Piotr R. 19

Dostaliśmy bardzo proste zlecenie - obrabowanie banku. Wszystko szło z płatka, aż do czasu. 75 minut do przyjazdu policji, a my zostaliśmy uwięzieni w budynku, a co najgorsza, nie znaleźliśmy pieniędzy ani innych cennych rzeczy. Ale mamy jeszcze te 75 minut, które zdecydowanie spędziliśmy efektywnie. Akcja wymagała od nas spostrzegawczości i współpracy. Dbałość o detale, to kolejna pożądana cecha dla wzorowego złodzieja. Nierzadko wymagano od nas logicznego myślenia czy kreatywności. W napadzie na Golden Hajs śmiało odnajdzie się każdy. A co do samego banku - tak, to był bank, a nie escape room przy ulicy Lechickiej w Poznaniu - niezwykle realistyczny, widać, że właściciele włożyli całe serce w przygotowanie go. Oprawa muzyczna doskonale buduje klimat i co najważniejsze, nie przeszkadza w grze. Niektóre elementy dbają o dreszczyk emocji - w końcu napad na bank nigdy nie jest jednostajny i prosty. Wystrój to prawdziwa perełka, w której można się zakochać. System podpowiedzi jest niezwykle wygodny i pasuje do tematyki pokoju.
Z całego serca polecamy i na pewno odwiedzimy kolejne planowane pokoje. Dziękujemy Martynie za zwerbowanie naszej ekipy, pomoc w napadzie i rozmowę przed i po grze. Pozdrawiamy również kochanego Philla.

Moc naprawdę była z nami. Zresztą nie mogło być inaczej. Tak ważne zadanie nam powierzone mogło zakończyć się tylko i wyłącznie sukcesem. No to może co stało za tym sukcesem.
Po pierwsze - cudowne wprowadzenie przez fantastyczną Mistrzynię gry - Gosię. Już od początku nie znajdowaliśmy się w escape roomie w Poznaniu, tylko w czasie tajnej misji w galaktyce. I w tej konwencji Gosia też opisywała nam nasze zadania, co doskonale budowało klimat.
Po drugie - zagadki. Proste, przyjemne, różnorodne. Każdy znajdzie coś, w czym się odnajdzie. Zachowany jest balans między elektroniką, a kłódkami, co świetnie pasuje do pokoju.
Po trzecie - klimat. Wystrój jest po prostu piękny. Naprawdę jest na czym zawiesić oko. Fani Gwiezdnych wojen będą zachwyceni, a osoby, które nigdy się z serią nie zaznajomiły nie będą zawiedzione, bo wystrój idealnie pasuje do fabuły i jest jej uzupełnieniem.
Po czwarte - dźwięk. Nie zagłusza w ogóle komunikacji między graczami, a świetnie pasuje do miejsca, w którym się znajdujemy. Od nas trzy razy tak.
Punkt piąty - fabuła. Wciągająca, spójna i logiczna. Zupełnie bez zarzutu i nie ma się do czego przyczepić. Za to można się cieszyć tak świetnym pokojem.
Przedostatnie - elementy wow. Było ich kilka i naprawdę zasługują na osobny akapit, tylko, niestety, ciężko je opisać bez spoilerów. Więc to drobna sugestia, że Galaktykę Tajemnic trzeba odwiedzić.
Ostatnie - Mistrzyni gry. Dziękujemy bardzo Gosi za wprowadzenie nas, wspaniałą grę oraz poświęcony nam czas i rozmowę przed i po grze. Z wypiekami na twarzy czekamy na kolejne pokoje Escape Areny. Pozdrawiamy Sławka i sto lat dla Krzysia.

