Swistakk

Escape DaVinci to już starszy pokój. Wybierałem się do niego jeszcze w 2018 roku, ale z losowych przyczyn niestety mi nie wyszło. Wtedy był on nawet na ~20 miejscu w Polsce! Po Koszalinie był długo zamknięty, ale na szczęście w końcu zyskał drugie życie.

Owy escape room jest rzeczywiście klimatyczny. Bardzo lubię takie prawdziwie ceglane pomieszczenia w jakichś zabytkowych klimatach, które w tym wypadku oczywiście dobrze pasują do klimatu renesansowej pracowni. Zagadki i wszelkie rekwizyty też wpasowane do klimatu. Dobrze się gra w tym pokoju. Może w starciu z nowszymi produkcjami na rynku nie wypada już tak świetnie, ale jak najbardziej utrzymuje swoją rację bytu i jest spójny.

Z ciekawostek o tym ER, to jest on chyba najmniej zelektryfikowanym pokojem, w którym grałem :P. Z tego, co zrozumiałem, to nie ma w nim nawet kamer xD. Ale przynajmniej klimat to w jakimś stopniu usprawiedliwia :P. Myślałem, że do tego stopnia nie jest zelektryfikowany, że nawet maili z potwierdzeniem rezerwacji nie wysyłają, ale jednak po jakimś czasie znalazłem je w spamie :P.

Ze śmiesznotek mam jakieś wyjątkowe szczęście do pokoi, w których pojawia się _pewien obraz_. Czwarty taki pokój i czwarty, w którym pobiliśmy rekord xD (przynajmniej na podstawie danych od ponownego otwarcia). Trochę nie wiem jaki dokładnie mieliśmy czas, pani twierdziła, że 33 minuty, mi się wydawało, że 38, ale głowy nie dam, i wpisała nam "krakowskim targiem" 35 minut ¯\_(ツ)_/¯.

A po udanej ucieczce udaliśmy się do zagadkowego baru "Z ust do ust", do którego aby wejść trzeba rozwiązać szereg zagadek ;). Dobre zwieńczenie zagadkowego dnia.

W nowej skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 4
Zagadki i flow: 3
Coś oryginalnego: 3
Czy się dobrze bawiłem?: 3

Na wstępie zaznaczę, że pokój jest przeznaczony dla graczy początkujących, a my byliśmy doświadczoną drużyną.
Pokój od Black Box zapewne warty odwiedzin, a byłem akurat we dwójkę ze znajomym, więc skoro jest przeznaczony dla początkujących,
to stwierdziłem, że to akurat dobra okazja aby go odwiedzić. Wspomnę, że różnice pomiędzy potrzebami graczy początkujących i doświadczonych
wybiegają poza jedynie wręcz oczywisty różny poziom trudności zagadek. Doświadczeni gracze jak najbardziej mogą się tu dobrze bawić, ale
niech też liczą się z tym, że nie tylko poziom zagadek, ale także ogół doświadczenia być może będzie mniej satysfakcjonujący
niż mogliby się spodziewać odwiedzając np. Cosia czy Pana Świnkę zaprojektowanych z myślą właśnie o nich.

Pokój jest całkiem ładnie wykonany i estetyczny. Myślę, że to jego najlepszy punkt.

Co do zagadek to właściciel powiedział, że zrobienie pokoju dla początkujących jest wyzwaniem, bo nie jest łatwo zrobić do niego dobre zagadki.
Kilka moim zdaniem dość dobrych i dopasowanych do zamierzonego poziomu trudności, które początkujących dobrze wprowadzą w ERowe realia,
natomiast jest też kilka takich, w których bym wprowadził pewne zmiany. W pewnych momentach trzeba się wykazać skrupulatnością
i cierpliwością, a w pewnych umiejętnościami przeszukiwania. Ogółem zagadki są dość dobrze dopasowane do klimatu.

Fabuła rozwijana przez teksty. Ja osobiście nie jestem fanem takiego rozwiązania, ale co kto lubi.

Podsumowując, ja raczej wpadłem do kubełka graczy doświadczonych, którzy nie zostali w pełni usatysfakcjonowani,
ale patrząc przez pryzmat zamierzenia, z którym był budowany pokój, to rozumiem, czemu tak się mogło stać.

"Kim jest Max Winckler?" to pierwszy przeniesiony do Warszawy pokój łódzkiej firmy Mysterious Room.

