superpaula

Po wyjściu z Hadesu towarzyszyło mi tak wiele skrajnych emocji, że ciężko jest mi się zabrać za napisanie tej opinii.
W pokoju byliśmy w dwie osoby i uważam, że w więcej mogłoby nie być już tak fajnie i na pewno byłoby więcej zamieszania. Zagadki są nieliniowe. W zasadzie żadna z nich nie ma nic wspólnego z drugą i wszystkie są dostępne od razu. Na pewno jest to pierwszy ER, w którym spotkałam się z takim rozwiązaniem. Jest to pokój zagadek, nie jest klasycznym pokojem, z którego musicie się wydostać. Po prostu trzeba wykonać jak najwięcej zagadek w godzinę.
Jak mowa o zagadkach - było ich sporo, przez całe 60 minut mieliśmy co robić, choć ze względu na małą przestrzeń i dużo elementów na samym początku nie wiedzieliśmy w co włożyć ręce. Mapka z zagadkami na pewno pomogła, choć mimo wszystko nie wszystkie zagadki były na niej jasno ujęte. Po czasie okazało się, że jedna zagadka, której byliśmy pewni i którą robiliśmy dobrze (lecz za krótko) nie została przez nas rozwiązana. Zamieszanie zrodziło się w momencie, gdy jedna skrytka otworzyła się z opóźnieniem. Finalnie nie zebraliśmy trzech monet, ale jedna zagadka nie zadziałała (którą nawet MG sprawdzała przy nas i faktycznie było coś nie tak), drugą wykonaliśmy za krótko i wprowadziło się zamieszanie, a trzeciej po prostu nie ogarnęliśmy.
Warto jednak dodać, że jak na nowy pokój nie jest on wykonany bezbłędnie, są elementy niedopracowane, nad którymi warto byłoby popracować, aby rozgrywka toczyła się lepiej.

Kilka rozwiązań wprowadziło zamieszanie, przez co po rozgrywce wdaliśmy się w dyskusję na ten temat z MG. Niestety tutaj lekki zawód, bo ciężko było przekazać swoje argumenty i dla MG wszystko wydawało się logiczne i raczej nie dało się wyrazić swojej opinii, bo za każdym razem MG wiedziała lepiej :( Niestety są pokoje w których takie rozwiązania są normalne i grupa mająca na swoim koncie 25 pokoi (lub mniej) po prostu może uznać to za element zagadek, co, widać było, wyprowadziło MG delikatnie z równowagi.
Reakcja MG odrobinę wbiła nas w ziemię i po wizycie w Schronie, i pozytywnym odbiorze tej Pani, troszeczkę się zdziwiliśmy. Mimo wszystko rozmowa zakończyła się pozytywnym, przez nas, wyrażeniem emocji na temat pokoju. No ale oczywiście plus dla MG że mimo późnej godziny i tak z nami rozmawiała o innych pokojach i rozwiązaniach.
No i wprowadzenie, MG będzie wiedziała o którym elemencie warto wspomnieć lub po prostu [spojler] :) Wtedy nie będzie żadnych spoilerów i złości :)

Słowem podsumowania - pokój grywalny i przyjemny, warto poświęcić godzinkę i odwiedzić.