Pokój już od samego początku nie jest pokojem tylko prawdziwą Skandynawią. Ogromną zasługą jest niesamowity wystrój poczekalni, aktorskie wprowadzenie Mistrza gry - Michała, oraz jeden element robiący z uczestników prawdziwych Wikingów. Później wędrujemy przez Północ w poszukiwaniu amuletów, by ocalić cały świat. Nasza przygoda jest niesamowita. Wystrój zapiera dech. Jest na czym zawiesić wzrok. Plusem są również zmiany, powodujące, że czujemy się jakbyśmy wędrowali po ziemiach skandynawskich. Niejednokrotnie zatrzymywaliśmy się, by powiedzieć "ale tu pięknie" i dopiero potem rozwiązywaliśmy zagadki. A te były różnorodne i bardzo logiczne, bez nieścisłości. Oprawa muzyczna zasługuje na podkreślenie. Efekty dźwiękowe podbijały grę, a nagłośnienie było niesamowite. Wielkim plusem są również zastosowane rozwiązania odróżniające ten pokój od innych. Standardowo, zagadki kłódkowe mieszają się z tymi elektronicznymi, co nadaje smaku i daje radość z rozwiązywania zadań. System podpowiedzi pasuje bardzo do klimatu pokoju i sam w sobie jest niezwykle pomysłowy i niespotykany.
Dziękujemy Michałowi za wspólną grę, rozmowę przed i po grze, oraz poświęcony nam czas.

Losy paryskiej opery wiszą na włosku. Aby uratować premierę musimy odnaleźć primadonnę i zmierzyć się z duchem grasującym w budynku. Czy nam się udało? Chyba można powiedzieć, że zdaliśmy śpiewająco i zasłużyliśmy na gromkie brawa. Cieszymy się, że to właśnie my zostaliśmy postawieni przed tym zadaniem.
A co możemy powiedzieć o samym pokoju? Zaczniemy klasycznie - tematyka. Tak, jest niespotykana i dlatego przyciąga i zaskakuje każdego miłośnika escape roomów. Pokój jednak wcale nie straszy i nie przytłacza - ba, sprawia, że wszyscy świetnie się w nim bawią, niezależnie od zamiłowania do arii operowych. Wystrój jest klimatyczny, nie ma niepasujących do siebie elementów, a dodatkowym smaczkiem jest to, że faktycznie rekwizyty pochodzą z opery. Wielki plus za oprawę muzyczną, w końcu jest operowo. Nagłośnienie jest fenomenalne i aż chce się słuchać. Same zagadki doskonale pasują do fabuły, są bardzo logiczne i prowadzą uczestników wgłąb gry jak po sznurku. Każdy znajdzie tu swoją ulubioną zagadkę, niezależnie od tego, czy ktoś jest fanem zagadek logicznych, czy też manualnych. Niektóre rozwiązania są niezwykle ciekawe, a kłódki zgrabnie mieszają się z elektroniką. Ważna jest jednak komunikacja i współpraca między graczami. System podpowiedzi na plus, bo bardzo dopasowany do fabuły.
Warto zapoznać się z historią pokoju, bo właściciele inspirowali się swoimi własnymi przeżyciami doprawiając je szczyptą wyobraźni, co widać. Pokoi zrobionych z taką pasją ze świecą szukać! Dziękujemy serdecznie panu Markowi za bycie naszym przewodnikiem, wspaniałą grę, poświęcony nam czas, rozmowę po rozgrywce oraz przedstawienie nam swojej pasji i inspiracji stojącej za pokojem. Obowiązkowo wpadniemy do kolejnych odsłon, w końcu mamy jeszcze co robić.