Pokój jest ładnie wykonany, estetyczny. Od początku gry znajdujemy się w klimatycznym pomieszczeniu, aczkolwiek klimat się trochę zmienia w trakcie. Pod tym względem raczej bardziej podoba mi się właśnie początek. Fabuła i klimat intrygujące i zagadkowe, ale do tego stopnia, że przechodzi to wręcz w niejasność.

Zagadki należą do prostszych. Co prawda my się w jednym miejscu zablokowaliśmy, ale przez naszą nieuwagę. Są one dopasowane do owego niedodefiniowanego klimatu. Przez całą grę w pokoju przewija się ciekawy zagadkowy motyw wykorzystujący szereg pewnych rekwizytów. Dość oryginalny pomysł, aczkolwiek ma on też swoje wady.

Pokój porządnie wykonany, na pewno mogę polecić i trzymamy za słowo, aby się wybudowało tyle pokoi ile obiecują.

W nowej skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 3
Zagadki i flow: 3
Coś oryginalnego: 3
Czy się dobrze bawiłem?: 3

Mamy tutaj do czynienia z klasykiem pod każdym względem. Czasami miło zagrać w takim pokoju bez fajerwerków, w którym zagadki stoją na pierwszym miejscu, a nie tylko otaczać się nie wiadomo jakimi produkcjami ;p. Pokój raczej wcześniejszej generacji, ale mimo wszystko estetyczny i zrealizowany zapewne zgodnie ze swoim zamysłem. Pomimo tego, nie ma tu kłódek, mamy do czynienia raczej z nowszymi mechanizmami otwierania. Pokój w sumie należy do prostszych, aczkolwiek niektóre zagadki są satysfakcjonujące i ciekawe. Dobry dla początkujących na pokazanie im na czym polega ta rozrywka. Szczęśliwie udało nam się pobić rekord z czasem 29 minut (ale pokój dość świeży, więc może długo nie zagrzać). Warto odwiedzić.

W nowej skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 3
Zagadki i flow: 3
Coś oryginalnego: 3
Czy się dobrze bawiłem?: 3

Tajemnicze Domostwo to kolejna bardzo dobra propozycja od DreamScape (choć co prawda w Uroku jeszcze nie byłem, ale ranking mówi swoje). Ja się bawiłem bardzo dobrze i uważam, że pokój jest zdecydowanie warty polecenia. Powiedziałbym, że nie wykracza za standardowe ramy, co wydaje się aktualnym trendem na najwyższym poziomie, raczej pozostaje klasykiem, ale klasykiem na bardzo dobrym poziomie.

Zagadki rzeczywiście na raczej wyższym poziomie trudności. Do tego jest ich całkiem sporo. Nam szło dość dobrze, nie blokowaliśmy się, a mimo wszystko zeszła się godzinka. Nie zdziwiłbym się gdyby był on pokojem na 90, a nie 75 minut (w przeciwieństwie do Konesera, gdzie miałem dokładnie przeciwne wrażenia). Myślę, że będzie fajnym wyzwaniem dla doświadczonych drużyn, a te bardziej początkujące niech nie boją się podpowiedzi. Choć w zasadzie jak sobie przeszedłem pokój jeszcze raz w myślach, to nie było ich _aż tak_ dużo :P. Ale raczej złożone i mniej standardowe.

Pokój jest zrealizowany z rozmachem. Spora przestrzeń, ładny wystrój i wysokie, jak ja to mówię, production value. Do tego dodam, co mam nadzieję rozumie się samo przez się, że wszystkie zagadki bardzo dobrze pasują do fabuły, zaaranżowane w klimacie.

Ja bardzo lubię jak w pokojach wraz z grą rozwija się fabuła. Tutaj rzeczywiście w trakcie gry poznajemy historię tytułowego Domostwa, którą przedstawia nam klimatyczny lektor (dużo lepszy wybór niż jakiekolwiek często stosowane karteczki z tekstem) i to doceniam. Aczkolwiek jeszcze bardziej doceniam, jeżeli gracze czują, że ich akcje mają bezpośredni wpływ na rozwój tej fabuły, a tutaj mimo wszystko odniosłem wrażenie jakbyśmy byli "obok niej". Końcówka wszystko ładnie spina, ale chętnie widziałbym więcej takich zabiegów we wcześniejszych etapach. Gdyby jakoś dać graczom poczucie większego wpływu na tę fabułę, to pozwoliłoby się to temu pokojowi w moim odczuciu wspiąć na najwyższe wyżyny, aczkolwiek jestem dość wymagający pod tym względem - odwiedzone przeze mnie pokoje, które moim zdaniem to osiągnęły pewnie jestem w stanie policzyć na palcach jednej lub dwóch rąk. No i przede wszystkim nie rozwodziłbym się na takie tematy, gdyby pokój nie był już świetny jaki jest :D.