Nie czytając opisu, muszę przyznać, że delikatnie się zdziwiłam, kiedy wprowadzenie oparte było na wirusie, a nie na egzorcyzmach. W zasadzie po przejściu pokoju trochę zaczynam rozumieć nazwę OSTATNI egzorcyzm. Zacznijmy od wizualnej kwestii - pokój naprawdę bardzo ciekawie urządzony. Ilość zagadek niestety mała, po 2/3 w pokoju. W zasadzie na start dostaliśmy zagadkę, której chyba prowadzący nie przemyśleli, bo możliwości rozwiązania jej było kilka, a tylko jedna działała, co spowodowało, że spędziliśmy przy niej 20 minut (a naprawdę była banalna), bo odeszliśmy od tropu po nieudanych próbach. Dodatkowo, ostatnia część tej zagadki nijak się miała do pokoju i "połączenie kropek" w zasadzie nie było możliwe, bo nic zupełnie na to nie wskazywało, a znowu - możliwości było mnóstwo! Ostatecznie dostaliśmy podpowiedź na tacy, aby przejść dalej. Po tej zagadce z bardzo negatywnym nastawieniem wkroczyliśmy w kolejne, które były już o wiele bardziej ciekawe i logiczne. Już wtedy humory nam się poprawiły i o wiele lepiej się grało.
W zasadzie ostatnia zagadka była znowu trochę wprowadzająca w błąd, bo dostaliśmy "instrukcję", która pomijała jeden krok i też trochę czasu nam zajęło dotarcie do tego, czego w niej brakuje.
Z dodatkowych rzeczy: w pokoju znaleźliśmy kartkę poprzedniej grupy, która wcale nie była specjalnie schowana, na której były rozwiązania zagadek. Po przekazaniu tej kartki MG, usłyszeliśmy od niej "ojej, dzięki".
Dodatkowo warto wspomnieć o braku szafeczek na prywatne rzeczy, które są jednak dość potrzebne. Mieliśmy ze sobą troszkę rzeczy, w tym kilka wartościowych, których nie chcieliśmy zostawiać na wieszaku. Mimo naszego pytania o szafki MG stwierdziła, że przecież "są wieszaki", nad którymi wisi informacja o nie braniu odpowiedzialności przez ER za pozostawione rzeczy, ale "przecież jest kamera, to w czym problem?". Ostatecznie z naszymi rzeczami weszliśmy do pokoju.
Małe zainteresowanie ze strony MG, raczej sobie z tą panią nie pogadacie, ani przed ani po grze.
Plus za to, że ze względu na nasz dojazd mogliśmy zmienić godzinę rezerwacji na nieoczywistą.

Pokój odwiedziliśmy już w nowej lokalizacji ER Enigmat. Była nas czwórka, każdy z doświadczeniem +20 pokoi, otrzymaliśmy jedną podpowiedź i pokój opuściliśmy około 7 minut przed końcem. Generalnie pokój nie należy do liniowych, istnieje możliwość wykonywania kilku zagadek w jednym momencie, ze względu na to, że w pokoju musimy trochę poszperać, wszystkie kody i kluczyki w zasadzie są dostępne od razu, a w skrytkach znajdują się inne elementy, które pomagają w rozwiązywaniu tych bardziej elektronicznych zagadek.
Sporo rozwiązań jest naprawdę banalnych, ale z racji, że jest to pokój dla początkujących - można je wybaczyć. W zasadzie osoby, które mają duże doświadczenie, ale lubią szperać, też będą się super w pokoju bawić.
Moim zdaniem potencjał pomieszczeń, jakie znajdują się w tym ER, nie został do końca wykorzystany, ponoć ze względu na przeniesienie pokoju z innej lokalizacji.
Niektóre zagadki są już faktycznie delikatnie zużyte, aczkolwiek po kilku próbach wszystko działa.
Pokój nie jest zły, na pewno odstaje już od pokoi, które są nowe w świecie ER, ale jako taka luźna rozgrywka - jest w porządku.

