SaerinLee

Chciałabym zacząć od tego, że świetny pomysł na fabułę. Oprócz osadzenia w klimacie Addamsów, mamy fajną misję do wykonania. Przed wstąpieniem do pokoju, dostajemy "w pigułce" wszystko, co potrzebujemy wiedzieć od MG, a później fabularnie pokój prowadzi nas sam.

Jeśli chodzi o wystrój - pokój jest dopieszczony w każdym fragmencie. Widać ogrom pracy, który ekipa włożyła w przygotowanie go. Cóż mogę powiedzieć, jest naprawdę pięknie i można byłoby się zachwycać samym wyglądem naprawdę długo. Odrobinę ciemno w niektórych miejscach, jednak nie do takiego stopnia, że utrudniałoby to rozgrywkę. Natomiast podłoga w pewnym miejscu - wiem, że to chyba miał być taki efekt, ale matko jedyna, gdybym mogła to po stokroć dziękowałabym osobie, która usunęłaby ten element przed moją grą. Nabawiłam się na starcie takiego bólu głowy, że już do końca nie dałam rady się odprężyć.

Zagadki - klasa. Znajdziemy tutaj wszystko, lecz Wednesday to raczej nowoczesna dziewczyna. Bardzo cenię sobie zagadki, które są złożone - pod tym względem jest jedna, która mi zaimponowała. Do tego jedno bardzo niestandardowe rozwiązanie, które sprawiło nam masę frajdy i z którym często spotykaliśmy się w życiu codziennym, a nigdy wcześniej w escape roomie! Sami zobaczcie, bo ta zagadka naprawdę jest generatorem uśmiechu. Jeśli chodzi o poziom trudności, określiłabym raczej jako "doświadczony". Pokój jest całkiem trudny, jest dużo do zrobienia, trzeba się też porządnie rozglądać, a to nasza bardzo słaba strona. XD Zdecydowanie trudniejszy niż "Strych" i "Willa".

Tragiczna śmierć całej rodziny wzbudziła nasze zainteresowanie, dlatego wybraliśmy się sprawdzić, co się na tym strychu wyprawia. Podoba mi się pomysł na wstęp, który został zastosowany w nowych pokojach (tutaj oraz z Wednesday). Rezygnacja z wprowadzania z zamkniętymi oczami na rzecz ciekawszego pomysłu. Zdecydowanie na plus.

Wystrój nam się spodobał, pewne elementy dawały nam od wejścia vibe realnego strychu, na którym rodzina trzymała swoje rzeczy. W pokoju jest dosyć ciemno, co przeszkadza niektórym graczom, natomiast w naszym przypadku było w porządku. Mistrzyni Gry zadbała o naładowane baterie w latarkach, na co jesteśmy naprawdę cięci, dlatego nie mamy na co narzekać - gdy było gdzieś za ciemno, nie było żadnych problemów.

Zagadki znacząco różnią się od poprzednich pokoi OPEN THE DOOR ze względu na pojawianie się nowocześniejszych rozwiązań. Z tego powodu uważam, że jest to pokój, który koniecznie trzeba odwiedzić. Nie ma się czego bać! Każdy będzie się czuł komfortowo na tym strychu, nikt nie zejdzie na zawał (nie chciano kolejnej śmierci w tym miejscu), więc nie warto sugerować się mroczną kategorią "HORROR'.

Niestety tutaj pojawiły się wtopy, które sprawiły, że poziom satysfakcji z gry trochę spadł. Muszę wspomnieć o jednej z zagadek, która po poprawnym wykonaniu, nie dała żadnego sygnału, że coś się wydarzyło. Jak wybrnęła z tego MG? "Ej, chcecie podpowiedź??? Tak? No bo coś wam się otworzyło już". No i szukanie, co się mogło otworzyć. Nie wiem, ile łącznie "zjadło" nam to czasu, ale uznając, że wykonaliśmy zagadkę poprawnie za pierwszym razem, będzie to lekko ponad pięć minut. Później jedna zagadka, która fizycznie już ciężko chodzi. No i przejdźmy do meritum naszego niezadowolenia. Utknęliśmy nad zagadką, którą w uczciwym rozrachunku, można śmiało nazwać prostą. MG nie uznała za niepokojące, że na długo utknęliśmy przy czymś, co powinno pójść jak z płatka. Po dziesięciu minutach walki z wiatrakami, gdzie zrobiliśmy wszystko inne, co mieliśmy wtedy do zrobienia, zapytaliśmy o tę zagadkę. W odpowiedzi dowiedzieliśmy się, że przecież wyświetla nam się, co powinniśmy zrobić. Ot, cała trudność zagadki, że nie włączono monitora z jej treścią.

Bardzo frustrują mnie takie sytuacje, bo wpływają negatywnie na odbiór całego pokoju, co jest trochę nie fair. Dlatego pomimo zawodu, który doświadczyliśmy, nie biorę pod uwagę tych sytuacji w ogólnej ocenie pokoju, który jest naprawdę mocną i godną zobaczenia pozycją.

Od Lunaparku rozpoczęliśmy swój jednodniowy trip po Toruniu i był to zdecydowanie najlepszy wybór na rozgrzewkę. Nie miałam dużych oczekiwań dotyczących tego pokoju, dlatego poczułam się naprawdę mile zaskoczona w środku!

Szykowaliśmy się na coś prostego, dobrego na początek, ale nastawienie było takie, że ten pokój ma nacieszyć moje wewnętrzne dziecko. No i tak się stało, oszalałam na punkcie światełek, baloników i ogólnie cukierkowego klimatu wnętrza. Kolejnym miłym zaskoczeniem były zagadki - w większości proste, ale stale związane z tematem pokoju. Jest to escape starszego typu, ale jedno zadanie nawet nas zachwyciło. Przez chwilę też przyśpieszyło mi bicie serca XD A, no i rekord jest nasz!!

Zdecydowanie polecam się wybrać!

Kiedy przeczytaliśmy opis Willi, wiedzieliśmy od razu, że będzie to obowiązkowa pozycja naszego tripa. Niesamowicie ekscytuje nas wszystko, co stara się "wciągnąć" bardziej, niż standardowy escape room. Przed grą zaczęliśmy wyobrażać sobie jak może w tym przypadku wyglądać obiecana niestandardowość, lecz zadecydowaliśmy, że nie ma co się nakręcać. Jednak nasze marzenia o tym pokoju częściowo się spełniły!

Przypuszczam, że częściowo to zasługa naszego szalonego wczucia się w role, jednak immersja tego pokoju dla całej naszej ekipy to było 100%. Był to trzeci pokój od OPEN THE DOOR pod rząd tego dnia, więc powoli zaczynaliśmy "wyczuwać" ich zagadki, a dzięki temu kompletnie bez spiny ponieśliśmy się zabawie. Myślę, że będę ten pokój wspominać bardzo długo jako jeden z toruńskich faworytów.

Wystrój jest dosyć prosty, ale pojawiają się drobne "efekty wow"! Poczuliśmy się jak w prawdziwej Willi. Każdy z nas przybrał nową tożsamość, przedstawiliśmy się sobie jak prawdziwi arystokraci i zaczęliśmy współpracować, jednak okazało się, że jeden z nas... to morderca!!!

Zagadki raczej proste, bardzo logiczne i przyjemne. Spore zróżnicowanie, każdy z nas miał co robić. Z czystym sercem mogę polecać!!

Wkroczyliśmy na statek dużą ekipą, bo aż 5-osobową. Zazwyczaj gramy w czwórkę, więc to nie jest duży przeskok. Jednak będzie to istotna kwestia w dalszej części recenzji.

Wprowadzenie MG krótko, zwięźle i na temat, dostajemy zarys fabularny, a po wejściu do środka, pokój sam już prowadzi nas dalej przez historię.

