Pani Bardzo Ruda

Przyznam, że nieco obawiałam się, czy w dwie osoby damy sobie w tym pokoju radę. Jakież było nasze zdziwienie, że poszło nam to aż tak szybko i sprawnie (ok. 55min na 75 przeznaczonego czasu). Zagadki tak na dobrą sprawę nie są trudne, wiele z nich oparte jest na spostrzegawczości. Klimat pokoju i brak praktycznie jakiegokolwiek mechanizmu, bo przecież znajdujemy się w XV-wiecznej piwnicy-pracowni samego Mistrza Leonarda da Vinci, robią robotę. Mimo, że bardziej preferujemy pokoje z efektem 'wow!' (typu: tu coś wyskoczy, tam coś zaświeci), to miło jest oderwać się od wszechobecnej elektroniki i dać się ponieść tak 'surowemu' doświadczeniu. Jeśli miałabym się do czegoś przyczepić to zużycie niektórych elementów gry daje się we znaki, może warto by było lekko odświeżyć część dekoracji. Jednak i tak i tak pokój dla mnie na duży plus. ;)

Tego się nie da opisać, ile radości i uśmiechu dał mi ten pokój. Od samego początku, już będąc w poczekalni i dzięki wprowadzeniu przez Mistrza gry czujesz się jak ten szczeniak lat 90., który idzie do babci na obiad, po drodze przeżywając niesamowite przygody z kolegami na placu.
Już samym wystrojem skradliście moje serduszko, a i zagadki były dla mnie niesamowicie przyjemne. I nie, nie są one tak naprawdę trudne, ale sprawiające mnóstwo frajdy. Ale w sumie o to w tym wszystkim chodzi - by się niepotrzebnie nie spinać, na luzie i z dziecięcym umysłem wejść do pokoju i dać się mu 'ponieść'. Myślę, że dla ludzi urodzonych w latach 80. i 90. to miejsce będzie niejako bombą pełną wspomnień i nostalgii.
PS. Jerooonie, jak jo lubia godać po ślunsku, a we tym pokoju ikszej się ni da. <3

Już miałam przyjemność odwiedzić inne pokoje tej firmy (Cicha noc na zawsze w serduszku <3), więc po tym oraz po wielu pozytywnych komentarzach mogę z całą pewnością orzec - no i to się mnie podoba! Mimo, że nie jestem fanką szant czy żeglowania po wielkich wodach, tak mi się w tym pokoju dobrze spędziło czas, że bardzo wciągnęłam się w podaną mi przez Mistrzynię gry historię. Już same dekoracje sprawiają, że można spokojnie zapomnieć o całym świecie i poczuć się jak na prawdziwym pirackim statku (z którego notabene lepiej szybko zwiewać, bo chyba nie jest się mile widzianym gościem, nam się udało w 45min). Zagadki na poziomie średnim, wiele z nich wymaga od gracza spostrzegawczości (dziękujemy Mistrzyni za zwrócenie uwagi o przeoczonym elemencie... ;). Myślę, że to świetny pokój dla osób mniej i bardziej doświadczonych w ER - każdy znajdzie tam coś dla siebie.

Cóż, dziwnie będzie pisać opinię tak różną od moich poprzedników. Ale od początku...
Zachęceni wieloma pozytywnymi głosami o Transmigracji, czy to z Lockme czy to od innych twórców pokoi w okolicy, wybraliśmy się na mini wycieczkę do miasta obok, do Bytomia. Sam budynek, w którym siedzibę ma Escape Graal robi niesamowite wrażenie i cieszę się, że twórcy inspirowali się jego historią przy tworzeniu tego pokoju. Po wprowadzeniu nas w fabułę przez Mistrza gry, nasza dzielna piątka wybrała się do niegdysiejszej drukarni Ostdeutsche Morgenpost, z mroczną tajemnicą w tle. I się nieco zawiedliśmy. Bardzo brakowało nam większej ilości dekoracji i klimatu sugerującego, w jakim miejscu mamy przyjemność być. Do tego stopnia, że w połowie gry zdążyłam zapomnieć, jaki był nasz cel...
Poziom pokoju trudny, nie ma to tamto. Gdy już się wydawało, że ma się rozwiązanie zagadki okazywało się, że jest ona bardziej złożona i wymagająca, co jest na wielki plus. Warto wybrać się do tego pokoju w więcej osób, tak z 4-5, wtedy łatwiej jest ogarnąć mnogość i trudność łamigłówek.
Mistrz gry - brawa za spostrzegawczość i ogarnięcie naszej "głupoty i nieuwagi". ;)
Podsumowując, to jest naprawdę dobry pokój na mapie Śląska, o który warto zahaczyć. Złożoność zagadek mogą niejednego gracza "załatwić", ale to właśnie ich rozwiązanie daje największą satysfakcję. Jak dla mnie, brakowało tego "czegoś", co pozwalałoby mi lepiej wczuć się w klimat pokoju. Jednak i tak polecam przekonać się na własnej skórze, co Ciebie zastanie w Transmigracji... ;)

