magzaj12

W końcu udało nam się wybrać do słynnej Serii Niefortunnych Zagadek! Mimo tego, że pokój liczy sobie już kilka lat - absolutnie się nie zawiedliśmy.
Zabawa została zręcznie osadzona w fabule opartej na książkowo/filmowej historii. Już w pierwszej chwili poznajemy cel naszej przygody, do którego dążymy rozwiązując coraz to ciekawsze (niefortunne!) zagadki. Każda z nich jest bardzo dobrze przemyślana, kreatywna i bezbłędnie wkomponowana w fabułę pokoju. Wszystkie elementy gry są ze sobą wzorowo powiązane. Niewygórowany poziom trudności sprawia, że płynnie i bez zbędnych przestojów przechodzimy do kolejnych etapów escape room'u. W efekcie gra staje się naprawdę baaardzo przyjemna :)
Klimatu i świetnych wrażeń z zabawy dostarcza także świetnie zaaranżowane wnętrze. Choć z pozoru może się ono wydawać skromne, to uwierzcie mi - nie zawiedziecie się.
Po grze ucięliśmy sobie jeszcze miłą pogawędkę z twórcą Serii Niefortunnych Zagadek :) Mamy nadzieje na kolejne pokoje jego autorstwa, które z pewnością odwiedzimy!

Kto był - ten wie, a kto będzie - ten zobaczy.
W cieniu piramid to przygoda żywcem wyrwana spod egipskiej piramidy. Scenografię escape room'u cechuje niezwykle wysoki poziom autentyczności, co tylko wzmaga doskonale zbudowany klimat gry. Nie ma tu czasu na adaptację, czy stopniowe wczuwanie się w nastrój zabawy - tu się wchodzi i w cieniu pobliskiej piramidy rozpoczyna ponadprzeciętną misję, dającą wspomnienia na jeszcze długi, długi czas. Oczywiście o ile z pokoju wyjdziecie. Żywi.

W cieniu piramid urzekło mnie jednak przede wszystkim swoimi zagadkami. Pomysłowość, oryginalność i kompatybilność z fabułą oraz klimatem - to sztandarowe hasła opisujące zadania, którym będziecie musieli podołać. Naprawdę jest się czym delektować.

Dzięki za super obsługę, było miło :)

Uwaga, komunikat – wszystkiego czego dotknie Wyjście Awaryjne, zamienia się w złoto. Kolejne pokoje, kolejne fantastyczne przygody… Escape roomy bydgoskiej firmy to już pewniaczki – tutaj wszystko jest tak jak powinno być.

Niesamowicie oryginalne i zgrane z fabułą zagadki. Rewelacyjna scenografia wnętrza. Realizm przestrzeni na najwyższym poziomie. Dbałość o każdy szczegół. Niebanalna i wciągająca historia. Niepowtarzalny klimat już od pierwszych sekund gry. Boskie efekty wizualne, dźwiękowe i nie tylko.

Operacja: Metro jest pokojem kompletnym, a wręcz idealnym. Jeśli coś ma być metalowe – jest metalowe, jeśli papierowe – jest papierowe. Jeśli coś ma w pokoju być – to jest, nie namalowane, nie narysowane, tylko po prostu fizycznie tam jest.

Mam Was jeszcze zachęcać? Sprawdźcie sami :) Klasa sama w sobie.

Dzięki za super obsługę. Miło było wspólnie grać, a po zabawie jeszcze chwilkę pogawędzić ;)

Dziwnym trafem lądujemy w głowie Maxa Wincklera i bierzemy czynny udział w jego śnie, a raczej czynnie z niego uciekamy.

Max ma bujną wyobraźnię, więc śni o naprawdę ciekawych i ładnych wnętrzach ;) Wykonanie pokoju, tak jak Sztukmistrza z dzielnicy Muveszet, jest bardzo solidne i staranne. Miło rozwiązywać zadania w towarzystwie takiej scenografii.

Aura rozgrywki jest na ogół tajemnicza, rozwiązujemy różne zadania, a jednocześnie zastanawiamy się do czego nas doprowadzą i co nowego pozwolą nam odkryć. Sen Maxa obfituje w niewątpliwie klawe zagadki, które aż miło się rozwiązuje. Wszystkie są przemyślane i bardzo kreatywne. Na marginesie przyznam, że mogłoby być ich więcej.

Jak na sen przystało – w pokoju dzieją się różne rzeczy, a my w zasadzie sami nie wiemy do czego dążymy i co tam robimy. Momentami bywa dziwnie, czasem trochę enigmatycznie… Nie da się przewidzieć, co wydarzy się za rogiem.

,,Kim jest Max Winckler?” to fajny, nieprzekombinowany pokój, w którym ostatecznie zabrakło mi jakiegoś większego spięcia fabuły, ale cóż… to w końcu tylko senne fantazje.

