogadać po skończonej grze.

In Da Club, to ciekawy scenariusz w mocno rozrywkowym klimacie. Od strony zagadkowej prezentuje się bardzo solidnie, a i audiowizualna stoi na wysokim poziomie. Jak komuś pasują klimaty, z pewnością nie wyjdzie zawiedziony.

Nasz znajomy zawsze był nieco dziwny, więc normalnie nie przejęlibyśmy się jego wiadomościami czy ekscentrycznymi pomysłami. Tym razem jednak przesadził nawet jak na swoje standardy. Naczytał się w internecie jakichś głupot na temat starożytnego kultu i chcąc zgłębić tę tajemnicę udał się na drugi koniec świata. I na to przymknęlibyśmy oko, ale po serii dziwnych wiadomości kontakt trwale się urwał. To sprawiło, że podążyliśmy jego śladami do Innsmouth i przekonać się co się z nim stało i co miał na myśli pisząc, że wzywa go zew Przedwiecznych.

Pokój wykonany jest naprawdę dobrze. Dekoracje i rekwizyty są estetyczne i spójne. Grze towarzyszy dobrze dobrany podkład dźwiękowy. Fabuła w pokoju jest dość żywa, nie jest jedynie pretekstem do naszej obecności w miasteczku Innsmouth. Lekkim minusem jest fakt, że w czasie rozgrywki można usłyszeć grupę bawiącą się w sąsiednim scenariuszu.

Zagadki są dość dobrze osadzone w tematyce pokoju, wykorzystują rozwiązania tradycyjne i elektroniczne. Część z mechanizmów nie zadziałała jednak idealnie. Choć takie sytuacje stanowiły margines to jednak lekko wpłynęły na płynność rozgrywki. Poziom trudności pokoju oceniamy na średni.

Obsługa spisała się dobrze i właściwie reagowała na ew. pojawiające się problemy. Nie mamy zastrzeżeń do jej pracy.

"Zew Przedwiecznych" to bardzo dobry scenariusz w klimatach dark fantasy. Pomimo drobnych problemów technicznych bawiliśmy się naprawdę dobrze i śmiało możemy go polecić. Fani twórczości Lovecrafta na pewno odnajdą tu sporo "smaczków". Niezaznajomieni z tematem nie odczują jednak dodatkowych trudności.

Wizyty w saloonach to zawsze ryzykowna rozrywka. Whiskey leje się strumieniami, a i o towarzystwo typów spod ciemnej gwiazdy nietrudno. W takich warunkach awantury i bijatyki to zupełna codzienność, którą stróżowie prawa traktują z przymrożeniem oka. Wszystko jednak zmienia się, gdy w czasie takiej szarpaniny ucierpi ktoś z rodziny wpływowych ludzi. Mieliśmy tę wątpliwą przyjemność obić właśnie takiego jegomościa co poskutkowało zamknięciem nas w celi. Na krótko, tylko do czasu rozprawy i... wyroku.

Wystrój pokoju jest solidny. Zadbano o to by dekoracje i rekwizyty zwiększały autentyczność wnętrz i budowały klimat. Scenografia może nie jest perfekcyjna, ale trzyma naprawdę dobry poziom.
Próbie ucieczki akompaniują dźwięki, który dobrze współgrają ze stylizacją pokoju. Scenariusz posiada swój rys fabularny, jednak jest on mało rozwinięty.

Zagadki stanowią mocny element pokoju,są różnorodne, pomysłowe i bardzo dobrze osadzone w klimacie. Poziom trudności oceniamy na średni.

Obsługa spisała się bardzo dobrze, bardzo pomysłowo reagując na wydarzenia i prowadząc system podpowiedzi. Przed i po grze chętnie też podejmowała rozmowę dotyczącą ER.

"Western Dziki Saloon" to ciekawy pokój, którego najmocniejszym punktem są zagadki. Łącząc ich poziom trudności oraz ciekawe zaaranżowanie otrzymujemy pozycję uniwersalną, która sprawdzi się zarówno dla grup początkujących jak i doświadczonych.

Po raz kolejny zgubiliśmy się w ciemnym lesie. Po raz kolejny znaleźliśmy w głębi tego lasu chatkę. Wchodzić czy nie wchodzić zastanawialiśmy się. Nienauczeni na poprzednich błędach zdecydowaliśmy się wejść, a tam w nasze ręce wpadła Wiedźmowa Księga.

Wystrój pokoju jest fajny i estetyczny. Nie jest to może najwyższa półka, ale zdecydowanie może się podobać. Jest tutaj sporo do zwiedzania i odkrywania, a tajemniczy klimat jest potęgowany przez odpowiednie oświetlenie oraz muzykę.

Zagadek w tym pokoju ukryto sporo. Stanowią one miks rozwiązań tradycyjnych z elektroniką oraz są odpowiednio zróżnicowane. Warto przygotować się też na dużo szukania - spostrzegawczość w tym ER będzie nieoceniona. Poziom trudności jest dobrze wyważony. We dwóch daliśmy radę zmieścić się w czasie, pomimo dużej ilości zagadek.

Obsługa jak najbardziej na plus. Nie mamy zastrzeżeń do pracy, a i od strony nieformalnej było sympatycznie.

Wiedźmowa Księga, to kolejny scenariusz bazujący na sprawdzonym motywie. Wizualnie przygotowany jest na dobrym poziomie, a i od strony zagadkowej może stanowić niezłe wyzwanie. Polecamy fanom "wiedźmowych" klimatów.