Już przed wejściem do pokoju wierzyłam, że Wyjście Awaryjne dało z siebie 100% jak chodzi o aspekt wizualny i miałam rację. Moja mamusia podsumowała to słowami: "niesamowite doświadczenie, wszystko było tak dopracowane, że poczułam się, jakbym weszła pod pokład prawdziwego statku". Ogromną robotę robi również porządne nagłośnienie pokoju oraz fajnie dobrana muzyka. MG opowiadała nam, że w środku jest wiele głośników, aby dźwięk nas "otaczał" i rzeczywiście podbija to klimat. Ma to jednak swój minus - czasami trudno usłyszeć to, co nam się przyda, kiedy zagłuszają nam to inne głośniejsze dźwięki + szwendająca się po statku ekipa.

Zagadki na poziomie. Nie powiedziałabym, że są trudne, a raczej zajmujące. Znów cytując członka ekipy: "potrzebowałem pokoju z takimi zagadkami, które faktycznie zajmą mi trochę czasu, a nie że lecimy przez ten pokój". I to prawda, natomiast pokój przy tym jest BARDZO liniowy. Stąd informacja, że był nas komplet, według mnie jest istotna. Czułam, że liniowość tego pokoju mnie wymęcza i wnet przygnębia. Staraliśmy się wymieniać zadaniami, ale nadal jedna osoba coś robi, a reszta ślęczy nad nim i doradza. Polecałabym jednak dla dwóch lub maksymalnie trzech osób. Jednak odważnie stwierdzę, że pojawiły się zagadki niespotykane, które naprawdę nas urzekły. Jedno z zadań na pewno będę wspominać bardzo długo, bo było nieziemsko urocze.

Dwie drobne wpadki (niestety prawie za każdym razem, gdy grałam w Wyjściu Awaryjnym "coś nie stykało"). Raz - albo duże opóźnienie puszczenia zwory po wykonaniu zagadki, albo "otwarcie z ręki". Za drugim razem po poprawnym rozwiązaniu, nie dostaliśmy żadnego sygnału, że wykonaliśmy zadanie poprawnie. Przypadkiem zauważyliśmy, że coś nam się otworzyło, ale nie wiemy, ile czasu straciliśmy na próbie zrobienia jeszcze raz czegoś, co wcześniej wykonaliśmy dobrze.

Natomiast bardzo miło po grze rozmawiało nam się z MG. Opowiedziała nam trochę o tym jak wyglądał pokój początkowo i co zmieniono (raczej skłaniamy się ku temu, że to pokój dla średniozaawansowanych).

Słyszeliśmy, że jakiś czas temu w Toruniu przestał działać pewien sierociniec, dlatego razem z ekipą wybraliśmy się tam na urbex! Wchodząc do środka, można było jeszcze w środku wyczuć dziecięcą radość i... ale zaraz?? Co to takiego?! Co to wszystko znaczy?!

Wystrój niesamowity, bardzo zróżnicowany i naprawdę zachwycający. Fajnie zagospodarowana przestrzeń, jaką mieli.

Słyszałam różne opinie na temat zagadek, mi one BARDZO podobały. Nie jest to trudny pokój, ale naprawdę każdy znajdzie zagadkę dla siebie. Jest trochę złożonych, trochę zadaniowych. Z ręką na sercu mogę polecać to miejsce wszystkim, dobra zabawa gwarantowana! (chociaż nie wiem, czy cierpienie sierotek można nazywać dobrą zabawą XD)

Pozdrawiamy ekipę Domu Kłódek, zwłaszcza naszą wspaniałą MG, z którą tak się zagadaliśmy, że prawie nie zdążyliśmy na pociąg XD Jeszcze do Was wrócimy!

Pełna immersja od samego wejścia. Fabryka Czasu pokazuje, jak można zrobić dobry wstęp. Szybko zrobiło się nam gorąco, choć zapewniam, że temperatura w pokoju była niska.

Zagadki naprawdę ciekawe, nie były trudne, powiedziałabym, że poziom skomplikowania doskonale dostosowany do faktu, iż mamy do czynienia z horrorem. Fajne zróżnicowanie, sporo rzeczy do rozwiązania, a klimat nie ułatwia sprawy. Nie znasz bowiem dnia, ani godziny.

Wystrój dosyć surowy. Pokój wyciemniony. Mało elementów "nieprzydatnych", które służyłyby jedynie jako wizualny aspekt. Teoretycznie mało się dzieje, ale w tym przypadku odczułam, że mniej znaczy więcej.