Opuszczony las? Jest. Stara czarownica? Jest. Chata z piernika? Chata jest, piernika nie zidentyfikowaliśmy. Jednak wcale nie stanęło to na przeszkodzie naszej dobrej zabawie. Ze szpon wiedźmy wyswabadzaliśmy się z przyjemnością. A co można powiedzieć o samym pokoju? Nie widać po nim upływającego czasu, co jest zaletą. Wystrój jest bardzo dopracowany i cieszy oko. Zagadki są zróżnicowane - dla każdego coś dobrego. Wymagana jest współpraca i umiejętność bardzo logicznego myślenia. Oprawa dźwiękowa robi robotę i nadaje lekkiego dreszczyku. Klasycznie, jeden charakterystyczny element koloryzuje fabułę i dodaje kopa przygodzie. Zagadki rozwiązuje się z radością i z myślą "chcę jeszcze". Bardzo ciekawy pokój, który śmiało jest godny polecenia.
Dziękujemy Wojtkowi za wspólną grę oraz rozmowę przed i po grze.

Kolejny pokój Maze in Mind, który zasługuje na ścisły top topów. Jest wyjątkowy i wyróżnia się spośród innych pokoi o takiej tematyce. Już od początku wiemy, że pokój będzie nas czymś zaskakiwał - i będą to przyjemne niespodzianki na wysokim poziomie. Na czas gry nie znajdujemy się przy ulicy Skłodowskiej-Curie tylko w magicznej krainie, z której nie chcemy wracać. A jako nieustraszeni łowcy przygód zrobimy wszystko, żeby wykonać powierzoną nam misję. A sama misja jest prosta, łatwa i przyjemna. W jej czasie pokonujemy bajkowy, uroczy i malutki świat przebiegłych krasnoludów. Na szczęście ich zagadki były bardzo logiczne, dlatego wykonanie ich było czystą przyjemnością. Melodia towarzysząca nam umilała rozgrywkę, a oczy było na czym zawiesić. W tym pokoju również ogromnym plusem jest jego zagospodarowanie, typowe dla pokoi tej firmy, ale dodające atrakcji i szczypty przygody. Niektóre rozwiązania były zachwycająco-zadziwiające. Wielkie tak dla małych krasnoludów.
Dziękujemy Arkowi, który dał nam klucze do świata krasnoludów, za wspólną grę oraz poświęcony nam czas.

Postawieni zostaliśmy przed trudną misją odnalezienia pani detektyw Agatki i rozwikłania sprawy zaginięcia trzech mężczyzn. Tylko przypadkiem i z nami stało się coś niespodziewanego... i bardzo dobrze! Wizyta w Zemście była naprawdę niezapomnianą przygodą. Pokój z odrobiną dreszczyku przypadnie każdemu koneserowi do gustu. Nowatorskie rozwiązania sprawiały, że całą grupą zachwycaliśmy się zagadkami, by je podziwiać, za co ogromny plus. Kolejną zaletą jest niesamowite ukształtowanie pokoju - to trzeba zobaczyć. Zagadki są urozmaicone, ale co najważniejsze - logiczne. Fabuła jest spójna, każdy element układanki pasuje do siebie, więc niemożliwym jest zastój w grze. Zakochaliśmy się w wystroju - klimatyczny i dopracowany. Na zakończenie pochwała za oprawę dźwiękową, tak ważną i budującą klimat. Atutem pokoju jest również to, że nie odczuwamy presji czasu. Płyniemy z flow pokoju w którym jesteśmy, świetnie się bawiąc rozwiązując zagadkę kryminalną. Tak, jest to możliwe i w tym pokoju staje się jednością. Cudowny pokój, który gorąco rekomendujemy każdemu, póki jeszcze jest na to czas.
Dziękujemy Arkowi za cudną grę, wprowadzenie oraz rozmowę po rozgrywce.

