Pani Bardzo Ruda

Nareszcie udało się nam dotrzeć do tego pokoju mimo, że mieszkamy w tym samym mieście. Okazja też dobra - prezent urodzinowy taty, który uwielbia teatr. I tak oto we czwórkę (wzięliśmy też mojego męża i mamę, niech mają...): dwóch co nieco znawców ER i dwóch świeżaków, wybraliśmy się do teatru, nie koniecznie na spektakl. Chociaż...
Sam wystrój i klimat pokoju już wprowadza do świata sztuki aktorskiej. Można naprawdę stać się częścią czego, czemu na ogół przyglądamy się tylko z pozycji widowni. Wchodzimy do miejsc niewidocznych dla zwykłych "śmiertelników". I tu się zaczyna sztuka!
Zagadki moim zdaniem są raczej na średnim poziomie i, jak ktoś wcześniej w komentarzu napisał, osoby bardziej doświadczone mogą "za bardzo" się starać je rozwiązać, a tu potrzeba świeższego spojrzenia, bez podejrzliwości do wszystkiego. Spostrzegawczość również jest tutaj mile widziana.
U nas był problem z otwarciem jednego sejfu pomimo dobrze wpisywanego kodu. Nawet Mistrzyni Gry nie wiedziała, dlaczego w ogóle ten problem się pojawił. Tutaj też wielkie brawa dla niej, że mimo tej niedogodności miała zapasowy "artefakt", który nam pomógł przejść dalej (przecież mogłaby równie dobrze podać rozwiązanie zagadki).
Co najważniejsze - prezent urodzinowy tacie się jak najbardziej podobał, a nam nareszcie udało się odwiedzić tak dawno upatrzone przez nas escape-roomowe miejsce w Chorzowie i ponapawać się jego estetyką i klimatem.

Sectum Sempra był naszym drugim pokojem w Escape Time, zaraz po Expecto Patronum. I tak jak za pierwszym razem czuliśmy się jak żywcem wrzuceni jako 'pirszoroczni' do magicznego świata, tak tutaj można już było poczuć różnicę - i w dekoracjach, które były bardziej mroczne od poprzednich, i w trudności zagadek. Niestety nie obyło się bez aż dwóch podpowiedzi (które tak naprawdę byłyby zbędne, gdyby się tylko na spokojnie logicznie pomyślało, noale), które finalnie pomogły nam wyjść z pokoju w wyznaczonym czasie. Sam pokój prowokuje gracza do wytężenia wzroku i swoich szarych komórek do rozwiązania już bardziej wymagających zagadek niż w Expecto. Mistrz gry naprawdę aktorsko odwala kawał świetnej roboty, za co należą się głębokie ukłony.

Może wielką fanką Władcy Pierścieni nie jestem, ale! bawiłam się w tym pokoju przednio. Już od samego początku pokój zachwyca dekoracjami i detalami, które u niejednego miłośnika twórczości Tolkiena wywołają uśmiech na twarzy. Zagadki są w większości proste, przy niektórych trzeba było się bardziej pochylić, co w ogóle nie ujmowało im uroku. Tylko raz jedna zagadka przysporzyła nam problemu, ale to nie z powodu jej poziomu trudności co wady mechanizmu, co zostało później zgłoszone pracownikom (pokój jest względnie nowy, więc takie rzeczy mogą się oczywiście zdarzyć, szczególnie gdy nie jest to z winy właścicieli). Mistrz gry - brawo za niewychodzenie z roli nawet w podbramkowej i nowej sytuacji (ha! nawet nie zorientowaliśmy się, że 'to tak nie miało być' ;)). Miłym też było spytanie nas po wyjściu z pokoju o opinię i ewentualne uwagi co do zagadek, dobrze że ciągle chcecie się rozwijać i macie na uwadze zdanie klientów.
Podsumowując, nie było mi dane być w zbyt wielu pokojach, ale ten z przyjemnością będę długo wspominać i 'rozpowiadać' o nim dalej, bo naprawdę - warto wpaść nad morze by przeżyć taką przygodę. ;)

PS. Może się nie znam, może mało świata widziałam, ale escape room w centrum handlowym to dość nietypowa i, jak się okazuje, świetna opcja.

Po pierwsze, nie zrażajcie się wyglądem budynku z zewnątrz, to tylko bardziej motywuje do wyjścia z pokoju pełnego magii. ;]
Po drugie, szanuje wygląd pokoju i to, ile w niego pracy włożono. Jak na to, że większość elementów dekoracji wykonanych jest własnoręcznie przez twórców - efekt jest naprawdę magiczny i wprowadzający w klimat Harry'ego Pottera.
Po trzecie, jest to pokój o poziomie średniozaawansowanym, z naprawdę fajnymi smaczkami do wyłapania dla fanów twórczości Rowling. Ja wyszłam z niego zachwycona. : )
Po czwarte, Mistrz gry świetnie wprowadził nas do świata magii, praktycznie w ogóle nie wychodząc z roli. Dziękuję, całkowicie mogłam poczuć się jak Hermiona. ^^
Ogółem, bardzo polecam i fanom świata HP, ale nawet mugole (a mieliśmy takiego w drużynie) znajdą coś wyjątkowego dla siebie. : )