Wcielamy się w role obsługi teatru… jak to opisał MG, który niestety sprawił wrażenie jakby sam za bardzo nie wiedział na czym ma polegać ten pokój. Wprowadzenie bardzo słabiutkie, nie dało się poczuć klimatu pokoju. Generalnie wystrój pokoju nijak ma się do zamysłu, który przedstawia garderobę magika, raczej nazwałabym to jego mieszkaniem, a nie pomieszczeniem w teatrze. Spodziewałam się na pewno większego efektu wow, a takowego nie było.
Jeżeli chodzi o zagadki to nie było ich szczególnie dużo, ale były dość ciężkie. Jedna z nich zdecydowanie nie jest typowa i wymaga dobrego łączenia „kropek”. Bardzo dużo czytania, większość zagadek polega na czytaniu ze zrozumieniem, gdzie tekst znajdujemy na każdym kroku. Faktycznie jest kilka rzeczy dobrze ukrytych, jedną zagadkę nawet pominęliśmy, ale nie przeszkadzało to w kontynuacji rozgrywki i udało się pójść dalej. Zagadki podzielone pol na pol, trochę mechanizmów, trochę kłódek. Generalnie po wyjściu wszystko wydaje się bardzo logiczne, natomiast w pokoju były chwile zwątpienia. Pokój opuściliśmy 10 minut przed końcem z pomocą trzech podpowiedzi, które nie dawały nam rozwiązania na tacy. Pokój jest liniowy, natomiast patrząc na poziom zagadek i mnogość skrytek, śmiało można iść w 3 osoby.
Czegoś niestety zabrakło, ciężko mi ubrać w słowa moje odczucia, ale czuje niedosyt, może ze względu na ilość pokoi? Może ma na to wpływ wystrój? Nie wiem, na pewno pokój nie trafia na moją top listę.
Troszkę szkoda, ze przy wyjściu MG schował się do swojego pokoju, nie odczułam zainteresowania z jego strony, a fajnie jest wymienić się odczuciami i trochę podyskutować, zważywszy na to, że byliśmy już we wszystkich pokojach zorkout i mogliśmy troszkę porozmawiac.

Na „oczko” wybrałam się wraz z partnerem do Questrooms, żeby odwiedzić ostatni pokój (w którym jeszcze nie byłam) z czterech w ich lokalu w Gdańsku.
No i na wstępie muszę zaznaczyć, że jest to chyba ich najfajniejszy pokój. Ogromny plus dla rozgrywki w dwie osoby, zadania były podzielone na tyle, że ich wykonanie nie sprawiło nam problemu w wyznaczonym czasie, ale za to każdy mógł się czymś zająć. Pokój nie jest liniowy, są zagadki, które jesteśmy w stanie wykonać osobno, ale rownolegle, wiec nikt nikomu nie musi patrzeć na ręce, ale pojawiają się tez takie, w których konieczna jest nasza współpraca.
Sam rodzaj zagadek nie jest jakoś mocno związany z tematyką, ale jesteśmy w stanie poczuć tam klimat pokoju, ze względu na występujące w nim rekwizyty. Duża ilość przeróżnych kłódek, natomiast znalazło się tez sporo elektronicznych rozwiązań, które na pewno podbijają ostateczną ocenę.
Po odwiedzeniu już 5 pokoi z tego ER, niektóre zagadki stają się dość logiczne i rozwiązanie ich staje się proste, aczkolwiek i tak czuć satysfakcję z ich wykonania. Wyszliśmy po 46 minutach.
Pokój warty odwiedzenia. :)

Hm… ciężko mi się odnieść do tego pokoju. Wzbudza on u mnie bardzo duży zawód. Generalnie lokalizacja całego ER super, pokój klimatyczny, ale moim zdaniem trochę za mało rekwizytów jak na tak duże pokoje. Faktycznie było „schronowo”, ale czegos brakowało. Popełniliśmy klika głupich błędów, do których muszę się przyznać, ale mimo wszystko pokój jest mało logiczny. Mistrz gry nazwał go pokojem liniowym, ale przez dużą ilość zmyłek czasem ciężko się było połapać co pasuje do czego i z czego mamy korzystać. Dużo czasu traciliśmy na bardzo banalne rozwiązania, bo niektóre rzeczy wskazywały, że zagadka jednak będzie cięższa, niż się by się mogło wydawać. Mnóstwo kłódek. Niestety przez całą grę nie czułam satysfakcji z wykonywania kolejnych zadań, często jednak towarzyszyło mi delikatne rozczarowanie. Niestety nie polubiłam się z rozwiązaniami, jakie są w tym ER. Niektórym mogą się faktycznie podobać, aczkolwiek gdybym udała się do tego pokoju bez żadnego wcześniejszego doświadczenia i byłby on moim pierwszym, drugim to mogłabym zniechęcić się do dalszego kontynuowania przygody z ER.
Troszkę szkoda, bo nastawiłam się na lepszą zabawę.
Bardzo sympatyczne małżeństwo, jakim są mistrzowie gry. Widać, że ER to ich pasja, to fajne, bo mogliśmy wymienić się doświadczeniami po zakończeniu rozgrywki.
To był nasz pierwszy pokój w tym ER, na pewno nie ostatni, ale mam nadzieje, że kolejne będą ciekawsze.

