magzaj12

O Lochach można mówić chyba tylko w samych superlatywach. Pokój zaskakuje od początku do końca, zarówno aranżacją wnętrza, jak i swoją historią.
Każdy element wystroju jest dopracowany idealnie. Jak coś ma być drewniane - jest drewniane, kiedy ma być metalowe - jest metalowe, a kiedy z kamienia - jest z kamienia. Żadnych styropianów, czy plastików. Po prostu lepiej nie dało się już tego zrobić - nie potrafię wyobrazić sobie wyższego poziomu. Skutkiem tego jest absolutnie niepodważalny klimat. Zabawa wciąga od samego początku, a emocji nie brakuje.
Każda z zagadek niemal perfekcyjnie wpisywała się w fabułę pokoju. Wszystkie były logiczne i dobrze przemyślane. Jednak na mechanizm działania niektórych z nich bardzo trudno było nam wpaść bez jakiejkolwiek podpowiedzi. Większość wymagała współpracy.
Myślę, że na pochwałę zasługuje również obsługa. Była to już któraś nasza wizyta w Exit19 i nareszcie z dumą możemy powiedzieć, że poczuliśmy się tam jak goście i gracze, a nie zwykli klienci obsługiwani po łebkach, których przewijają się tam dziennie dziesiątki albo nawet setki. W tym aspekcie widzimy progress i go doceniamy.

W Syrenim Śpiewie bawiliśmy się nieźle, do gustu przypadło nam kilka zagadek, a wystrój wprowadził w interesujący klimat. Jednak do rewelacyjnej zabawy, której się spodziewaliśmy, troszeczkę zabrakło.
Wracając do wnętrza: jego aranżacja wymagała z pewnością ogromnej pracy i wysiłku, co ewidentnie jest widoczne. To element godny pochwały. Nastrój magii i tajemniczości nie opuszczał nas do końca rozgrywki. Moim zdaniem zabrakło jedynie odrobinę większej staranności w wykonaniu detali.
Zagadki rozwiązywało się przyjemnie, pasowały do tematyki. Jedna lub dwie zaskoczyły nas czymś nowym.
Najbardziej zawiodła fabuła, która mimo potencjału, nie została wykorzystana. Wydaje mi się, że szczególnie końcówka gry momentami niepotrzebnie się komplikowała, nie wszystkie elementy wplecione do fabuły zostały na tyle rozwinięte, aby miały jakieś większe, sensowne znaczenie dla gry. Wychodząc z pokoju towarzyszyło nam uczucie małego niedosytu.
Niestety tego odczucia nie uratowała również obsługa, do której co prawda nie możemy się w żaden sposób przyczepić, jednak przyjazna i otwarta pogawędka z mistrzem gry zawsze jeszcze przysparza nam dodatkowych pozytywnych emocji z wizyty w escapie jako całości. Niestety drętwa obsługa przynosi skutek odwrotny.

Po niemalże półtorarocznym oczekiwaniu, wreszcie mogliśmy się zmierzyć z upragnionym gliwickim pokojem.
Lokalizacja może poszczycić się przede wszystkim rewelacyjną aranżacją przestrzeni. Każdy element wnętrza jest maksymalnie dopieszczony. Wykonanie escape'u prezentuje naprawdę najwyższy poziom. Jestem w stanie przytoczyć cały szereg niewątpliwie obłędnych rozwiązań technicznych. Każdy kolejny ruch w pokoju kończy się sporym zaskoczeniem.
Większość zadań ma bezspornie autorski charakter. Są przemyślane, doprawcowane, a co najważniejsze wymagają zgranej drużyny. Połączenie ich z nowoczesnymi efektami audiowizualnymi rzeczywiście robi wrażenie.
W escape roomie pierwsze skrzypce gra historia, którą poznajemy przez długie i kreatywne wprowadzenie w zabawę. Zastanawiam się jednak, czy tak rozwinięta fabuła, nie została w pewnym momencie przekombinowana; skutkiem czego zbyt wiele elementów zostało wrzuconych w rogrywkę.
Zadań jest doprawdy sporo, przez co gra pochłania wiele czasu. Może trudno w to uwierzyć, jednak w pewnej chwili zabawa zaczęła mnie po prostu nużyć. Na szczęście dzięki wytrwałej postawie reszty mojej drużyny, wzięliśmy się w garść i dokończyliśmy zadanie.
Zostaliśmy oczywiście bardzo profesjonalnie potraktowani przez obsługę, poświęcając przy tym naprawdę sporo czasu na miłą rozmowę.
Dla mnie to jedna z najtrudniejszych opinii do napisania. Teoretycznie ciężko wymienić więcej wad tego pokoju, jednak w moim ostatecznym odczuciu zabrakło zachwytu. Po wyjściu długo zastanawiałam się, co zadecydowało o moich końcowych wrażeniach. Bez względu na wszystko, chylę czoło twórcom tego dzieła, ponieważ bewątpienia widać tu ogrom włożonej przez nich pracy. W mojej subiektywnej opinnii Lokalizacja to bardzo dobry pokój, który po prostu nie zagrał jako całość. Jednak niewątpliwie zatrzęsienie graczy będzie się tu nieziemsko bawiło.

