Zbrodnia na płótnie

Był to nasz ostatni pokój od Black Cat, świetny prowadzący i voice acting (Krzysztof ?).

Sam pokój mocno odstaje od pozostałych z black cat, dużo zagadek niskiego kalibru.

Wystrój ciekawy, ale słabszy niż w pozostałych pokojach. Średniak na mapie warszawy.

Sam pokój w sobie całkiem klimatyczny i w sumie warty odwiedzenia, zagadki tez fajne, ale obsługa pozostawia wiele do życzenia. Niestety ale podczas naszej pierwszej wizyty zostaliśmy super wprowadzeni w klimat pokoju, co tutaj nie miało miejsca.

Byliśmy w dwie osoby, czuliśmy, że pokój jest dość trudny, zrzucaliśmy to też na to, że byliśmy we dwójkę i też na nasz sposób działania z zagadkami. Po wyjściu (7 min po czasie) dostaliśmy też info od obsługi, że to najtrudniejszy pokój. Ogólnie pokój fajny, trzeba było trochę pomyśleć, fajnie fabularnie. Jeśli miałabym zrobić ranking pokojów to:
1. Powstanie Warszawskie
2. Zbrodnia na płótnie
3.Złoto nazistów.

Do pokoju wybraliśmy się w zestawie 2 dorosłych + nastolatka 14 l. Klimat bardzo przyjemny, i choć pokój nie był zbyt duży ani skomplikowany, to bawiliśmy się przednio. Zagadki nie były jakieś szalenie niestandardowe, choć dwie stanowiły dla nas totalną nowość wynikającą z pomysłowości twórców a nie wysublimowanej elektroniki. Każde rozwiązanie dawało sporo satysfakcji. Szło nam sprawnie, zacięliśmy się na ostatniej zagadce i nie obyło się bez podpowiedzi jak frustracja zaczęła brać górę. Mimo tego po 45 minutach byliśmy po drugiej stronie... hmmm... drzwi ;) To nie jest pokój tej samej klasy co Powstanie Warszawskie czy Złoto Nazistów ale z pewnością warto wpaść, przejść go i szukać dalszych wyzwań.

Pokój bardzo klimatyczny. Jak dla mnie kierowany do grup mniej zaawansowanych, jednak każdy znajdzie tam coś dla siebie i będzie się wyśmienicie bawić! Dla doświadczonych grup może być trochę zbyt krótki. Bardzo fajny ER pod względem logicznym, niestandardowe zagadki. Kolejny raz Mistrz Gry Ann - niezastąpiona. Na pewno przy kolejnej wizycie w Warszawie wrócimy do Black Cat Escape Room :)

Niektóre elementy były zbyt przewidywalne, wprowadzenie mogłoby być lepsze. Na plus na pewno scenografia i pomysł

Przyszliśmy do tego pokoju zachęceni wcześniejszą wizytą w Domu Mordercy. Byliśmy jednak przekonani, że mimo wszystko Zbrodnia na płótnie nie dorówna poziomem poprzedniej pozycji. Z przyjemnością przekonaliśmy się, że byliśmy w błędzie. Pokój przerósł nasze oczekiwania i zachwycił nas niesamowitym klimatem. W pierwszej chwili przeraziliśmy się faktem, że duża część zagadek była związana z matematyką, ale nasze obawy były zupełnie niesłuszne. Podobało nam się, że zagadki nie były ułożone liniowo i każdy miał coś do roboty. Rozwiązywanie zadań przychodziło nam stosunkowo łatwo i płynnie, a przy okazji czerpaliśmy z tego dużą przyjemność. Czas zleciał nam bardzo szybko, a końcówka okazała się miłym zaskoczeniem do tego stopnia, że pozostawiła nas z lekkim niedosytem, który mamy nadzieję zapełnić następną wizytą :) Jedyną rzeczą, do której można byłoby się przyczepić to fakt, że zabrakło klimatycznego wprowadzenia, które miało miejsce przy Domu Mordercy. Pomimo to, byliśmy bardzo zadowoleni z obsługi, ponieważ zarówno Game Masterka, która nas wprowadziła, jak i ta, która poświęciła nam czas na przyjemną rozmowę po grze - były cudowne <3

Ciekawy pokoj lecz troche maly zagadki logiczne ciekawe. Polecam

yści mają do siebie to, że są niezwykle ekscentryczni. A już szczególnie malarze, żyją w swoim świecie, mają swoje muzy i generalnie ciężko ich zrozumieć. Sprawy się komplikują, gdy taki artysta znika, a wraz z nim ślad ginie po jego najbliższej. W takich sytuacjach wypada wziąć sprawy w swoje ręce i sprawdzić, co się działo w artystycznym świecie. W takim razie zaczynamy.

Pokój jest bardzo gustownie wykończony, z dbałością o prawie każdy szczegół. Klimat jest znakomicie zbudowany poprzez realistyczny wystrój i delikatną oprawę dźwiękową. Niewątpliwą zaletą pokoju jest również fabuła - bardzo spójna, łatwa do śledzenia i wciągająca, dzięki czemu to gracze bardzo chcą się dowiedzieć do czego doszło w pokoju i jaka tajemnica jest w nim skrywana.

Niestety, pomimo tych zalet, nie mogliśmy w pełni się nim rozkoszować ze względu na zagadki, które musieliśmy rozwiązać. Były one zdecydowanie ciekawe i stanowiły ważny element fabuły, jednakże należały one do grupy zagadek, na których rozwiązanie od razu się wpadnie albo nie wpadnie się wcale. Niestety, z większością z nich nie mogliśmy odnaleźć wspólnego języka, co skutkowało robieniem ich po omacku, a same rozwiązania nie przynosiły radości - zwyczajnie zabrakło nam tego "czegoś" w zagadkach, przez co uznaliśmy większość z nich za raczej intuicyjne niż logiczne.

Podobnie jak w przypadku innych pokojów Black Cat, grupom doświadczonym polecamy wybranie się w 3 osoby, a grupom początkującym w 4-5 osób. W przeciwnym wypadku może być trochę tłoczno ;).

Dziękujemy serdecznie Oli i Mariuszowi za wspólną grę i cieplutko pozdrawiamy Hope, najpiękniejszą i najsłodszą futrzastą opiekunkę pokoju.

Wchodząc tam usłyszeliśmy, że jest to najtrudniejszy pokój w BlackCat i rzeczywiście obsługa nie kłamała. Sam pokój przepiękny, a historia związana z nim iście filmowa. Można się poczuć jak w pracowni artysty. Cudowne obrazy na ścianach i oczy nie wiedzą na co się patrzeć. Szkoda, że jest to tak na prawdę tylko jeden pokój, w którym rozwiązujesz zadania. Zagadek jest dużo i można się podzielić tak, że jednocześnie każdy jest zajęty czymś innym. Na sam koniec zaskoczenie i dreszczyk emocji :) pokój zdecydowanie nie dla początkujących, ale warty obejrzenia.
Obsługa jak zwykle niesamowita. Genialnie potrafią wprowadzić człowieka w historię pomieszczenia.