Symphonia

Byliśmy 5-cio osobową grupą. Kiedy 3 osoby rozkminiały jedną z ostatnich zagadek manualnych, pozostałe 2 osoby główkowały nad czymś innym, co było przesuper bo lubimy kiedy zaangażowana jest cała grupa.
Mimo, że zagadki nie były zaskakujące to trzeba było ruszyć głową, a rozwiązanie dawało nie lada satysfakcję.

Szkoda, że Pan z obsługi nie czerpie chyba żadnej przyjemności ze swojej pracy co przekłada się na obsługę klienta.
Kiedy zacięliśmy się w jednym momencie, nie otrzymaliśmy podpowiedzi tylko gotową odpowiedź, szkoda :)

Z tego co wyciągneliśmy od Pana z obsługi, to że pokój jest najstarszy i może dlatego nie zaskakuje, ale klimat i zagadki Agenta Snow porwały nas na tą godzinę :)

Byliśmy 5-cio osobową grupą.
Pokój klimatyczny, zagadki nieliniowe dzięki czemu każdy mógł się przyczynić do naszego szczęśliwego wyjścia. Pomysłowe zagadki, w które angażowali się wszyscy. Bez jakiegoś super szału, ale było interesująco :)

Mimo że w tym miejscu czeka nas do odwiedzenia jeszcze 5 pokoi to zgodnie stwierdziliśmy, że przez Pana z obsługi chyba nie wrócimy.
Byliśmy już w kilku escape roomach w Trójmieście, lubimy rozmawiać z obsługą, to zawsze super ludzie. Tu? Pan do pogadania nie był. Ale ok, nie musimy rozmawiać, nie po to tu przyszliśmy, wiem. Ale Pan opowiadał o pokojach tak, jakby pracował w korpo i prowadził jakąś turbo nudną prezentację o flakach z olejem. Na pytanie gdzie możemy zostawić torebki z telefonami, portfelami Pan odpowiedział, że na wieszaku w głównym korytarzu (zaraz przy drzwiach). Jak zapytałam czy to bezpieczne, bo zawsze spotykałam się z zamykanymi na klucz szafkami w escape roomach, usłyszałam odpowiedź, że tu jest kamera i tam jest kamera. Tylko, że nad wieszakami widnieje informacja, że Walkout nie bierze odpowiedzialności za rzeczy pozostawione na wieszakach. Hm. Szkoda, do pokoju musiałyśmy wejść z torbami.

Może jak jednak zdecydujemy się wrócić to na Pana nie trafimy i wyjdziemy z pozytywniejszym nastawieniem c: