Swistakk

[spam] Nie ukrywam, że Black Cat jest firmą, co do której żywię w jakimś sensie sentyment - trzy z ich pokoi odwiedzałem we wczesnych początkach swojej eskejpowej przygody (konkretnie jako 10, 13 i 14 pokój) i Złoto Nazistów przez około pół roku było moim ulubionym pokojem. A to wszystko było jeszcze kiedy w ich pokojach grało się z głową w chmurach na 14. piętrze na Alejach Jerozolimskich. Do tego tutaj także (już w nowej lokacji) odbywała się pierwsza część finałów PolandEscape 2019, która była dla mnie ogromnym emocjonalnym rollercoasterem i tyle stresu ile ja tam zjadłem w tej ich "salce kinowej" oglądając poczynania innych drużyn to naprawdę ciężko opisać, ale wszystko się koniec końców dobrze skończyło :P.
No i właśnie od czasu owych odwiedzin w Przeklętym Obrazie, Black Cat zdążył się przenieść zupełnie gdzie indziej i wybudować swój kolejny pokój, który przebojem zawojował serca wielu graczy i ranking lockme, a ja też nie próżnowałem i zdążyłem odwiedzić jakieś 320 innych pokoi :P. Ale przejdźmy do oceny pokoju. [/spam]

Przede wszystkim główną zaletą pokoju jest końcówka. Cieszę się, z każdego kroku w takim innowacyjnym kierunku (którego nie określę dokładniej, aby nie spoilować), bo pomimo wysokiego ogólnego poziomu jakości polskich pokoi, to pod tym względem ciągle jeszcze trochę raczkują i to jak to Black Cat rozstrzyga to w Powstaniu zdecydowanie zasługuje na pochwałę.

Kolejną pochwałę skieruję w kierunku gry aktorskiej. Robert i Jan z pewnością sprawili, że nasza rozgrywka nabrała kolorytu. Na pewno polecam przejść się do pokoju w weekend, bo wtedy mamy do czynienia z dwoma aktorami, którzy powodują, że nasze doświadczenie jest pełniejsze.

Do tego nie wypada nie wspomnieć o bardzo ładnej scenografii.

Co do zagadek mam trochę mniej entuzjastyczne podejście. Z jednej strony były ok i wpasowane w klimat, ale w sumie żadnej bym nie wspomniał "o, ta była rzeczywiście fajna i zmusiła nas do myślenia" - co najwyżej niektóre z zagadek wyróżniały się pod względem ciekawości rekwizytów.
Do tego moim zdaniem struktura zagadkowa pokoju nie została świetnie przemyślana. Nie wiem, czy to nie zahacza o spoilery, najwyżej moderka wyredaguje, ale aby oszczędzić frustracji i konsternacji przyszłym graczom, którzy mogą czytać tę opinię: uruchomienie dwóch mechanizmów wymaga zrobienia dwóch niepowiązanych zagadek i nie jest to w żaden sposób zakomunikowane, co powoduje, że gracze co najmniej dwa razy napotykają w pokoju moment, gdzie zrobili jakąś zagadkę i zupełnie nic się nie stało (co powoduje sporą konsternację i kombinowanie) + niektóre rzeczy dzieją się same z siebie "na timer", co tej konfuzji tylko potrafiło dostarczać jeszcze więcej. Gdy wymieniałem swoje wrażenia ze znajomymi drużynami, to miały one dokładnie takie same odczucia w tym względzie.

Jeszcze poruszmy na chwilę kwestię tematyki pokoju. O ile mnie osobiście _aż tak_ to nie przeszkadza, to słyszałem z więcej niż jednego źródła wątpliwości co do poprawności podjęcia tego tematu i taktowności realizacji. Z jednej strony przypominanie publice tematu i w jakimś sensie podtrzymywanie o nim pamięci można uznać za godne, to z drugiej, że tak to ujmę, jak nie każda wzmianka o _pewnym Polaku_ przywołuje pamięć o nim w pozytywnym kontekście, tak też tutaj słyszałem obiekcje, że ten pokój to w pewnym sensie "zabawa w powstańców" i nie wszyscy są przekonani, że zostało to taktownie zrealizowane (aczkolwiek nie wiem, czy w ogóle jest to możliwe jakkolwiek taktownie zrealizować w formie escape roomu - dość możliwe, że nie). Aczkolwiek to, że Black Cat się nie oszczędza i leci na kontrowersyjnych tematach, to wiadomo nie od dzisiaj :P.