Naszą grę prowadziła absolutnie fantastyczna dziewczyna, wielkie dzięki! :D

Trafiliśmy do Teatru Iluzji i Magii. Cel? Odkryć tożsamość zuchwałego grabieżcy. Rezultat? Wykonane!

Sztukmistrz z dzielnicy Muveszet już od samego początku przyciąga oko bardzo ładnym, momentami tytułowo magicznym wnętrzem. Cała scenografia wykonana jest nad wyraz starannie i dokładnie, a ponadto z niemałą dbałością o każdą cząsteczkę pokoju. W związku z powyższym – w zabawę udało mi się wczuć niemal od razu.

Zagadki, które napotkamy podczas naszego śledztwa są przemyślane i bardzo często oryginalne, a ponadto świetnie wkomponowane w klimat i fabułę pokoju. Poziom trudności zadań jest zróżnicowany, jednak co niektóre z nich zatrzymały nas na dłuższą chwilę, przez co gra nie mogła płynnie przechodzić na kolejne etapy. Mimo chwilowych kłopotów z pokoju uciekliśmy przed czasem, co może świadczyć o zamiarze twórców pokoju by niektóre zagadki zajęły grupom więcej czasu. W efekcie po opuszczeniu Sztukmistrza pozostał mały niedosyt względem ilości zagadek. Chciałoby się ich rozwiązać więcej!

Na gromkie brawa zasługuje natomiast fabuła i całkiem niebanalnie stworzony scenariusz rozgrywki. Okazuje się, że bezrefleksyjne rozwiązywanie zagadek może nieco utrudnić nam finał zabawy, dlatego miejcie oczy i uszy szeroko otwarte, bowiem złodziejaszek jest wśród was!

Całkiem subiektywnie muszę przyznać, że Sztukmistrz z dzielnicy Muveszet w jakiś magiczny sposób mnie urzekł :)

Dzięki za fajną obsługę :)

Sporządzając niniejszą opinię muszę przyznać, iż jest mi naprawdę przykro. Przykro, że moja przygoda w Powstaniu Warszawskim dobiegła końca, a ja nie mogę o niej w magiczny sposób zapomnieć, by ponownie wejść w skórę powstańców warszawskich i stawić czoła tej mistrzowsko skomponowanej misji.

Wyzwania, którym musimy sprostać w pokoju, trudno jest mi nazwać po prostu zagadkami. To prawdziwe przygotowania do Godziny „W”, wymagające od nas sprytu, logicznego myślenia i współpracy. Całość jest niesamowicie dobrze skomponowana i osadzona w fabule.

Niełatwo jest się także wypowiadać na temat scenografii zaprezentowanej nam przez Black Cat Escape Room. Za z pozoru zwykłymi drzwiami prowadzącymi do pokoju zagadek, skrywa się wycinek powstańczej Warszawy. Naprawdę. Nic dodać, nic ująć. Chapeau bas.

Przechadzając się po Powstaniu Warszawskim czujemy jak pokój wręcz tętni absolutnie mistrzowsko zbudowanym klimatem i napięciem, a emocje ówczesnych bohaterów walki o wolną Polskę stają się dla nas niemal namacalne.

Sądzę, że Powstanie Warszawskie zachwyci nie tylko wielbicieli historii niemieckiej okupacji na ziemiach polskich, ale i każdego kto da się ponieść tej fascynującej historii, w której to właśnie my gramy główne role. Scenariusz jest doprawdy iście filmowy.

Mam za sobą tysiące minut spędzonych w pokojach zagadek i odwiedzoną obecną czołówkę kraju, dlatego z czystym sumieniem stwierdzam, że Powstanie Warszawskie jest najlepszym escape room’em w Polsce. To co przeżyliśmy jest czymś więcej niż tylko grą typu escape room, to prawdziwa przygoda z sierpnia 1944 roku obfitująca nie tylko w chwile radości i ekscytacji, ale także zadumy i strachu przed okupantem.

Ponadto dziękuję Damianowi i Bogdanowi za profesjonalne przyjęcie i prowadzenie gry :)

Gra w Superheroom’ie to z pewnością gratka dla fanów superbohaterowej tematyki, jednak jak w pokoju odnajdą się zwykli zjadacze chleba, którzy chcieliby po prostu uciec z escape room’u?

Na samym początku trzeba zaznaczyć, że bydgoski Superheroom to solidna pozycja i z pewnością dawka dobrej zabawy. Znajomość Marvela czy DC oczywiście nie jest wymagana i w żaden sposób nie utrudnia rozgrywki, natomiast zainteresowani z pewnością wyłapią wiele, wiele smaczków, które dodadzą ich grze pikanterii.

