P@ssWord

Pierwszą wizytę w warszawskim Domu Zagadek mamy za sobą. Dotarliśmy na miejsce w sporym deszczu, więc liczyliśmy, że nadchodzące wyzwanie jakoś nas pobudzi. Zwłaszcza że na zdjęciach pokój jawił się jako doznanie mocno kolorystyczne.

I tak też było. Kolory. Fabuła się z nimi wiąże, ale jest jak najbardziej pretekstowa. Ktoś namieszał z paletą barw i trzeba przywrócić porządek. Zabraliśmy się do pracy i muszę przyznać, że poziom trudności nie jest jakoś wysoko wycyrklowany. Zagadki są logiczne, ale liniowe. Nad niektórymi trzeba chwilę pomyśleć, choć w większości przypadków przechodzi się przez nie jak burza.

Mamy tu całe zatrzęsienie kłódek, trochę elektroniki i kilka pozytywnych zaskoczeń co do rozwiązań problemów, jakie są stawiane nam na drodze. Całości towarzyszy lekki klimacik, ale pokój ma niestety najlepsze lata za sobą. Nie dotyczy to co prawda łamigłówek, bo wszystko grało na tip top. Diabeł tkwi jednak w szczegółach.

Nie lubię zbytnio podpowiedzi w formie monitora, a i wstawka początkowa nie działała, więc w historię wprowadził nas mistrz gry. Swoją drogą bardzo sympatyczny, młody Pan, który widać, że ma radość z tego co robi. Nie narzucał się z podpowiedziami, pozwalając nam zapomnieć o monitorze na jakiś czas.

Wyszliśmy dosłownie na parę chwil przed końcem czasu. Największy mankament wiązał się jednak z innym elementem, który był niezbędny do wykonania zagadek, a nie był naładowany. Musiałem sobie na pewnym etapie podświetlać rzeczy smartwatchem, bo baterie w urządzeniu siadły i w kilku miejscach potrzebne były związane z tym podpowiedzi.

Niemniej bawiłem się dobrze i choć nie jest to pierwsza liga pokoi w Warszawie, to uważam że spokojnie można dać tej miejscówce szansę. Zwłaszcza, jeżeli ma zamiar tu wybrać z młodszymi amatorami przygód.

Strefa spoilerów.

Jest tu parę miejsc, gdzie trzeba wykonać czynności manualne i wszelkie aspekty z w tym związane są kapitalne. Czy to wyrzutnia piłeczek, czy układanie klocków, sprawiało to sporą frajdę. Szkoda tylko, że wpisując sekwencję do sejfu nie można się za wiele razy pomyślić, bo zła kombinacja blokuję go nawet na parę minut, a na zagadce z tym związanej padła wspomniana latarka, a była potrzebna...

Pokój raczej bez konkretnej fabuły, po prostu kilka ciekawych zagadek i tyle :) ale trzeba przyznać że bawiliśmy się nieźle!

Dom Zagadek kojarzy mi się z fajnymi, kolorowymi i przyjemnymi pokojami, tak było też tym razem, jeśli szukacie czegoś lżejszego to idealny pokój

Świat jest na krawędzi! Wszystkie kolory zostały pomieszane i musimy to jakoś odwrócić. Dość ciekawy motyw, z ciekawie dobranymi zagadkami. Nie było ich sporo, ale nie było bardzo proste. Oceniam jednakże pokój na raczej jeden z tych łatwiejszych, a firma zalicza go do trudniejszych, ciekawostka. Z początku po obsłudze było czuć masówkę, w dalszych pokojach już zaczynało lecieć jakieś ciepło od MG. :)
P@ssWord jest podobno odnowiony, my nie widzieliśmy żadnych poniszczonych czy starych atrybutów (może w jednym miejscu).

Do pokoju pierwszy raz poszliśmy z "małymi pomocnikami", których chcieliśmy wprowadzić w świat ER i ten pokój okazał się strzałem w dziesiątkę, zarówno My jak i dzieciaki bawiliśmy się świetnie.
Na wstępie obsługa poinformowała Nas że pokój po renowacji nie ma już poziomu łatwego jak w opisie, lecz jest trudny. Nie przeszkodziło to Nam jednak znalesc wyjścia z tego pokoju. Jeden minus tego pokoju była głośna muzyka świdrującą Nasze mózgi.

Pokój dość prosty, idealny na początek. Z minusów światło które przeszkadza biorąc pod uwagę to, że pokój opiera się na rozróżnianiu kolorów. Niektóre zagadki były ciekawe, niektóre niezrozumiałe. Pokój oceniam na dobry dla osób początkujących.