Black Cat jest znany także ze swojej polityki zachęty do wystawiania opinii xD. W końcu nie bez powodu w każdej opinii jakoś się pojawiają imiona GMów :P. I o ile trzeba przyznać, że w aktualnej formie wszystko grzecznie legalne i co także widać po pozycjach - przynosi zamierzony skutek - tak mimo wszystko jednak na mój gust trochę zbyt nachalnie.

Summa summarum, uważam, że pokój jest bardzo dobry i się dobrze bawiłem, aczkolwiek nie wywarł na mnie aż takiego wrażenia jak się spodziewałem biorąc pod uwagę entuzjastyczne opinie innych graczy. Nie da się jednak ukryć, że na pierwsze miejsce w Polsce na lockme czy na wysokie 82 miejsce w TERPECA (czwarte wśród polskich pokoi) nie da się zajść z kiepskim pokojem i niektóre części pokoju zasługują na istotną pochwałę, więc pokój będę polecać.

W skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 4
Zagadki i flow: 3
Coś oryginalnego: 4
Czy się dobrze bawiłem?: 3

Scenariusze leśne są czymś zdecydowanie oryginalnym. O tych łódzkich słyszało się wiele razy, ale bardzo długo nie było mi dane w nich zagrać i na pierwszy ogień z nich padło na El Cartel. To on miał być _gwoździem_ programu (see what I did there :>?), bez niego pewnie bym się nie zdecydował na ten wyjazd. Co prawda z pewnych powodów miałem pewne obawy, że scenariusze QuitZone mogą nie być takie dobre jak się słyszy, ale jednak po odwiedzinach te wątpliwości zostały rozwiane. Cartel reprezentuje bardzo dobry poziom.

Mamy długą rozgrywkę w bardzo fajnej lokacji. Jest spójny pomysł. Dobra realizacja, nie mamy do czynienia z jakimiś zagadkami rozstawionymi po gołym lesie tylko rzeczywiście mamy lokacje wyglądające jakbyśmy mogli być w jakiejś bazie gangu.

Zagadki w większości są łatwe, ale niektóre są trudniejsze i ciekawsze. Aczkolwiek śmieszne, że moim zdaniem akurat wszystkie trudne trafiły w dokładnie ten sam moment :).

Podsumowując, może mojego życia Cartel nie zmienił, ale bardzo fajna ciekawostka i ciekawa gra na wysokim poziomie. Chętnie przyjadę ponownie zagrać w inne leśne łódzkie scenariusze. I standardowy komentarz - warto się wybrać po zmroku lub chociaż w trakcie jego zapadania, choć pewnie nie jest to konieczne.

I moja ocena byłaby wyższa, gdyby tylko nie to, że ... jedna deska na pewnej drewnianej ścieżce leżała do góry nogami i na stopy graczy czekały wystające z niej kilkucentrymetrowe gwoździe, na jednego z których miałem wątpliwą przyjemność nadepnąć. Bezproblemowo przebił całą podeszwę buta docierając do mojej stopy. Więc po zabawie w lesie w uciekanie potem czekała mnie zabawa w domu w przeszukiwanie książeczek szczepiennych :).

W skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 4
Zagadki i flow: 3
Coś oryginalnego: 5
Czy się dobrze bawiłem?: 3

Z pokoi Alfa Fun wyszliśmy w sumie istotnie wcześniej niż spodziewaliśmy i zrobiła nam się dziura w planie i był czas na jeszcze jeden pokój. Padło na Reaktor - podobno najtrudniejszy w Tkalni. Cieszę się, że się udało go wcisnąć, bo pokój rzeczywiście dostarczył mi dobrej zabawy.

Choć nie ma co ukrywać - pokój należy raczej do niskobudżetowych. Ale nie wygląda też tak źle. Jest dużo guzików, rureczek, metalowych konstrukcji - jak to w reaktorze ;).

Zagadki są moim zdaniem najmocniejszą stroną tego pokoju. Kilka z nich sprawiło, że naprawdę poczułem się jakbym jednak coś w te zagadki umiał haha :D. Zgodnie z zapowiedzą rzeczywiście zaliczyłbym pokój do raczej trudniejszych.

Obiektywnie, biorąc całokształt pod uwagę, ciężko mi ocenić ten pokój jakoś szczególnie wysoko, ale mimo wszystko bardzo dobrze się w nim bawiłem.

W skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 2
Zagadki i flow: 3
Coś oryginalnego: 3
Czy się dobrze bawiłem?: 3

Od pierwszych sekund od wejścia do pokoju widać, że jest to ich najlepszy. Co chyba tym bardziej dobrze świadczy biorąc pod uwagę, że Apartament i Bon Appetit są kupne, a Sekret Umysłu to już ich autorski twór, o ile się nie mylę.

