Dominika W.

Cyrk Dziwadeł to mistrzostwo świata w budowaniu napięcia. Scenograficznie i realizatorsko to oczywiście najwyższa półka, ale po Esapersach nie spodziewaliśmy się niczego innego. Klimat w pokoju jest genialny - upiorny i niepokojący. Dzięki Bogu w ekipie było dwóch twardzieli, którzy torowali drogę niewiastom w niektórych momentach. Zagadki ciekawe, niezbyt trudne, logiczne ale nie oklepane. Nie ma co się dłużej rozpisywać - pokój jest świetny, każdy fan eskejpów powinien go odwiedzić. Osoby o słabych nerwach niech wyposażą się w majtki na zmianę :D

Pod względem klimatu ten pokój to prawdziwa bomba! Potterowe smaczki zadowolą nawet największych fanatyków sagi. Rozgrywka fajnie się rozkręca, na początku działamy głownie liniowo, później zadania spokojnie można wykonywać równolegle. Poziom trudności nie jest bardzo wygórowany, więc początkujące grupy powinny spokojnie dać sobie radę, ale kilka zadań na pewno zaskoczy też zaawansowanych graczy. Jedyny minusik to fakt , iż korzystanie z magicznych artefaktów wymaga jednak wprawy i dokładności, więc my jako mugole mieliśmy na początku problem z określeniem, czy robimy to poprawnie. Pokój z całego serca polecam, na pewno wrócimy, żeby przekonać się, czy pozostałe są równie klimatyczne.

"Rozbitkowie w dżungli" nie zajmują aktualnie zbyt wysokiego miejsca w rankingu, więc do tego pokoju wybieraliśmy się bez specjalnych oczekiwań. Wrażenia po wizycie mieliśmy jednak zdecydowanie pozytywne. Pokój zajmuje małą powierzchnię, wystrój jest dość skromny, ale oddaje klimat i nie ma w nim irytujących niedoróbek. Zagadki zdecydowanie rekompensują skromny wystój i mały metraż. Zmuszają do logicznego myślenia, nie są oklepane, ani upierdliwe. Zadania są w większości spójne z fabułą i zróżnicowane. Poziom trudności raczej podstawowy i głównie takim grupom polecam odwiedzenie rozbitków. Zaawansowani gracze mogą być nieco zawiedzeni, że zabawa kończy się tak szybko, a sam finał przebiega bez większych fajerwerków.

Jeśli kiedyś po wyjściu z ER myślałeś sobie: "To już wszystko? Dopiero się rozkręcałem... " to czym prędzej leć do lokatora. Zagadek w tym pokoju jest mnóstwo, są momenty w rozgrywce, że ciężko jest zdecydować "w co włożyć ręce". Jeśli dodamy do tego 90 minut czasu rozgrywki mamy solidną porcję główkowania. Jeśli chodzi o jakość to mamy tu do czynienia raczej z oldschoolem - dużo kłódek i kluczyków + zadania manualne. Poziom trudności podstawowy / średnio zaawansowany. Minusem samych zagadek na pewno jest to, że część z nich jest bardzo luźno związana z fabułą, zdarzają się zadania dość przypadkowe, lub typowe "zapychacze". Zwłaszcza z tych ostatnich można zrezygnować na rzecz większej spójności z fabułą. Myślę, że drobne poprawki sprawią, że Lokator będzie pokojem na 5+.

Po wizycie w GENIALNYM cyrku mieliśmy bardzo wysokie oczekiwania wobec Guślarki, ale niestety nie udało jej się przeskoczyć wysoko postawionej poprzeczki. Pokój to typowy średniak - zagadek jest sporo i są zróżnicowane, ale są to raczej schematyczne rozwiązania, zdecydowanie brakuje elementu zaskoczenia. Wystrój oddaje klimat wiejskiej chaty, ale jest w nim trochę niedoróbek, które psują ogólny odbiór pokoju. Początkujący gracze powinni być zadowoleni z rozgrywki, zaawansowani zdecydowanie powinni wybrać Cyrk!

Jeśli znudziły Ci się już pokoje morderców, ucieczki z więzienia i napady na bank to ten pokój zdecydowanie jest dla Ciebie! Cyrk to prawdziwa perełka i powiew świeżości dla osób, które wyszły już z wielu pokoi i mają dość oklepanych schematów. Ten pokój to nic innego niż świetna świetna zabawa. W ogóle nie czuje się w nim upływającego czasu i nie myśli o ucieczce - zadania są śmieszne, oryginalne, pomysłowe a ich rozwiązanie daje mnóstwo frajdy. Uwaga! Pokój zdecydowanie nie nadaje się dla posiadaczy kija w tyłku!

