Serce Grozy

To mój trzeci pokój w Escape House, który mieści się na terenie super sklepu Gnom z grami RPG itp. Niestety nie zrobił dobrego wrażenia.

O ile nie czepiałbym się liniowości i zagadek w raczej starym stylu (elektronika, która aż tak bardzo nie pasuje do tematyki pokoju), to już nielogiczne zagadki i kiepsko działającą elektronikę już tak. W dwóch przypadkach kilkukrotnie wykonaliśmy dobrą robotę (poprawny kod itd.), słyszeliśmy charakterystyczny dźwięk działającego serwomechanizmu, lecz... Nic się nie otwierało. Straciliśmy mnóstwo czasu, a niektórzy z nas (byliśmy w 5) także chęci.

Mógłbym napisać więcej, ale na tym poprzestanę. Zaznaczę jedynie, że zagadki są trudne, bo logika i zdrowe myślenie nie pomagają w ich rozwiązywaniu.

PS nie wiem, dlaczego na lockme pokój figuruje jako zamknięty - można z niego swobodnie korzystać.

Jak wskazuje opis, pokój stanowi fabularną kontynuację Tajemniczej posiadłości, ale z perspektywy obu rozegranych ERów, jest to chyba dość luźne nawiązanie, a pokoje można śmiało rozegrać niezależnie od siebie i w dowolnej kolejności. Jako że kontynuacja, spodziewaliśmy się ponownie czegoś w rodzaju posiadłości, ale nic z tych rzeczy. W tym sensie scenografia zaskoczyła, a klimat – bardziej surowy i metaliczny – pasował do fabuły. Pod względem zagadek ten scenariusz jest zdecydowanie trudniejszy od Posiadłości. Sporo tu detali, na które trzeba zwrócić uwagę – niektóre z nich są dość mocno zamaskowane, co czyni grę jeszcze trudniejszą. Dwie rzeczy nie zadziałały jak należy, ale szczęśliwie udało się MG naprawić je na miejscu, a nam dokończyć rozgrywkę. Szczęśliwie, ponieważ pokój chcieliśmy odwiedzić od dawna, jednak przy każdym naszym pobycie w Bielsku lub okolicach był on wyłączony z użytku przez awarie właśnie. Fajnie, że w końcu się udało, bo pokój wart jest wizyty.

Jak w tytule - dobry, trudny pokój :) Byliśmy w 2 osoby i nie uważam, żeby większa ilość uczestników coś ułatwiła.
Zagadki ciekawe i różnorodne. Klimat świetny, obsługa profesjonalna i pomocna ale przydała by się jakaś muzyka/dźwięki. Tak czy inaczej warty polecenia dla osób obytych w pokojach dla spostrzegawczych, upartych i lubiących pogłówkować, bo żadna zagadka nie jest prosta ;) Brak kłódek na plus.

Postanowiliśmy pójść za ciosem i odwiedziliśmy kolejny pokój w Escape House. Tym razem zmierzyliśmy się z zagadkami będącymi kontynuacją Tajemniczej Posiadłości. Od samego początku wczuliśmy się w mroczny klimat panujący w [spojler]. Zagadki były wymagające, ale po dokładnym przyjrzeniu wszystko składało się w logiczną całość. Oczywiście sporo trzeba było się naszukać :) Nie znajdziecie tutaj żadnej kłódki, a rozwiązania elektroniczne na pewno Was zaskoczą. Czekamy z niecierpliwością na kolejna wizytę :)

Pokój wita dopracowanym klimatem. Z każdej strony wylewa się wszechobecny mrok i dowody niedawnych, mrożących krew w żyłach scen. Do wystroju i rekwizytów nie można mieć zarzutów.
Wprowadzenie przenosi nas w kontynuację Tajemniczej Posiadłości, więc jesteśmy w bardzo dobrych nastrojach. Niestety już po kilku chwilach czar pryska i zaczynamy borykać się na każdym kroku z zawiłościami pokoju. Trudno nie docenić zbudowanych tu mechanizmów, jednak ich działanie nie zawsze jest jasne czy choćby przewidywalne. Nie jestem fanem pokoi, w których po kilku minutach działania po omacku decyduję się na podpowiedź, żeby dowiedzieć się z jakim mechanizmem właściwie mam do czynienia. Tu niestety na każdym kroku napotykamy sztuczne bariery, zdawkowe podpowiedzi i kilka obiektów, które trudno nawet nazwać, a trzeba czegoś się z nich dowiedzieć odpowiednio nimi manipulując. Brak tu również satysfakcji z rozwiązywania kolejnych zagadek (poza ostatnią), co niestety odbiera sporo zapału do dalszych działań.
Pokój oceniam jako trudny, choć moim zdaniem jest on niestety po prostu nielogiczny. Z tytułowym "bólem serca" wystawiam tę opinię i mam nadzieję, że po lekkiej reorganizacji pokój będzie w stanie dawać graczom tyle satysfakcji, ile pracy pochłonął.