Cicha Noc w Tick-Tacku była dla mnie czymś totalnie nowym i bardzo zapadającym w pamięć. Dlatego też do Lokalizacji podchodziłam z wielkimi nadziejami: czy sprosta, czy będzie podobnie, czy zachwyci.
Już samo wprowadzenie Mistrza Gry wiele daje. Wraz ze znajomymi mocno wczuliśmy się w klimat - oficjalnie zostaliśmy złodziejaszkami. ;] Pokój, muszę przyznać, jest z tych trudniejszych, pomimo niezbyt wielkiej ilości zagadek. Ale tak na dobrą sprawę jedna zagadka przysporzyła nam nieco większych problemów i zatrzymała na dłuższy czas. Co do zaskoczeń i efektów 'wow' - WOW! Naprawdę byliśmy oczarowani kilkoma rozwiązaniami i smaczkami w pokoju, za co wielki szacunek.
Z pokoju udało się wyjść przed czasem, więc jesteśmy z siebie mega zadowoleni.
W ogólnym rozrachunku, jak dla mnie, Cicha Noc>Lokalizacja, co nie znaczy, że ten drugi pokój jest od pierwszego gorszy. Inny, to na pewno. Bardziej klasyczny, ale nie aż tak jak się mogłoby wydawać. Myślę, że to trzeba i warto samemu przyjść (przejść?) i ocenić. :)

Już żadna piwnica nie będzie dla mnie taka sama...
A tak na poważnie, obsługa na świetnym poziomie, dziewczyny z ogromnym poczuciem humoru.
Jeśli chodzi o początek dla mnie czymś nowym, ale i bardzo ciekawym, była projekcja krótkiego filmiku wprowadzającego w historię pokoju.
A sam klimat, no cóż, jak ktoś lubi się szwendać po ciemnych i brudnych piwnicach... ;] Nie no, było skromnie, ale w sumie to wszystko na korzyść pokoju. Same zagadki w większości do opanowania, w moim przypadku dwukrotnie zawiódł mój zmysł poszukiwacza, a raz złapaliśmy "zawias" przy upieraniu się przy jednym rozwiązaniu.
Szału nie było, ale i tak wyszłam stamtąd pod ogromnym wrażeniem. : )

Jako fanka serialu "Dom z papieru" (#teamBerlin!), niczego nieświadoma założyłam tego dnia na siebie koszulkę z napisem "Bella Ciao". Przypadkiem - czy aby na pewno? - trafiliśmy wczoraj do pokoju "Golden hajs" i nagle stałam się pełnoprawnym członkiem gangu Profesora! No, może czułabym się nim jeszcze bardziej, gdybym dostała czerwony kombinezon albo chociaż maskę... (takie tam marzenie/sugestia do twórców). ;]
Co do samego pokoju zagadki idealnie między sobą balansowały: od prostych po takie, nad którymi trzeba się dłużej zastanowić. Co nie zmienia faktu, że czułam się w pokoju bardzo dobrze (mimo, że rabowałam bank). : )

Wow! Nie było mi dane poznać tak zaawansowanego technologicznie pokoju, więc wywarł on na mnie ogromne wrażenie. Przyznam, że jeszcze dłuuuugo z mężem przeżywaliśmy "Cichą noc", omawialiśmy prawie każdą zagadkę. Mnóstwo dobrego naopowiadaliśmy znajomym i rodzinie o tym pokoju, więc tak - to było to!
Od samego początku można wczuć się, wręcz dosłownie, w świąteczny Bożonarodzeniowy klimat. Były łatwiejsze i trudniejsze zagadki, które potrafiły nas na chwilę nieźle przyblokować. Był dreszczyk emocji, lekki niepokój, czyli stanowczo cel "Cichej nocy" został osiągnięty. : )

... A no właśnie po to! Żeby zobaczyć świetnie zaaranżowany, klimatyczny pokój, w którym można poczuć się co najmniej nieswojo (co jest oczywiście na plus!). Bo kto normalny wkrada się do domu pogrzebowego?
No cóż, jako osoba już nie taka mega świeża w ER muszę się przyznać, że wstyd mi, by się na tak prostej rzeczy "zawiesić", ale cóż, wtedy mogliśmy poprosić i dostać nietypową, przynajmniej dla mnie, formę podpowiedzi. ;)
Rekwizyty, efekty dźwiękowe i wizualne oraz doznania zmysłowe - o Panie, to było dobre!
Reasumując, do takich pokoi chce mi się wchodzić (a docelowo z nich wychodzić), nawet jeśli jest to sam dom pogrzebowy.

Panowie z Continuum i tym razem nie zawiedli. Po wcześniejszych przygodach w "Nieznajomych", którzy mnie zaskoczyli swoją innością (nie miałam przyjemności z takim typem gry), trafiłam do naprawdę dobrego pokoju z zagadkami. W "Osobowości" jest naprawdę klimat! Już samo wprowadzenie daje do zrozumienia, że robi się poważnie, wszystko może mieć znaczenie przy kolejnych etapach odkrywania pokoju. Niespodziewany, z niemałym dreszczykiem emocji - naprawdę godny polecenia! Niektóre zagadki mogą na dłuższy czas "zawiesić", ale myślę, że pomimo tego z pokoju da się spokojnie wyjść bez jakiejkolwiek podpowiedzi.
Poznań, nie zawiodłeś. Chłopaki, robicie to dobrze!