Do tego fajnie zrobione wprowadzenie. Choć nie polecam ustawiać sobie kolejnego pokoju w planie na ścisk, bo chwilkę trwa, haha :D

Bardzo spodobał mi się moment, w którym pokój przecudnie trolluje graczy xD. Kto był ten wie :D

Szczęśliwie nasza godzinka okazała się wyrównaniem rekordu, ale pokój świeżynka, więc jak najbardziej spodziewałbym się jego prędkiego pobicia.

Dodam jeszcze, że ja osobiście przyporządkowałbym pokój raczej do kategorii mrocznych przygodówek aniżeli thrillerów. Jest pewien dreszczyk, ale myślę że i strachliwsze osoby nie powinny mieć problemu z wybraniem się tutaj.

Porównać do Uroku nie mam jak, ale moim zdaniem Domostwo stoi co najmniej szczebelek wyżej od Konesera, ode mnie dostaje mocną dziesiątkę i mam nadzieję, że niedługo będziemy je widzieć na wysokich lokatach.

W nowej skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 5
Zagadki i flow: 4
Coś oryginalnego: 4
Czy się dobrze bawiłem?: 4

Ta opinia z jednej strony może nie mieć zbyt dużego sensu bo jak ją piszę to nikt już nigdy nie będzie miał okazji przyjść do tego pokoju, ale być może dołożę swoją cegiełkę do zbudowania "Żółty Znak's legacy" i skoro mogę sprawić, że komuś kto tu nie był będzie bardziej żal, to czemu nie?

Pewnie można pisać różne rzeczy o tym pokoju. Pewnie mógłbym mu nawystawiać jakieśtam oceny w tej swojej skali ale po co? Jakiś czas mieliśmy, ale jakie to ma znaczenie? Jest on dość umowny w tym pokoju. Jakieśtam podpowiedzi dostaliśmy, ale who cares? Zagadki były, aczkolwiek schodzą one na drugi plan przy tym wszystkim, co dzieje się w tym pokoju.

Pewnie dzięki pałętaniu się po międzynarodowych escapowych grupkach internetowych byłbym w stanie znaleźć dość odpowiednie słowa na określenie tego pokoju i dobrze zaklasyfikować to co tu się dzieje, ale w pewnym sensie już samo to byłoby spoilerem, więc się powstrzymam. Ale jakkolwiek by się to nie nazywało to jest to mocne wejście na światową scenę w tym zakresie (a w zasadzie to już i zejście :<). Lockme w swojej opinii do jednego z moich ulubionych pokoi napisało "Choć nie do końca wiadomo, co to słowo znaczy, to jedno wiemy na pewno - immersji w tym pokoju nie brak!" i mogę to tylko powtórzyć w kontekście Żółtego Znaku, bo immersja jest tu na najwyższym poziomie. Nie ma pokoju w Polsce, który by dorównał temu co tu się dzieje w tym zakresie. Owa immersja jest kreowana przez wiele czynników.
Jednym z nich są niesamowite warunki lokalowe. Przestrzeń jest bardzo dobrze zaaranżowana i świetnie pasuje do klimatu. W niektórych miejscach ściany się dosłownie sypały jak ich dotykałem xD. A w ciut innym zasłużyłem na odznakę kominiarza półświadomie grzebiąc w popiole po czym moja ręką wyglądała jakbym pochodził z najgłębszych odmętów Afryki. Jeden z powodów, dla których ten pokój byłoby ciężko dobrze przenieść w inne miejsce.
Kolejnym czynnikiem jest dobrze przemyślany scenariusz zdarzeń. Lubię dawać znajomym miniwykład o immersji, gdzie zaczynam od przedstawienia doskonale każdemu motywu przewijającego się w 90% escape roomów, że fabuła wygląda w stylu "ktoś was gdzieśtam uwięził z jakichśtam powodów i musicie się wydostać" i po godzinnej serii rozwiązywania zagadek w końcu się wydostajecie, a w trakcie gry tak naprawdę fabuła się prawie w ogóle nie rozwija, a gracze nawet jak się dobrze bawią, to nie czują się wcale jak główni bohaterowie historii. Tutaj mamy do czynienia jednak z dokładnie przeciwnym końcem spektrum, gdzie gracze rzeczywiście stanowią centrum gry i czujemy jak historia się rozwija na naszych oczach i jak przed nami odkrywają się kolejne tajemnice owego miejsca i to jest dokładnie to, czego ja szukam w escape roomach i czym można sobie zaskarbić moje eskejpowe serce. Jednak jak dokładnie jest to realizowane - nie jestem w stanie tutaj rozjaśnić kolejny raz z uwagi na spojlery.

