ally

Do pokoju trafiłam w zasadzie przypadkiem, nastawiałam się na Skarb Templariuszy i Czarownice z Eylau, ale w końcu odwiedziłam wszystkie trzy iławskie pokoje i S.O.S. okazał się być naprawdę mocną propozycją!
Przede wszystkim wystrój jest niesamowity i bardzo szybko wprowadza w klimat gry, jestem ogromną fanką tych okien. :) Pokój jest na średnim poziomie trudności, jednak kilka zagadek mi - osobie, która nigdy nie miała nic wspólnego z żeglowaniem - sprawiło problemy. Ale w sumie to było fajne, można się czegoś nauczyć. W dwóch pokojach tej firmy były rozwiązania, których wcześniej nie spotkałam, a które bardzo mi się podobają, nie wiem jednak, jak je opisać, bez spojlerowania... Były też ciekawe kłódki, zabawne zagadki i trochę elektroniki. Słowem, dobra zabawa.
Właścicielka też bardzo miła i można było sympatycznie porozmawiać. :)

Ponieważ bardzo, bardzo łatwo mnie przestraszyć, bałam się tego pokoju. Dlatego tym razem w większej niż zwykle ekipie udałyśmy się na eksplorowanie opuszczonego szpitala psychiatrycznego...
Klimat zrobił się już podczas wprowadzenia, a to za sprawą ekipy z pokoju obok, która przeżywała właśnie głośne przygody. :) Początek gry tylko ten nastrój wzmógł i trzymało do samego końca. Wielka w tym zasługa scenografii, scenariusza i pewnych dodatkowych trików, o które zadbała ekipa z Exit 19. Były dreszcze, ale bezpiecznie wyszłam i to z poczuciem, że mi się podobało.
Obsługa jak zawsze rewelacyjna. Zagadki różnorodne, w tym przynajmniej jedna naprawdę nietypowa.

Naprawdę fajny pokój. W zasadzie klasyczny, dużo kłódek, trochę magnesów, klimatyczne wyposażenie. Co nie znaczy, że nie było zaskoczenia. Kilka zadań i schowków z pozoru prostych, ale jednocześnie pomysłowych, co buduje klimat.
Generalnie, bardzo przyjemna godzina dla dwóch osób.

Re-we-lac-ja!
Ten pokój właśnie zdetronizował na mojej liście "Zdradę w Breslau".
Po pierwsze, jest piękny. Po drugie, zagadek jest dużo i są bardzo zróżnicowane, są kłódki, prawdziwa magia, zadania manualne, świetne rozwiązania, których wcześniej nie widziałam - każdy znajdzie coś dla siebie. Po trzecie i może najważniejsze, były momenty zaskoczenia i wielkich emocji!
Spokojnie mogłabym nawet dzisiaj iść drugi raz. Żeby napatrzeć się na wystrój i dobrze przyjrzeć się wszystkim zagadkom, ponieważ było ich tak dużo, że czasami trzeba było się rozdzielić i część questu pozostaje dla mnie tajemnicą.
Jedyne, do czego można się przyczepić - jeśli jest się hard fanem opowieści arturiańskich - to lekkie namieszanie w historii i charakterze postaci (słowo klucz: Mordred). Ale nic to, wszak wprowadzenie jest tylko pretekstem, żeby pobuszować w lochach Camelotu, a to udało się rewelacyjnie. :)

Bardzo fajna zabawa dla dwóch współpracujących osób. Ciekawy początek, świetny system podpowiedzi i informowania o czasie (oraz postępie). Militaria to nie moja bajka, ale nawet ja muszę docenić, jak spójny i dobrze urządzony jest ten pokój. W zasadzie mogłabym iść jeszcze raz, żeby jedną rzecz zrobić inaczej...

Mam za sobą tylko kilka ER, ale Exit19 ze względu na jakość pokoi i przesympatycznych MG jest bardzo wysoko na mojej krótkiej liście. ;)

Tym razem pokój spokojniejszy, mniej straszny (chociaż ja, panikara, kilka razy podskoczyłam), za to bardzo klimatyczny. Zagadki są zróżnicowane i wymagają lekkiego przestawienia myślenia - wzrok nie jest jedynym zmysłem, który trzeba wysilić. Czasami trzeba użyć całego ciała. I przypomnieć sobie, która strona jest która. ;)
Scenografia bardzo dopasowana i powiązana z zagadkami. Nie wiem, jak to napisać, nie spojlerując, ale były zadania niby bardzo proste do wykonania, których jakoś za szybko nie wykonywałyśmy. ;) Fajny sposób mierzenia czasu, a czas biegnie tam naprawdę szybko. Ciekawe rozwiązania techniczne i - co ważne - łatwo się zorientować, co się wydarzyło i z której strony dobiegło kliknięcie.

