Zbrodnia na płótnie

W dniu dzisiejszym razem ze znajomymi postanowiliśmy odwiedzić ten pokój. Nasze odczucia są pozytywne. Zagadki są dość wyczerpujące. Trzeba się dość napracować, aby odkryć tajemnice zaginięcia malarza i jego dziewczyny. Mimo, że potrzebowaliśmy 2 podpowiedzi oraz jakiś 2 dodatkowych minut na rozwiązanie zagadki, to gra była warta świeczki. Polecamy z czystym sumieniem. Następnym razem chyba odwiedzimy Złoto nazistów w tym samym budynku :)

Bardzo ciekawy pokój, zagadki również na plus.
Pokój dobrze trzyma klimat, już początku do końca wiadomo, po co w pokoju jesteśmy i o co gramy. Zagadki średniej trudności, ale sprawiające frajdę. Dodatkowym elementem utrudniającym jest fakt lekkiego rozgardiaszu w pokoju (w końcu pracownia malarza), który powoduje, że czasem ciężej się zorientować, co jest istotne.
Moja jedyna uwaga dotyczy lekko "fabrycznego" podejścia do wprowadzenia grup - wszystkim wszystko jest tłumaczone na raz, wstęp fabularny do przeczytania z kartki, co nie bardzo buduje klimat na początku. Poza tym super, wliczając upewnienie się na końcu przez mistrza gry, czy wszystko zrozumieliśmy.

To był nasz ostatni pokój w Black Cat. I jak zawsze nie zawiedliśmy się. Dzięki temu, że byliśmy wczesniej w innych pokojach to łatwiej nam się rozwiązywało zagadki. Były one ciekawe, zawiazane z postaciami i sztuką. Trzeba być bardzo uważnym. Mieliśmy problem z jedną zagadka ale i tak udalo się wyjść przed czasem.
Obsługa jak zawsze the best. Miło nam się tam spedza czas.
Goraco polecam.

Motyw na pierwszy rzut oka mało interesujący, ale nie ma co oceniać książki po okładce - pokój Nas pozytywnie zaskoczył. Bardzo ciekawe zagadki, mnóstwo dopracowanych szczegółów, świetnie oddany klimat pracowni malarskiej.

Do Przeklętego Obrazu od Black Cat Escape Room po prostu musieliśmy się wybrać. Po trzech, jakże udanych tam wizytach, wiedzieliśmy, że "dokończenie" ich ostatniego pokoju będzie jedynie kwestią czasu. Zatem gdy tylko udało nam się zebrać nasze stałe trio, wybór pokoju był jedynie formalnością.
Na miejscu tradycyjnie zastaliśmy sympatyczną obsługę. Przez moment zrobiło się nawet nostalgicznie, bo pani pamiętała nas z wizyty w Sex Roomie - naszym pierwszym pokoju. Wyjaśniła pokrótce zasady gry, skorzystaliśmy z szafki depozytowej (bardzo przydatne rozwiązanie!) i już mogliśmy obejrzeć filmik wprowadzający w historię pokoju. To już u Black Cat tradycja, która bardzo nam się podoba - filmiki są z pewnością doskonałym pomysłem na wprowadzenie w fabułę.
A ta jest ciekawą historią zaginionego malarza i jego ukochanej muzy. Opowieść poparta jest solidnym klimatem i wystrojem, który w pokoju panoszy się już od progu, wciąga dość mocno, ale albo ja nie byłam tego dnia w nastroju, albo tematy okołomalarskie nie są moją pasją. Grunt, że sam pokój zdecydowanie podobał mi się najmniej ze wszystkich tej firmy. Mimo to nie sposób przyczepić się do czegokolwiek - każdy przedmiot jest idealnie dopasowany do tematu pokoju, zagadki są w większości spójne z fabułą, doskonale ukryte dodatkowe pomieszczenia zaskakują. Łamigłówki są różnorodne, troszkę szukania, liczenia, kombinowania.
Nasza drużyna gustuje raczej w klimatach thrillerowo-horrorowych i mimo, że pokój był z gatunku fabularnych, zakończenie, jak zwykle u Black Cat nas nie zawiodło, co zdecydowanie było na plus. Jednak w porównaniu z innymi ich pokojami, efektów "wow", do których nas przyzwyczaili, było tutaj najmniej. Wyszliśmy po 52 minutach, biorąc dwie podpowiedzi do tej samej zagadki, choć ogólnie poziom trudności oceniamy jako średni. Z pewnością średniozaawansowana grupa poradzi sobie z pokojem bez trudu. Dla nas był to dopiero jedenasty pokój, więc nasze doświadczenie pozostawia sporo do życzenia.
Największym minusem Przeklętego Obrazu jest to, że... był naszym ostatnim pokojem w Black Cat :) Na kolejne musimy troszkę poczekać, ale robimy to z nadzieją i niecierpliwością, bo kolejny raz pokazali bardzo wysoki poziom. Zdecydowanie warto ich odwiedzić, choć to nie pracownię malarską będę wspominała najczęściej.