Do pokoju wybraliśmy się z chłopakiem i jego 10 letnim bratem, widząc ze jest to pokój dla początkujących a dla chłopca mów być to pierwszy pokój.
Mieliśmy minimalne oczekiwania wobec pokoju, którym i tak nie zdołał podołać. Największa przeszkoda dla nas - dźwięk. Był on na tyle głośno ze nie dało się ze sobą rozmawiać (pani z obsługi powiedziała ze ona z tym dźwiękiem nic nie mogła zrobić bo jakby sciszyla dźwięk to ściszyłby się lektor końcowy) i po pewnym czasie stał on się dla nas irytujący do takiego stanu że chcieliśmy jak najszybciej stamtąd wyjść. Zagadki dla nas nielogiczne i przekombinowane, chociaż nie ukrywam ze ich negatywny odbiór mógł być spowodowany irytacją po zapętlonej ścieżce dźwiękowej.
Jeśli chodzi o samą obsługę, to mamy mieszane uczucia. Z jednej strony bardzo miła a z drugiej strony(bardziej patrząc pod kątem prowadzenia gry) bardzo przeszkodził nam aspekt podpowiedzi, ponieważ były one bardzo nieadekwatne do naszej rozrywki, tzn. Dostawaliśmy podpowiedzi do czegoś co już zrobiliśmy, dostawaliśmy pełne odpowiedzi czyli dokładne rozwiązania zamiast podpowiedzi, a jak już dostawaliśmy podpowiedzi to do rzeczy które już wiedzieliśmy. I właśnie z tym mamy największy problem, kilka razy zdarzył się moment że mówiliśmy do kamer o co nam chodzi i nie wiemy co zrobić z tym i dostawaliśmy podpowiedz zawierającą identyczne rzeczy o których mówiliśmy sekundę wcześniej a chwile później całkowitą odpowiedź. Po grze gdy zapytaliśmy się o to, to usłyszeliśmy ze mikrofony są ale pani nas nie słuchała co dla nas było dość średnie.

Pokój wzięliśmy bez planowania, po wyjściu z Pegazusa. I w sumie byliśmy zadowoleni. Zagadki szły nam dość gładko, co pozwoliło nam wyjść w czasie tylko o 9 minut gorszym od rekordu. Niby jest tematyka pokoju, ale niezbyt wyraźna i nie czuć jest podczas gry, poza oczywiście tym, że pokój jest bardzo kolorowy. Ale dlaczego P@ssword?

Wybraliśmy się do tego pokoju z dziećmi (8 i 14) i dla nich był to pierwszy prawdziwy Escape Room. Wybraliśmy ten ze względu na skojarzenia z Minecraft i pikselami (pamiętam, że jakiś czas temu pokój ten był pokojem zbudowanym z Microsoft, przez to mocno technologicznym i przywodzącym skojarzenia właśnie z Minecraft, to niestety chyba już przeszłość, bo został tylko Xbox w poczekalni).

Pokój jest bardzo kolorowy i są w nim zmieniające się powoli światła, które czasem lekko utrudniają rozpoznawanie kolorów (co odbieram jako pozytywne utrudnienie) :) A są one w wielu zagadkach bardzo istotne.

Dzieci bawiły się bardzo dobrze i dzielnie pomagały rozwikłać zagadki (są dwie wersje dziecięca i dorosła - nam pani z obsługi zasugerowała jednak dorosłą). Myślę, że to był bardzo dobry pokój jak na ich pierwszą wyprawę - są już chętni na kolejne :)

Pewnym minusem (choć na niego pani zwróciła uwagę przed wejściem) są nie zawsze wyraźnie widoczne efekty rozwiązania niektórych zagadek - czyli coś jednak zadziałało i np. się otworzyło, ale jednak można to przegapić i nie zauważyć. I mam też wrażenie (ale już nie dopytałem po), że to jednak obsługa uruchamiała pewne mechanizmy (zwłaszcza w jednej zagadce).

Podsumując - bardzo miły i przyjemny pokój, zwłaszcza dla dzieciaków!

[Mini spoiler]
Jedna "zagadka" była ciekawym zaskoczeniem, choć nie była faktycznie zagadką, ale nasza córka była mega zadowolona widząc to coś :D

Tego pokoju nie polecam. Pomieszczenie urządzone w sposób nijaki, kiczowaty, brzydki, wszystko w pokoju jest mocno zużyte, a rozwiązania jednej zagadki są po prostu wypisane długopisem w odpowiednim miejscu. Jeden element co prawda daje sporo radości, ale ma niewiele wspólnego z rozwiązywaniem zagadek, jest to moje jedyne pozytywne wspomnienie z tego escape roomu.