Emson

Jednego dnia odwiedziliśmy Piwnicę i Schron. Żadne z nich nas nie porwało. Poza historią, która faktycznie znajduje tu swoje odzwierciedlenie, wrażeniami audiowizualnymi, przestronnością i surowością pomieszczenia, pokój zaskakuje tylko w kilku momentach. Chwilami jedna osoba siedziała nad jakimś zadaniem, a pozostali stali nad nią chuchając w kark, bo nie mieli co robić, póki ta zagadka się nie rozwikła. To idealna opcja na single player z kilkoma podpowiedziami.
Dodatkowo umówiliśmy się z Panem z obsługi, że o wskazówki będziemy prosić tylko z własnej woli, na żądanie, tymczasem po kilkunastu minutach zaczęliśmy być bombardowani pytaniem, czy chcemy pomocy, co raczej wytrącało z równowagi.

Może zachwalany Okręt podwodny okaże się lepszy, choć na razie brak nam ochoty na eksplorowanie podobnych do tego pomieszczeń.

Wchodzisz i nie wiesz, za co się wziąć. I nie jest to związane z uczuciem podekscytowania jakie towarzyszy zawsze, kiedy przekraczasz próg nowego pokoju. Wnętrze podobne do niczego, mnóstwo rzeczy, które są po nic i strasznie mylą, kiedy myślisz, że jesteś na tropie. Dużo czasu straconego na przeszukiwanie jedynie teoretycznie przydatnych rzeczy, zadania raz banalnie proste, a raz żmudne. Mechanika mało zaawansowana, a mimo wszystko jakieś to takie trudne, bo przez swoją prostotę nie daje radości z gry. A szkatułka, którą trzeba znaleźć... No cóż.