Cieszy nas, że w końcu rozwikłaliśmy zagadkę chorzowskiego naukowca.
Pokój bez wątpienia posiada swój niepowtarzalny klimat. Jest brudno(absolutnie traktuję to jako in plus), mrocznie, intrygująco. Wśród elementów wystroju nie natkniemy się na szafki z Ikei, każdy mebel idealnie wkomponowuje się w historię i klimat pokoju. Dopracować należałoby natomiast drobne detale i wizualne wykonanie niektórych zagadek. Mimo tego, że pokój ma już swoje lata, spotkamy tu całkiem interesujące rozwiązania techniczne.
Dla mnie świetną robotę robią również zagadki. W żadnym wypadku nie można zarzucić im szablonowości, czy też braku pomysłowości. Wszystkie współgrały z fabułą escape roomu. Rozgrywka jest bardzo przyjemna, a do tego bywa też zaskakująca.
Spotkaliśmy się tu także ze wspaniałą obsługą, która była dopełnieniem pozytywnych odczuć po wyjściu z pokoju.
Tu naprawdę można się fajnie bawić.
Ocena może wydawać się niska, jednak po reorganizacji systemu oceniania Lockme jest ona jak najbardziej adekwatna - Kryjówka Genialnego Wynalazcy to dobry pokój.

Out of The Box to miejsce, w którym zwykła blaszana skrzynia staje się źródłem niecodziennych przeżyć. Cieszę się, że mogłam ich tam doświadczyć.
Gra zaczyna się naprawdę rewelacyjnie. Początek jest niesamowicie klimatyczny, co bezspornie pozwala na natychmiastowe wczucie się w fabułę. Dobrze dobrane efekty dźwiękowe stanowią świetne uzupełnienie rozgrywki. Jedynie scenografia była dla mnie trochę zbyt surowa, myślę, że można było ją bardziej urozmaicić.
Zadania, choć jest ich niewiele, wyróżniają się kreatywnością. Są bardzo logiczne i powiązane z fabułą. Aby wszystkie rozwiązać i wydostać się z pokoju wymagana jest minimalna sprawność fizyczna.
Ogromna pochwała należy się także obsłudze. Właściciele prowadzą Dawcę z prawdziwą pasją i zaangażowaniem. To niesamowicie mili i sympatyczni ludzie, dlatego nie obyło się bez przyjemnej rozmowy po zakończeniu gry. Dziękujemy za tak wspaniałe przyjęcie :)

Do One Hour trafiliśmy przypadkiem - gdy wypadł nam inny planowany escape room, musieliśmy szybko wypełnić czymś tę lukę. Nasz zastępczy pokój spisał się na medal.
Przemiana zwykłego pomieszczenia w prawdziwą egipską piramidę musi być z pewnością nie lada wyzwaniem. Nie przeraziło to jednak twórców Tajemnicy Władcy Nilu, którzy swoją pracę wykonali z wyróżnieniem. W pokoju rzeczywiście każdy najmniejszy detal jest maksymalnie doszlifowany i nie ma miejsca na niedociągnięcia. Aranżacja wnętrza jest po prostu boska.
Dokładnie to samo można powiedzieć o zadaniach - są wręcz bezkonkurencyjne. Rzadko spotyka się zagadki tak mocno połączone z tematyką pokoju. Gracze muszą wykonać wiele różnorodnych i złożonych czynności, by opuścić escape room; nie obędzie się także bez współpracy całej grupy. Pokój może poszczycić się wieloma nowatorskimi mechanizmami.
Wizyta uwieńczona została miłą obsługą.
Tajemnica Władcy Nilu jest escape roomem najwyższych lotów, który już niebawem stanie się poważną konkurencją na rynku ogólnopolskim.