To co widać od pierwszej chwili i co przekonuje nad istotnym skokiem jakości to wystrój. Ładny przez całą rozgrywkę.

Zagadki też są całkiem fajne. Aczkolwiek na początku jest pewien "kardynalny błąd", gdzie tuż obok siebie są dwie praktycznie identyczne zagadki, ale to chyba tylko jednorazowy wyskok.

Do tego w tym pokoju rzeczywiście jest jakaś fabuła, która dodaje wartości pokojowi (w przeciwieństwie do poprzednich tej firmy).

Koniec końców dostajemy udany pokój, w którym i być może wprowadziłbym pewne zmiany, aczkolwiek którego nie powstydziłyby się i bardziej znane firmy z bardziej eskejpowo znanych miast. Podobno w trakcie budowy jest jeszcze czwarty pokój i mam nadzieję, że utrzyma lub podwyższy ten poziom.

W skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 3
Zagadki i flow: 3
Coś oryginalnego: 3
Czy się dobrze bawiłem?: 3

Drugi odwiedzony pokoik od Alfa Fun. I już na pewno istotnie lepszy niż Apartament. Był to dla mnie pokój trochę specjalny, bo numer 300 :). Co prawda wcześniej sobie wymierzyłem, aby moim pokojem nr 300 było Serce Ozyrysa, w którym będę za kilka dni, ale tu nagle wyskoczył niespodziewany wyjazd do Łodzi :P...

Wystrój na pewno lepszy niż w Apartamencie. Co prawda cały czas nie jest bardzo dobry, aczkolwiek trik "zróbmy ciemniej, to ukryjemy, że nie wygląda super" nawet niesarkastycznie w miarę poprawia odbiór i pasuje do klimatu.

Zagadki też na pewno ciekawsze. Niektóre rzeczywiście nam się spodobały.

Jednym niespodziewanym dla mnie momentem było to, że w pewnym momencie soundtrack był identyczny jak w niedawno odwiedzonym przeze mnie Death Row w Atenach (świetny więzienny pokój) - przywołało miłe wspomnienia :D

Summa summarum, dla doświadczonych osób będzie to niższa półka, ale mimo wszystko chyba nam się podobało.

W skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 2
Zagadki i flow: 3
Coś oryginalnego: 3
Czy się dobrze bawiłem?: 3

Bardzo skromny pokoik. Powiedziałbym, że poprawny, ale niewiele więcej. Wystrój, rozmiar i budżetowość to zdecydowanie słabsze strony tego pokoju. Zagadki wypadają lepiej niż reszta pokoju, aczkolwiek też bez zachwytu - pewne rzeczy bym zmienił. Sumarycznie można się tu jakoś pobawić, ale jak ktoś ma jakiś wybór, to pewnie są lepsze opcje.

W skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 1
Zagadki i flow: 2
Coś oryginalnego: 2
Czy się dobrze bawiłem?: 2

Do będącej tuż obok Kuźni Krasnoluda napisałem już bardzo pozytywną opinię, owa Kuźnia powinna moim zdaniem stać bardzo wysoko w polskich rankingach. Czy mam takie samo zdanie o Skrzyni? Na pewno jest to pokój warty odwiedzenia, dość oryginalny, ładnie wykonany i w pewnym sensie stawiający na zabawę, jednak jako całokształt nie mam wątpliwości, że preferuję Kuźnię, co postaram się wyjaśnić.

Zacznijmy może od tego, że zamysł autorów był taki, aby był to trochę bardziej wyluzowany pokój. Głównie jest to realizowane przez "towarzystwo" pewnego pirata ;), a po części przez to, że głowa Wam tu od zagadek nie będzie parować.

Do tego nie da się ukryć, że pokój wygląda bardzo ładnie. Ja bardzo lubię takie starannie wykonane drewniane pomieszczenia. Szczególnie jak ma to uzasadnienie, gdyż przecież znajdujemy się na statku i zostało wykonanych sporo zabiegów, aby czuć się jak na takowym.

