Swistakk

Wow, this is probably escape room which caused my feelings about its different parts to be the most polarized ever.
Whole game has really incredible production value. There is a very big space, interior and decorations are looking incredible, it has exactly the vibes you would expect it to have, game has well planned scenario of events that it follows, you could say a lot of money has been invested into it. In these regards, it was an outstanding experience.

But puzzles? Wow, they were so flat and poor. It is hard to even call them puzzles, you just need to find a few things and that's it more or less. Moreover I had a feeling that we are progressing really slowly and we may not manage to complete it in time, but it turned out it took us something like 25 minutes to escape cause amount of things to do was so low. Puzzle-wise, this is a disgrace to this market. Pretty sure these were the worst "puzzles" I've ever encountered. Maybe it is kind of property of some scary escape rooms, but if it is one, then I definitely do not like it and it doesn't have to be one as some other examples show otherwise.

That room advertises itself as "the scariest escape room in Europe". This is by far not true. I think for many people it is going to be really scary, there are some psychedelic parts, but it's not close to for example Poltergeist in Prague.

Moreover, I felt that customer service was really desultory. There were some conversations that went approximately like "-Did you have fun?, -Yeah, -Ok, cool"., I felt kind of like just another customer to be processed on a conveyor belt. And we were given a German soundtrack initially and I needed to call our MG and tell that we should be given English one and we were requested to go out of room for a minute when they adjusted things.

As kind of a pioneer of writing reviews on foreign versions of lockme let me make use of the grading scale adjusted to explanations associated with them. I will rate it at 7. However you can clearly see that description given to that mark can't be appropriate since this experience excelled in some areas and totally sucked in others.

In my new rating scale that I decided to adapt (1-horrible, 2-ok, possibly flawed, 3-good, worth doing, 4-very good, 5-extraordinary) I grade this at:
Set design, production value: 5
Puzzles: 1
Something original: 4
Did I have fun?: 3

In terms of quality, this is very comparable to the Holmes room. That means, pleasant, classical, but not outstanding. Similarly, puzzles and interior were fine. This game has something that can surprise many players which is definitely a plus, however I preferred puzzles in Holmes room a bit more.

As kind of a pioneer of writing reviews on foreign versions of lockme let me make use of the grading scale adjusted to explanations associated with them and let me rate it with 7 (in Poland it would be 8).

In my new rating scale that I decided to adapt (1-horrible, 2-ok, but possibly flawed, 3-good, worth doing, 4-very good, 5-extraordinary) I grade this at:
Set design: 3
Puzzles: 3
Something original: 4
Did I have fun?: 3

This was a rather classical and pleasant, but not outstanding experience. Puzzles were fine, interior was fine. However I do not remember any story behind it, just generic room with puzzles. Unfortunately not everything was perfectly prepared and our GM needed to enter our room three times. I would change a few things here. There is something very original in this room, but this thing alone is not sufficient to make it a very good game. But overally, we had fun.

As kind of a pioneer of writing reviews on foreign versions of lockme let me make use of the grading scale adjusted to explanations associated with them and let me rate it with 7 (in Poland I would give 8).

In my new rating scale that I decided to adapt (1-horrible, 2-ok, but possibly flawed, 3-good, worth doing, 4-very good, 5-extraordinary) I grade this at:
Set design: 3
Puzzles: 3
Something original: 4
Did I have fun?: 3

Na drugą wizytę w firmie, w której miała miejsce moja najbardziej farciarska ucieczka w historii (w Duchu Kopalni) padło na odwiedzenie chatki człowieka z grupy społeczeństwa uwielbianej przez małych i dużych, grubych i chudych, matki, żony i kochanki - myśliwych. Okazała się to wizyta krótka, łatwa i przyjemna.

Chatka myśliwego pewnie nie jest tematem, w którym można się nie wiadomo jak wykazać pod względem wystroju, ale wnętrze rzeczywiście dobrze oddaje takowy klimat.

