Cyrk Kamiennych Braci

Zmęczeni drogą, borykając się z awarią samochodu, postanowiliśmy zatrzymać się przy starym domu, znajdującym się na uboczu i poszukać pomocy u mieszkańców. Gdy zapukaliśmy, drzwi skrzypnęły i uchyliły się nieśmiało. Jednak po drugiej stronie nikogo
nie dostrzegliśmy. Weszliśmy do środka, ale wszystko wskazywało na to, że nikt nie zamieszkuje tego domostwa. Zrezygnowani postanowiliśmy wrócić do samochodu. Drzwi, którymi weszliśmy były jednak zamknięte, a my zdaliśmy sobie sprawę z tego, że budynek wcale nie jest opuszczony.

Wystrój pokoju został przygotowany z dużą starannością. Rekwizyty i dekoracje fajnie wypełniają przestrzeń. Część z nich jest niesamowicie pomysłowa i fantastycznie podkręca klimat. Jakość ich wykonania to absolutnie najwyższa półka. Zabawie towarzyszy dobrze dobrana ścieżka dźwiękowa, momentami jednak odrobinę zbyt głośno puszczona.

Zagadki mają mieszaną formę- znajdziemy tu rozwiązania i tradycyjne i elektroniczne. Niektóre są bardzo oryginalne, których do tej pory nie spotkaliśmy w żadnym innym ER. Zadania generalnie są powiązane z fabułą pokoju, choć drobne wyjątki się znajdą. Poziom trudności jest wysoki, głównie przez wzgląd na jedną dość złożoną zagadkę.

Obsługa była bardzo sympatyczna i skora do rozmowy. Dobrze czuliśmy się podczas naszego pobytu w recepcji, kontakt przy przechodzeniu pokoju także był dobry.

Podsumowując- "Teksańska Masakra Piłą Mechaniczną" to bardzo dobry scenariusz, jeden z najciekawszych spośród osadzonych w klimatach gore. Jego największym atutem są doskonałe elementy dekoracji i zagadek, które klimat windują mocno w górę. Pokój polecamy przede wszystkim miłośnikom horrorów i mocnych wrażeń oraz grupom doświadczonym. Dla początkujących może się
okazać zbyt wymagający.

Przechadzając się ulicami XIX-sto wiecznej Częstochowy zauważyliśmy tłum ludzi kotłujących się przy Placu Biegańskiego. Zapytaliśmy przechodnia o co chodzi. Odpowiedział nam, że do miasta przyjechała niezwykła wystawa. Zaciekawieni, przedzierając się przez tłum zbliżyliśmy się do wejścia do namiotu, gdzie elegancki jegomość w cylindrze zachęcał do odwiedzenia jego wystawy "cudów i niezwykłości zebranych z całego świata". Żeby wejść do gabinetu osobliwości, wystarczyło kupić bilet. Wyjście natomiast okazało się o wiele trudniejszym zadaniem.

Wystrój gabinetu osobliwości, jak i układ pomieszczeń zasługują na duże słowa uznania. ER jest przygotowany z pomysłem, zadbano w nim o odpowiednie rekwizyty i mechanizmy, tworzące świetny klimat wystawy niezwykłości z przełomu XIX i XX wieku. Całości dopełnia nastrojowe oświetlenie oraz dobrze dobrany podkład dźwiękowy.

Zagadki stoją również na wysokim poziomie. Bardzo fajnie łącza się z tematyką pokoju. Zastosowano tutaj zarówno rozwiązania tradycyjne jak i elektronikę. Wszystko użyte jest z pomysłem, a rozwiązywanie kolejnych zadań sprawia przyjemność. Poziom trudności jest dobrze wyważony, co czyni ten pokój dość uniwersalnym.

Obsługa jak zwykle spisała się bardzo dobrze. Nie mamy żadnych zastrzeżeń do jej pracy.

Podsumowując, "Gabinet Osobliwości", to bardzo ciekawy scenariusz przygodowy z lekką nutką grozy. Ma bardzo fajny klimat, a zastosowane przy zagadkach rozwiązania bardzo dobrze z nim współgrają. Polecamy wszystkim fanom ER. Dla osób, które nie są fanami horrorów, jest to najlepsza opcja w Częstochowie i okolicach.

Stanęliśmy przed drzwiami do starego domu. To miejsce było nam doskonale znane, w końcu już kiedyś toczyliśmy w tych murach walkę o własne życia. Los jednak ponownie skrzyżował nasze drogi z Redem Radeckim, bestią, która stała się już mroczną legendą Częstochowy.

