Midnight Killer MK II

Druga odsłona Midnight Killera musiała sprostać oczekiwaniom graczy jak i zmierzyć się z legendą swojego poprzednika. Twórcy pokoju bardzo długo kazali nam czekać na ten scenariusz - jednak jak już otworzyli nowego MK to nie zawiedli!

Pokój ten jest kontynuacją historii znanej tym, którzy byli w pierwszej części scenariusza. Jednak musicie wiedzieć że zagadki w środku się nie powtarzają, a jedynie możecie znaleźć delikatne nawiązania do poprzedniej wersji.

Twórcy dopracowali całość zarówno w sferze łamigłówkowej jak i audiowizualnej. W środku spędzicie całkiem dużo czasu na główkowaniu i dopasowywaniu elementów historii do siebie. Jednak co ważne pokój nie jest liniowy dzięki czemu nikt z Was nie będzie się nudzić.

Nie jest to scenariusz łatwy. Świetnie odnajdą się w nim drużyny, które mają na koncie już kilkanaście wizyt w Escape Roomach.

Szczerze polecamy wszystkim miłośnikom dobrych thrillerów oraz wymagających pokoi.

Jesteśmy dość zaawansowana grupa w ER i we Wrocławiu mamy już wszystko przerobione. Killera zostawiliśmy gdzieś na koniec bo myśleliśmy że nie będzie to nic specjalnego. I tutaj... POZYTYWNE ZASKOCZENIE! Pokój na wysokim poziomie. Ciekawe zróżnicowane zagadki, utrzymuje klimat, lekki dreszczyk jest obecny cały czas. Fakt jest dość trudniejszy więc nie polecam dla początkujących. Zdecydowanie każdy powinien "odhaczyc" ten pokój jako odwiedzony :)

Pokój odwiedziliśmy w 5 doświadczonych graczy i niespodziewalismy się od razu takiego startu. Wystrój oraz cały dekor raczej "zimny" i oczywiście w tym wypadku nic dziwnego gdyż jesteśmy w mieszkaniu mordercy, zagadki niebanalne, dość ciekawe i muszę przyznać że nie były łatwe, jedna z zagadek była zdecydowanie na max wysokim poziomie trudności i spędziliśmy przy niej dużo czasu, ale udało się nam samodzielnie wydostać z pokoju! Pokój zdecydowanie jest dla doświadczonych graczy, gdyż początkujący mogą się w nim "zagubić". Rozgrywka bardzo udana, fabuła w tematyce thrilleru, mroczna, tajemnicza, z dreszczykiem więc coś co nam się bardzo podobało, im dalej szliśmy w naszej rozgrywce tym mocniej nas zaskakiwała i totalnie zaskoczyła na sam koniec. Obsługa była ok, zostaliśmy raczej chłodno przywitani (gdyż nie potrafiliśmy trafić do środka, troszkę się spóźniliśmy-po wejściu na teren ER szukaliśmy tego konkretnego wejścia, oczywiście jest tam znak prowadzący do odpowiednich drzwi, ale tego dnia był zastawiony dużym samochodem i nie widzieliśmy go tak od razu..), a może dlatego że była niedziela i nie zawsze chce się być wtedy w pracy ;-) Jednak po naszym wyjściu z pokoju mistrz gry był w pozytywnym szoku, gdyż okazało się że udało nam się wyjść bardzo szybko jak na poziom trudności tego pokoju i dawno nie miał takiej spostrzegawczej grupy, która potrafiła rozwikłać niektóre z zagadek w tak szybkim tempie, więc później już było zdecydowanie milej i można było nawet uciąć krótką pogawędkę ;-) Tak jak pisałam wyżej polecam zdecydowanie doświadczonym graczom, zagadki nie są standardowe, a zdecydowana większość z nich jest nietypowa i zmuszająca do kombinowania, spostrzegawczości i logicznego myślenia, no i przede wszystkim - do wspolpracy, a to wszystko na poziomie hard!

Midnight Killer II to w naszej ocenie bardzo ambitny scenariusz i zagadki. I rzeczywiście jest to najtrudniejszy, do tej pory, pokój. Jego trudność polega na tym, że jest w starym stylu i prawie każdy element pokoju w pewnym momencie gra. Rozpoczynamy grę, gdzie kluczowa jest współpraca. Wygląda na to, że moglibyśmy być kolejną ofiarą Midnight Killera, należy szybko się uwolnić. Dalsza rozgrywka to odkrywanie morderstw MK, rozpoczynanych jest wiele wątków i łatwo jest się pogubić, wymagany jest wysoki poziom koncentracji i skupieniu na detalach. Choć pokój nie należy do najnowszych to scenariusz i wystrój zaskakuje — można poczuć się jakbyśmy byli w centrum dziwnych zdarzeń. Mamy na koncie kilkadziesiąt pokojów, lecz ze względu na trudność pokoju nie krępowaliśmy się prosić o podpowiedzi.

