Kangurian

Mam mieszane odczucia co do tego pokoju. Po pierwsze, odniosłam wrażenie, że duża część zagadek jest nieprofesjonalnie skonstruowana. Jakby brakowało w nich logiki, ciągłości, systemu. Panuje spora przypadkowość. Uważam to za błąd twórców. Może powinni więcej czasu poświęcić na fazę testów, ulepszania zagadek. Zrozumieliby wtedy, że gracz zazwyczaj lubi mierzyć się z wyzwaniami, ale wyczuwa, kiedy coś jest trudne nie dlatego, że to wysoki poziom, a dlatego, że twórcy pozostawili pewne niedociągnięcia. Jest to dość denerwujące.
Miałam poczucie, że specyficzny system podpowiedzi ma zatuszować właśnie te niedociągnięcia. Mamy tu praktycznie nieograniczoną ilość podpowiedzi, dlatego kiedy tylko nie możemy odkryć kodu, który został ukryty w sposób niesystematyczny i nieczytelny, pojawi się podpowiedź, i w każdym innym miejscu, pojawi się następna. Uważam, że prawidłowo zaprojektowana gra musi dawać możliwość, żeby grupa odbiorców w danym czasie mogła rozwiązać zadania przy danej ilości podpowiedzi, np. 2, 3. Jeśli praktyka wykazuje, że jest inaczej, to moim zdaniem należy przepracować jeszcze raz proces rozgrywki i nanieść usprawnienia do zagadek, a nie iść na skróty i podsuwać graczom nieskończoną ilość podpowiedzi.
Poza tym muszę powiedzieć, że pokój wygląda bardzo ciekawie, wystrój jest utrzymany właśnie w klimacie babcinego pokoju i tu nie można się do niczego przyczepić. Bardzo podobało mi się działanie pewnego ukrytego mechanizmu. Ale przeszkadzała mi niechlujność widoczna w przygotowanych odręcznie tekstach, w których nie brakowało błędów. Takie coś zawsze psuje wrażenie.
Biorąc to wszystko pod uwagę, daję 2,5.