w.karolina0

Szczerze mówiąc, byliśmy trochę sceptyczni, bo odwiedziliśmy sporo pokojów w Krakowie i kilka w mniejszych miastach i nieraz było widać różnicę. Tymczasem zostaliśmy pozytywnie zaskoczeni!

Pokój nie jest bardzo trudny, ale znajduje się w nim sporo zagadek o różnym stopniu trudności. Klimat nie jest może nadzwyczajny, ale na pewno można wczuć się w rolę. Co prawda sam temat mafii wydaje się dość banalny, ale tutaj fabuła została poprowadzona dość konkretnie i dzięki temu interesująco. Także miło spędziliśmy czas, mimo że tym razem nie udało nam się wyjść w ciągu 60 minut.
Lekki minus musimy postawić przy 2 zagadkach, z których jedna okazała się przesadnie prosta, a przy drugiej za dużo pozostawiono losowej kolejności (to tak, żeby bez spojlerów). Niestety znokautowała nas przede wszystkim jedna zagadka manualna, ale to już nasza wina :)
W każdym razie zdecydowanie możemy polecić ten pokój, szczególnie że po problemach z bezpieczeństwem coraz mniej jest tak solidnych lokali.

Pokój odwiedziliśmy już jakiś czas temu, w zimie, ale nie mieliśmy jeszcze konta na Lockme, stąd wracamy dopiero teraz z opinią
Do wybrania tego miejsca zachęciła nas spora różnorodność tematów (oryginalne i zachęcające Chiny, ludożercy, Drakula), choć tu akurat zdecydowaliśmy się na raczej standardowy, o tematyce „medycznej”. Niestety już od samego początku zetknęliśmy się ze strasznym zamieszaniem – pokojów jest kilka, a pań z obsługi tylko dwie. I choć sympatyczne, to nie radziły sobie z przyjmowaniem, wypuszczaniem i nadzorowaniem wszystkich gości.
Sam pokój jest ciekawy, może nie wybija się ponad inne, ale wystrój jest dopracowany, rekwizyty ciekawe, a zagadki intrygujące i o różnym natężeniu trudności. Niestety znów zabawę psuły problemy z obsługą, bo skoro do 5 pokojów były 2 panie, to oczywiście gdy prosiliśmy o podpowiedź, musieliśmy dopiero opisywać, co robimy, co już mamy, a czego nie wiemy.
Największy problem pojawił się jednak pod koniec. By nie spojlerować: trzeba złożyć pewną rzecz z mniejszych elementów. Zadanie dość trudne, ale wreszcie nam się udało, tylko że nic się nie stało. Kolejne kilka minut straciliśmy na udzielaniu podpowiedzi, aż wreszcie pani musiała przyjść do nas, poruszać wszystkim i popatrzeć na nas, mówiąc „Hmm, nie wiem, czemu nie działa.” Dopiero po jakiejś chwili ruszania, dociskania, zmieniania itp. zadziałało. Straciliśmy kilka minut, przez które nie zdążyliśmy zmieścić się w czasie, a do tego resztę chęci do zabawy. A urządzenie jest mechaniczne, a nie elektroniczne, więc nie mogło być mowy o awarii systemu.
Do innych pokojów już nie poszliśmy i raczej nie polecamy, bo czasem lepiej pójść w jakość, a nie ilość. Pewnie większa liczba pokojów z egzotycznym tematami przyciąga ludzi, ale przy takim bałaganie wizyta ma średni sens.

Do pokoju w Bielsko-Białej trafiliśmy trochę przypadkowo, przy okazji weekendu w okolicy, i raczej jako atrakcję „przy okazji” należy potraktować „Ucieczkę z Czarnej Perły”.
By zacząć od zalet, musimy wspomnieć o wystroju. Pokój nie jest duży, ale bardzo starannie udekorowany i pozwalający się poczuć, jakbyśmy faktycznie byli pod pokładem. Klimatu dodaje też sporo atrap i rekwizytów. Ważnym aspektem są oczywiście zagadki i trzeba przyznać, że są one pomysłowe i zróżnicowane – również pod względem trudności.
Choć zagadki i klimat musimy ocenić pozytywnie, to mamy też szereg zastrzeżeń. Na pewno nie jest to pokój na 5 osób – ani powierzchnia, ani ilość zagadek - i kończy się na tym, że 2 osoby coś robią, a reszta patrzy i zasłania światło. Część zagadek jest też trochę zużyta.
Największe minusy to obsługa i… wyjście z pokoju. Pan był bardzo sympatyczny, ale niestety jest to pokój przy sklepie z grami i nie ma osoby, która cały czas śledziłaby naszą grę. W związku z tym musieliśmy ponawiać prośby o podpowiedzi oraz wyjaśniać, co już zrobiliśmy. Liczyliśmy też na proste komunikaty, a nie sugestie, pytania retoryczne i niejasne zwroty, co mocno irytowało. Większość pokojów stara się też zaskoczyć graczy wyjściem na koniec, więc tutejsze rozwiązanie mocno nas rozczarowało. Nie mówiąc o tym, że w sumie nawet nie byliśmy pewni, czy już wygraliśmy czy też czekają na nas jeszcze jakieś zadania.
Podsumowując, pokój ma potencjał i mocne „podstawy” (klimat i zagadki), ale żeby gracze byli w pełni zadowoleni, trzeba by poprawić mankamenty. Bo przez to pozostawił w nas spory niedosyt.

Przedtem odwiedziliśmy tutejszy pokój Al Capone, a teraz podzieliliśmy się i parami udaliśmy się do celi Hannibala.
Początek jest dość powolny, ale później gra się rozkręca i nabiera tempa. Zagadki są pomysłowe i sprytne, a styl pokoju zmusza pary do dobrego podziału w obowiązkach. Co prawda był moment, gdy mieliśmy bardzo dużo informacji, ale nie bardzo wiedzieliśmy w jaki sposób z nich skorzystać, ale udało nam się z tego wykaraskać i uratować przed trafieniem na stół pana Lectera.
Sam pokój może nie jest majstersztykiem pod względem klimatu i dość luźno nawiązuje do historii Hannibala, niemniej zapewnia bardzo dobrą i intensywną zabawę.

Dotąd odwiedzaliśmy tylko pokoje w Krakowie w składzie 4-osobowym, a tu mieliśmy okazję po raz pierwszy sprawdzić się jako duet i odwiedzić escape w Rzeszowie.
Trochę obawialiśmy, jak wypadnie tutejszy lider w porównaniu z uznanymi pokojami krakowskimi, ale zupełnie niepotrzebnie.
Półmrok panujący w pokoju i przykuwający uwagę potężny sarkofag od razu pomogły zbudować porządny klimat i wczuć się w rolę Indiany Jonesa w grobowcu faraona. Same zagadki były dość oryginalne, dobrze wpasowane w klimat egipski i jedne łatwiejsze, a drugie trudniejsze. Niemniej pokój jest również dla grup 4-osobowych i wydaje nam się, że wtedy zagadek jest trochę zbyt mało - natomiast dla dwóch osób były w sam raz.
Pokój dość skromnie urządzony, ale zadbany i dający radę, natomiast niewątpliwie można jeszcze dopracować szczegóły wystroju, które jeszcze polepszą atmosferę piramidy.
Niemniej dobrze się bawiliśmy i śmiało możemy ten pokój polecić, tym bardziej że prowadzący go pan był bardzo miły.