Krzysiek G. 9

Sam pomysł fabularny pokoju jest naprawdę świetny – widać, że twórcy mieli ciekawą wizję i postarali się zbudować historię, która mogłaby mocno zaangażować uczestników. Pod względem klimatu całość również prezentuje się interesująco; wystrój, rekwizyty i atmosfera mają duży potencjał, a momentami naprawdę potrafią wciągnąć w świat przedstawiony. Niestety wprowadzenie fabularne było odtworzone zbyt cicho, przez co trudno było w pełni wejść w klimat już na początku. Dodatkowo motyw więzienia został zaprezentowany w sposób bardzo zbliżony do tego, co widzieliśmy w innym pokoju tej samej firmy, co osłabiło wrażenie świeżości.

Jeśli chodzi o zagadki, natrafiliśmy na kilka istotnych problemów technicznych. Pierwsza usterka dotyczyła fragmentu z kawałkiem drewna z naklejoną kartką – element był obrócony o około 90 stopni względem właściwego położenia, przez co nie dało się odczytać treści wskazówki. Przez to spędziliśmy około 30 minut na szukaniu rozwiązania, którego zwyczajnie nie mogliśmy znaleźć. Dodatkowo rozczarowujące było to, że zepsuła się zagadka, która nie jest elementem ruchomym, więc można ją było lepiej zabezpieczyć, aby uniknąć takiej sytuacji.

Druga problematyczna zagadka związana była z głowami manekinów, na których założono maski. Jedna z masek spadła, co uniemożliwiało prawidłowy odbiór elementu i tym samym zrozumienie, co właściwie mieliśmy odczytać. Po raz kolejny był to element, który nie powinien być ruchomy.

Jedna z kolejnych zagadek otworzyła się nam zbyt wcześnie, zanim wykonaliśmy zadanie, które powinno ją uruchomić. W efekcie zaczęliśmy równocześnie pracować nad dwoma elementami – mimo że druga zagadka miała aktywować się dopiero po ukończeniu pierwszej. W połączeniu z ogólną niejasnością, który mechanizm odpowiada za które działanie, straciliśmy przez to kolejne cenne minuty, próbując zrozumieć logikę obszaru, który nie funkcjonował tak, jak powinien.

Komunikacja z obsługą również była utrudniona – krótkofalówki nie miały dobrego zasięgu w całym pokoju, co utrudniało uzyskanie pomocy wtedy, kiedy naprawdę jej potrzebowaliśmy.

W kwestii prowadzenia rozgrywki pojawiło się także kilka trudności. Zdarzało się, że otrzymywaliśmy podpowiedzi dotyczące elementów, które mieliśmy już rozwiązane. Przy jednej z bardziej złożonych zagadek dostaliśmy właściwie gotowe rozwiązanie, choć wystarczyło delikatniejsze naprowadzenie w stylu: „zbadajcie dokładnie tarcze”. Rozumiemy, że każdy może być jeszcze w trakcie nauki prowadzenia pokoju, dlatego tym bardziej zwróciliśmy uwagę, jak istotne jest precyzyjne śledzenie postępu drużyny na bieżąco.

Na koniec warto zwrócić uwagę na aspekt finansowy. Cena pokoju była dość wysoka, natomiast jakość wykonania oraz ogólne doświadczenie nie były z nią w pełni współmierne. W Krakowie można znaleźć pokoje o podobnej lub niższej cenie, które oferują zdecydowanie lepiej dopracowane doświadczenia, zarówno pod względem technicznym, jak i prowadzenia gry. W zestawieniu z nimi „Ród Kraka” wypada niestety słabiej, szczególnie jeśli chodzi o stosunek jakości do ceny.