Pokój bardzo trudny, ciężko dojść do niektórych rozwiązań. Sama tematyka pokoju bardzo interesująca a miłośnicy horrorów mogą być zadowoleni.

Nie ma przeproś. Jak się podpadło niebezpiecznemu właścicielowi tajemniczej posiadłości nie ma się co dziwić, że będzie się mścić. Chwila nieuwagi i znaleźliśmy się w na prawdę mrocznym i mało przyjemnym otoczeniu. Wyjść nie było łatwo (nie licząc najmłodszego syna, który nie mając tam wiele do roboty oprócz rozbudzania swojej wyobraźni postanowił nas opuścić i wrócić po ograniu pracowników firmy w Jengę. Dziękujemy z opiekę!).

Jeśli uważacie się za ekipę z doświadczeniem w ER i żadne zagadki Wam nie straszne wpiszcie ten pokój na szczycie swojej listy ER do odwiedzenia. Klimat dość mroczny, ale nie na tyle byśmy myśleli tylko o tym by nas wypuszczono, za to zagadki wycisnęły z nas wszystkie soki a mistrz gry miał pełne ręce roboty.

Dobre zagadki, klimat swoetny, brakowalo tylko dzwieku (awaria). Zagadki niektore wbiky nas w fotel - mlodsze pokolenia z jedna zagadka beda mialy problem. My rocznik 85 zapomnielismy ze tak sie kiedys robilo

Początkowo miałam w ogóle nie wystawiać oceny i recenzji temu pokojowi, gdyż dałam się namówić na odwiedzenie thrillera trochę wbrew sobie - rzecz gustu, źle się czuję i gorzej myślę w takich klimatach.

Mimo to, postanowiłam się postarać o obiektywność i już opisuję wrażenia z gry [nie te estetyczne - coż, krwawe lochy to krwawe lochy].

W jednej zagadce kod wskoczył dopiero za którymś razem poprawnego wpisywania, oraz jeden kluczyk nie znajdował się tam gdzie powinien [konieczna interwencja GM] - to minusy.

Natomiast uczciwie trzeba przyznać, że zagadki były trudne i nieoczywiste, a skrytki, schowki i tajne włączniki - dobrze ukryte. Pozornie nie ma nic do wykonania, nie wiadomo o co się zaczepić, a tymczasem nawet to, co uważamy za rekwizyty, gra!

Myślę, że Twórcy włożyli dużo wysiłku w przygotowanie mechanizmów i należy to docenić.
Kto gustuje w byciu więźniem Podejrzanego Bractwa, powinien być usatysfakcjonowany.

Kontakt z obsługą bardzo chwalimy. Prowadząca miała nieskończoną cierpliwość do naszych pytań :D

Generalnie wizyta w Escape House przebiegła miło i przyjemnie, otoczenie, rozmowa po wyjściu - to wszystko zadowoliło nas i uważamy że to dobre miejsce na escape room :)

No tak... Zachciało nam się współpracy z Zakonem Wiecznego Blasku... Wybraliśmy się do Tajemniczej Posiadłości, gdzie bez większych problemów wykradliśmy skarb IIIuminati. I co w związku z tym? W sumie to nic... Poza tym jednym szczegółem, że zostaliśmy uprowadzeni i przed nami 60minut walki o życie...

Na początku nie wiedzieliśmy od czego zacząć, byliśmy totalnie zdezorientowani (tłumaczyliśmy to sobie tym, że pewnie dostaliśmy czymś w łeb, stąd tak kiepsko u nas z myśleniem ;)), ale w końcu trzeba było się ogarnąć i wziąć do roboty.

Zadania do wykonania są nieoczywiste i trudne, ale nie ma się co dziwić - w końcu gra toczy się o nasze życie... Aby wygrać tę walkę trzeba - mimo niesprzyjających warunków - logicznie myśleć, być spostrzegawczym i zmierzyć się z mnóstwem elektroniki.

Wystrój pokoju surowy, klimat mroczny. Efekty świetlne i dźwiękowe świetnie dobrane do scenerii, zapewniają dodatkowy dreszczyk grozy.

Nie wszystko działało jak powinno, ale że były to początki funkcjonowania pokoju, to na niektóre elementy można trochę przymknąć oko.

Obsługa mega pozytywna, chętna do rozmów, po wyjściu z pokoju mogliśmy wymienić się swoimi wrażeniami i sugestiami.

Podsumowując, Serce Grozy, to - moim zdaniem - najtrudniejszy, ale jednocześnie najlepszy pokój w Escape House.