Rudy Pudel

Uwielbiam pokoje z pomysłem. A tu pomysł jest od samego początku: od wykorzystania specyfiki miejsca, w którym pokój jest urządzony. Ponieważ jesteśmy w kinie, to jak w filmie ważne jest wszystko: scenografia, kostiumy, reżyseria i oczywiście scenariusz, przez który nas - graczy prowadzi Reżyser. Historia jest ciekawa, odgrywanie poszczególnych scen nie jest bardzo trudne, a scenarzysta nie "wziął forsy i nie zaczął pić". Dlatego, że mimo iż po odegraniu swoich ról na galę oscarową raczej się nie załapiemy, to na satysfakcję i dobrą zabawę na pewno możemy liczyć.
A Pszczyna, oprócz tego, że jest prześlicznym miastem, to może się pochwalić naprawdę dobrym pokojem zagadek!

... Bydgoszczy!
W tym pokoju wszystko tworzy Show: klimat, wystrój, fabuła, zagadki. Wszystko współgra, jeden element układanki podkreśla pozostałe. Przykładowo: przytłumione oświetlenie powoduje, że "wysłużony" wygląd elementów wyposażenia robi jeszcze lepsze wrażenie i jednocześnie podkreśla atmosferę niepokoju i podkręca napięcie.
Przestrzeń jest wykorzystana świetnie i z pomysłem. System prowadzenia graczy to w ogóle majstersztyk i dodatkowa zabawa ;-)
Znajdziemy tu trochę rozwiązań elektronicznych, jak i nieco tradycyjnych. Zagadki nie są bardzo trudne, odnajdą się w tym pokoju gracze na różnym poziomie, aczkolwiek zupełnym "świeżakom" zdecydowanie pokoju nie polecam.
No i muszę ostrzec tych, u których każdy jump scare powoduje stan przedzawałowy lub jest powodem emisji dźwięków o wysokiej częstotliwości: powiedzcie o tym przy wprowadzaniiu do pokoju ;-) (z pokoju nie rezygnujcie bo szkoda byłoby takiej perełki).
Obsługa zasługuje na owacje na stojąco.
Podsumowaniem niech będzie to, że ja która cyrku nie uznaję ten uwielbiam i polecam!

Trochę zazdroszczę Twórcom, bo myślę praca nad tym pokojem dostarczyła im mnóstwo zabawy. Ale tej zazdrości jest tylko trochę, bo sporo tego fun'u staje się udziałem graczy 😁
Zagadek nie ma może bardzo dużo, ale są wpasowane w fabułę i logiczne (z jedną mieliśmy niewielki problem).
Klimat, wystrój, obsługa - wszystko tu gra i dźwięczy jak puste butelki po rumie.
A więc sprawdźcie "gdzie ta keja a przy niej ten jacht" i ruszajcie w rejs!

Do Krasnoludzkiej Kużni wybraliśmy się na herbatkę. Że niby na herbatkę to bardziej do Hobbitów? W Escape Me nic nie jest oczywiste 😁.
Każda ER-OWA firma ma swój niepowtarzalny klimat, swoisty "zapach" wyczuwalny w każdym pokoju, w każdej zagadce. Ja styl Twórców Kuźni uwielbiam jeszcze od czasów Świętojańskiej. Dla mnie więc w tym pokoju wszystko pasuje. Jest klimat, zanurzenie w fabułę, różnorodne zagadki, dbałość o detale..
No i Ekipa, która jest duszą tego miejsca, ożywia je i definiuje.
Długo czekaliśmy na ten powrót, ale śmiało powiem, że jest to Powrót Króla! 🙂

Właśnie tak to działa. Wchodzicie do zwykłego budynku obok przystanku Gdańsk Zaspa i przenosicie się do czarodziejskiego świata Hogwartu! Od samego początku, jeszcze przed wejściem do pokoju zanurzacie się w atmosferę magii, czujecie (i widzicie) wypełniającą Was moc, a im dalej tym lepiej ;-)
Wszystko tu jest spójne, wszystko buduje klimat. Zagadki są logiczne, liniowe. Nie są trudne, ale rozwiazywanie każdej z nich dostarcza emocji i frajdy. Jak przystało na magiczny świat rzeczy otwierają się, włączają, uruchamiają "same" (wystarczy odpowiednie zaklęcie ;-) )
Niesamowite jest też to, że z jednej strony pokój jest absolutnie "potterowski", a z drugiej strony Mugole, którzy o istnieniu tego świata pojęcia nie mieli, nie będą mieć żadnego problemu z rozwiązywaniem zagadek.
Obsługa pokoju zasługuje na wielki kufel kremowego piwa, kawał melasowej tarty i jeszcze czekoladową żabę na dokładkę. Od samego początku do końca obecność Mistrza Gry... przepraszam - Prefekta (!) wprowadza klimat, podsyca atmosferę (to jak nasi najmłodsi adepci "wsiąkli" w pokój to w dużej części jego zasługa).

