Brewa

Na początku warto wskazać, że nazwa pokoju na miejscu jest nieco inna i warto by to uzupełnić na LockMe, żeby nie wprowadzać konfuzji.
Ten pokój jest... inny. Mniej tu kombinowania nad łamigłówkami, a więcej aktywności związanych z rozwiązywaniem samych zdań. Zagadki są dość proste, ale praktycznie każda z nich wymaga od nas znacznie więcej niż wprowadzenia jakiegoś kodu. Trzeba się z tym liczyć, biorąc pod uwagę czas rozgrywki :). Pokój nie wygląda oszałamiająco, ale dał nam zaskakująco dużo zabawy - zwłaszcza pod koniec. Byliśmy bardzo zadowoleni, wszystko działało, a nawet trochę się zmęczyliśmy. "Robiliśmy" go w dwie osoby i była to liczba optymalna, nie licząc może jednego czy dwóch zadań. Na pewno jeszcze wrócimy :).

Opinia na świeżo: z pokoju wyszliśmy wczoraj i OGÓLNIE byliśmy zadowoleni. Pokój jest w 100% interaktywny, bez kłódek czy kluczyków, jest też kilka zaskakujących elementów, w tym jeden NAPRAWDĘ fajny. Niestety, zabawę zepsuły nam nieco dwie wpadki techniczne - dwa mechanizmy nie zadziałały prawidłowo pomimo tego, że właściwe czynności zostały wykonane, co zawsze wywołuje pewną frustrację. Zdajemy sobie sprawę, że czasem trzeba czymś tam pogmerać, ale w tym wypadku owo gmeranie zabrało nam zdecydowanie za dużo czasu, a do tego wymogło na nas potrzebę poproszenia o "niepotrzebną" podpowiedź, co nasza para poczytuje sobie zawsze za małą "porażkę" ;). Niemniej, zdecydowanie zajrzymy jeszcze do reszty pokoi w tej lokalizacji, bo przygotowanie, obsługa i klimat - jak najbardziej na plus :).

Na początek warto wskazać, że to pokój nie dla każdego, bo opiera się na bardzo konkretnym klimacie, choć znajomość [i]backgroundu[/i] nie jest konieczna dla dobrej zabawy. Na ogromny plus urządzenie, duża część machanizmów (choć w naszym przypadku jeden się zaciął, ale bez tragedii) i technikalia. Co do minusów (zaznaczam, że zupełnie subiektywnych - dla niektórych to mogą być kolejne plusy): obcojęzyczne nazewnictwo nieco utrudniające zapamiętanie niektórych szczegółów i mocne rozciągnięcie czasowe paru łamigłówek. Niemniej, bawiliśmy się przednio (2 osoby).

Pokój w stylu klasycznym, z fajnym wyważeniem pomiędzy potrzebą spostrzegawczości a kombinowania. Kilka naprawdę zaskakujących, miłych detali, które dodają immersji. Dla mnie ważne również było to, że pokój luźno opiera się o znaną franczyzę i nie wymaga dogłębnej wiedzy na jej temat - sam jestem fanem Młodego Czarodzieja głównie przez moją żonę, więc nie znam [i]lore[/i]'u jakoś szczególnie dobrze, ale bawiłem się przednio, bo wszystko było dla mnie zrozumiałe. Na dwie osoby w sam raz, tylko warto się wcześniej wyspać ;).

Odwiedziliśmy ten pokój po długiej przerwie spowodowanej pandemią i była to idealna miejscówka na ponowne wbicie się w formę. Pokój bardzo dobrze przygotowany, wszystko działa bardzo fajnie, a do tego jest idealny na dwie osoby - mam wrażenie, że w więcej byłoby trochę za mało do roboty. Klimat Narnii zachowany, dużo fajnych smaczków dla znających świat, a do tego fajnie, naturalnie poukrywane wskazówki. Naszym ideałem jest, kiedy w pokoju nie ma ani jednego klucza... Ale tutaj klucze to swoista wisienka na torcie. Nie spoilując: jeśli myśleliście, że widzieliście już każdy rodzaj zamka, to po wizycie w Starej Szafie zrewidujecie ten pogląd ;).

Po upragnionej wizycie w Syrenim Śpiewie mamy ambiwalentne odczucia. Z jednej strony fajnie i wiernie oddany klimat książki/filmu, ciekawe rekwizyty i drobiazgowy wystrój. Z drugiej strony pokój zdecydowanie wymaga remontu. Spora część rekwizytów nosi wyraźne ślady użytkowania, niektóre zagadki są już tak "przerobione", że same dają podpowiedzi, a pewna część mechanizmów wymaga drobiazgowego układania, żeby wszystko zadziałało jak należy. Generalnie bawiliśmy się nieźle, ale te niewielkie drobiazgi trochę nas zirytowały i zabrały część radości z płynącej z eksploracji świata Harry'ego Pottera. Niemniej, ogólnie na plus i powtórzę od razu, że nieznajomość sagi o młodym czarodzieju to nawet zaleta w niektórych przypadkach. Dobrze jest zabrać na miejsce kogoś, kto nie jest turbo-fanem, bo będzie bardziej skupiał się na zagadkach niż na odniesieniach do książki/filmu.
Sami byliśmy w dwie osoby, wyszliśmy kawałek po czasie. W podwójnym składzie pokój może stanowić wyzwanie na samym początku, potem już jest lepiej. Nie spoilerując powiemy również, że do podwodnej krainy najlepiej wysłać kogoś z grubym nadgarstkiem - pokusa oszukiwania będzie mniejsza ;).

