Yadaeth

Utrata pamięci to przyjemny i lekki pokój, o którym raczej jednak szybko się zapomni. Polecam dla graczy początkujących, którzy potrzebują czegoś na rozruszanie się, nie jest to jednak pokój obowiązkowy, gdyż nie znajdziemy w nim nic, co pozostanie na dłużej w pamięci (nawet jeśli uda się nam ją ostatecznie odzyskać). Do odwiedzenia w dwie, maksymalnie trzy osoby - ze względu na kolejność zagadek większa liczba graczy może się po prostu nudzić.
Główny temat jest niemałym zaskoczeniem i to na plus, na tym jednak plusy się kończą. Zagadki zdecydowanie liniowe i logiczne, pokój starszej generacji więc nic nas w nim nie zaskoczy. Część rekwizytów lekko zużyta. Duży minus za niedokładnie działającą zagadkę na początku gry i obsługę, która nie zorientowała się w czas, przez co straciliśmy około 10 minut próbując odnaleźć kolejny trop.

Podsumowując - Wrocław ma obecnie w swojej ofercie dużo więcej ciekawszych pokoi.

Po wejściu do środka można dostać niemalże zawrotów głowy. Nie wiadomo które elementy stanowią wystrój a które zagadkę do rozwikłania i za to naprawdę duży plus - nie ma chyba nic gorszego niż prawie pusty escape room, w którym każda ruchoma rzecz oznacza fragment zagadki. Klimat jest świetny, choć część rekwizytów jest po prostu tania lub nieco zużyta - jeżeli jednak wszystko działa sądzę, że można nazwać to wyłącznie moim czepialstwem. Mrok stanowi doskonałe uzupełnienie gry, choć wydawałoby się, że przy takiej ilości zagadek dodatkowe utrudnienie jest zupełnie zbędne. Poziom trudności szalenie wysoki, kawałki układanek są ciężkie do znalezienia, jeszcze gorzej z ich poprawnym rozwiązywaniem, ale wszystkie są logiczne, ciekawe i bardzo dobrze przemyślane. Pokój naprawdę zmusza do wysilenia szarych komórek.

Odwiedziłam już wiele escape roomów, ten jednak był - i podejrzewam, że jeszcze długo nikt nie odbierze mu tego miejsca - najtrudniejszym escape roomem jaki miałam okazję odwiedzić. Możliwość dodatkowego przedłużenia czasu bardzo fajna, w niektórych pokojach po godzinie przecież od razu zabawa się kończy. Obsługa pokoju bardzo miła. Po naszej prośbie, aby w ogóle nam nie podpowiadać cierpliwie czekali aż się poddamy i sami do nich przyjdziemy (co oczywiście uczyniliśmy, ale zdecydowanie zbyt późno, aby mieć szansę na wyjście w czasie, nawet tym przedłużonym).

Pokój najlepiej odwiedzić w trzy, cztery osoby – przy dwóch graczach zagadek jest po prostu całe zatrzęsienie, pięć osób to już zdecydowanie za dużo.