Moc Patronusa zależy od siły szczęśliwego wspomnienia. Nasze Patronusy, po wizycie w Escape Time, będą zdolne pokonać nawet najpaskudniejszego Dementora!

Pokój raczej kłódkowy, chociaż są i inne mechanizmy. Zagadki są ciekawe, logiczne, dosyć dobrze skomponowane. Zastrzeżenia mam tylko do jednej, gdzie według mnie wskazówka zupełnie nie naprowadza na właściwy przedmiot.
Może wystąpić też niejasność który kod jest właściwy dla jakiej kłódki, jednak w danym momencie wybór jest między najwyżej dwiema, więc nie jest to bardzo uciążliwe.
Mój główny problem z tym pokojem to nieciekawa historia. Dla mnie najulubieńszymi są pokoje, które mają interesującą fabułę, z którą całość tworzą zagadki, wystrój i klimat. Tutaj ta historia jest nijaka, nie podążamy za nią rozwiązując kolejne zagadki, nie czekamy na to "co dalej","co się wydarzyło".
Mimo tego jest to niezły pokój i czas w nim spędzony na pewno nie jest stracony.
Ale Panie Hrabio, nie urzekła mnie Twoja historia ;-)

Ogłoszenie było lakoniczne: „Poszukiwani asystenci. Wymagania: widzieć i wyciągać wnioski”.
To coś dla nas – pomyśleliśmy i niedługo potem nasza piątka stawiła się pod drzwiami pracowni Mistrza.
Po przekroczeniu progu znaleźliśmy się w XV-wiecznym gabinecie. A skoro przenieśliśmy się w czasie, nie ma co liczyć na późniejsze rozwiązania technologiczne!. Tu królują kłódki, kody, średniowieczne konstrukcje i skomplikowane mechanizmy. I to właśnie, razem z przemyślanym wystrojem buduje niepowtarzalny klimat. Jak po wytyczonej przez Mistrza ścieżce podążaliśmy przez kolejne etapy, pomieszczenia i zagadki. A tych ostatnich jest naprawdę sporo. Są ciekawe, klimatyczne, zróżnicowane i logiczne. Co ważne i cenne - przy ich układaniu Mistrz wykorzystał swoje rozmaite talenty i zainteresowania, a był między innymi: malarzem, konstruktorem, przyrodnikiem, interesował się anatomią, zjawiskami fizyki, architekturą…
Uzyskanie dyplomu Jego ucznia okazało się rzeczą niebanalną, ale dzięki temu jakże satysfakcjonującą!
Majordomus Mistrza oczywiście też wybrany nieprzypadkowo. Doskonale służy radą i wprowadza w arkana poszukiwań. Mimo iż jego (właściwie to JEJ) podpowiedzi nie okazały się potrzebne, profesjonalizm nie budzi wątpliwości.
A więc jeśli umiesz patrzeć i widzieć – zmierz się z zagadkami Mistrza Leonarda. Warto!

- Co to za grupa? Piła!
- No piła, a to przeszkadza?
- Skąd. Pomaga wręcz 😁

Przymierzaliśmy się do tego pokoju jak przysłowiowe psy do jeża. Motyw jest dość "ograny" i nie należy do naszych ulubionych klimatów. Dlatego pokój zaskoczył nas pozytywnie. Scenografia i efekty są tak przerysowane, że nie straszą a jednak podkreślają fabułę. Zagadki są logiczne, zaprojektowane liniowo, co dla mnie osobiście przy grze w zespole jest plusem. Jest kilka kłódek, trochę elektroniki. Wszystko działa bez zarzutu.
Dla kilkuosobowych zespołów z pewnym stażem nie będzie dużym wyzwaniem, ale bawić się można całkiem przyzwoicie.
Nie jest to pokój z najwyższej półki ale taki solidny średniak.

Bardzo przyjemny pokój w potterowskim klimacie. Zagadki choć nie bardzo trudne to bardzo przyjemne i spójne z fabułą

Przepiękny pokój!. wystrój i zagadki idealnie wprowadzają w fabułę i pozwalają w nią "wsiąknąć". Przechodzi się przez opowieść z ogromną przyjemnością, odnajdując po drodze różne "smaczki". Efekty stanowią dodatkowy bonus. wszystko jest dopracowane, wszystko działa. To jeden z tych pokoi, gdzie z jednej strony cieszysz się że tak sprawnie go przeszedłeś, a z drugiej żałujesz, że to już koniec.
Obsługa kompetentna i przesympatyczna.
Naprawdę bardzo warto!