Pokój reklamowany jako najtrudniejszy we Wrocławiu okazał się faktycznie bardzo trudny, ale... Wg mnie część trudności brała się z tego, że niektóre zagadki miały niejasne rozwiązania, np. od początku można było wykonać jakąś akcję z użyciem przedmiotu, która nie robiła niczego, po czym, po rozwiązaniu późniejszej zagadki, ta sama akcja z użyciem tego samego przedmiotu już uruchamiała jakieś rozwiązanie. Pokój nie informował w żaden sposób, że tak się stanie, a samo rozwiązanie nie było w żaden sposób powiązanie ani z akcją, ani z przedmiotem.

Klimat był dobry, ale immersja, która początkowo była naprawdę dobra, z czasem ustąpiła irytacji. Zamiast przeżywać pokój, skupiliśmy się na tym, że kilka rzeczy wydarzyło się wg nas w sposób, który czynił całe doświadczenie niespójnym. Na końcu, kiedy już rozumieliśmy, co trzeba zrobić, żeby dokończyć pokój, byliśmy nim zbyt zmęczeni. Tutaj podziękowania dla mistrza gry, który pozwolił nam dokończyć chwilę po czasie, żebyśmy mogli zobaczyć zakończenie.

Pokój ma bardzo ciekawe podejście do zagadek, którego nie mogę opisać bez zdradzenia zbyt wielu szczegółów, niestety. W każdym razie zagadki prowadzą do konkretnego celu i są naprawdę zróżnicowane, co sprawia, że ich rozwiązanie daje sporą satysfakcję, szczególnie kiedy człowiek orientuje się, o co chodzi w całości pokoju.

Wg mnie pokój wymaga zmian w podejściu do kilku zagadek. Wtedy byłby dla mniej spójny i bardziej sprawiedliwy. Łatwiej byłoby też przyznać, że jest najtrudniejszy we Wrocławiu, ponieważ obecnie nie mogę tego stwierdzić, nie mając wątpliwości.

Ja Cię! Ale pokój!
Bardzo ciekawe, nieliniowe, oryginalne oraz ciężkie zagadki. Mieliśmy kilka chwil słabości i zwątpienia, ale finalnie udało się przejść. Polecam serdecznie każdemu, bo naprawdę warto, jednak polecam pójść bardziej doświadczonym graczom. Bawiliśmy się naprawdę świetnie całą grupą. Podobno niedługo ma być midnight killer III oraz I! Jestem tak pozytywnie zaskoczona i usatysfakcjonowana po II, że na pewno będę jedną z pierwszych klientek następnych części.

To najtrudniejszy pokój we Wrocławiu, który już nie oferuje tej najtrudniejszej wersji na lock.me, a jedynie taką dla średnio zaawansowanych. Powodem było zbyt wiele rezerwacji od grup początkujących, które były w stanie przejść tylko 20-30% pokoju.

Jak się ładnie poprosi, rezerwacja trudnego poziomu jest możliwa za pośrednictwem kontaktu mailowego. Byliśmy pierwszą grupą od 2022 roku, która wzięła poziom trudny.

Uznaliśmy, że nie po to idziemy do najtrudniejszego pokoju w mieście, żeby brać wersję dla średnio zaawansowanych, bo to się mija z celem. Jak mamy ginąć, to z honorem.

Byliśmy grupą 5 osób z doświadczeniem 30-40 pokojów w wersji trudnej. Wyszliśmy, gdyż zależało na tym nam i Mistrzowi Gry 😀 Chciał nam pewnie pokazać końcówkę pokoju i nie ma się co dziwić, jest naprawdę super. Wyszliśmy jednak w czasie dla średnio-zaawansowanych, czyli 90 min, a nie trudnym (70 min) i nie obyło się bez podpowiedzi (chyba czterech), więc nie przeszliśmy pokoju.

Wersja trudna ma jedną zagadkę więcej i 20 minut na rozwiązanie mniej.

Klimat

Wystrój jest w pełni poprawny i pasujący do tematyki. Nie ma tu makiety smoka ziejącej ogniem i statku kosmicznego, bo to nie tego typu pokój. Nie ma co się nad tym za bardzo pochylać.