Wystrój pokoju nie jest jakoś wybitnie bogaty, ale przy podejmowanej tematyce nie przeszkadza to zbytnio, a momentami poprawia wiarygodność miejsca. Dekoracje i rekwizyty, które znalazły się w trzeciej odsłonie Redrumu przygotowane są bardzo dobrze, niektóre zostały zaprojektowane naprawdę świetnie i bardzo podkręcają klimat.

Wszystkie zagadki z jakimi należy się zmierzyć w "R3drumie" są zelektronizowane i, co ważne, w pełni spójne z tematyką. Zadania są ciekawe i nieprzekombinowane, ich rozwiązywanie daje dużo satysfakcji. Pokój jest dość łatwy i przechodzi się
przez niego dynamicznie.

Obsługa swoje zadania wypełniła bardzo dobrze, nie mamy żadnych zastrzeżeń.

Podsumowując: Trzeci "Redrum" zawiesza poprzeczkę o poziom wyżej niż poprzednia wersja scenariusza. Pod praktycznie każdym względem jest lepiej niż wcześniej- wystrój, zagadki, klimat. No, może z wyjątkiem psychopatów mieszkających w pokoju, którzy tym razem wydają się być trochę łagodniejsi. Tak czy inaczej "R3drum" to jeden z najlepszych scenariuszy o psychopatycznych mordercach i każdy, kto nie ma problemu z tą tematyką, powinien go odwiedzić.

Podczas spaceru przez stary las natknęliśmy się na dziwną furtkę. Stała ot tak, między drzewami. Dla zabawy postanowiliśmy przez nią przejść. Nie spodziewaliśmy się jednak, że przejście jest magiczne. W ten oto sposób trafiliśmy do nieznanej, ukrytej części lasu, w której stała mała, drewniana chatka.

Wystrój pokoju jest całkiem przyjemny. Dekoracje wykonane są solidnie, a samo pomieszczenie zaaranżowane z pomysłem. Scenografia korzysta z autentycznych i naturalnych elementów, co jest niewątpliwym plusem. Nie da się jednak pozbyć wrażenia, że to wciąż tylko pokój udekorowany "leśnymi" rekwizytami. Brakuje większego bogactwa detali i większego nacisku na fabułę, która jest
nakreślona i wyczuwalna podczas części zagadek, ale nie jest rozbudowana i rozwijana w czasie rozgrywki.
Całości zabawy towarzyszy przyjemna muzyka.

Zagadki, z którymi należy się zmierzyć w tym pokoju, praktycznie w 100% bazują na rozwiązaniach elektronicznych. Są one przygotowane dobrze i wszystkie są związane z tematyką pokoju. Nie stawiają zbyt dużych wymagań, są raczej proste i bardziej doświadczone ekipy nie powinny mieć problemu z opuszczeniem zaczarowanego lasu w przewidzianym na to czasie.

Obsługa była bardzo miła i chętna do rozmowy o branży, doświadczeniach, spostrzeżeniach i pomysłach.

Podsumowując: "Chatka w zaczarowanym lesie" to dobrze skrojony, skromny scenariusz. Doświadczonych ekip niczym nie zaskoczy, ale powinien zapewnić miłą rozrywkę. Dla początkujących nadaje się w sam raz- poziom trudności jest dopasowany raczej do tej grupy odwiedzających. Ci mniej doświadczeni na pewno będą mieć szansę zachwycić się elementami dekoracji.

Cyrk Kamiennych Braci to znani fani czekolady pod każdą postacią. Od dawna naszym marzeniem było dostać się do największej fabryki słodyczy na świecie słynnego Willy'ego Wonki. Okazja na to pojawiła się w nieoczekiwanych okolicznościach. Jako specjaliści od zagadek i ucieczek zostaliśmy zwerbowani do wykradnięcia przepisu na pyszne babeczki babci Josephine...

Wystrój pokoju, to wysoka półka. Układ pomieszczeń zasługuje na dużą pochwałę. Jednak nie wszystkie miejscówki trzymają ten sam wysoki poziom, przez co momentami można się trochę rozczarować. Niemniej większość dekoracji i elementów wyposażenia robi wrażenie i tworzy fajny klimat. Podkład dźwiękowy jest dobrze dobrany do całości.

Zagadki są fajnie przygotowane, dobrze osadzone w tematyce pokoju i odpowiednio zróżnicowane. Znajdziemy więc tu przeróżne rozwiązania, tak analogowe jak i elektroniczne. Obok zadań opierających się na spostrzegawczości i logicznym myśleniu znalazło się też miejsce dla rozwiązań manualnych. ER jest dość liniowy, a poziom trudności dobrze wyważony.