Pod względem zagadkowym jest w porządku. Niektóre pomysły na zagadki były rzeczywiście ciekawe, choć trochę też bardziej klasycznych. Aczkolwiek ogólny poziom trudności trzeba przyznać, że jest rzeczywiście niski, jeden z najprostszych ERów, w których byłem.. Poradziliśmy sobie z pokojem dość ekspresowo (24 minuty iirc), aczkolwiek nawet taki czas nie był bliski rekordowi, więc ja bym chętnie trochę zagadkowo wzbogacił ten pokój i polecał zdecydowanie początkującym lub pierwszakom. Dla takowych sądzę, że może to być dobre doświadczenie pokazujące tę rozrywkę od całkiem klasycznej strony.

Zabawa była spoko i myślę, że pokój warto odwiedzić. Duch Kopalni spodobał mi się trochę bardziej i pod względem wystrojowym/klimatycznym jak i pod względem zagadkowym, aczkolwiek ten pokój też nie jest zły (btw w tych pokojach spędziliśmy sumarycznie 45 minut xD). Biorąc pod uwagę oceny na lockme i opinie, co do Przeklętej Wróżby mam najwyższe oczekiwania, aczkolwiek ją postanowiłem sobie zostawić na deser w przyszłości.

W nowej skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 3
Zagadki i flow: 3
Coś oryginalnego: 3
Czy się dobrze bawiłem?: 3

Ach, exit, exit. Moja ulubiona firma. Skradła mi serce Zdradą w Breslau, aby potem dołożyć do tego Lochy Króla Artura, które razem ze Zdradą swojego czasu tworzyły duo moich ulubionych pokoi w Polsce, a wszystko w długim okresie posiadania największego możliwego hypu jakiego się da doświadczyć na escape room, w kierunku Obłędu.

Mając takie pozytywne odczucia w kierunku tej firmy, nie mogłem ominąć także i tego pokoju, choć nie miałem do niego co prawda takich oczekiwań jak do pozostałych wymienionych. I słusznie, bo nie da się ukryć, że pokój nie dorównuje reszcie. Nie chcę powiedzieć, że jest słaby, ale po prostu poprzeczka zawieszona bardzo wysoko.

Co do zagadek, to pokój jest dość search-heavy. Części, gdzie trzeba się wykazać jakąś pomysłowością, logicznym myśleniem, kojarzeniem faktów są moim zdaniem bardzo proste i to właśnie na szukaniu się głównie spędza tutaj czas.

Pokój ma się w zamierzeniu wyróżniać swoim w pełni zautomatyzowanym systemem podpowiedzi, aby gra teoretycznie nawet nie wymagała innego nadzoru od MG niż jedynie takiego w kwestiach bezpieczeństwa. Dodatkowo graczom jest jeszcze pokazywany progress bar, aby sami byli w stanie podejmować świadomą decyzję na temat tego, czy potrzebują podpowiedzi, czy jeszcze nie. Z jednej strony wydaje się, że wszystko działa poprawnie, ale w naszym przypadku efekt końcowy okazał się raczej mierny. W pewnym etapie gry zablokowaliśmy się na długi okres, bo nie byliśmy w stanie znaleźć jednej ukrytej rzeczy. Progress bar w tym momencie był na etapie mniej więcej 30%, a minęła już połowa gry, więc postanowiliśmy wziąć podpowiedź. Okazało się, że wszystko co następowało było dla nas proste i progress bar nagle zaczął prędziutko iść do przodu i grę skończyliśmy z około piętnastominutowym zapasem, czego trudno się spodziewać biorąc pod uwagę, że po 30 minutach było za nami ~30% :P.

