king_kahuka

Zacznę od tego, że tak naprawdę chcieliśmy wyjść z pokoju nie dlatego, że walczyliśmy o zwycięstwo, ale dlatego, żeby jak najszybciej zakończyć tę farsę.
Cała godzina w męczącym półmroku, zagraconym pokoju, błyskające światła męczące oczy, często gasnące, nieprzyjemne efekty dźwiękowe. Do tego poczucie, że jesteśmy "lalkami" sterowanymi przez mistrza gry, który nazbyt aktywnie ingerował w nasze poczynania.
Pokój nie daje samodzielności w rozwiązywaniu zagadek.
O ile w ogóle można mówić o zagadkach... To raczej niespójne, zupełnie oddzielne elementy, które trzeba robić w określonej kolejności narzuconej przez organizatorów. Nie do końca wiadomo, co już zrobiliśmy i wykorzystaliśmy, a czego jeszcze nie, bo mieliśmy wrażenie, że wiele rzeczy dzieje się "odgórnie".

W pokoju czuliśmy się bardzo niekomfortowo, wyszliśmy zawiedzeni, z poczuciem straconych pieniędzy. Jedyna pozytywna myśl to taka - że dzięki temu pokojowi dużo bardziej doceniamy pozostałe!