Fabuła się rozwija i jest logiczna. Zagadki są spójne z fabułą, co jest bardzo dużym plusem. Historia jest dość mroczna, natomiast pokój nie jest straszny.

Na uwagę zasługuje fakt, jak pokój jest zadbany i solidnie wykonany. Widać, że jest czysty, schludny, sprawnie działający i zaopiekowany. Marzy mi się, żeby w innych ER takie dbanie o detale było standardem. Niektóre pokoje konkurencji jak się rozwaliły, tak leżą – scenografia się sypie, rekwizyty lepią się od brudu, a zagadki nie działają. W Midnight Killerze nie do pomyślenia. Pozytywne zaskoczenie, jak ładny jest to pokój.

Zagadki

Zagadki w Midnight Killerze są ogółem trudne i bardzo trudne.

Jedna jest szczególnie trudna, sekwencyjna i bardzo ładnie wkomponowana w fabułę. Wszystko do niej prowadzi. Podobało nam się, że wszystko, co się działo wcześniej w pokoju, zmierzało tak właściwie do wykonania tej jednej zagadki, ponadto sensownie zbudowanej fabularnie. Prostej w egzekucji, ale trudnej w odnalezieniu do niej kombinacji (także jeśli chodzi o samozaparcie). Nam tego samozaparcia w przechodzenie całego procesu już pod koniec zabrakło i byliśmy zwyczajnie zmęczeni, chociaż wpadliśmy na rozwiązanie. W tym momencie MG nam je po prostu podał, byśmy zaoszczędzili na czasie i mogli podziwiać super końcówkę.

Tu zaczyna się fragment, gdzie tłumaczę tytuł recenzji. Otóż dyskutowaliśmy dłuuuuuuuugo i uznaliśmy, że pokój ostatecznie był trochę nie fair i zagadki nie do końca były uczciwe, choć tuż po wyjściu mówiłam co innego.

Jedna podpowiedź dotyczyła tego, byśmy wykonali czynność, której byśmy się nie domyślili. Nie było żadnego sygnału, czy podpowiedzi, że to jest możliwe, ale co ważniejsze – że dopiero w tym momencie coś nam to da, co przyznał MG. Innymi słowy, de facto była konieczność przeszukania w pewnym momencie całego pokoju od nowa, by odkryć, że akurat teraz można coś zrobić.

Na rozwiązanie innej zagadki, co przyznał MG, wpadały tylko początkujące ekipy i kompletnie się temu nie dziwimy. Doświadczeni już pewnych rzeczy w pokojach po prostu nie robią, bo wiadomo, że tego się na pewno nie robi. A tu trzeba. Tylko jak się tego domyślić? Ponownie – nie było na to logicznego naprowadzenia. Pomogłoby tylko połączenie konieczności bardzo dokładnego przeszukiwania z chęcią demolowania i myśleniem “nie powinienem tego robić, ale ****”. My nie musieliśmy tej zagadki wykonywać, bo ją ominęliśmy, gdyż pewna rzecz nam się w trakcie popsuła. Nie będę podpowiadać, jak to zepsuć, bo to spojler.

Inna podpowiedź też była nam dana odnośnie elementu, którego doświadczone ekipy nie ruszają. Nie mam na myśli wtykania palców do kontaktu czy naciskania panic buttona dla rekreacji, ale to prawie coś na tym poziomie.

Ponadto zagadki były rzeczywiście uczciwe i wymagające, niektóre do bólu logiczne, inne bardziej abstrakcyjne. Ich oryginalność to największy plus MK II i warto ją podkreślić. Ten pokój cierpi na braki w kilku aspektach, natomiast niektóre zagadki były niepodobne nawet odrobinę do wcześniej przeze mnie widzianych. To chyba najbardziej unikatowy pokój, jaki mam na koncie.

Jeśli chodzi o nielubiane przez nas sztuczne podnoszenie poziomu trudności takimi zabiegami jak szukajki, nieoczywiste efekty, że coś się otworzyło, że coś można zrobić, a także mrok i brak latarek, to tutaj niestety pokój nie obył się bez grzechu. Innymi słowy, nie przejdzie stwierdzenie, że zagadki bronią się same.

Myślę, że grupa początkująca, ale logicznie myśląca i niezmanierowana innymi pokojami, próbująca absolutnie wszystkiego, bo “a może tak trzeba”, ma szansę sobie tu dać radę. Jest tu tyle oryginalnych zagadek, że ja nie odczułam, aby doświadczenie nam jakoś mocno pomogło.