Obsługa perfekcyjna! Pomimo późnej pory i zmęczenia MG dał z siebie wszystko! Po grze mieliśmy czas, żeby jeszcze trochę pogadać i się pośmiać. Na pewno wrócę jeszcze do Fabryki Czasu, chociaż na samą myśl o kolejnym takim przeżyciu, trochę dostaję ciarki!

PS. chcieliśmy zaśpiewać barkę, nawet ustawiliśmy budzik na 21:37, ale zadzwonił w nieodpowiednim momencie XD

Zazwyczaj podziękowania dla Mistrzów Gry zostawiam sobie na koniec opinii, natomiast tutaj wręcz MUSZĘ zacząć od tej strony. Idziemy w końcu do klubu, a nasz MG od samego początku sprawiał wrażenie prawdziwego menadżera tego miejsca! Sama nie wiem już czy to kwestia budowania fajnego doświadczenia od początku, czy po prostu osobowość naszego prowadzącego, ale trzeba przyznać, że to dobra osoba w dobrym miejscu!

Raczej nie piję, więc przeżyłam istny szok, kiedy odzyskałam świadomość! Gdzie ja trafiłam? Bo gdy tylko gra się zaczęła, a my otworzyliśmy oczy, od razu poczułam się jak w prawdziwym klubie. Klimatycznie i wystrojowo - prawdziwa petarda (a później od Mistrza Gry dowiedzieliśmy się, że część scenografii faktycznie służyła kiedyś poznańskim lokalom!). O samym wyglądzie tego miejsca mogłabym opowiadać bez końca!

Następnym elementem są zagadki. I to jest zdecydowanie kolejny BARDZO mocny punkt tego miejsca. Jest nieszablonowo, jest ciekawie, jest z efektem "wow". Każdy w mojej czteroosobowej ekipie znalazł dla siebie coś, co go zafascynowało i spotkaliśmy rozwiązania, z którymi nie mieliśmy wcześniej do czynienia. W mojej subiektywnej opinii pokój jest całkiem trudny, a największym problemem dla mnie okazał się być nadmiar elementów, które wyglądały, jakby mogły do czegoś nam się przydać, a były jedynie mobilnym elementem wystroju. Tak, to dla mnie było sporym utrudnieniem, jednak część ekipy traktuje ten fakt jako kolejny plus, więc to raczej mocno zależy od osoby.

No i oczywiście, gdyby coś poszło nie tak, zawsze można prosić o pomoc. I to w jakim stylu! Prosty, ale bardzo sensowny system podpowiedzi, który pozytywnie nas zaskoczył (bo używaliście kiedyś krótkofalówek podczas wizyty w klubie? nie? ja też!).

Ze względu na wszystkie wyżej wymienione aspekty, mnie osobiście pokój wciągnął na 100%. Nasz Mistrz Gry informował nas na początku, że widzi nas na kamerach, ale nie słyszy... A szkoda, bo nam jako gościom w klubie zdecydowanie udzielił się "śmieszkowy" vibe życia nocnego.

Było naprawdę świetnie. Tylko jedna prośba. IN DA CLUB, chcemy Was więcej!!!! <3

Na pierwszy rzut oka - bardzo niepozorny budynek, w którym mieści się siedziba Escape Areny. Jednak w środku okazuje się być dużo przestronniejszy, niż można byłoby pomyśleć. Pokój ma swoją własną, osobną poczekalnie, która jest już utrzymana w klimacie Star Wars.

Rozpoczęcie gry raczej proste, bez immersji, ot zwyczajne wprowadzenie. Potem już tylko lepiej.

Wystrój sprawia, że naprawdę można poczuć się jak na statku kosmicznym. Fani Star Wars na pewno znajdą również wiele elementów nawiązujących do uniwersum.

Zagadki raczej proste i liniowe, ale pomimo 4-osobowej ekipy, wszyscy fajnie się bawiliśmy, przez całą grę nikt nie odczuł, że nie ma nic do robienia. Może to zasługa naprawdę szerokiej różnorodności zadań, które mamy do wykonania. Miejscami pokój fajnie angażuje grupę do współpracy.