Obsługa zasługuje wyłącznie na słowa pochwały. Bardzo fajnie wczuwała się w swoją rolę i budowała odpowiedni klimat, tak przy wprowadzeniu do gry, jak i podczas rozgrywki.

Podsumowując, "Fabryka Czekolady", to bardzo dobry scenariusz, który przy odrobinie większej powierzchni i dopracowaniu jednego z pomieszczeń miałby szansę być jednym z najlepszych pokoi na Śląsku. Niemniej i tak jest wart polecenia i na pewno większość grup będzie się w nim bardzo dobrze bawić.

To nie była nasza pierwsza wizyta przy Dębowej 14. Poprzednie dwie okazały się być przejściem przez koszmar, zgotowanym przez złą wiedźmę mieszkającą w tym domu. Mimo takich doświadczeń coś ściągnęło nas po raz kolejny w te nieprzyjazne progi.

"Wiedźma z Dębowej" to dom strachu zaaranżowany jako ER. Stąd też powierzchnia gry jest całkiem spora. Dzięki temu scenariusz staje się bardziej realistyczny- w końcu według historii mamy znajdować się w mieszkaniu. Pokój udekorowany jest różnymi rekwizytami, które dobrze wpisują się w tematykę. W temacie wystroju i rozkładu pomieszczeń niczym nas jednak nie zaskoczył, za co winę ponosi fakt, że wcześniej przechodziliśmy przez scenariusz domu strachu, który rozgrywa się w tych samych pomieszczeniach.

Zagadki to w większości raczej proste (niekoniecznie łatwe) i tradycyjne rozwiązania. Elektronika też się zdarza, ale jest w zdecydowanej mniejszości. Pokój nie jest zbyt trudny, ale w pewnych momentach zagadki potrafią zatrzymać na trochę dłużej.

Obsługa swoją pracę wykonała bardzo dobrze, nie mamy żadnych zastrzeżeń.

"Wiedźma z Dębowej" to scenariusz jak najbardziej solidny choć w żadnym elemencie nie jest wybitny. Nie zmienia to jednak faktu, że można się w nim bardzo dobrze bawić.

Clue Town, prowincjonalne amerykańskie miasteczko, skrywające niejedną tajemnicę. Po raz kolejny przywiodło nas w te strony. Dowiedzieliśmy się, że jakiś czas temu wojsko odgrodziło część pobliskiego lasu. Krążą różne plotki o tym jaki był tego powód. Jedno wiedzieliśmy na pewno - to jakaś grubsza sprawa. Postanowiliśmy odkryć tę tajemnicę.

Wystrój i układ pomieszczeń został bardzo fajnie pomyślany i całkiem estetycznie wykonany. Tajemnicza tematyka daje duże pole do popisu. Ostatecznie zagadka "Gąszczu Tajemnic" okazała się czymś innym niż się spodziewaliśmy. Niemniej zabawa jest wciągająca i w swoim klimacie przygotowana w interesujący sposób.

Twórcy przygotowali dość pokaźną porcję dobrze stematyzowanych zagadek. Część z nich jest złożona i nastawiona na współpracę, co korzystnie wpływa na grywalność. Pokój w dużej mierze opiera się na fajnie zastosowanej elektronice, ale dla analogowych zagadek też znalazło się miejsce, a część z nich była całkiem oryginalna.

Obsługa tradycyjnie dla Quest Cage'u wykazała należyte zaangażowanie oraz dobre podejście do klienta. Zdecydowanie na plus od strony formalnej, jak i nieformalnej.

Podsumowując: "W Gąszczu Tajemnic", to jeden z lepszych scenariuszy, jakie mają do zaoferowania Katowice. Tematyka jest dość oryginalna, a poziom trudności dobrze wyważony, dlatego śmiało możemy polecić ten pokój bardziej doświadczonym ekipom, choć i dla nowicjuszy jest do przejścia.

Cyrk Kamiennych Braci będąc w trasie postanowił skorzystać z pralni. Jako, że żadnego tego typu obiektu nie mogliśmy znaleźć w pobliżu, zapytaliśmy miejscowych ludzi. Wskazano nam pewne miejsce, które z niewiadomych względów stoi od dłuższego czasu opuszczone. Cóż było robić skierowaliśmy swe kroki do starej pralni. Na miejscu jednak niespodziewanie drzwi się za nami zatrzasnęły. Byliśmy w potrzasku.

