Tajemnicze Domostwo

Genialne wprowadzenie w historię, świetne wyważenie emocji podczas gry, mnóstwo świetnych patentów które potrafią wzbudzić zarówno dreszczyk niepokoju jak i salwy śmiechu powoduje, że pokój jest dla mnie absolutnym Top1 w Poznaniu i spokojnie może aspirować do topki w skali kraju. Gorąco polecam!

DreamScape było pierwszą firmą, która zachwyciła nas fenomenalnymi rozwiązaniami technicznymi, ich uwczesny pierwszy pokój Jak uratować smoka wzniósł rozgrywkę Escape Room na zupełnie inny niespotykany wcześniej (przynajmniej przez nas) poziom. Potem przyszedł czas na Konesera i Urok czyli jeszcze bardziej zaskakujące i dopracowane pod dosłownie każdym względem scenariusze, stąd też naszej wizyty w Tajemniczym Domostwie się nie obawialiśmy. Byliśmy pewni, że zabawa będzie rewelacyjna a okazało się być jeszcze lepiej.
Poza wystrojem, klimatem i zagadkami na wielkie uznanie zasługują ludzie, którzy tworzą to miejsce, właściciele i cała ekipa Mistrzów Gry, pozytywnie zakręceni ludzie z pasją i widać, że lubią to co robią.
Co do samego Domostwa to nie będę się zbyt dużo rozpisywać, bo to przygoda, którą trzeba przeżyć samemu a największą rekomendacją są poprzednie pokoje DreamScape. Solidna porcja główkowania, humoru i czasami trochę innych emocji ;)
Obowiązkowa pozycja nie tylko na poznańskiej mapie ER ale dla tego pokoju warto przejechać pół Polski. P.S. gorące pozdrowienia dla Andżeli :D

Tajemnicze domostwo to kolejny pokój od Dreamscape, który odwiedziliśmy. Zagadki tak jak w przypadku poprzednich pokoi logiczne, bardzo zróżnicowane i jest ich po prostu dużo. Na pewno 75 min zleci wam na prawdę szybko i być może odkryjecie tajemnicę tego strasznego miejsca, a wierzcie mi ze to nie jedyna niespodzianka w tym pokoju.

W opisie pokoju można znaleźć zwrot, że jest to pozycja "Tylko dla odważnych" i naprawdę ciężko mi określić jak ogromne jest do niedopowiedzenie. To trochę jakby bitwę pod Grunwaldem określić jako "sąsiedzką niesnaskę" albo Jasona Voorheesa nazwać niepokornym chłopakiem. Do czego zmierzam? Ten pokój potrafi być naprawdę przerażający i powinien mieć na sobie więcej naklejek z ostrzeżeniami niż kryształowe kieliszki Svarowskiego przewożone pocztą lotniczą z Burkiny Faso. Oczywiście wszelkie straszne chwile są w pełni zamierzone przez Twórców, ale naprawdę, solidnie się zastanówcie przed wejściem czy mózgi, pęcherze i zwieracze są na pewno gotowe do zmierzenia się z tą pozycją.

Cóż, jeżeli nie było to oczywiste po poprzednim akapicie, to napiszę to wprost - TEN POKÓJ JEST ŚWIETNY, GENIALNY, NIESAMOWITY i trafia zasłużenie do mojej czołówki najlepszych eskejpów w jakich byłem. To naprawdę jest sztuka, by stworzyć tak świetnie skomponowaną opowieść, zadbać o odpowiednią klamrę kompozycyjną, pomieszać różnego rodzaju emocje i jeszcze opowiedzieć to w formie escape roomu, który najlepszym medium do przedstawiania historii wszakże nie jest. Wystrój wnętrza to solidna piąteczka, a atmosfera gęstniała z każdą sekundą jak świeżo wylany beton. Niesamowity kunszt Mistrzyni Gry zasługuje na jakąś nagrodę Złotej Kłódki, gdyż takiego profesjonalizmu dawno już nie widziałem w pokojach. Jest naprawdę niezłym wyczynem, by zacząć od lekkiego wstępu, a jakiś czas później przeżywać jeden z najstraszniejszych momentów w mojej eskejpowej karierze. Coś niesamowitego!

Moje wspomnienia o zagadkach są zakopane w neuronach pod dwucentymetrowym nalotem adrenaliny, ale coś mi się kojarzy, że wyzwania były bardzo zróżnicowane pod względem poziomu trudności. Część z nich rozwiązaliśmy błyskawicznie, nad innymi ślęczeliśmy dobre kilkanaście minut i to przy pełnych mocach drużynowych mózgów. Plus jest taki, że zawsze wiedzieliśmy, na jakim zadaniu należy się skupić, więc nigdy nie błąkaliśmy się bez celu. Doradzałbym tę pozycję bardziej doświadczonym ekipom, zwłaszcza uzbrojonym w więcej niż dwie głowy. Nawet jak dodatkowe czerepy nie pomogą w rozwiązywaniu, to w większej grupie powinno być chociaż nieco raźniej...

Podsumowując: jest ciężko, strasznie i dosyć wymagająco, ale mamy tu do czynienia z absolutnie fenomenalnym tytułem. Nie wszystkim osobom takie escape roomy mogą odpowiadać, ale fani mocniejszych wrażeń wyjdą z niego z pewnością zachwyceni. W moje gusta trafił on mocno, bo dostarczył mi paru momentów, których jeszcze długo nie zapomnę. A pokoje, które człowiek nosi w myślach jeszcze długo po wyjściu, są najlepszymi pokojami, do jakich można się wybrać!

Bardzo fajny wstęp do pokoju, już od wejścia mamy świetną grę aktorską mistrza gry. Dowiadujemy się co jest naszym celem, co można, czego nie i to jest prowadzone w taki sposób, że ciężko nie brechtać pod nosem no i najlepszy sposób zapytanie o klaustrofobię :) Wystrój pokój jest mega, piękne dekoracje, każda część pokoju wygląda nieco inaczej, a wszystko pasuje do klimatu jaki możemy sobie wyobrazić myśląc o tajemniczym domostwie.

Zagadki są super, niektóre wymagają współpracy graczy co było bardzo na plus, niektóre są bardzo oryginalne, ale wszystkie logiczne. Zdarzyło nam się poprosić o podpowiedź, gdy się trochę zacięliśmy, ale zwykle po prostu czegoś nie zauważyliśmy albo próbowaliśmy przekombinować. Zagadki są połączone z fabułą i ta fabuła jest świetnie podana, mamy grę świateł i fantastyczną ścieżkę dźwiękową.

Bardzo podobały nam się różne ukryte przejścia (to zapytanie o klaustrofobię na początku było tu faktycznie istotne), były zaskakujące i super zrobione. Zakończenie mroczne i bardzo klimatyczne. Obsługa była genialna, Andżela to absolutnie cudowna postać i tutaj wielkie brawa dla Maksa za stworzenie tak świetnego klimatu.