Pokój ma zdecydowanie klimat wojskowy, namiastkę tego można już zobaczyć w oryginalnym filmie wprowadzającym (do obejrzenia we własnym zakresie przed grą, nie jest pokazywany na miejscu). Niestety niezbyt zrozumiałem fabułę i wątek jakiegokolwiek poszukiwania tożsamości. Jak zostało napisane w jednej z poprzednich opinii, mam wrażenie że tutaj trochę pokojowi zabrakło pomysłu na siebie, czegoś co wyróżniałoby ten pokój na tle wielu innych, czegoś co zdecydowanie mają pozostałe uwielbiane przeze mnie pokoje exitu, bo ten automatyczny nadzór i system podpowiedzi to zdecydowanie nie jest coś, co może robić za podstawę dobrego doświadczenia.

Jednak nie ma też rzeczy, do których mógłbym się jakoś bardzo przyczepić, pokój jest w porządku i znajdują się w nim pewne ciekawe elementy. Najciekawszy wydaje mi się początek gry i ciekawe wykorzystanie [spojler] w dwóch różnych elementach gry. Na plus też właśnie dobre wkomponowanie zagadek w klimat wojskowy, używanie w nich odpowiedniego ekwipunku. Do tego całkiem dobrze zrealizowany i budujący emocje finał. Summa summarum bawiliśmy się oczywiście dobrze i myślę, że warto się wybrać do tego pokoju, ale za którąkolwiek ścianą tego pokoju znajdzie się lepszy.

W nowej skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 3
Zagadki i flow: 3
Coś oryginalnego: 3
Czy się dobrze bawiłem?: 3

Ostatnia w kolejce z trylogii, po rozczarowującym klimatycznie Underworld i istotnie lepszym pod tym względem Pogrzebie, była Krypta, która pod względem klimatu i wystroju dała sobie radę najlepiej. Mniej więcej właśnie tak wyobrażałem sobie wygląd od samego początku trylogii.

Biorąc pod uwagę właśnie ten klimat, wystrój, [spojler], to wydaje mi się to najlepszy pokój z całej serii. Pisząc tę opinię najpierw zabrałem się za pisanie późniejszej części z wieloma wzajemnymi porównaniami pokoi z trylogii i tam zawarłem już całkiem sporo informacji o Krypcie, więc pozwolę sobie tu na początku już się oddzielnie nie rozwijać na jej temat.

Skoro to ostatni pokój z serii, to skuszę się na lekkie podsumowanie całości. Można się spodziewać, że skoro Underworld+Pogrzeb+Krypta tworzą trylogię, to są połączone fabularnie, że tworzą pod tym względem jedną spójną całość. O ile rzeczywiście trochę tak jest, to ogólnie ogół historii wydawał mi się dość mętny i nie tak rozwinięty jakbym się spodziewał po ciągu trzech pokoi trwających sumarycznie 4 godziny, więc wątek fabularny ogólnie oceniam raczej jako słaby. Wystrojowo i klimatycznie z każdym kolejnym pokojem jest coraz lepiej. Zagadkowo-jakościowo wydaje mi się, że Pogrzeb i Krypta porównywalnie, Underworld trochę niżej, ale też nie tak źle, tzn. wszędzie raczej były w porządku, choć nie pamiętam, aby któreś rzeczywiście bardzo przypadły mi do gustu. Zagadkowo-trudnościowo Underworld i Krypta średnie, Pogrzeb łatwy. Co do konkretnych zapadających w pamięć momentów, to tutaj na czoło wychodzi Pogrzeb.

Podsumowując, jeżeli ktoś jest przekonany, że wybierze się do wszystkich trzech pokoi, to pewnie najlepiej je odwiedzać po kolei (i warto rozważyć opcję wszystkich naraz w tygodniu, o której za chwilkę), jednak jeżeli ktoś nie jest tak pewien swoich zamiarów odwiedzenia wszystkich, to powiązania fabularne są moim zdaniem na tyle mało konkretne i mało istotne, że nie byłoby niczym bardzo zdrożnym złamać porządek i wybrać na początek moim zdaniem albo Pogrzeb albo Kryptę, w drugiej kolejności drugi z tych z pokoi, a na koniec paradoksalnie pierwszy chronologicznie Underworld.