W przypadku tego ER, jest trochę podobnie jak w przypadku "Myśl - po myśliwsku". Potencjał, który drzemał w tym scenariuszu (skądinąd oryginalnym) nie został należycie wykorzystany i w sumie pokój jest bardzo zwyczajny. Wystrój jest w porządku, ale raczej na żadne słowa zachwytu nie zasłużył. Plusem natomiast na pewno jest parę fajnych rozwiązań i niespodzianek, które napotkamy podczas zabawy.

Zagadki są umiarkowanie wciągające. Parę rzadko spotykanych mechanizmów zapadło nam w pamięć, generalnie jednak należy się nastawić na standardowe rozwiązania momentami fajnie stematyzowanych łamigłówek. Poziom trudności jest średni.

Obsługa spisała się dobrze. Tutaj nie ma za bardzo na co narzekać.

"Stara Pralnia", to dość przeciętny pokój w oryginalnej tematyce. W tym wypadku jednak oryginalność i potencjał drzemiący w historii wprowadzającej nie zostały należycie wykorzystane. Można zaliczyć jako jeden z pierwszych pokoi, ale raczej na żadne większe emocje nie ma się co nastawiać.

Cyrk Kamiennych Braci przypomniał sobie jak w zeszłe wakacje spotkał na ulicy dziwnego staruszka. Ów nieznajomy w ramach podziękowania za podwiezienie opowiedział nam niesamowitą historię o rzekomo ukrytych w jego chacie w głębi lasu skarbach. Teraz znów znaleźliśmy się w tamtej okolicy. Nie bylibyśmy sobą, gdybyśmy nie zbadali tej sprawy.

Wystrój pokoju jest estetyczny, ale też niczym szczególnym nie zachwyca. Umiarkowania ilość rekwizytów jest wykonana poprawnie, a dekoracje dobrze dopasowane do klimatu. Na uwagę zasługuje układ pomieszczeń. Ostatecznie jednak po fajnym i tajemniczym wprowadzeniu można by się spodziewać innego rozwinięcia historii i jej zakończenia.

Zagadki są dość zgrabnie wplecione w klimat pokoju. Prezentują średni poziom trudności. Jedne bardziej skomplikowane i złożone, inne mniej. Generalnie są dość ciekawe i rozwiązuje się je przyjemnie.

Obsługa swoją rolę wykonała poprawnie, ale też niczym szczególnym nas nie zaskoczyła.

"Myśl - po myśliwsku", to porządnie wykonany pokój w dość popularnej ostatnio tematyce. Gra się przyjemnie i ogólne wrażenia są pozytywne. Warto odwiedzić, ale nie ma co się nastawiać na pokój z najwyższej półki.

Od wielu dni byliśmy w podróży. Na co dzień wygodne siodła stały się nieznośnie twarde. Po wielu nocach spędzonych na prerii, z dala od ludzi, tęskniliśmy za wygodnym łóżkiem i posiłkiem, który byłby czymś innym niż grzaną fasolą z puszki. W końcu po długiej tułaczce na horyzoncie zamajaczyły zabudowania miasteczka. Poczuliśmy wielką radość i popędziliśmy konie, by wrócić wreszcie do cywilizacji. Po dotarciu na miejsce wstąpiliśmy do miejscowego saloonu, by odpocząć i posilić się. Niestety nie wiedzieliśmy, że obcy są niemile widziani.

Wystrój pokoju jest solidny. Elementy dekoracyjne, rekwizyty są ciekawe i dobrze dopasowane do tematyki pokoju, choć ogół aranżacji nie jest perfekcyjny.
Zabawie towarzyszy podkład dźwiękowy, który dobrze współgra ze stylizacją. Scenariusz posiada swój rys fabularny, jednak jest on mało rozwinięty.

Zagadki to w tym pokoju całkiem mocny element. Są one różnorodne, żonglują rozwiązaniami. Są pomysłowe i bardzo dobrze osadzone w klimacie. Najbardziej spodobało się nam jedno zadanie manualne, do którego chętnie wróciliśmy już po wyjściu z pokoju. Poziom trudności oceniamy na średni.

Obsługa spisała się dobrze, chętnie podejmowała rozmowę dotyczącą ER.

"Dziki Zachód: Western Saloon" to solidna propozycja w bardzo oryginalnej (wśród ER) tematyce. Najmocniejszym punktem tego scenariusza są zagadki, które
powinny zadowolić bardziej doświadczone ekipy, mimo iż początkujący również powinni sobie z nimi poradzić. W tym temacie pokój jest uniwersalny.