Jednak właśnie co do contentu zagadkowego, to szczerze mówiąc nie byłem szczególnie usatysfakcjonowany. Rozumiem, że była to w pewnym sensie świadoma decyzja aby z nimi zluzować, ale ja nie jestem przekonany. Moim zdaniem trochę balans został zatracony. Przychodzi mi na myśl porównanie do wiedeńskiego pokoju "The Unknown", który miał ogromny potencjał, który został bardzo spektakularnie zaprzepaszczony przez fatalną zawartość zagadkową. Tutaj nie jest to doprowadzonego do aż takiej skrajności, ale jednak szło w podobnym kierunku. A co tak dokładniej przez to wszystko rozumiem? W pokoju jest malutko momentów, gdzie rzeczywiście warto coś pokojarzyć i pomyśleć, odbiera się wrażenie, że przeważają zagadki w stylu "weź i przyłóż". Najtrudniejsze momenty w grze wywoływały raczej we mnie reakcję "a czemu miałbym niby coś takiego kiedykolwiek zrobić?" aniżeli "wow, ale sprytne!", moim zdaniem brakuje momentami jakiegoś signpostingu, nakierowania graczy na to, czego się od nich oczekuje. I ogólnie wszystkich zagadek jest dość mało, a te, które wymagały jakiegoś pomyślunku były zdecydowanie nie za trudne. Ale nie znaczy to od razu, że pokój jest łatwy, musieliśmy wziąć jedną podpowiedź. Jednak właśnie ta trudność bardziej wynika moim zdaniem z niewystarczającego nakierowania na czynności niźli z jakiegoś stawianego wyzwania. Koniec końców wyszliśmy z 15 minutowym zapasem, ale początek dobrze nie wróżył, więc podpowiedź była uzasadniona. Ale ogólnie przez całą grę nie mieliśmy jakiegoś super tempa, blokowaliśmy się nieraz, przez co ten czas trochę dziwi. Moim zdaniem jakby trochę przebudować pokój pod względem zagadek, tzn. po pierwsze dodać lepszy signposting do wątpliwych momentów, a po drugie dodać trochę więcej bardziej klasycznych zagadek (/przywrócić balans pomiędzy ich typami), to byłby on zdecydowanie lepszy. Jednak to czego na pewno nie można zagadkom odebrać, to tego, że tak samo jak i cała scenografia, są wykonane bardzo starannie i estetycznie oraz wszystkie dobrze wpasowują się w klimat i fabułę.

Koniec końców, moim zdaniem scenografia, staranność wykonania i oryginalność na plus, zagadki na minus. Ogólny werdykt taki, że pokój nie będzie w mojej topce, ale na pewno warto odwiedzić. Szczególnie biorąc pod uwagę trójmiejski rynek. No i taki, że jak trzeba wybrać jeden pokój, to dla mnie Kuźnia ;p.

W skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 4
Zagadki i flow: 2
Coś oryginalnego: 4
Czy się dobrze bawiłem?: 3

TAK, Trójmiasto potrzebuje takich pokoi!!! Niestety pomimo tego, że moje eskejpowe początki sięgające początku 2018 były w sporej mierze umiejscowione w Trójmieście, to niestety wtedy los mnie nie zaprowadził do Atlantydy od Escape Me dzierżącej wówczas pierwsze trójmiejskie miejsce, która niestety padła pokłosiem Koszalina. Firma kazała długo czekać na swój powrót, pierwsze filmiki z budowy w nowej lokalizacji sięgają czerwca 2019 ;p. Ale myślę, że było warto :).

Pokój jest bardzo ładnie zaaranżowany. Dzięki pięknemu wystrojowi już od pierwszych chwil czujemy się zatopieni w tym świecie. Ja szczerze mówiąc nie jestem jakimś fanem Władcy Pierścieni (jak i tak naprawdę jakichkolwiek innych dzieł kultury xD), ale nie przeszkadzało mi to w bardzo pozytywnym odbiorze otaczającego mnie świata.

Pokój stoi także całkiem mocno zagadkowo. Są one zróżnicowane, w większości bardzo klimatyczne. Wszelkie rekwizyty także biorą swój udział w przygodzie. Pod względem zagadkowości Kuźnia moim zdaniem dość mocno kontrastuje ze Skrzynią Umarlaka (na korzyść Kuźni) i tutaj zagadki rzeczywiście wymagają pomyślenia, stawiają wyzwanie i dają satysfakcję.

I mogę potwierdzić tezę z jednej z poprzednich opinii, że z pokoju da się wyjść w godzinę, bo nam to właśnie dokładnie tyle zajęło ;). Szczęśliwie się okazało, że byliśmy podobno pierwszą grupą, która w ogóle wyszła z tego pokoju bez podpowiedzi. Ale raczej jest to zasługa tego, że pokój jest dość nowy i pewnie nie miało okazji jeszcze odwiedzić go dużo wyjadaczy. Ja bym powiedział, że jak jakiejś doświadczonej grupie pokój podejdzie to nawet i w 40 minut dałoby sobie z nim poradzić, ale mimo wszystko jednak to że nikomu wcześniej się nie udało nawet w pełne 75 minut, pokazuje, że wcale nie jest to za krótki czas, a pokój należy raczej do trudniejszych.