Wspomnę jeszcze, że Brain Code oferuje możliwość przejścia całej trylogii naraz, gdzie wszystkie trzy pokoje są połączone w jedną bardzo długą grę, bez żadnego wychodzenia do poczekalni pomiędzy. Ale nie aż tak długą jak widniejące na lockme 120+90+90 minut, bo te czasy są zdecydowanie przeszacowane, a 120 i 90 minut w Underworld i Pogrzebie Arystokraty to jak to określałem "clickbaity", bo 90+60 bardziej by odpowiadało ilości contentu w nich, choć rozumiem, co kierowało firmą przy ich umieszczaniu. Suma naszych trzech czasów (każdy robiony w trójkę doświadczonych graczy) była na granicy 3 godzin, bodajże 81+36+65. Możliwość jest, bo nawet został przyłożony do tego nietrywialny wysiłek, aby coś takiego było możliwe, ale właśnie oficjalnie nie jest reklamowana, bo oferowanie tego mniej doświadczonym i mniej świadomym graczom miałoby sporo minusów, zatem wybrano drogę ustnego rozpropagowywania tejże informacji wśród fanów. Ale trzeba to uzgadniać osobno (przez stronę internetową bezpośrednio się nie da) i też o ile dobrze pamiętam taka możliwość jest tylko w dni powszednie.

Niestety dopadła nas złośliwość rzeczy martwych i system dowodzenia pokojem coś nawalił i trzeba było w gruncie rzeczy cały pokój zrestartować, co zajęło trochę czasu, ale wydaje mi się, że to rzadki wybryk elektroniki i zostaliśmy dobrze potraktowani w obliczu tego niefortunnego zdarzenia. Po pierwsze mieliśmy stanąć w kółku w opaskach w przeciwieństwie do potencjalnego wyproszenia z pokoju, które moim zdaniem istotnie obniżyłoby immersję, a po drugie w ramach zadośćuczynienia dostaliśmy ładne firmowe kubki :).

Co do oceny samej Krypty, wahałem się pomiędzy 9 a 10, ale powiedzmy, że skoro Pogrzebowi dałem 9, gdzie było to zaokrąglenie w dół od 9+, to tutaj dla równowagi dam dyszkę.

W nowej skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 4
Zagadki i flow: 3
Coś oryginalnego: 3
Czy się dobrze bawiłem?: 3

Pierwszą część trylogii odwiedziliśmy w troszku innym składzie w wakacje i postanowiliśmy odwiedzić jej dwie kolejne części w trakcie kolejnego ERowego wypadu do Wrocławia. Przyznam, że pierwsza część - Underworld - niezbyt przypadła mi do gustu, głównie ze względu moim zdaniem nijakiego klimatu, ale mimo to miałem dobre nadzieje w stosunku do Pogrzebu i Krypty i tym razem się nie zawiodłem.

Pogrzeb i Krypta wyglądają moim zdaniem dużo bardziej klimatycznie, zdecydowanie na plus. Zagadki są w porządku, choć nie da się ukryć, że całokształt jednak wychodzi bardzo prosty. Doświadczonych graczy pod względem zagadkowym ten pokój raczej nie zaspokoi, ale że jako pokój jest reklamowany jako dla początkujących, to jest to bardziej zrozumiałe. I nie powiem też, aby zagadki nie były ciekawe, bo niektóre były, tylko po prostu pod naszym kątem wolałbym i więcej i trudniejszych. Skoro już przy tym jesteśmy, to uczynię podobny komentarz co do Underworld. Co do czasu długości, to owe 90 minut na lockme jest lekkim clickbaitem. Rzeczywiście jest możliwa rezerwacja pokoju na 90 minut, ale jest ona sugerowana jedynie dla początkujących graczy, a domyślna wersja jest na 60 minut i rzeczywiście taki czas długości gry bardziej odpowiada ilości contentu.

A co do tego sławetnego efektu wow, tutaj go znajdziecie. Jest w tym pokoju zdecydowanie coś, co zapada w pamięć. I przyznam, że czasami warto tak jak ja być nieszczególnie bystrym i raczej niedomyślnym ?.