Co do zagadek to jak wspomniałem, nie są one tak w tym wszystkim ważne. Jest ich niedużo i schodzą raczej na drugi plan (nie mam tego na myśli w negatywnym znaczeniu - zaraz rozjaśnię). Przez to może ciężej sobie połechtać zagadkowe ego i w takim rozumieniu przejście tego pokoju nie będzie na tyle satysfakcjonujące jak w przypadku typowego ERu, ale jest to świadomy i sensowny tradeoff w kontekście stworzenia takiego doświadczenia jakie tutaj jest nam prezentowane. Przez to, że schodzą na drugi plan nie mam na myśli tego jakoby zostały potraktowane po macoszemu przez twórców tylko to co gracz odbiera w trakcie gry. Nie chodzi o to, że to pokój horrorowy, więc gracze trzęsą portami cały czas i nie są się w stanie skupić na dodaniu 2+2, bo są zbyt wystraszeni. Z mojego punktu widzenia po prostu gracze świadomie wybierają zanurzenie się w tym doświadczeniu, które nie do końca idzie w parze z wytężaniem mózgu na standardowych obrotach. Same zagadki, nawet jak są nieliczne, to są jak najbardziej świetnie wpasowane w klimat. Pomimo tego, że ten pokój mógł być pokojem z najmniejszą liczbą zagadek spośród tych, które odwiedziłem w długim czasie i wcale nie były one bardzo trudne, to bardzo dawno nie potrzebowałem tylu podpowiedzi xD.

Bardzo przykro, że taka perełka na polskim rynku nie doczekała się nawet swoich pierwszych urodzin. Koniec i bomba, a kto nie był ten trąba.

Żółty Znak jest bardzo trudno sensownie porównać z wszelkimi innymi pokojami. Ale no jest to jasne, że gdzieś w tej topce mocno zawirował, więc czeka mnie przykry lub nie obowiązek konkretnego umiejscowienia go na swojej skali skanapkowanym przez jakieś dwa pokoje, z których jeden implicite uznam za lepszy, a drugi za gorszy, pomimo tego, że tak naprawdę są to ciężko porównywalne walory. Więc skoro już muszę, to Żółty Znak wstawię w swoim rankingu na ciepłą posadkę numer 4 (w Polsce 2), pół szczebelka pod moim TOP3 (w którym jest m.in. praski Poltergeist, z którym bym widział szereg highlevelowych podobieństw), pół szczebelka nad resztą moich ulubionych pokoi.

No i dobra, mówiłem wcześniej, że niby po co, ale wystawię te swoje oceny xD
Wystrój, klimat i production value: 5
Zagadki i flow: 3
Coś oryginalnego: 5
Czy się dobrze bawiłem?: 5

Kolejny pokój exit19 - kolejny dowód na ich klasę.

Pokój jest w sporej części dziełem warszawskich Escapersów.
Gdy jeszcze był w Warszawie, to był całkiem wysoko w rankingu, ale patrząc na jego lockme'ową stronę odczuwałem takie "noo, pewnie kiedyś tam pójdę" (ale nie zdążyłem przed Koszalinem). Exit19 za to nie bierze jeńców, zrobili swoje czary-mary, dobrali odpowiednie zdjęcia i od razu po premierze miałem "MUSZĘ TAM IŚĆ!" (choć zeszło mi się prawie rok haha). Ciężko mi oceniać ile exit19 doszlifował i dołożył od siebie, ale w byle co nie inwestują, umieją się reklamować, a efekt końcowy jest super i exit19 tylko potwierdza swoją pozycję jako moja ulubiona firma (po późniejszym odwiedzeniu Prisona mam już zaliczone ich wszystkie 10 pozycji :)).