Plusy

+ Pokój wzorowo zadbany i schludny
+ Świetna, bardzo zaangażowana obsługa
+ Najbardziej oryginalne zagadki spośród 30 ER, w jakich byłam
+ Cena jak za barszcz
+ Możliwość rezerwacji dla dowolnej liczby osób i zmiany w ostatniej chwili

Minusy

- Niestety, niektóre zagadki były nieumotywowane. Szczególnie dwie – trzeba było próbować w tym pokoju robić dosłownie wszystko, żeby wpaść na to, że się da.
- Niektóre rozwiązania wymagały robienia rzeczy, za które z innych pokojów moglibyśmy wylecieć z łatką “tych państwa już nie wpuszczamy”

Podsumowanie

Najchętniej przegadalibyśmy z MG godzinę o tym pokoju, bo mamy mnóstwo feedbacku, pytań i ogólnie ekscytacji. I tak poświęcił nam czas, za co jesteśmy wdzięczni (spieszył się), ale jeszcze nam mało.

Jeśli chodzi o samą trudność, to inne pokoje we Wrocławiu są łatwiejsze. Najtrudniejsze dotąd dla mnie Bestie Peruna czy Zdrada w Breslau również, choć są uczciwsze. W MK II trudność wynika w kilku momentach z konieczności zrobienia rzeczy wykraczających poza logikę, a wkraczających na przeszukiwanie i wykonywanie pozornie dziwnych czynności.

Nie polecam MK II grupom całkiem świeżym, ale doświadczenie to tutaj na pewno nie wszystko, a czasami wręcz przeszkadza. Obsługa sugeruje minimum 20 pokojów rozegrania, a prawda jest taka, że zagadki są tak oryginalne, że doświadczenie i w 50 pokojach może nie pomóc, jeśli ktoś będzie bazował tylko na tym, że coś już widział. Z drugiej strony na pewne rzeczy może wpaść tylko ktoś kompletnie zielony.

Jesteśmy bardzo zadowoleni, że mimo podpowiedzi i przekroczenia czasu, było nam dane poznać całość i uczestniczyć w końcówce. Pokój sprawił, że bardzo długo o nim rozmawialiśmy i choć mamy uwagi, to do tego miejsca chętnie wrócimy na dalszy ciąg Midnight Killera.

Dla mnie MK II to unikat i jeden z lepszych pokojów we Wrocławiu, a na ocenie zaważają te zagadki, które opisałam jako nie do końca uczciwe.

To był nasz drugi pokój tego dnia we Wrocławiu. Pierwszy postawił poprzeczkę bardzo wysoko, więc oczekiwania mieliśmy bardzo wygórowane. I musimy przyznać, że początek spełnił nasze oczekiwania podrasowane zapewnieniem, że to najtrudniejszy pokój we Wrocławiu! Jednak dobra współpraca, doświadczenie ponad 100 pokoi pozwoliła przebrnąć przez fabułę w czasie, choć nie bez potknięć (naszym zdaniem niektóre zagadki mało intuicyjne i trzeba było wziąć podpowiedź, bo nie wiadomo było co z czego ma wynikać). Zakończenie świetne! Polecamy ten pokój!

Jeżeli poszukujecie ambitnego escape roomu - wyzwania, które testuje waszą inteligencję, kreatywność i pracę zespołową, znajdziecie to w “Midnight Killer II. Pokój ten zadowoli nawet najbardziej doświadczonego gracza.

Wejście do pokoju to krok w świat mrocznego thrillera. Mroczne dekoracje i efekty dźwiękowe tworzą tak realistyczną atmosferę, że na chwilę zapomnicie o zewnętrznym świecie.

Zagadki są wyjątkowe i dalekie od stereotypowych zadań, które spotkaliście w innych escape roomach. Wymagają zgranej pracy zespołowej i szybkiego myślenia.

Pokój może wydawać się trudny i taki jest, ale jednocześnie jest uczciwy i logiczny. Wszystkie zagadki działają bez zarzutu - wymagają jednak koncentracji i spostrzegawczości. Oczywiście jeśli utkniecie, precyzyjna pomoc jest zawsze dostępna.

Grupom średniozaawansowanym lub mniej licznym zalecamy rezerwację pokoju w wersji 90-minutowej.

Trudny pokój, z ciekawymi zagadkami i niesamowitym zakończeniem.
Zdecydowanie warto odwiedzić!