Zacznijmy od klimatu jaki panuje w pokoju, zdecydowanie fajna domówka i ukryte zakamarki w domu u kumpla. Bardzo czuć klimat imprezy, same zagadki tez w większości wpasowują się w tematykę, za co duży plus.
Generalnie znajdziecie kłódki, ale są również rozwiązania bardziej zmechanizowane, a nawet wymagające znajomosci podstaw z matematyki! Nie są ciężkie, ale wymagają delikatnego wkładu i myślenia uczestników.

Mistrz gry troszkę za szybko zarzucił podpowiedzią, bo byliśmy już w trakcie rozwiązywania zagadki, a nagle na ekranie pojawiło się rozwiązanie. Zabrakło pytania czy chcemy otrzymać podpowiedz. A w zasadzie dostaliśmy praktycznie odpowiedz, a nie podpowiedz, na co również bym uważała, bo brakuje później satysfakcji po rozwiązaniu zagadki.

Generalnie naprawdę fajny pokój. Zdecydowanie najlepszy w Questrooms w Gdańsku.
Duży plus za sympatycznego Pana, z którym mieliśmy możliwość porozmawiać po rozgrywce.
Pokój rozwiązywaliśmy w 4 osoby, jedna z nas była 4 razy w ER, trzy pozostałe około 20. Pokój udało się opuścić po 42 minutach, co ponoć jest całkiem dobrym czasem.

Pokój odwiedziliśmy w zasadzie spontanicznie. Po otrzymaniu zniżki za dobry czas w innym pokoju, udało się mistrzowi gry zachęcić nas do jeszcze jednego. Tutaj duży plus dla Pana, który nie miał już umówionych grup, a z wielkim uśmiechem ugościł nas w jeszcze jednym pokoju.
W końcu mogę z ręką na sercu polecić pokój w tym ER. Było naprawdę bardzo przyjemnie. Pokój nie jest ciężki, ale sprawia dużą radość podczas jego przechodzenia. Ogromny plus za różnorodność w zagadkach i za możliwość rozwiązywania kilku w jednym momencie. Przez to cała czteroosobowa grupa miała co robić. Jeżeli dobrze kojarzę pokój jest najstarszy, aczkolwiek nie widać po nim tej „starości”. Bardzo dużo automatyki, która sprawia dużą satysfakcję podczas rozwiązywania zagadek. Zdarzają się rzeczy, które nie są w żaden sposób związane z zagadkami, ale chciałoby się, aby jednak do czegoś się przydały. Patrząc na dość niski poziom trudności, takie zmyłki są fajnym rozwiązaniem.
Generalnie bardzo lubię to, że mimo naprawdę prostych zagadek, pokój jest grywalny i z uśmiechem na ustach się z niego wychodzi - taki właśnie był Czarnobyl. Prosty, ale bardzo przyjemny. Chciałoby się, żeby po zakończeniu jednak otworzył się jeszcze ten kolejny pokój.