Zagadek jest dużo i mam wrażenie, że ich ogromna część spada nam w jednej chwili na głowę, przez co momentami w trakcie rozgrywki może tworzyć się nieznaczny chaos. Zabrakło mi pewnej etapowości, która niejako porządkowałaby grę. Trzeba jednak przyznać, że zagadki są pomysłowe, a niektóre rozwiązania naprawdę mnie zaskoczyły. Czasami trudno było nam jednak rozgryźć schemat działania poszczególnych mechanizmów. Warto wspomnieć, że pokój spowity jest fajną oprawą muzyczną, która podnosi bohaterski klimat.

O wystroju można powiedzieć, że jest w porządku – mnie osobiście nie porwał, ale z pewnością znajdą się tacy, którzy zostaną nim oniemieni. Wydaje mi się, że i tu na plus zadziałałoby bardziej wyraźne podzielenie gry na etapy.

W mojej ocenie Superheroom na tle innych topowych escapów w Polsce odstaje niedostateczną dbałością o detale i wykończenie pokoju, ponadto momentami można było odnieść wrażenie, że pokój został już delikatnie nadgryziony zębem czasu.

Obsługa na zasłużoną dychę!

Przygoda w Świątyni Zagłady rozpoczyna się od dobrego, integrującego graczy wstępu. To świetna "rozgrzewka" przed dalszymi zmaganiami w pokoju.
Kolejny mocny punkt gliwickiego pokoju to wystrój. Jest ładnie, klimatycznie i pomysłowo. Wydaje się, że twórcy przemyśleli jego konstrukcję od sufitu, aż po samą podłogę ;) Obłędną atmosferę Świątyni czujemy już od pierwszych minut gry. Dodatkowego smaczku dodają także kłódki, których większość wkomponowuje się w otoczenie i panujący nastrój.
Jednak moje serce skradły rewelacyjne, kreatywne i niesamowicie tematyczne zagadki. Niemalże każda z nich idealnie wkomponowywała się w fabułę gry. Wykonywanie kolejnych zadań oraz poznawanie coraz dalszych przestrzeni pokoju było perfekcyjną spójnością.
Zagadek jest dużo, więc dobrze wykorzystajcie swoje osiemdziesiąt minut. My byliśmy we dwójkę i wyszliśmy pięć minut po czasie, ale tempo mieliśmy naprawdę niezłe ;) Większe grupy absolutnie nie będą się nudzić.
Już dawno żaden escape room nie sprawił mi tyle frajdy :)
Dopełnieniem wizyty była jak zawsze wzorowa obsługa.

Po wejściu do pokoju nie mieliśmy najmniejszych wątpliwości, gdzie jesteśmy. To bajkowa kraina Małego Księcia. Wystrój pokoju jest naprawdę bardzo ładny i przyjemny dla oka, poprzez dekoracje przebija się artystyczna dusza twórcy pokoju. Niezwykle szkoda, że wnętrze pokoju nie było spójnie urządzone - fragmenty pokoju "niebiorące" udziału w grze, mogłyby zostać lepiej przyozdobione.
Zadania nie sprawiały nam większych problemów i przyjemnie rozwiązywało się nam kolejne. Były one pomysłowe i kreatywne. Nie ma ich jednak zbyt wiele, ale niewątpliwie wszystkie są połączone z tytułowym Małym Księciem.
Myślę, że dopracowanie kilku detali oraz pochylenie się nad muzyką (pomagającą lepiej wczuć się w pokój), mogłoby sprawić, że byłaby to naprawdę solidna pozycja w rankingu.
Escape room jest z pewnością skromny, brakuje efektu wow, ale bez wątpienia był to miło spędzony czas. Jeśli będziecie w okolicy, musicie wpaść :) Polecam szczególnie grupom z dziećmi oraz tym, którzy dopiero zaczynają przygodę z pokojami ucieczek.
Obsługa na plus.

Na Szlak Nieumarłych wybraliśmy się po półrocznej przerwie od escape roomów. W gliwickim pokoju od razu spadł na nas ogrom zagadek do rozwiązania, pracy jest naprawdę dużo. Była nas trójka i niestety, nawet pomimo solidnej porcji doliczonego czasu (za który pięknie dziękujemy), nie podołaliśmy wyjściu z pokoju. Momentami będziecie się musieli naprawdę sprężać :)
Kontynuując temat zagadek - są ciekawe, różnorodne, oryginalne, a także mocno powiązane z historią pokoju. Bardzo często wymagają także współpracy całej drużyny, co ja osobiście uwielbiam :) Warto wspomnieć, że przez całą grę towarzyszy nam umilająca zabawę fabuła.
Wystrój to także wysoka półka. Wszystko pięknie wykończone i pozbawione sztuczności. Zabawa w tak urządzonym pokoju jest przyjemnością.
W Open The Lock przywitała nas rewelacyjna Pani, która po odbytej grze wyjaśniła nam zagadki, którym nie podołaliśmy. Następnie ucięliśmy sobie krótką pogawędkę.
Spotkaliśmy się tu z pełnym profesjonalizmem, dlatego jesteśmy przekonani, że odwiedzimy też inne escapy ich autorstwa :)