Tu świeżo zrekrutowani pracownicy Jamesa Moriartiego. Z powierzonej nam misji wywiązaliśmy się znakomicie, szef na pewno będzie z nas dumny. Po wejściu do domu "nie psychopaty, lecz wysoce funkcjonującego socjopaty" musimy zmierzyć się z jego sposobem myślenia i przechytrzyć go. W końcu czego się nie robi dla swojego czarującego szefa. Fani Sherlocka będą w siódmym niebie. Nawiązania do serialu na pewno rozgrzeją im serduszko, ale znajomość kinematografii nie jest wymagana, spokojnie. Zagadki są wprost cudowne, a rozwiązywanie ich to przyjemność. Niektóre z nich wyglądają jak rodem wyciągnięte z umysłu Sherlocka. Nie ma żadnej niespójności. Każdy odnajdzie swoje zadanie w tym pokoju, co jest kolejnym plusem. Rozwiązania są kolejnym plusem, bo są niespotykane, oryginalne i co najważniejsze robią wrażenie. Wielkie brawa za zagospodarowanie przestrzeni. Baker Street 221b skrywa kolejne niespodzianki, zaskakuje, bawi, po prostu jest cudne. Wymagana jest współpraca, jednak niektóre zadania można wykonywać samodzielnie. Są o dość zróżnicowanym stopniu trudności, jednak większość z nich nie jest wyjątkowo trudna. Na plusik sposób podpowiedzi, bardzo współczesny.
Dziękujemy Julii za bycie super zastępcą szefa, pomoc nam w naszym zadaniu oraz rozmowę i poświęcony nam czas.

Kadeci, to zadanie dla was. M wymaga wypełnienia misji i dowiedzenia, że nadajecie się do przyłączenia się do legendarnej MI6. Dopiero wtedy dostaniecie licencję 00 i udowodnicie, że jesteście godni zastąpienia Bonda. Już od wejścia do poczekalni wielkie woow i ogromna niespodzianka. Potem już tylko trzeba zabrać się do pracy, a w pokoju naprawdę jest co robić. Zadania są niezwykle logiczne i wykazują, czy możemy być tajnymi agentami. Każdy znajdzie coś dla siebie. Niektóre elementy zaskakują, bo są niespotykane, za co wielkie 10/10. Wystrój pokoju jest niezwykle dopracowany, oprawa dźwiękowa nadaje napięcia i buduje atmosferę. Fabuła jest spójna i logiczna, wciągająca z każdą minutą. Każdy element pokoju działał bez zarzutu. System podpowiedzi również dopasowany do klimatu. Na zakończenie czekała na nas słodka niespodzianka, co było kolejnym miłym akcentem.
Dziękujemy Alonie za wspaniałe prowadzenie naszej gry i poświęcony nam czas, życzymy sobie więcej takich Mistrzów gry. Pozdrawiamy również małego gościa, Felka, który też zaprzyjaźnił się z pokojem.

Ostatnia ekspedycja śmiałków podróżujących w czasie zaginęła, prawdopodobnie pod wpływem rumu lub grogu. Na ratunek, wezwani przez ekipę TickTack, przybywamy my, śmiałkowie niezwykle odważni, nauczeni wędrówki przez wrota czasu. Postawieni przed prostym zadaniem lada moment znajdujemy się już na osiemnastowiecznym statku. No i tu się zaczyna nasza misja, naprawić wrota czasu. Fabuła jest wciągająca i porywająca jednocześnie. Pokój jest niezwykle klimatyczny, bardzo dopracowany i nie czuje się wieku pokoju. Na wysokie noty zasługuje zagospodarowanie pokoju, dodające mu pirackiego smaczku. Rozwiązania zapierają dech, ale bez obaw, nikt nie wypadnie za burtę. Ścieżka dźwiękowa nie jest przytłaczająca, przeciwnie, uspokaja i podkreśla klimat. Wielki plus za zagadki, jedne łatwiejsze, inne troszeczkę bardziej skomplikowane, ale dalej całkiem przyjemne.
Mistrzowie gry to naprawdę mistrzowie. Wprowadzenie w rozgrywkę genialne i naprawdę aktorskie, z przymrużeniem oka. Podpowiedzi, których udzielali, były utrzymywane i dopasowane do fabuły. Naprawdę wow. Dziękujemy Krzyśkowi i Michałowi za wspólną grę i do zobaczenia.