Polecam, a do Exit19 wrócę jeszcze wiele razy.

Druga wizyta w Time of Mysteries po świetnych wrażeniach w ER "Wstęp wzbroniony". I znowu było fajnie. :)

Klimat kopalni oddany jest doskonale i bardzo się cieszę, że po skończonej grze mogłyśmy zostać z MG w pokoju i spokojnie wszystko pooglądać. Podczas rozwiązywania zagadek nie zawsze jest czas, żeby dokładnie obejrzeć scenografię, a ten pokój jest naprawdę dopracowany i ładny (tak, nadal piszę o kopalni).
Na samym początku potrzebowałyśmy podpowiedzi, ale w końcu ruszyłyśmy do przodu - na badanie kopalni. A jest co badać, zadań jest sporo, są różnorodne, trochę techniki, trochę bardziej tradycyjnych łamigłówek logicznych. Nie było momentu, w którym zupełnie nie ogarniałabym zamysłu twórców i zagadki, która w jakimś stopniu by mi się nie podobała. Kilka pomysłów na pewno zapamiętam na dłużej, bo zrobiły na mnie wrażenie. Od początku do końca dobrze się bawiłam - w finale chyba najlepiej, bo zagadki były z mojego ulubionego gatunku.

Bardzo na plus także rozmowa z MG na koniec. Dziękujemy i do zobaczenia w "Utracie pamięci".

Świetna zabawa!
Wprowadzenie jest naprawdę fajne, sposób odmierzania czasu genialny, wystrój spójny i ciekawy, podpowiedzi wyważone. Zagadki były logiczne i bardzo powiązane z historią, to naprawdę zrobiło na mnie wrażenie. Na plus zaliczam też interesujące rozwiązania techniczne.
Początkowo wszystko wydawało się proste, elegancko prowadzące od do, ale w pewnym momencie czas dziwnie przyspieszył. :) Czuję, że kilka razy nie zdałam testu na inteligencję i pocieszam się tylko tym, że to wina emocji. Przeżyłam miłe zaskoczenia, chwile satysfakcji i lekką nerwówkę na koniec (w dwie słabo doświadczone osoby się da, ale w finałowych emocjach zawiodła nas spostrzegawczość). Rezultat: wyjście minutę przed czasem. :)
Zdecydowanie polecam, od początku do końca było interesująco i emocjonująco.

W pokoju byłam dwa razy. Za pierwszym razem nie udało nam się uciec, a do finału jeszcze sporo zostało. Trudno się dziwić, skoro na pierwszy raz (dla mnie drugi, ale pierwszy był kilka lat temu i to naprawdę był pokój innej generacji ;) wybrałyśmy tak trudny pokój i w dodatku poszłyśmy tylko we dwie.
Drugi raz poszłyśmy we wzmocnionym składzie i zdeterminowane, by rozwiązać zagadkę Zdrady w Breslau. W sumie cieszę się, że byłam dwa razy, ponieważ zacząć można na różne sposoby, a ja miałam okazję je poznać i doświadczyć związanych z nimi emocji. Emocje! To chyba najsilniejszy atut Zdrady. Bałam się, cieszyłam, wielokrotnie byłam zadziwiona, zdecydowanie był efekt wow. Napięcie dodatkowo podkręcała muzyka.
Część zagadek była łatwiejsza, wprowadzająca w zabawę, z łatwo namierzalnymi podpowiedziami i elementami, część bardziej skomplikowana, wymagająca kojarzenia faktów, współpracy w grupie, wszystkie były logiczne i dobrze skonstruowane. Niektóre rozwiązania techniczne były naprawdę świetne. Scenografia bardzo dopracowana, wprowadzająca w klimat.
Jestem zachwycona. Od tygodnia opowiadam wszystkim o tym pokoju i wracam do niego myślami. Jedyny problem polega na tym, że trudno cokolwiek o nim powiedzieć, nie spojlerując, dlatego moje zachwyty siłą rzeczy są bardzo ogólne.
Zdecydowanie polecam, przygotujcie się na silne emocje i dobrą zabawę.