Na minus na pewno końcówka. Zarówno pod względem merytorycznym (tzn. zagadkowym) jak i klimatycznym. Ostatnią zagadkę chyba najlepiej określa słowo "męcząca" lub "irytująca", a klimat też niezrozumiały dla mnie, jakby zupełnie z innego świata niż wszystko poprzednie.

Wspomnę jeszcze, że Brain Code oferuje możliwość przejścia całej trylogii naraz, gdzie wszystkie trzy pokoje są połączone w jedną bardzo długą grę, bez żadnego wychodzenia do poczekalni pomiędzy. Ale nie aż tak długą jak widniejące na lockme 120+90+90 minut, bo te czasy są zdecydowanie przeszacowane, a 120 i 90 minut w Underworld i Pogrzebie Arystokraty to jak to określałem "clickbaity", bo 90+60 bardziej by odpowiadało ilości contentu w nich, choć rozumiem, co kierowało firmą przy ich umieszczaniu. Suma naszych trzech czasów (każdy robiony w trójkę doświadczonych graczy) była na granicy 3 godzin, bodajże 81+36+65. Możliwość jest, bo nawet został przyłożony do tego nietrywialny wysiłek, aby coś takiego było możliwe, ale właśnie oficjalnie nie jest reklamowana, bo oferowanie tego mniej doświadczonym i mniej świadomym graczom miałoby sporo minusów, zatem wybrano drogę ustnego rozpropagowywania tejże informacji wśród fanów.

W nowej skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 3
Zagadki i flow: 3
Coś oryginalnego: 4
Czy się dobrze bawiłem?: 3

Naszego styczniowego wrocławskiego tripa po ERach zaczęliśmy od poznania Wolfganga. Jak się okazało, był to start z wysokiego C.

Wolfgang był escape roomem, który nieźle potwierdził przemyślenie, które miewałem, że ciekawy początek gry świetnie wpływa dla mnie na dobrą zabawę i całokształt doświadczenia, nawet jeżeli dalsza część gry nie jest na wysokim poziomie. Ale spieszę wyjaśnić, nie miałem na myśli, że w Wolfgangu dalsza część gry nie jest na wysokim poziomie, tylko chciałem podkreślić wpływ tego dobrego początku. W istocie kilka dni wcześniej byłem w Polskim Skarbcu, gdzie właśnie taki kontrast dało się zaobserwować - bawiłem się tam bardzo dobrze, a w zasadzie to dopiero na bardziej chłodno po grze do mnie doszło, że tylko początek tam był super, a większość rozgrywki jednak była kiepska, choć w jej trakcie zupełnie takich myśli nie miałem.

Wracając do Wolfganga, nie da się ukryć, że realizacja tutaj jest rzeczywiście oryginalna. Klimatycznie jest to bardzo fajny pokój, ale zagadki też nie ustępują. Są przyjemne, logiczne i dają satysfakcję. Jeszcze wspomnę, że podobno na specjalnę prośbę można sobie zażyczyć podkręcenie wrażeń. Gdybyśmy wiedzieli, to byśmy na pewno skorzystali! Niestety minus za to, że otrzymaliśmy niechcianą podpowiedź po bardzo krótkim czasie od zapoznania się z pewnym elementem gry i to pomimo tego, że była to już mniej więcej połowa gry, a tempo mieliśmy około rekordowe.

Trochę nie wiem o czym bym się tu mógł jeszcze rozwodzić jednocześnie nie spoilując, bo jednak mam wrażenie, że bardzo mało napisałem o samej grze, więc podsumuję, że jest to świetny escape room, którego nie można ominąć, nie ma on moim zdaniem słabych punktów, bo jest intrygująca historia, ciekawa miejscówa, interesujące i przemyślane zagadki. Z przyjemnością wystawiam dyszencję od siebie.