Przypominając sobie budynek, w którym mieści się siedziba bydgoskiego Wyjścia Awaryjnego, wciąż zastanawiam się w jaki sposób możliwe było skonstruowanie w środku tak autentycznej i prawdziwej łodzi podwodnej. Po prostu nie mam pojęcia.
Nautilus prezentuje najwyższą klasę tworzenia escape roomów. Jego wykonanie jest niesamowite i na pewno wywoła u niejednego gracza ogromne zdumienie. Nieziemskie wnętrze pozwala na całkowite pochłonięcie przez grę, w którą wraz z upływem czasu wkręcamy się mocniej, mocniej i mocniej...
Zadania są absolutnie kapitalne, nastawione na współpracę oraz kreatywne myślenie. Najbardziej niesamowite jest jednak to, że każda z zagadek jest konsekwentnie sprzężona z realiami łodzi podwodnej.
Obsługa także pokazała się z najlepszej strony : )
Przejechaliśmy prawie 500 km, aby móc przeżyć słynną podmorską przygodę i nie żałujemy.

Zaczarowani wizytą w Kolonizacji Marsa, postanowiliśmy odwiedzić kolejny, choć starszy, ale za to iście magiczny pokój Świata Zagadek. Ponownie wyszliśmy stamtąd usatysfakcjonowani.
Wnętrze Komnaty Tajemnic prezentuje solidny poziom, nie natkniemy się tu na żadną tandetę. Osobiście nie należę do fanów sagi, jednak nie przeszkadzało mi to w tym aby dobrze się w pokoju poczuć i bawić. Wystrój może nie wprawia w osłupienie, ale jest niepodważalnie klimatyczny.
Zadania okazały się naprawdę klawe i pomysłowe, a przede wszystkim wywołujące uśmiech na ustach. Komnata Tajemnic dostarcza niewątpliwie wielu pozytywnych emocji.
Wizytę po raz kolejny uzupełniliśmy przyjazną wymianą zdań. Trudno znaleźć równie sympatyczną właścicielkę :)

Polski Skarbiec wyróżnia się na tle innych escape roomów przede wszystkim początkiem i wprowadzeniem do zabawy. To ciekawe urozmaicenie, ponieważ okazuje się, że już samo wejście do pokoju może sprawić nam niemałe problemy.
Wystrój jest adekwatny do miejsca, w którym ma toczyć się gra i stwarza wrażenie autentycznego. Momentami naprawdę możemy poczuć się jak uczestnicy tajnej misji, mającej na celu odzyskanie diamentów. Dla mnie jednak na początku zabawy scenografia była trochę zbyt surowa.
Natomiast na dużą pochwałę zasługują zadania, które moim zdaniem były doprawdy pomysłowe oraz konsekwentnie łączone z fabułą. Szkoda tylko, że ich ilość jest naprawdę skromna, a mało spektakularne zakończenie tylko potęguje uczucie niedosytu po zakończeniu gry. Do pokoju weszliśmy grupą trzyosobową i trzeba przyznać, że momentami któreś z nas mogło się nieco nudzić. Nie polecam odwiedzać tego pokoju większą liczbą graczy.
Oczywiście nie mam żadnych zastrzeżeń do obsługi – zostaliśmy sympatycznie przyjęci.
Propozycja FunEscape jest z pewnością miłą formą spędzenia wolnego czasu.

Żadne słowa nie będą w stanie opisać przygody, którą przeżyliśmy na wyspie.
W tym pokoju gracze mogą poczuć się jak prawdziwi bohaterowie nieprzeciętnego filmu, naszpikowanego skrajnymi emocjami: począwszy od zachwytu po przez ciekawość, a w końcu strach. Pozwala na to absolutnie obłędny i fantastyczny klimat, który stanowi wizytówkę Przeklętej wyspy. Wystrój jest naprawdę niesłychanie realistyczny i dopracowany. Do tego efekty dźwiękowe i świetlne sprawiają, że rezultat końcowy jest wręcz powalający.
Zagadki są pomysłowe, świeże i niepospolite. Perfekcyjnie łączą się ze spójnym scenariuszem, któremu również nie można nic zarzucić. Nieszablonowe rozwiązania zostały także zastosowane w systemie podpowiedzi, który jednak nie zawsze będzie w stanie trafnie pomóc graczom.
Doświadczyliśmy tutaj wielu niezapomnianych momentów oraz niesamowitej zabawy a nade wszystko od groma zaskoczeń.
Obsługa również bez zastrzeżeń, prezentuje profesjonalne i ciekawe podejście.
Dla takich pokoi jak Przeklęta wyspa warto odwiedzać escape roomy.