Zdecydowanie wielki plus za umiejętność ciekawego gospodarowania przestrzenią. To naprawdę cenna umiejętność i jest to coś, co zawsze zapada mi w pamięci.

Nasza MG była zaangażowana, chętnie pokazała nam co Escape Arena ma jeszcze do zaoferowania, oprócz pozostałych pokoi, więc być może jeszcze się zobaczymy.

Ponownie chciałabym rozpocząć opinię od kilku słów na temat obsługi, ponieważ zdecydowanie na to zasługują. Jesteśmy grupą, która zwraca uwagę na zachowania MG, ponieważ niemiła obsługa potrafi zepsuć nam zabawę. Z ręką na sercu mogę powiedzieć, że tutaj traktują swoich klientów jak ważnych gości i gdybym tylko mogła to wystawiłabym im opinię 11/10, ponieważ wspólnie w grupie (40-50 pokoi) ustaliliśmy, że jeszcze chyba nigdzie nie zostaliśmy tak przyjaźnie ugoszczeni.

Klimatem i tematyką spodobał mi się jeszcze bardziej niż "Odkrywcy", a już tam byłam zachwycona. Wystrojem zapowiadał się niepozornie, ale zaskoczył, zdecydowanie. Zapowiada się strasznie, jednak dla osób bardziej strachliwych również będzie to w porządku pozycja jak chodzi o pokoje, chociaż delikatny dreszczyk emocji może przejść po plecach. W końcu znajdujemy się w mieszkaniu seryjnego mordercy, chyba nikt nie spodziewał się fiołków na parapecie i firanek w jednorożce!

Kolejnym pokojem Swarzędz pokazał nam, że nie potrzebny jest ogromny metraż, aby zrobić bardzo dobry, ciekawy i klimatyczny pokój - to co mają zdecydowanie wystarcza, aby nas zadowolić. Na dostępnej przestrzeni znajduje się naprawdę masa różnych od siebie zagadek. Tutaj ukłony w stronę właścicieli - nie ma powtarzających się schematów zagadek, które pojawiły się w ich drugim pokoju, co jest ogromnym plusem. Zupełnie inne zagadki, znów mocno angażujące całą grupę.

Początek pokoju poszedł nam ekspresowo, natomiast im dalej w las, tym więcej drzew (lub im dalej w mieszkanie, tym więcej krwi?? ale po TRUPACH, hehe, do celu). Dzięki temu, mieliśmy okazję skorzystać z systemu podpowiedzi - cóż, jak zwykle mieliśmy coś już dawno dla nas dostępne, ale nie spojrzeliśmy wystarczająco dokładnie XD. Muszę przyznać, że zdążyłam już zrazić się do systemu "podnieście rękę, jeśli potrzebujecie pomocy", ponieważ w innych (!) firmach czasami kompletnie tego nie zauważali i czuliśmy się olani oraz sfrustrowani. Tutaj kolejny raz brawa dla naszego wspaniałego MG, który realnie cały czas nas oglądał i słuchał, wiedział dokładnie co robimy, w którym miejscu dokładnie się znajdujemy i co za pierdołka nas zablokowała.

Kilka słów w temacie zagadek jeszcze - kocham, kiedy zagadki są złożone i kiedy trzeba połączyć kilka elementów i faktów, aby coś wykonać. No i tutaj to mamy, a rozwiązanie sprawia dużą satysfakcję. Zagadek jest bardzo dużo, są bardzo zróżnicowane i naprawdę ciekawe.

Po grze bardzo miła rozmowa, wyjaśnienie wszystkich ewentualnych niejasności, opowiadanie o zagadkach - widać, że nasz MG ma pasję do tego co robi i życzę wszystkim firmom ER, żeby mieli takich ludzi w ekipie. Wspólnie doszliśmy do wniosku, że kiedy pojawi się nowy pokój - Czarnobyl, znów wybierzemy się do Escape House'u, bo przeczuwamy, że znów nas pozytywnie zaskoczą.