Po grze mieliśmy bardzo przyjemną rozmowę z sympatycznymi właścicielami. Chętnie bym powiedział, że była to dla mnie rekordowo długa rozmowa (bo na tamten czas była, około 70 minut), ale niedługo później pobił ją pewien gościu z Brna, którego udało się odwiedzić jeszcze przed oficjalną premierą w escape roomie "Krypta", u którego siedzieliśmy bite 3 godziny, gdzie czas nam umilał wysokoprocentowy trunek, który robił tam za dekorację :D.

I ostrzegę, że z niewiadomych mi przyczyn, Google Maps pokazywał mi zupełnie złe miejsce jako docelowe. Na szczęście byłem uważny i poszliśmy w dobre miejsce. Nie pamiętam co dokładnie wpisywałem, aby dał mi te złe wskazówki dojścia, ale uprzedzę, że warto się upewnić dwa razy, że się idzie w dobre miejsce.

W nowej skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 4
Zagadki i flow: 4
Coś oryginalnego: 4
Czy się dobrze bawiłem?: 4

Po poznaniu Wolfganga wieczorem poprzedniego dnia, wizytą w Trap Jungle zaczęliśmy pierwszy pełny dzień naszej wrocławskiej wycieczki ERowej. Wizytę tę zaliczam do bardzo udanych.

Pokój powiedziałbym, że jest klasykiem w dobrym wydaniu. Najsilniejszą jego stroną wydają mi się zagadki. Wiele z nich jest pomysłowych, ciekawych i satysfakcjonujących. Nam akurat poszło z nimi bardzo zgrabnie i skończyliśmy ze sporym zapasem czasu, ale wydaje mi się, że przez to, że większość z nich nie jest zbyt standardowa, to poziom trudności jest co najmniej średni. Przez to że jest klasykiem rozumiem, że nie ma tutaj nowatorskich rozwiązań, które "definiowałyby doświadczenie" i wyróżniałyby go pod jakimś względem spośród wielu innych, ale jak najbardziej jest to solidnie zrealizowana przygodówka, w której mniejsze konkretne elementy (jak zagadki, rekwizyty czy dekoracje) potrafią być rzeczywiście oryginalne.

Do tego wszystkiego jest jeszcze fabuła. Wydaje mi się ona dość konkretna i dobrze wpasowana do całej gry. Powiem tak, ciężko o niej zapomnieć w trakcie rozgrywki :). Wydaje mi się, że mało pokoi tak wiernie realizuje swoją fabułę jak ten i często się jest zamkniętym w np. zamku czy innym pomieszczeniu, do którego została dorobiona jakaś historyjka, że ktośtam sobie był i cośtam zrobił no i teraz się wydostańcie, gdzie tak naprawdę można by ułożyć sto innych historyjek, którego by pasowały tak samo - a tutaj właśnie mamy świecący przykład jak to zrobić dobrze. Swoją drogą nie przypuszczałem, że można we wprowadzeniu do gry w taki beztroski i uhahany sposób opowiadać o apokalipsie zombie :D. Ale co poradzić jak uśmiech nie schodzi z twarzy sympatycznej prowadzącej :).
A pomimo tego, że fabuła dość mroczna, to jak widać po oznaczeniu kategorii, wcale nie należy on do jakichś thrillerów czy horrorów. Strachliwe osoby mogą się do niego udać bez problemu.

W nowej skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 3
Zagadki i flow: 4
Coś oryginalnego: 3
Czy się dobrze bawiłem?: 4

Jako że był to ostatni odwiedzony przeze mnie pokój w Maze in Mind (nie liczę Piramidy), a moje opinie do poprzednich dwóch były dość skąpe, to ta posłuży mi trochę za opinię krasnoludów, a trochę za podsumowanie całości.