To nie jest zwykły pokój. Nie wszyscy w tym pokoju poczują się komfortowo i bezpiecznie. Ale moim zdaniem ten pokój powinien odwiedzić każdy. Dlaczego? Bo on uczy szacunku do wolności i ludzi, którzy za tę wolność oddali swoje życie. Dzięki aranżacji i klimatowi pokoju, przez całą grę odczuwa się niepokój i napięcie, czy wszystko się uda, czy wykona się powierzoną misję.
Już samo wejście do pokoju robi ogromne wrażenie. Wchodzi się do świata tak dopracowanego, tak szczegółowego i dopieszczonego pod każdym względem, że można się zapomnieć i wczuć w klimat tamtych czasów. Zagadki świetnie dopasowane do historii, bardzo angażujące.
Będąc w weekend, jest możliwość zagrania razem z aktorem. Tutaj nieco czegoś innego się spodziewałam, jednak to niczego nie ujmuje pokojowi.
Nieco obawiałam się, czy ten pokój we dwójkę nie będzie zbyt trudny, ale jak się okazało, mocno się pomyliłam. Dla ludzi mniej doświadczonych poleciłabym iść w 3-4 osoby, każda kolejna to dla mnie już tłok.
Cieszę się, że przyjechałam do tego pokoju na piękną lekcję historii. Na możliwość odczucia wielu emocji, na - choć na chwilę - stanie się małym Powstańcem.

Dziwne, że mieszkając tak blisko "Strychu", dopiero teraz się tam wybraliśmy. A było do czego! I tak, kopalnia złota mieszcząca się na poddaszu budynku już daje wiele do myślenia, ale to tak naprawdę tylko zachęca do zapoznania się z historią tego miejsca.
Cóż, warto już z góry zaznaczyć, że to miejsce jest ciemne, brudne i ciasne, raczej nie "przyjazne" osobom powyżej 1,75m, czego dowodem są moje podrapane plecy. ;] W sumie nie ma się czemu dziwić, jesteśmy w kopalni. To wszystko jednak nie przyćmiło naszej radości z eksplorowania tegoż miejsca wraz z moimi dzielnymi kompanami.
Mistrz gry - pełna profeska! Cieszę się, że znajome mi osoby tworzą tak fajne i klimatyczne pokoje, o których na pewno będzie się pamiętać. I dzięki za dawanie prostych, a jednocześnie nieoczywistych podpowiedzi. ;)
Dobrze, że nareszcie udało mi się do tego pokoju zawędrować (i to dosłownie), ubrudzić, spocić i wyjść z radością, że udało nam się odkryć tajemnicę kopalni złota. ;))

Nareszcie udało się nam dotrzeć do tego pokoju mimo, że mieszkamy w tym samym mieście. Okazja też dobra - prezent urodzinowy taty, który uwielbia teatr. I tak oto we czwórkę (wzięliśmy też mojego męża i mamę, niech mają...): dwóch co nieco znawców ER i dwóch świeżaków, wybraliśmy się do teatru, nie koniecznie na spektakl. Chociaż...
Sam wystrój i klimat pokoju już wprowadza do świata sztuki aktorskiej. Można naprawdę stać się częścią czego, czemu na ogół przyglądamy się tylko z pozycji widowni. Wchodzimy do miejsc niewidocznych dla zwykłych "śmiertelników". I tu się zaczyna sztuka!
Zagadki moim zdaniem są raczej na średnim poziomie i, jak ktoś wcześniej w komentarzu napisał, osoby bardziej doświadczone mogą "za bardzo" się starać je rozwiązać, a tu potrzeba świeższego spojrzenia, bez podejrzliwości do wszystkiego. Spostrzegawczość również jest tutaj mile widziana.
U nas był problem z otwarciem jednego sejfu pomimo dobrze wpisywanego kodu. Nawet Mistrzyni Gry nie wiedziała, dlaczego w ogóle ten problem się pojawił. Tutaj też wielkie brawa dla niej, że mimo tej niedogodności miała zapasowy "artefakt", który nam pomógł przejść dalej (przecież mogłaby równie dobrze podać rozwiązanie zagadki).
Co najważniejsze - prezent urodzinowy tacie się jak najbardziej podobał, a nam nareszcie udało się odwiedzić tak dawno upatrzone przez nas escape-roomowe miejsce w Chorzowie i ponapawać się jego estetyką i klimatem.