Aby w jakiś bardziej kwantyfikowalny sposób oddać to za jak dobry uważam ten pokój, to jak miałbym Kuźnię subiektywnie umieścić w skali rankingu Polski, to pewnie trafiłaby w okolice TOP 20-25. Jest bardzo dobrym pokojem, który zdecydowanie warto odwiedzić i jest szczególnie jasnym punktem na trójmiejskiej ucieczkowej mapie, która jako całokształt jest jeszcze raczej kilka kroków za kilkoma innymi dużymi miastami, a otwarcie Escape Me to bardzo dobry kierunek na poprawę tej sytuacji. A podobno do aktualnych dwóch pokoi ma ich jeszcze trochę dojść... Więc niecierpliwie czekamy na więcej :)

W skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 4
Zagadki i flow: 4
Coś oryginalnego: 4
Czy się dobrze bawiłem?: 4

Dom Pogrzebowy był trzecim z trzynastu odwiedzonych przez nas pokoi na ostatnim poznańskim eskejpowym tripie i w miarę zgodnie uznaliśmy, że razem z Osobowością były to dwa najlepsze odwiedzone przez nas pokoje w jego trakcie (choć mój osobisty poznański nr 1 jest jeszcze inny ;p).

Głównym atutem pokoju jest moim zdaniem jakość wykonania. Większość pokoju jest wykonana po prostu pięknie. Widać tę staranność, pokój nie jest ani trochę wysłużony, wygląda jakby wyszedł wczoraj. Choć żeby troszkę pomarudzić powiedziałbym, że nie każda część wystroju zachwyca na równym poziomie, ale jednak ogólne wrażenie świetne.

Zagadki są ciekawe, różnorodne i dające satysfakcję. I jak wszystko w tym pokoju - starannie wykonane.

Ze słabszych stron wymieniłbym raczej dość generyczną fabułę. Na tyle, że jak się czyta fabułę Domu Pogrzebowego po wizycie w Murder House, to wygląda tak jakby jedna z nich powstała z drugiej na zasadzie "ej, daj mi odpisać pracę domową" - "okej, ale zmień trochę" ;p (choć ta opowiadana w pokoju ma już trochę więcej smaczku niż ta w opisie na lockme). Aczkolwiek ogólna jakość wykonania pokoju i sekrety, które on w sobie skrywa, pomimo mało rozwiniętej fabuły, sprawiają, że mimo wszystko immersja stoi jednak na wysokim poziomie i gracz czuje się jakby przeżywał przygodę.

Podsumowując, Dom Pogrzebowy to świetna propozycja, must na poznańskiej mapie, ode mnie solidna dziesiątka. Jak to powiedziała moja dziewczyna "jak stamtąd wyszłam to myślałam, że zrobię fikołka" :D.

W skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 4
Zagadki i flow: 4
Coś oryginalnego: 4
Czy się dobrze bawiłem?: 4

Eksperyment był trzecim pokojem, który odwiedziłem po kilkumiesięcznej przerwie i trzecim odwiedzonym przeze mnie w Domu Kłódek (aczkolwiek to nie te same 3 pokoje!).
Powiedziałbym, że jest klasyką gatunku. Znana i lubiana tematyka laboratoryjna z jakże aktualną fabułą :P. Klimat w miarę taki jaki można by się spodziewać, w tej tematyce chyba ciężej niż zazwyczaj jakoś zaskoczyć, ale też nie ma się do czego przyczepić.
Zagadki szły nam wyjątkowo gładko, pomimo dwuosobowego składu zajęły nam jedynie 26 minut, przy większości nie było zawahania. Aczkolwiek wbrew mojemu odczuciu podobno pokój wcale nie jest uważany za należący do łatwych. Ale nie powiedziałbym aby były jakieś szczególnie oczywiste aż do poziomu, w którym nie sprawiają przyjemności. Mniej doświadczonym powinny sprawić frajdę, i też fajnie jak raz na jakiś czas się tak przepłynie przez pokój :P.
Na mały minus nielubiane blokujące się sejfy (choć nie jestem pewien, czy liczba mnoga jest odpowiednia)
Raczej starszy pokój, ale wszystko działa, pokój jak najbardziej grywalny, ogół wrażenia pozytywny, warto odwiedzić :)

W skali oceniania, którą postanowiłem zaadaptować (dokładniejszy opis na moim profilu, w skrócie 1-kiepski, 3-solidny, 5-wyjątkowy):
Wystrój, klimat i production value: 2
Zagadki i flow: 3
Coś oryginalnego: 2
Czy się dobrze bawiłem?: 3