kawc

Escape Bus nie zawodzi! Porwany samolot to bardzo interesująca pozycja wśród Escape Roomów, a na dodatek sam pokój znajduje się w starym autobusie miejskim. Dzięki temu, dobrze można było odwzorować przestrzeń i scenerię prawdziwego samolotu. Pokój odwiedziliśmy we dwójkę, wychodząc sporo przed czasem, bez podpowiedzi. Zagadki są na średnim poziomie trudności, liniowe, jednak znajdziemy tutaj kilka momentów nieliniowych. W pokoju jest co robić, a jak na samolot przystało nie ma tutaj żadnej kłódki tylko sama elektronika. Mamy tutaj dość sporo zagadek manualnych, jednak również kilka logicznych. Pokój dla ekip raczej średniozaawansowanych, choć pewnie czteroosobowa ekipa z mniejszym doświadczeniem też dałaby sobie radę. Świetnie ułożona fabuła, już samo wprowadzenie to dobra zabawa, a potem jest tylko fajniej. Obsługa również zdecydowanie zasługuje na pochwałę. Jako osoba która oprócz Escape Roomami interesuje się również lotnictwem, uważam, że zabawa była przednia. Obowiązkowa pozycja do odwiedzenia!

Przyszłość Francji jest w niebezpieczeństwie, cała królewska rodzina zniknęła bez śladu. W tym momencie wkraczamy my, czyli dzielni bohaterowie próbujący pomóc Francji. Gra zaczyna się bardzo fajnie, od samego początku sprawdzana jest współpraca w grupie. Gdy otwieramy oczy, ukazują nam się prawdziwe katakumby i lochy, z których musimy się wydostać, jednocześnie rozwiązując zagadkę zniknięcia rodziny królewskiej. Dopracowany pod każdym szczegółem wystrój świetnie nadaje klimatu. Zagadki rozwiązuje się bardzo płynnie, swietnie wpasowane są w fabułę i miło słucha się pojawiających się w tle wstawek dźwiękowych. W pewnym momencie adrenalina mocno rośnie, można poczuć się niczym Indiana Jones, bądź bohater filmu „Skarb Narodów”. Pokój jest mocno elektorniczny, nie znajdziemy żadnej tradycyjnej kłódki. Wyrafinowane mechanizmy w połączeniu z zagadkami manualnymi robią świetną robotę. Zagadki są raczej liniowe, choć znajdzie się i moment nieliniowy. Zaskoczenie bardzo zaskakujące, w ogóle się tego nie spodziewaliśmy! Pokój oceniamy bardziej jako dla grup sredniozaawansowanych aniżeli początkujących, choć pewnie i taka drużyna da sobie radę. Nam udało się we dwójkę uciec sporo przed czasem bez żadnej podpowiedzi. Po grze bardzo dziękujemy sympatycznej Mistrzyni Gry za rozmowę. Pozytywne zaskoczenie, pokój zasłużenie znajduje się w czołówce warszawskich Escape Roomów.

