Obłęd

W życiu każdego człowieka zdarzają się takie chwile i zdarzenia, które sprawiają, że zmienia się jego spojrzenie na wszechświat. Dla nas - mimo już olbrzymiej ilości odwiedzonych pokoi - wizyta w Obłędzie była tego rodzaju punktem zwrotnym. Już nic nie będzie takie samo; już nie spojrzymy na escape roomy tak samo...

Nie chodzi nam tu tylko o fabułę. Nie chodzi też po prostu o klimat, czy zagadki. Chodzi nam o wszystko - całą perfekcyjną mieszankę klimatu, fabuły, zagadek i wszelkich innych dodatków, których nie brakowało. Czuliśmy się jak po pierwszym odwiedzonym pokoju, kiedy przez kolejny tydzień w ekscytacji wspominaliśmy każdy detal. Tym razem jednak nie dlatego, że byliśmy w nowym rodzaju rozrywki ale dlatego, że każdy najmniejszy detal w Obłędzie był doskonale przemyślany, wpasowany i przede wszystkim - miał swoje przeznaczenie i sens.

Oczywiście nie możemy napisać dokładnie o zawartości pokoju, ale już same zdjęcia promocyjne mówią wiele. A uwierzcie nam - ekipa Exit19 nie poszła na łatwiznę wrzucając zdjęcia najbardziej efektownych elementów escape roomu. Jest wręcz przeciwnie - reszta obszaru gry jest tylko lepsza.

Co możemy powiedzieć o zagadkach? Przede wszystkim - są świetnie poprowadzone. Scenariusz pod tym względem świetnie stymuluje odczucia i emocje, potęgując tylko radość z gry i uśmiech po wyjściu. Ich poziom trudności jest świetnie dopasowany do etapu gry i fabuły. Jednocześnie ich trudność jest tak dopasowana, że zarówno początkujący, jak i doświadczeni będą w stanie wszystko rozwiązać i być usatysfakcjonowani.

Piszu piszu piszu. Ale ile nie napiszemy, to wniosek jest jeden. Musisz. Tam. Być. Póki nie odwiedzisz Obłędu, to jesteś escape'owym Jonem Snow.

Włamanie się do opuszczonego szpitala psychiatrycznego, o którym krążą niepokojące legendy... Brzmi jak coś, co mogło nam przyjść do głowy! Okazuje się, że zdecydowanie łatwiej było tam wejść, niż stamtąd wrócić...

Był to jeden z pokoi, który na oku mieliśmy już od dłuższego czasu. Zdecydowanie to niepokojący klimat i wyzwanie nastawione na szeroko pojętą współpracę między graczami robią doskonałą robotę. Świetnie oddana przestrzeń ponurego szpitala, mrok i oddech niebezpieczeństwa na karku to coś, co zapamiętuje się z tego miejsca na długo.

Zagadki dobrze pasowały do fabuły rozgrywki, poziom trudności był średni - trochę wyzwania, a trochę cieszenie się aurą escape roomu :)

Pomimo, iż ma już ładnych parę lat, to nie odczuwa się zbytnio "zużycia" pokoju i zdecydowanie warto go odwiedzić. Polecamy :)

Po Obłędzie spodziewałam się mrocznych sal, szpitalnych łóżek, lekarskich narzędzi (tortur), medykamentów, krat, kajdan i pasów, obskurnych pomieszczeń lepiących się od brudu, innymi słowy – aury opuszczonego psychiatryka. Te oczekiwania jednocześnie się spełniły i nie spełniły, to taki pokój Schroedingera.

Wszystko to za sprawą klimatu, który wygrywa naprawdę różne nuty, dając w efekcie rozdźwięk. Zmiana tonu rzutowała na odczuciach dwójki moich towarzyszy i w pewien sposób obniżyła ich ocenę.

Mnie się mimo wszystko podobało i to bardzo, a to, co szczególnie zapamiętam z Obłędu, to udział aktora. Polecam, by właśnie w takiej wersji, dostępnej w poniedziałki, zaliczyć ten ER.

Wyszliśmy 23 minuty przed czasem bez podpowiedzi, w czteroosobowej grupie z doświadczeniem ok. 30-40 pokojów.

Klimat

Nie jest to horror, jednak dla osób z natury strachliwych pokój może stanowić wyzwanie. Męska połowa z naszej czwórki nastawiła się, że będzie strasznie. Obczajali wszelkie możliwe drogi, z jakich może wyskoczyć upiór. To im trochę powiązało ręce i synapsy w mózgu. Tymczasem główne źródło strachu zajmowało dużo bardziej mnie i koleżankę, co nam dwóm lepiej zbudowało klimat, ale też nieco znieczuliło na resztę strachogennych elementów, które ewentualnie miały się pojawić.