Pokój nie ma słabych stron. Jest piękny, dopieszczony, ma fajne zagadki.
Wystrój sprawia, że człowiek rzeczywiście czuje się jak w prawdziwej pracowni Leonarda. I do tego jeszcze ta wypasiona machina czasu.
Co do zagadek to są logiczne i bardzo dobrze wpasowane w fabułę. Co prawda miałem wrażenie, że nie wybiegały daleko za standardy, ale wszelka ich realizacja jest tip top. Swoją drogą jest bardzo duże pole do zrównoleglania poczynań, więc kompetetywne drużyny mogą powalczyć o wykręcenie naprawdę niezłych czasów (choć my nie byliśmy blisko rekordu, który aktualnie wynosi 40 min :p).

W nowej skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 5
Zagadki i flow: 4
Coś oryginalnego: 3
Czy się dobrze bawiłem?: 4

Zasypani to taki spokojny prosty pokoik dla początkujących. W jakimś sensie family friendly. Motyw przewodni z jednej strony oryginalny, z drugiej powiedziałbym, że mniej wyrazisty niż w pozostałych pokojach ESC Room. Sądzę, że jest to bardzo dobry pokój na rozpoczynanie swojej przygody z escape roomami.

Zagadki są w pełni logiczne i bardzo dobrze wpasowane w klimat.

Pokój nie da się ukryć, że należy do raczej skromniejszych, ale został dobrze zrealizowany. Nie ma się do czego się przyczepić. A do tego na koniec można poczuć się jak dziecko :).

Na pewno warto odwiedzić, aczkolwiek daniem głównym raczej będą Biały Wilk lub Se7en.

W nowej skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 3
Zagadki i flow: 3
Coś oryginalnego: 3
Czy się dobrze bawiłem?: 3

Biały Wilk to solidny i rozbudowany pokój, trzyma wysoki poziom. Mamy przed nami całkiem długą i ciekawą rozgrywkę, spory metraż.
Moim zdaniem razem z Se7en są to najlepsze pozycje w Szczecinie.

Podczas rozgrywki miałem wrażenie, że pokój jest całkiem trudny, ale blokowaliśmy się głównie na rzeczach, na których nie powinniśmy, a czasu jest dość sporo, zatem skłaniam się ku średniemu poziomowi trudności jako że nie przypominam sobie jakichś bardziej złożonych, czy trudniejszych zagadek. Rzeczy do zrobienia jest sporo, ale nie bardzo dużo.

Klimat jest taki wiedźmiński, ale nawet jak nie są to czyjeś klimaty, to nie jest to wielka przeszkoda i można go wtedy nazwać starosłowiański :D.

Najbardziej w tym pokoju doceniam wystrój, klimat, dopracowanie oraz długość rozgrywki i metraż.

Przy planowaniu odwiedzania wielu pokoi polecam go zrobić wcześniej niż później, bo pewnie potrzeba na niego więcej energii.

W nowej skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 4
Zagadki i flow: 3
Coś oryginalnego: 3
Czy się dobrze bawiłem?: 4

Piraci i Źródło Młodości, to bardzo fajny pokój, dla mnie jasny faworyt w tej firmie. Dobrą zabawę zapewniają głównie fajne zagadki, ale także dobrze wyglądający wystrój.

Zagadki są nieliniowe przez co jest ich więcej i akcja dzieje się dużo szybciej, flow jest zdecydowanie lepszy. Dodatkowo są one całkiem ciekawe i satysfakcjonujące. Poziom trudności raczej wyższy niż niższy, aczkolwiek nie bardzo wysoki, przyda się zgrana drużyna, której członkowie potrafią zrównoleglić swoje działania.

Przestrzeń została dobrze wykorzystana - pokój może nie jest wielki metrażem, ale pomimo tego udało się tu zmieścić całkiem sporo, Więcej niż na ze 3 razy większym Czarnobylu za ścianą :D.

Doceniam także wystrój. Fajnie drewniany pokój, sporo pirakich rekwizytów.

Podsumowując, zdecydowanie nam się podobało i polecam.

W nowej skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 3
Zagadki i flow: 4
Coś oryginalnego: 3
Czy się dobrze bawiłem?: 4