Sectum Sempra był naszym drugim pokojem w Escape Time, zaraz po Expecto Patronum. I tak jak za pierwszym razem czuliśmy się jak żywcem wrzuceni jako 'pirszoroczni' do magicznego świata, tak tutaj można już było poczuć różnicę - i w dekoracjach, które były bardziej mroczne od poprzednich, i w trudności zagadek. Niestety nie obyło się bez aż dwóch podpowiedzi (które tak naprawdę byłyby zbędne, gdyby się tylko na spokojnie logicznie pomyślało, noale), które finalnie pomogły nam wyjść z pokoju w wyznaczonym czasie. Sam pokój prowokuje gracza do wytężenia wzroku i swoich szarych komórek do rozwiązania już bardziej wymagających zagadek niż w Expecto. Mistrz gry naprawdę aktorsko odwala kawał świetnej roboty, za co należą się głębokie ukłony.

Może wielką fanką Władcy Pierścieni nie jestem, ale! bawiłam się w tym pokoju przednio. Już od samego początku pokój zachwyca dekoracjami i detalami, które u niejednego miłośnika twórczości Tolkiena wywołają uśmiech na twarzy. Zagadki są w większości proste, przy niektórych trzeba było się bardziej pochylić, co w ogóle nie ujmowało im uroku. Tylko raz jedna zagadka przysporzyła nam problemu, ale to nie z powodu jej poziomu trudności co wady mechanizmu, co zostało później zgłoszone pracownikom (pokój jest względnie nowy, więc takie rzeczy mogą się oczywiście zdarzyć, szczególnie gdy nie jest to z winy właścicieli). Mistrz gry - brawo za niewychodzenie z roli nawet w podbramkowej i nowej sytuacji (ha! nawet nie zorientowaliśmy się, że 'to tak nie miało być' ;)). Miłym też było spytanie nas po wyjściu z pokoju o opinię i ewentualne uwagi co do zagadek, dobrze że ciągle chcecie się rozwijać i macie na uwadze zdanie klientów.
Podsumowując, nie było mi dane być w zbyt wielu pokojach, ale ten z przyjemnością będę długo wspominać i 'rozpowiadać' o nim dalej, bo naprawdę - warto wpaść nad morze by przeżyć taką przygodę. ;)

PS. Może się nie znam, może mało świata widziałam, ale escape room w centrum handlowym to dość nietypowa i, jak się okazuje, świetna opcja.

Po pierwsze, nie zrażajcie się wyglądem budynku z zewnątrz, to tylko bardziej motywuje do wyjścia z pokoju pełnego magii. ;]
Po drugie, szanuje wygląd pokoju i to, ile w niego pracy włożono. Jak na to, że większość elementów dekoracji wykonanych jest własnoręcznie przez twórców - efekt jest naprawdę magiczny i wprowadzający w klimat Harry'ego Pottera.
Po trzecie, jest to pokój o poziomie średniozaawansowanym, z naprawdę fajnymi smaczkami do wyłapania dla fanów twórczości Rowling. Ja wyszłam z niego zachwycona. : )
Po czwarte, Mistrz gry świetnie wprowadził nas do świata magii, praktycznie w ogóle nie wychodząc z roli. Dziękuję, całkowicie mogłam poczuć się jak Hermiona. ^^
Ogółem, bardzo polecam i fanom świata HP, ale nawet mugole (a mieliśmy takiego w drużynie) znajdą coś wyjątkowego dla siebie. : )