Ostatecznie męska połowa teamu mniej doceniła panujący w pokoju nastrój i udział aktora, niż nasza damska. Stąd konkluzja, że w poniedziałki owszem, warto przychodzić, ale należy nastawić się na to, że nie każdy w równej mierze doświadczy niewątpliwych plusów z przebywania w pokoju z aktorem. Doświadczenia chłopaków pokazują z kolei, że brak aktora w pobliżu może bardziej siadać na mózg, niż jego obecność.

Należę do rasowych boidup i nie oglądam horrorów, bo potem tydzień nie śpię, ale Obłęd był dla mnie wersją light. Nastawiłam się zgodnie z opisem, jak do thrillera. Nie towarzyszył mi strach, a dreszczyk podniecenia w związku z przygodą. Jest to więc bardzo przyjemny poziom strachu, wyczuwalny, ale nie paraliżujący. Z kolei pod koniec i ten dreszczyk zanikł.

Największe zastrzeżenie odnośnie klimatu dotyczy jego niespójności na przestrzeni czasu. Każde z nas zauważyło pewien zgrzyt, a podczas długiej rozmowy po grze, ten argument najgłośniej odbijał się czkawką dwójce chłopaków. Wręcz rzutował na całe doświadczenie. Mnie nie przeszkadzało to tak bardzo jak im, ale przyznam, że nie podobał mi się kierunek, w jaki historia skręciła. Ta niespójność wpływa też na tło fabularne. Interpretacji, o czym była tak naprawdę historia, pojawiło się wiele, ale w założeniach twórców też o to chodziło.

Zagadki

Obłęd jest łatwym pokojem, ale nie banalnym. Zagadki są różnorodne, dobrze osadzone w historii i spójne z klimatem. Przy kilku zagadkach sami sobie utrudnialiśmy. A to schowaliśmy elementy potrzebne do wykonania zadania, a to logistycznie mogliśmy coś zrobić sprawniej. Mimo wszystko wyszliśmy ponad 20 minut przed czasem.

Wydawało nam się wręcz, że z czasem może być krucho, a to wrażenie wywołała w szczególności jedna mozolna zagadka. Jest niewdzięczna i podobno tak ma być, by doprowadzić graczy do tytułowego Obłędu. To dość ryzykowne posunięcie 🙂 Ta łamigłówka podobała mi się zdecydowanie najmniej, jednak wśród pozostałych jest kilka takich, które zapamiętam i będę miło wspominać, mimo że były ogólnie niezbyt skomplikowane.

Co najważniejsze satysfakcja z rozwiązywania zagadek jest w Obłędzie obecna. Pokój jest przyjemny i nagradza dobre rozwiązania miłymi dla oka efektami. Ogólne wrażenia mam bardzo pozytywne.

Obsługa

Chciałabym wyróżnić obsługę, gdyż marzy się, by do takiego poziomu, jaki prezentuje Marta, równali inni MG. Spędziła z nami po grze dużo czasu, odpowiedziała wyczerpująco na wszystkie pytania, pokazała nam cały ER ze szczegółami, porozmawiała o fabule i dodała od siebie kilka ciekawostek na temat tworzenia pokoju. Nasze doświadczenie zyskało dzięki temu jeszcze więcej głębi.

Plusy

+ Przyjemne do rozwiązywania zagadki, powiązane z fabułą, logiczne i spójne
+ Gra aktorska (polecam wersję z aktorem w poniedziałki)
+ Ogólne wrażenie. W fabułę łatwo się wsiąka, a scenografia jest początkowo bardzo autentyczna
+ Obsługa na najwyższym poziomie
+ Umiejętnie zbudowane napięcie

Minusy
- Fabuła i klimat skręcają w dyskusyjną stronę, a przynajmniej u nas wywołało to żywą dyskusję
- Bardzo dobry poziom, jednak obecnie Obłęd nie doskakuje do pokojów, którym dałam dychę

Podsumowanie

Z Obłędem mam trochę problem. Pod względem klimatu był nierówny, ale mimo tego, że za to obniżyłam ocenę, to i tak uważam Obłęd za jeden z najfajniejszych klimatycznie pokojów na wrocławskim rynku.

Ostatecznie Obłęd to dla mnie solidna dziewiątka, jednak poziom obecnych nowości jest wyższy. Bawiłam się świetnie i wyszłam podekscytowana, polecam ten pokój, choć nie ląduje w moim Top 5.