1 sierpnia 1944. Za chwilę Godzina W, a nasza ekipa składająca się z dwóch doświadczonych osób i dwóch, które w Escape Roomie były pierwszy raz, ma ważną misję do wykonania. Od samego początku pokój zaskakuje swoimi rozmiarami. Przestrzeń jest ogromna i pozwala na fenomenalne wczucie się w klimat. Do tego sceneria jest zrobiona z dbałością o każdy najmniejszy szczegół. Chyba tak dopracowanego pokoju jeszcze nie widzieliśmy, poczuliśmy się na prawdę jak powstańcy w 1944 roku. Zagadek jest sporo, jednak nie są mocno skomplikowane. Momentami można powiedzieć nawet, że łatwe. Niektóre rzeczy zauważaliśmy i rozwiązywaliśmy zanim rozwiązanie z innej zagadki miało nas na nie naprowadzić. Pokój jest raczej w większości liniowy, choć odrobina nieliniowości też występuje. Kłódek jest bardzo mało, a jeśli występują to są fajnie wpasowane. Raczej w większości mamy przemyślane rozwiązania elektroniczne. Jednak było parę mankamentów które popsuły zabawę. Po pierwsze: 15 minutowe opóźnienie, ponieważ poprzednia ekipa z pokoju nie wyszła na czas i pokój nie był gotowy. Wiec pomimo faktu, że przyszliśmy 15 minut przed czasem, jak nas proszono przez telefon dzień wcześniej, to ostatecznie na wprowadzenie czekaliśmy pół godziny. Może warto wprowadzić większe przerwy czasowe skoro przez telefon usłyszeliśmy, że z Powstania Warszawskiego każda ekipa na pewno wychodzi ponieważ w razie potrzeby przedłużają czas. Po drugie: momentami niedziałające zagadki. Pomimo właściwego rozwiązania dwa mechanizmy nie do końca zadziałały, na czym traciliśmy czas i się frustrowaliśmy. Po trzecie: podpowiedzi. Mistrz Gry dawał w ogóle nietrafione podpowiedzi, dawał nam wskazówki o których już wiedzieliśmy. Po czwarte: brak chociaż chwilki na przeanalizowanie pokoju po grze. W pokoju dzieje się bardzo dużo, jest ogromy i napakowany zagadkami (co jest świetne!!) - jednak momentami nie wiedzieliśmy co się stało po rozwiązaniu danej zagadki - czy tak było już wcześniej czy my coś właśnie otworzyliśmy na drugim końcu pokoju. Mieliśmy nadzieję że dowiemy się tego po grze, jednak usłyszeliśmy jedynie „szybko szybko, musicie już wychodzić bo kolejna grupa jest już opóźniona” - my wyszliśmy chwilkę przed czasem (a byłoby jeszcze szybciej gdyby nie opisane powyżej rzeczy), wiec można by było choć odrobine czasu nam poświecić. Czuliśmy jedynie jakby ten pokój był maszynką do zarabiania pieniędzy, podejście do klienta słabe. No i najważniejsze: od wielu osób słyszeliśmy żeby Powstanie Warszawskie koniecznie odwiedzić w weekend z racji na to, że jest dwóch aktorów, co sam Black Cat też reklamuje. Oczywiście świetnie dodaje to klimatu i atrakcji, jednak naszym zdaniem: Nie warto! Nie warto dopłacać średnio 90 zł za grupę tylko dlatego, że drugi aktor pojawia się na 90 sekund w grze. Swoją drogą pierwszy aktor w pokoju też jest przez może pół minuty. Czuliśmy ogromny niedosyt i zmarnowanie pieniędzy. Mimo tych niedogodności pokój, a zwłaszcza scenografia i klimat sprawiły że bawiliśmy się wyśmienicie!

Od dawna słyszeliśmy że w starej szopie Dziadek skrywa pewną tajemnicę. Tajemnicę, która nie będzie łatwa do odkrycia, a nawet krążyły słuchy że jest ona najtrudniejsza do rozwiązania w całym Poznaniu. I faktycznie, to co Dziadek ukrywał całkowicie nas zaskoczyło, w życiu byśmy nie wpadli na to. Jednak czy rzeczywiście było to aż takie skomplikowane? Jedna zagadka na początku zatrzymała nas na chwile i musieliśmy wziąć podpowiedź (swoją drogą, podpowiedzi przychodzą w interesujący sposób), jednak gdy już złapaliśmy flow pokoju, to ostatecznie przemknęliśmy jak burza, wychodząc 20 minut przed czasem.
Znajdziemy tutaj zagadki mechaniczne, sporo logicznych, może ze dwie kłódeczki i trochę elektroniki. Fajny balans. Mając odwiedzonych ponad 20 pokoi żadna zagadka nas nie zaskoczyła, nawet jedna była identyczna jak w pokoju, który odwiedziliśmy kilka dni wcześniej.
Sekret Dziadka jest bardzo mocno nieliniowy. Wystrój i rekwizyty fajnie oddają starą szopę z narzędziami. Zakończenie nas jednak trochę zawiodło, zmarnowany potencjał. W ostatnim pokoju nie było nawet ani jednej zagadki, po prostu sama sceneria i drzwi wyjściowe. Całkowicie zmarnowana przestrzeń. Po wyjściu od Dziadka czujemy dość mocny niedosyt. Wychodząc, jednogłośnie stwierdziliśmy „I to już? To tyle?” Cztery osoby to chyba jednak za dużo, czasem ktoś się nudził. Bawiliśmy się dobrze, ale pokój i zagadki raczej nie zapadły nam mocno w pamięci.

