Kattmya

Opinia nie będzie ciekawa, bo i pokój nie jest interesujący.
Panujący w nim bałagan, dosłownie i w przenośni, oraz totalny chaos sprawia, że w ogóle nie można wczuć się w rolę. Zero klimatu, zero logiki, pomieszanie z poplątaniem.
Obsługa fatalna! Pani z obsługi była tak rozdrażniona prośbą o powtórzenie podpowiedzi, że zaczęła krzyczeć…
Po skończonej grze, wyczuwalne było swego rodzaju napięcie… muszę posprzątać, więc szybko, szybko, zdjęcie pamiątkowe, płatność i do domu.
Bardzo ładna poczekalnia i toaleta.

Cóż to była za przygoda… Najpierw podziwianie starych gratów, znalezionych pewnie u babci na strychu. Nie wiadomo na czym oko zawiesić, normalnie szok. Tu szafa z lat 20-tych XX wieku, a zaraz obok biureczko rodem z PRL-u. Jakaś metalowa skrzynka, jakby ze starego gabinetu lekarskiego i zapewne drogocenny, plastikowy globusik, przykręcony do blatu, co by go jakiś miłośnik antyków nie skubnął… Pomieszanie z poplątaniem.
Jednym słowem wystroju brak, a co za tym idzie klimatu też…
„Poszukiwacz skarbów”… hmm… ciężko mi się nawet do tego odnieść. Tytuł pokoju nie ma nic wspólnego z tym, co się tutaj dzieje, jeśli przyjąć, że w ogóle coś się dzieje.
Zagadki? Chyba dwie. Reszta, to tak naprawdę sprawdzian, czy nie jesteś analfabetą. Kody do kłódek są w zasadzie „podane na tacy”, wystarczy dobrze się rozejrzeć.
Najgorzej wydane 100 złotych w moim życiu, nota bene, cena bardzo wygórowana, jak na standard pokoju.
Wprowadzenie odbywa się na klatce schodowej, toalety brak :(

p.s.
Niestety nadal nie znalazłam…

Wystrój pokoju pasuje do tematu i ma swój klimat, a większość zagadek ciekawa i dość dobrze przygotowana. Niestety w jednej zagadce kompletnie brakuje jakiejkolwiek logiki i nawet kadra nie wie, o co tam tak naprawdę chodzi.
Jeśli chodzi o obsługę, to pozostawia ona wiele do życzenia. Powitanie w korytarzu pełnym innych klientów sprawiło, że czułam się jak w przychodni lekarza rodzinnego, gdzie jak powszechnie wiadomo, nie jesteś mile widziany. Dziewczyna na prędce objaśniała zasady, przekrzykując grupę młodzieży stojącej w kolejce do toalety… Wątpię, żeby ktokolwiek z obsługi śledził naszą grę przez kamerę… Kiedy, o zgrozo, zepsuła się krótkofalówka, dziewczyna z promiennym uśmiechem, bo to jej trzeba oddać, uśmiechała się non stop, weszła do pokoju nie bardzo wiedząc o co chodzi. Sprawnej krótkofalówki chyba nie było na stanie, bo przy kolejnej podpowiedzi wszedł do pokoju, równie sympatyczny, co nieogarnięty chłopak. Nie wystarczy być miłym i uśmiechniętym, żeby pracować w ER, trzeba jeszcze wykazać trochę zaangażowania w to, co się robi… Słowem, słabo… niestety.

Ten pokój jest ewidentnym przykładem na to, jak bardzo mylący może być ranking lockme. Moim zdaniem, w Poznaniu jest mnóstwo lepszych pokoi... Klimat ok, ale nie powala, a zagadki mocno przekombinowane. Nie mam nic przeciwko trudnym zagadkom, bo przecież w ER chodzi o to, żeby wytężyć szare komórki, ale tutaj to już jest po prostu przerost formy nad treścią...