W kwestii rozrachunku plusów i minusów - do plusów na pewno zaliczę:
1) wprowadzenie,
2) wykorzystanie przestrzeni,
3) cudowną ostatnią zagadkę,
4) różnorodność tematyczną zagadek
Do minusów zaliczyłbym:
1) powtarzający się ciągle motyw pewnych "pomocy zagadkowych" z tekstem,
2) fakt, że fabuła niezbyt się rozwijała - mam wrażenie że wprowadzenie obiecywało że będzie się więcej dziać niż działo i że wraz z upływającym czasem i odkrywaniem nowych zagadek i wyzwań to sekretów nie odkrywaliśmy,
3) brak czegoś co by mnie zaskoczyło (pod fabularnym/wystrojowym/czy też po prostu niespodziewankowym kątem, żadnych zwrotów akcji),
4) (subiektywne) rozminięcie się z oczekiwanym klimatem - spodziewałbym się więcej jakiejś natury tzn. lasu, jaskini, tuneli drążonych w skałach, a takich rzeczy nie ma

Poziom trudności zagadek jest zdecydowanie niski. Z jednej strony jesteśmy doświadczonymi graczami, ale z drugiej byliśmy tylko we dwójkę i na praktycznie niczym się nie zablokowaliśmy przez całą grę. Choć zagadek jest jednak dość dużo. Co w efekcie z brakiem zrównoleglania i drobnymi potknięciami dało czas 39 minut. Wyszliśmy z niego prędzej niż zarówno z Zemsty i Chatki, w których była nasza dwójka + dwie inne doświadczone osoby :P. Pokój jednak jest poprawnie oznaczony jako dla początkujących, zatem nie uważam tego za minus. Zagadki różnorodne. Dwie głównie przypadły mi do gustu, a szczególnie ostatnia. Jednak przez całą przygodę przewija się pewien dla mnie niezbyt fajny motyw dostarczania "instrukcji tłumaczączej zasady działania danej łamigłówki".

Wspomnę, że pokój jest naprawdę ciaśniutki, już nawet w 4 osoby byłoby tu ciasno, a momentami nawet w 3. W połączeniu z prostymi zagadkami doświadczonym osobom polecałbym go odwiedzać w 2 albo maksymalnie 3 osoby.

Wiele osób wspomina o niesamowitym wystroju i klimacie. O ile rzeczywiście wszystko było starannie i elegancko wykonane i nie miałbym żadnych szczególnych uwag na coś prostego do poprawienia, to ja aż tak zachwycony nie byłem, bo właśnie jak wspomniałem ogólny zamysł kolejnych etapów wydał mi się niezbyt różnorodny i za prosty. Ale ponownie zaznaczam, że to kwestia subiektywna. Tutaj od razu przy okazji chciałbym pochwalić Zemstę (o czym zapomniałem w opinii do niej), która moim zdaniem jest "miles ahead" przed Krasnoludami i Chatką (i w ogóle prawie wszystkim na rynku) w kontekście rozwijającej się fabuły, tworzenia przygody, poczucia progresu i zmian klimatu wraz z odkrywaniem kolejnych etapów rozgrywki.

Panu z obsługi daję 10/10, ale za sam fakt obsługiwania dwóch pokoi naraz przez jedną osobę zjadam punkcik. Choć fakt, że zarówno Zemsta+Krasnoludy mają nie za gęsty grafik rezerwacji pewnie sprawia, że w efekcie końcowym nie jest to takie straszne.

Porównując pokoje Maze in Mind kategoriami:
1) Klimat+fabuła: Zemsta>>Chatka>Krasnoludy
2) Zagadki: Zemsta>Krasnoludy>Chatka
3) Wprowadzenie: Krasnoludy>Zemsta>Chatka
4) Wykorzystanie przestrzeni: Wszędzie super
5) Całoształt: Zemsta>Chatka>Krasnoludy
Choć to oczywiście subiektywne porządki i wszystkie pokoje w Maze in Mind trzymają wysoki poziom i to jak się je porówna pewnie po prostu głównie zależy od subiektywnych preferencji.

W nowej skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 4
Zagadki i flow: 4
Coś oryginalnego: 4
Czy się dobrze bawiłem?: 3