"Maluje się tylko po to, aby oszukać oczy. " ~ Michał Anioł

Nasz drugi pokój w Black Cat i ostatni w naszym maratonie Warszawskim. Myślę, że było to idealne zakończenie tej wyprawy. :D
Pokój dokładnie taki jak sobie go wyobraziłem, rzeczy zgromadzone w pokoju oddają klimat pracowni malarskiej.
Nie wiem jak to zrobiliśmy, ale każdy czymś się zajął i wyszliśmy bez podpowiedzi w 29 min. &czyli załapaliśmy się na promocje!& :D
W miarę upływy gry poznajemy historię Marcusa i Sary, później docieramy do kulminacyjnego punktu ich znajomości ... i wszystko łączy się w jedną całość.
Mi osobiście bardzo przyjemnie się grało w Black Cat, więc przy następnej wizycie w Wawie na pewno też ich odwiedzimy.
Obsługa bardzo sympatyczna i można swobodnie pogadać o pokoju i doświadczeniach.

Klimat świetny, pokój wyglądał na spokojny, można było się wczuć w rolę i starać się rozwiązać zagadki, sprawił nam trochę trudności ale daliśmy radę wyjść przed czasem ! Polecam

Po pokoju Mordercy, który pięknie przeszłyśmy, zaproponowano nam ten 5zł za wyjście w 30 min :)
Pięknie się złożyło i wyszłyśmy po 27min. Pokój był nie za trudny nie za prosty, taki w sam raz na półgodziny.
A o samym pokoju, ciekawa historia i zaskakujące niektóre zagadki. Ale raczej łatwe i szybko można było wpaść na rozwiązanie. Zacięłyśmy się tylko przy jednej zagadce, gdyby nie to byłybyśmy +10min.

Polecam na początek jak i w 30min dla tych zaawansowanych, bo jest naprawdę przyjemny.

Pierwszy raz miałem ochotę wyjść z pokoju w połowie gry. Dziękuję za profesjonalizm miłej Pani prowadzącej grę bo miałem ochotę walnąć drzwiami i wyjść :)

Zwyczajnie nie podobało nam się w tym pokoju. Tego dnia nie udało nam się wczuć w klimat, a zagadki wyjątkowo słabo budowały naszą zabawę. Szczerze powiedziawszy zagadki tak przygotowane to kompletnie nie nasz klimat. Jedna z nich, nawet po podpowiedzi i poznaniu rozwiązania dalej stanowiła dla mnie zagadkę typu "co autor miał na myśli". Ale okazało się, że w sumie coś w pokoju nie działa więc zamiast tego trzeba było skojarzyć coś ... z niczego.

Klimat specyficzny, dużo rozpraszaczy więc pokój zdecydowanie dla szperaczy z podzielną uwagą. Lokacje - fajnie rozwiązane. Jedno małe Wow! było, więc tragedii nie ma.

Dużo lepiej bawiliśmy się w tym miejscu w pozostałych pokojach (Dom mordercy i Złoto nazistów).

To był nasz szósty pokój tego dnia, dziesiąty i ostatni w Warszawie, a mój setny w karierze :-) Uważam, że było to idealne miejsce na takie jubileusze. Żałuję tylko, że nie wzięłam szampna, bo na miejscu są nawet kieliszki! ;-)
Jeśli chodzi o sam pokój to nie jest obszerny, ale jest nad czym główkować. Niemniej przez wzgląd na wielkość pomieszczenia, uważam, że 4 osoby to max.
Zagadki są wpasowane w klimat, fabuła jest obecna cały czas w pokoju. Widzę, że wiele osób określa ten pokój jako trudny. Nie jest trudny jak się załapie jego koncepcje :-) Ale zdecydowanie nie nada się dla początkujących.
Udało nam się wyjść w 29 minut bez podpowiedzi i tym samym mój setny pokój kosztował nas jedyne 5zł :D
Pozdrawiamy sympatyczną Panią z obsługi :-)