Twórcy wykonali kawał solidnej roboty! Przenosimy się do świata filmu z lat 90, "główny gadżet" pokoju nadaje mu świetny klimat i zdecydowanie powoduje efekt wow. Zagadki są przemyślane, sprytne i pomysłowe, każda z nich współgra w fabułą - z niektórymi spotkaliśmy się po raz pierwszy za co dajemy dodatkowy plus! Wbrew powszechnej opinii nie jest to bardzo trudny pokój, chociaż raczej polecałabym go doświadczony graczom, ze względu na różnorodność zagadek. Nam udało się wyjść we dwójkę - mieliśmy masę roboty i ani chwili na odpoczynek, ale myślę, że stałą 4-osobową ekipą moglibyśmy powalczyć o dobry czas.

Pandemia to kawał świetnego pokoju! Fajnie przygotowany pod względem wizualnym, spójny fabularnie, klimatyczny i trzymający w napięciu. Zagadki są wyważone - ani za trudne, ani zbyt proste, wymagają zaangażowania, ale nie są upierdliwe. Całej rozgrywce towarzyszą dodatkowe smaczki, które pozwalają nam się lepiej wczuć w historię i nie pozwalają zapomnieć o upływającym czasie i wadze zadania jakie zostało przed nami postawione. Oba pokoje WorldEscape to cream della cream wśród warszawskich pokoi, chociaż moje serce bije jednak trochę mocniej dla Tajnego Bractwa :)

Kiedy dowiedzieliśmy się, że Eskejpersi robią pokój z Leonardem da Vinci w roli głównej mało nie pogubiliśmy gaci w wrażenia i z zapartym tchem czekaliśmy na otwarcie. Mimo iż, moim zdaniem Tajemnice nie detronizowały Smoka i Hotelu to twórcy na pewno wykonali kawał solidnej roboty. Przede wszystkim zagadki świetnie pasują do klimatu - mamy machiny, mamy wynalazki, mamy obrazy i unoszącego się w powietrzu ducha naukowego geniuszu. Dużo musimy popracować manualnie, a elektronika jest zgrabnie ukryta i nienachalna. Dostajemy zarówno gimnastykę dla szarych komórek jak i fajną lekcję współpracy. Brakowało co prawda zagadki, która spowodowałaby całkowity opad szczęki na podłogę, ale mimo tego Leonardo jest pokojem który muszą odwiedzić wszyscy doświadczeni ucieczkowicze.

Do pokoju trafiliśmy w zasadzie przypadkiem przy okazji odwiedzin w Zebrze, a wizyta w ER miała być uzupełnieniem mile spędzonego tam czasu. Niestety stało się inaczej. Sam pokój całkiem fajny - w dużej mierze oparty na kłódkach i szyfrach, ale jest też jedna zagadka z użyciem fajnego gadżetu, z którą wcześniej się nie spotkaliśmy. Zagadek jest dużo i trzeba się nieźle uwijać, żeby się ze wszystkim wyrobić - zwłaszcza, że pokój, ze względu na swój mały metraż najbardziej nadaje się dla grup 2-3 osobowych. W naszym przypadku jednak kompletnie nawaliła obsługa. Jedna z kłódek została zaprogramowana na błędny szyfr i mimo, że znaliśmy dość szybko rozwiązanie, nie mogliśmy iść dalej. Obsługa dawała nam nieudolne podpowiedzi, do zagadek, które dawno rozwiązaliśmy. Finalnie przez to, że nie mogliśmy otworzyć jednej kłódki zabrakło nam czasu na ostatnią zagadkę. Po wejściu obsługi do pokoju okazało się, że sami prowadzący grę nie znali prawidłowego rozwiązania do zagadki i dlatego źle skalibrowali kłódkę. Dopiero po naszych wyjaśnieniach usłyszeliśmy: "no rzeczywiście znaliście rozwiązanie, niewiele Wam zabrakło do wyjścia, zapraszamy ponownie..." . Po wielu odwiedzonych pokojach wiemy, że zdarzają się błędy, niektóre mechanizmy zawodzą i czasem nie wszystko idzie po myśli prowadzących. Jednak uśmiech i przeprosiny zawsze szybko rekompensują takie sytuacje. Tu niestety tego zabrakło...