Nastawiłam się na to, że pokój będzie straszny, a było to błędem. Dreszczyk emocji był przez całą rozgrywkę i klimat robił swoje. Dużo ciekawych zagadek, fajna interakcja z aktorem (wersja tylko w poniedziałki) i dobrze zaaranżowana przestrzeń.
Nie do końca jasne było dla mnie zakończenie, ale najważniejsze, że udało nam się stamtąd uciec.
Ten pokój trzyma poziom wszystkich z Exit 19.

Świetna przygoda w pokoju Obłęd !
Żeby nie pisać wielkiego opisu nadmienie to, co najmocniej mnie urzekło - klimat 🥰

Cały czas czułem się obserwowany (bynajmniej nie przez mistrza gry), odgłosy, zapachy, światła wszystko grało, perfekcja 👌

Obsługa pokoju również na 10 ! Przemiłe dziewczyny 😇

Byliśmy w wersji z aktorem i na początku mocno czekaliśmy na jego pojawienie się, co nas trochę spowolniło, bo zamiast skupić się w pełni na zagadkach, patrzyliśmy w stronę różnych drzwi, żeby się upewnić, że nikt nas nie zaskoczy.

Klimat pokoju na początku był świetny, natomiast później się zmienił i to dość mocno, co obniżyło jakość moich wrażeń.

Pokój wymaga współpracy na pewnym etapie, więc każdy członek zespołu ma co robić przynajmniej przez część rozgrywki.

Same zagadki były w porządku, niektóre naprawdę ciekawe, chociaż widać, że pokój ma już swoje lata, bo nie było tam niczego, co by zaskoczyło kogoś z doświadczeniem.

Gra z aktorami to coś co na długo pozostaje w pamięci.

Zdecydowanie TOP spośród pokojów które odwiedziliśmy.

Immersja 10/10

Klimat gry faktycznie jeży włos na karku, także funkcja straszaka jak najbardziej została dla mnie spełniona. Późniejszy zwrot akcji budzi w komentarzach kontrowersje, jednak mi zupełnie nie przeszkadzał, wręcz chyba pomógł się skupić ;) Sama mechanika zagadek była fajna i sprawna, poza latarką, która chyba miała świecić normalnie, a świeciła raz na 90%, raz na 30%, co mnie momentami zatrważało ;P Choć zagadki nie były najtrudniejsze, to jest tam co robić, więc polecałabym pokój dla co najmniej 3 graczy, ale o mocniejszych nerwach niż moje...

Jeden mankament opiszę jako spoiler być może istotny dla grających w 2 os.: dopiero po wstępnym wprowadzeniu do gry dowiadujemy się, że część grupy zaczyna w innym pomieszczeniu, więc w przypadku gry w parze zaczynacie sami... jestem trochę lękliwa, jeśli chodzi o klimaty thrillerowo-horrorowe i gdybym wiedziała, że tak się stanie, to nie zdecydowałabym się na grę w takim składzie, brrr :/ Poradziłam sobie tak, że po prostu często odzywałam się do MG, któremu dziękuję za cierpliwe wskazówki i spokojny ton, czym ukoiłam swój lęk.

Kilkadziesiąt „zwariowanych” pełnych adrenaliny i ekscytacji minut to zdecydowanie za mało powiedziane. Perfekcyjnie zagospodarowany każdy metr powierzchni to już standard w Exit19, wchodzisz i od razu czujesz i wbijasz z impetem w grę jaką fundują mistrzowie gry. OBŁĘDna gra aktorska która powoduje miejscami dreszcze na całym ciele. Zagadki przemyślane i trafione w klimat. W pokoju ważna jest wzajemna komunikacja i współpraca.
Oczywiście nie udałoby się wyjść gdyby nie moja wspaniała ekipa Wścibskich Dzieciaków która zawsze wetknie nos w nie swoje sprawy ;)

#ERwalentynki

Kolejna wizyta w ER Exit19 - dziękujemy!. Długo zastanawialiśmy się nad rezerwacja z obawą o własne zdrowie psychiczne - oczywiście żart. Ostatecznie zdecydowaliśmy się na wizytę i była to najlepsza z możliwych decyzji! Sam początek trochę nas spetryfikował! Wystrój, dźwięki, pierwsze starcia (byliśmy w dwie osoby)... Jednak po odzyskaniu zimnej krwi poszło nawet nieźle. Pokój ma naprawdę nieszablonowe zagadki, trzyma w ogromnym napięciu. Zagadki oceniamy jako zagadki trudniejsze, dodając klimat można osiągnąć swój szczyt głupoty - nam się udało. Polecam raczej minimalnie doświadczonym grupom. Jak dla mnie - gwarantowane zadowolenie! Polecam!