Tym razem zakradliśmy się do Komnaty Wiedźmy aby wykraść eliksir wiecznej młodości. Bo kto by nie chciał być długo młodym? Niestety wiedźma się zorientowała i zadania nie ułatwiała. Zostawiła nam mnóstwo zagadek, które były bardzo mocno nieliniowe. Cały pokój zautomatyzowany, co sprawia że czujemy się jakby wiedźma rzeczywiście używała magii. Wystrój bardzo przyjemny, wpasowany w klimat. Koniec końców udało się jednak przechytrzyć wiedźmę przed czasem bez podpowiedzi, dzięki czemu nasza dwuosobowa grupa już nigdy nie dowie się czym jest starość. Malutki minus za fakt, że przez ściany i drzwi było słychać wszystko co działo się na korytarzu, wiec delikatnie psuło nam to klimat. Przesympatyczna obsługa, jednak przydałoby się więcej osób obsługujących pokoje, bo jak byliśmy to jedna osoba obsługiwała wszystkie pokoje w lokalu. Te małe minusy nie zepsuły nam mimo wszystko świetnej zabawy!

Bank Hiszpanii okradziony! Denver i Nairobi we dwoje dali sobie radę! Świetny pokój, wystrój i zagadki są niczym z „Domu z Papieru”. Efekty specjalne robią niezłe „wow”, podkręcają tempo gry i pozwalają wczuć się w klimat napadu na bank. Momentami można zwątpić czy to tylko zabawa czy przypadkiem nie jesteśmy częścią serialu! Pokój jest nieliniowy, zagadek naliczyliśmy się sporo. Są one dość zróżnicowane, niektóre bardzo proste i intuicyjne, a niektóre rzeczywiście mogą sprawić trochę trudności i zatrzymać na dłużej. Przyda się momentami odrobina (a czasem nawet więcej niż tylko odrobina) logicznego myślenia, jednak znajdziemy tu również kilka zagadek manualnych. We dwie osoby było co robić, ale udało się i tak uciec dużo przed czasem z lekką pomocą. Trzy osoby mogłyby być optymalne, nikt by się nie nudził. Polecamy raczej ekipom z odrobiną doświadczenia. W pokoju znajdziemy bardzo dużo nawiązań do serialu. Można powiedzieć nawet że nie są to drobne „smaczki” a cały pokój jest jednym wielkim nawiązaniem do serialu. Wierni fani będą w stanie rozwiązać jedną zagadkę troszeczkę szybciej dzięki znajomosci serialu. To był nasz drugi pokój o tematyce „La Casa del Papel” i musimy szczerze przyznać że ten zrobił na nas zdecydowanie większe wrażenie. Podczas wizyty w Zakopanem pozycja obowiązkowa!

Uzbrojeni po zęby po wysłuchaniu planu misji przygotowanej przez Profesora, przyszliśmy obrabować bank. Całe szczęście udało się to osiągnąć w dwuosobowej ekipie na kwadrans przed przyjazdem policji. Ale nie było to proste! Pokój jest nieliniowy, zagadek jest sporo, więc jest nad czym myśleć. Nie uświadczymy tu ani jednej kłódki, w tych czasach banki stosują już tylko elektroniczne zabezpieczenia, co było ogromnym plusem. Wystrój nawiązuje do serialu. Fani „La Casa Del Papel” odnajdą tutaj sporo smaczków, choć nieznajomość serialu w żadnym wypadku nie przeszkadza aby wziąć udział w napadzie. Zdecydowanie polecamy samemu spróbować wcielić w życie plan Profesora!

