Hester

Do Wehikułu poszłyśmy w dwie osoby - i to był pokój, który wymagał największej współpracy z wszystkich dotychczas odwiedzonych! Jest to świetna opcja integracyjna, i dla już zgranych grup, które dobrze się rozumieją. W Wehikule nietypowa jest konieczność wracania do innych pomieszczeń, nie jednokrotnie, ale przez całą grę (o czym informuje obsługa i co bardzo nam się podobało!) oraz łączenie wielu różnych elementów z jedno rozwiązanie. Przez całą rozgrywkę trzeba być skupionym, zapamiętywać szczegóły, dużo się przemieszczać. Nie mu tu wyrafinowanych mechanizmów, jest kilka kłódek, ale zagadki są zróżnicowane, fajnie wplecione w fabułę.

W jednym miejscu tylko do poprawy kwestia techniczna - element nie działa według mnie dobrze, wymaga użycia pewnej siły i jest to frustrujące, musiał nam pomóc GM nie podpowiedzią, a uruchomieniem mechanizmu. Straciłyśmy przy nim kilka minut. Nie do końca też zrozumiała jest jedna z zagadek co do kolejności - jednak i tak udało się wyjsć przed czasem bez podpowiedzi. Ale mimo to pokój był ciekawy, cały czas utrzymywał nas w aktywności, także fizycznej ;)

Co bym poprawiła, to kontakt z GM - na końcu gry nawet nas grzecznościowo nie zapytano, czy pokój nam się podobał. Taka bierność, szkoda, bo entuzjazm obsługi zazwyczaj bywa zaraźliwy :)

Zacznę od tego, że Świątynia Majów to świetny przygodowy mix! Sceneria się zmienia, w zasadzie przechodzimy ze świata do świata - zagadki są zróżnicowane, świetnie dopasowane do tych zmian. Pokój jest nieliniowy, co bardzo lubimy. Zagadki są wieloetapowe, wymagają połączenia kilku elementów, można je rozwiązywać w różnej kolejności. Kłódek, kodów cyfrowych tu prawie nie ma, za to dużo ciekawych mechanizmów, zresztą świetnie nawiązujących do fabuły. W pokoju nie można się znudzić! Jest dobrym wyborem dla starszych dzieci i młodzieży, która ma już doświadczenie z ER :) Naprawdę dobry wybór, i jeden z lepszych pokoi w Warszawie.

Do pokoju wybrałam się z dwiema nastolatkami - i to był strzał w dziesiątkę! Lubimy pokoje przygodowe i historyczne, ten ma obie cechy. Spisek jest osadzony w kontekście literackim, nawiązuje do książek A. Dumas o muszkieterach - co jest bardzo fajnym zainteresowaniem młodzieży literaturą. Dla mnie to też dodatkowy plus, można sobie uruchomić wyobraźnię dawno czytanymi pozycjami.
Sam pokój jest spory, zawiera bardzo dużo przedmiotów, z których niektóre wyglądają, jakby były elementami zagadek - ale nimi nie są! Składa się z kilku pomieszczeń, co zawsze jest ciekawe i emocjonujące. Zagadek jest sporo i bardzo zróżnicowane, do jednej trzeba wrócić, co jest dość niespotykane (obsługa informuje o tym na początku rozgrywki). Dużo mechanizmów, dużo zagadek wieloelementowych, jedna nas bardzo zaskoczyła. Ogólnie to spokojny, przyjemny pokój, w którym jednak trzeba być skupionym i trzymać tempo gry.

Do pokoju wybraliśmy się w 5-osobowym składzie na wyścig po mapę - młodzież kontra... starsza młodzież :D Wszyscy wyszliśmy zachwyceni, nawet przegrana drużyna ;) Pokoje (bo jest ich 2) są klimatyczne, z bardzo dużą liczbą elementów wystroju, dopracowane. Wystrój jest świetny! Ciekawe tło dźwiękowe, fabuła zachęcająca do szybkiego tempa. Zagadki bardzo zróżnicowane, zarówno wymagające zręczności, jak i spostrzegawczości, liczenia, myślenia logicznego. Jest tylko jedna kłódka, reszta zmechanizowana - co lubimy, choć przy głośnym tle czasem ciężko było wyłapać otwieranie się jakiegoś elementu. Jedna zagadka zarówno nam, jak i konkurentom zabrała sporo czasu i nie do końca widzieliśmy logikę jej rozwiązania... jest trochę naciągana. Pozostałe świetne. W opcji wyścig poza świadomością, że mamy konkurencję, widzimy postęp drugiej drużyny i możemy jej przeszkadzać - co dodaje rozgrywce emocji! Jeden z lepszych pokojów w Warszawie!

Sekret był naszym pierwszym pokojem odwiedzonym w Łodzi. Zwracamy też uwagę na samo miejsce - tu wchodzi się przez hałaśliwą salę zabaw, musiałyśmy przez kilka minut szukać kogoś z obsługi, ale same pokoje są oddzielone od reszty "kompleksu", dobrze zorganizowane, gdy już przekroczy się magiczne drzwi ;)
Pokj

Zacznijmy od tego, że już samo dotarcie do pokoju budzi wątpliwości. Instrukcja przychodzi SMSem. Miejsce kompletnie nie oznaczone, bez żadnych informacji na budynku, że jest tam ER. Trzeba dojść dość ciemną, obskurną klatką schodową, z uszkodzonymi meblami po drodze. Bynajmniej nie tworzy to "klimatu", raczej zastanawia, dlaczego właściciel pokój tak ukrył... W środku siedzi samotna pani, która instruuje o pokoju, ale bez większego zapału i zaangażowania w fabułę. Byłyśmy w 3 kobiety, nie czułyśmy się tam komfortowo.
Sam pokój bardzo ascetyczny, co byłoby ciekawe - gdyby nie fuszerki. Zasłonki ukrywające osprzęt za całą ścianą psuja atmosferę, możnaby to zabudować. wiele miejsc przetartych, nadłamanych. Pierwsza część nawet interesująca, wymagająca ścisłej wspólpracy. Druga jednak sprawiła, że zrezygnowałyśmy z gry - zadania zawierają silne akcenty satanistyczne. Nie jesteśmy strachliwe, byłym

Pokój fantastyczny! W pełni zasługuje na otrzymywane oceny. Piękny, szczegółowy wystrój, dużo elementów, odgłosów w tle. Bardzo realistyczne otoczenie, ciągle coś się dzieje. Zadania są zróżnicowane, niektóre wymagają niestandardowego myślenia lub zachowania ;) W pokoju faktycznie jest się "w roli", gra z dwoma aktorami to naprawdę duże emocje. Można poczuć choć częściowo jakie emocje, stany towarzyszyły ludziom żyjącym w czasie Powstania. Dla towarzyszących nas 3 nastolatków była to nie tylko przyjemna rozrywka, ale genialna lekcja historii!