Właśnie wróciliśmy i jesteśmy zachwyceni - zresztą po raz trzeci w Wyjściu Awaryjnym :). Pokój jest być może nieco mniej "spektakularny" niż arturiański i egipski, ale zabawy w nim co niemiara. Warto zaznaczyć, że cieszenie się na wyjście może być przedwczesne - niektóre, wydawałoby się łatwe do zrobienia rzeczy potrafią nastręczyć nie lada trudności (a przy tym także zabawy). Klimat jak zwykle pierwszorzędny, zagadki BARDZO zróżnicowane, a kiedy uda się już zacząć, to czas leci jak szalony. Kilka zadań naprawdę z najwyższej półki - zarówno pod kątem ich kminienia, jak i radości płynącej z dochodzenia do odpowiednich wniosków. Pod koniec zaznaczę, że epileptycy faktycznie powinni uważać - jedno z zadań jest zdecydowanie nieprzeznaczone dla nich. Aha - jedna z zagadek wymaga cierpliwości i umiejętności, która w Escape Roomach rzadko jest testowana. Zostaliście ostrzeżeni ;).

Skuszeni świetnymi opiniami, postanowiliśmy wreszcie odwiedzić "najlepszy Escape Room w Polsce". Nie wiem, czy to wygórowane oczekiwania czy to, że na początku po prostu nam nie szło, ale szczerze muszę stwierdzić, że nie do końca dostaliśmy to, czego oczekiwaliśmy. Nie to, żebym narzekał - wystrój pokoju jest świetny, klimat robi swoje i efekty w międzyczasie robią duże wrażenie. Na miejscu jest też przynajmniej jedno rozwiązanie, które w jakiś sposób nas zaskoczyło i to było bardzo spoko. Niemniej, w naszym mniemaniu zabrakło trochę nowatorskości na gruncie zagadek. Te są stosunkowo prostolinijne, często bazujące przede wszystkim na spostrzegawczości (której nam trochę zabrakło, co przyznaję) i przez to korzystanie z podpowiedzi trochę nas irytowało. Tęskniliśmy za logicznymi połączeniami pomiędzy zagadkami a fabułą - w dużej pewnej mierze trzeba było iść przed siebie na ślepo, z nadzieją że coś to da. Zabrakło nam też trochę innowacyjności/techniki - po kilku wcześniejszych Escape Roomach zdążyliśmy odzwyczaić się od kłódek i zamków na klucz, a także od tego, że narrator musi nas pokierować do otwierającej się skrzynki czy drzwiczek. Być może brak lepszej oceny wynika z tego, że po prostu nie udało się wyjść o czasie (zabrakło nam jakichś 7-8 minut, a do tego w najgorszym możliwym czasie, bo dokładnie wiedzieliśmy co zrobić, ale nam się nie udawało) i z tego wynika nasze niezadowolenie, ale z drugiej strony był to chyba pierwszy pokój, który trochę nas zmęczył. Niemniej, na miejsce na pewno wrócimy, żeby zobaczyć nowy, dopiero tworzony pokój.

To chyba najlepszy pokój, w jakim byliśmy do tej pory. Zabawa zaczyna się dość niewinnie, a potem z każdą minutą klimat otacza uczestników coraz szczelniej. Zagadki są świetne, chociaż (i na szczęście) trudno wśród nich znaleźć taką, która sprawiałby spore problemy - nasza dwuosobowa drużyna miała problem tylko z jedną; za to zastosowane mechanizmy rozkładają na łopatki. Wreszcie - FINAŁ. Zaskakujący, fajnie przedłużony i z plot-twistem rodem z najlepszych filmów akcji. Pokój może być wyzwaniem dla drużyn dwuosobowych, ale z drugiej strony satysfakcja z wyjścia (parę sekund przed czasem!) jest ogromna. Nie psując nikomu zabawy powiem również, że gra będzie wymagała od uczestników pewnego wyboru, a jeśli wkręcicie się w fabułę, to będzie on naprawdę trudny :).

Przede wszystkim: osobiście uważam, że nie jest to pokój ŁATWY - raczej średni, przynajmniej jeśli idzie się w dwie osoby. Klimat jest niesamowity, już począwszy od drzwi wejściowych. Wystrój dopracowany w najmniejszych szczegółach, zero niedoróbek. Mnóstwo fajnych łamigłówek - niektóre proste, niektóre nieco trudniejsze (finałowa faktycznie wymaga trochę myślenia), tylko do jednej mógłbym się przyczepić - podpowiedź, której potrzebowaliśmy, powinna być ukryta gdzieś jako jeden z rekwizytów, bo bez niej zagadka jest trochę na czuja. Zaskakuje jedno, świetne "otwarcie" - mi opadła szczęka. Niestety, z powodu zwiechy potrzebowaliśmy jednej dodatkowej minuty, żeby wyjść o własnych siłach, ale satysfakcja była i tak :).