Spotkanie z Nieznajomymi to wyjątkowa przygoda którą ciężko opisać. Co więcej, każdorazowo ten pokój jest inny i żadna grupa nie przeżyje tam identycznej historii co poprzednia. Gra jest całkowicie nietypowa. Zagadek jest mało i są proste, ale nie o to w tym escape roomie chodzi. Mistrzowie Gry angażują się osobiście i pomagają rozwiązać zagadki - czasem bez ich ingerencji czy interakcji z nimi, zagadki po prostu rozwiązać się nie da. Taki urok tego pokoju i trzeba być na to przygotowanym. Gra zaczyna się natychmiast po przekroczeniu progu Continuum, świetne wprowadzenie. Warto dodać że są momenty gdzie osoby z klaustrofobią mogą nie dać rady. Powiem więcej, u nas nikt klaustrofobii nie ma, jednak był jeden dość niekomfortowy, choć ciekawy moment. Polecamy wczuć się w klimat pokoju i brać czynny udział w grze, poczucie humoru w ekipie i dystans do siebie mocno wskazany! Nie bez powodu pokój został wyróżniony przez LockMe jako najlepszy horror w 2022. Choć naszym zdaniem był raczej strasznie śmieszny niż straszny!

Skradzione puchary odzyskane! Nie bez powodu ten pokój znajduje się w ścisłej czołówce w Polsce. Sceneria jest bajkowa, dopracowana pod każdym szczegółem. Zakradając się do domku krasnoludów, rzeczywiście można pouczyć się jak w bajce. Muzyka i elementy dźwiękowe nadają ogromnego klimatu. Samo rozpoczęcie jest interesujące i niestandardowe, idealnie wprowadza w fabułę. Pokój jest prosty, ale jest w nim co robić, zwłaszcza dla dwóch osób. Mimo to, udało się uciec 20 minut przed powrotem krasnoludów do chatki. Zagadek jest sporo, głównie liniowych, chociaż są też momenty nieliniowe. Znajdziemy tutaj dużo pomysłowych elektronicznych rozwiązań, jednak mamy wrażenie że jeden typ zagadki dominował w pokoju. System podpowiedzi jest fajnie wpasowany w klimat. Bawiliśmy się świetnie i zdecydowanie Krasnoludy lądują na naszej top liście. Ten pokój po prostu trzeba odwiedzić.

Galaktyka znów została uratowana! Tym razem z pomocą przyszło jej dwoje rebeliantów, którzy na 15 minut przed przybyciem Imperium zdążyli wykraść tajne plany. Pokój z dużą ilością elektroniki, kłódek jest bardzo mało. Mimo tego że Galaktyka Tajemnic już kilka lat ma, widać że właściciele nie osiedli na laurach i go zmodernizowali, w przeciwieństwie do niektórych pokoi jakie można spotkać. Dużo nawiązań do Gwiezdnych Wojen, jednak nie trzeba być ich fanem aby dobrze bawić się w pokoju. Pokój fajnie nada się na wspólną przygodę z dziećmi. Zagadki są raczej proste i liniowe. Przyda się dobra spostrzegawczość i przeszukanie. Na duży plus zasługują świetne przejścia! Niestety minusem jest fakt, że dostaliśmy sporo podpowiedzi, mimo że o żadną nie poprosiliśmy. Przychodziły za szybko i nie mieliśmy na to za bardzo wpływu. Mimo tego, pozycja obowiązkowa na mapie poznańskich Escape Roomów, a już tym bardziej dla fanów Lorda Vadera, Luke’a Skywalkera i całej galaktycznej sagi.

PS Świetna poczekalnia przed wejściem do pokoju!