Udało nam się wyjść po 35 minutach, bez żadnej podpowiedzi i zgarnąć rabat na kolejny pokój, a więc do zobaczenia Questrooms!

No i ponownie napisze - Mistrz gry w Sopocie to fantastyczny człowiek, oby więcej takich prowadzących! :)

Do pokoju w Sopocie wybraliśmy się w cztery osoby, by zmienić opinie po odwiedzeniu Questrooms w Gdańsku. Mimo delikatnego opóźnienia przywitał nas bardzo sympatyczny Pan, który dobrze poradził sobie z wprowadzeniem nas do pokoju.
Jeżeli chodzi o sam pokój - na pewno zagadki są ułożone po kolei, w zasadzie całą grupą musimy robic wszystko razem. Troszkę kłódek, troszkę automatyki, dla każdego coś dobrego. Nie jest straszny, oprócz „dodatków” z zewnątrz w zasadzie nie ma nic, co mogłoby trzymać w napięciu. Moim zdaniem wstęp mógłby być lekko głośniej, ale nie nazwę tego minusem. Sam wystrój był ok, ale nie zachwycał w żadnym wypadku. Przebieg gry całkiem przyjemny, natomiast spodziewałam się troszkę cięższej rozgrywki. Śmiało można wybrać się w 2 osoby. Minusem pokoi Questrooms są mimo wszystko dość logiczne podpowiedzi, które pojawiają się w okolicy zagadek, wystarczy się delikatnie rozejrzeć i odpowiedz sama rzuca się w oczy. Pokój udało nam się przejść bez żadnej podpowiedzi z prawie 20 minutowym zapasem, za co otrzymaliśmy zniżkę na kolejny raz, więc fajna nagroda. Raczej przeznaczony dla mniej zaawansowanych grup. Jedna zagadka sprawiła nam delikatny problem i w zasądzi tylko z nią mieliśmy chwile zwątpienia, mimo wszystko jest bardzo logiczna, to raczej nasze gapiostwo.

Wielki plus dla mistrza gry, naprawdę sympatyczny człowiek, z obsługą Sopot poradził sobie wyśmienicie, chętny do rozmowy i szczerze, bez pretensji słucha wszystkich przekazanych uwag. :)

Zacznijmy od tego, że mimo odległej daty wizyty w pokoju, pamiętam go bardzo dobrze. Z jakiegoś powodu zapadł mi w pamięci.
Wprowadzenie w kajdankach[ delikatnie bym "podkręciła", żeby uwolnienie z nich nie było aż takie proste, ale obstawiam, że tutaj chodzi o kwestie bhp i może niekoniecznie można to bardziej skomplikować :)
Generalnie czuć i widać, że pokój nie jest pierwszej młodości, nie mówię tu o zniszczeniach, bo takowych za specjalnie nie ma (a jeżeli są to i tak potraktujecie je, jakby miały być), a nawet widać kilka elementów "na czasie". Na wiek pokoju wpływają rozwiązania, których teraz często nie spotykamy. Na pewno pokój nie należy do zautomatyzowanych, większość rzeczy trzeba zrobić manualnie i znaleźć kluczyk lub kod do kłódki. Moim zdaniem nie jest to wada, ale wiem, że dużo osób już omija takie pokoje.
Jeżeli chodzi o wystrój - ciekawy, mroczny, moim zdaniem w niektórych momentach jest niestety za dużo rekwizytów. Bardziej podciągnęłabym pokój pod thriller, niż horror. Wiadomo, że w pokojach typu horror, każdy czeka na elementy strachu, których tutaj wbrew pozorom jest mało, a nawet pokusiłabym się, że wcale.
Wracając do zagadek, są one raczej nastawione na mniejszą ilość osób, nie ma zbyt dużo możliwości do rozwiązywania kilku w jednym czasie. Polecam pokój odwiedzić w trójkę :) Plusik za dodatkowe straszenie z zewnątrz.
Niestety nie wszystkie rozwiązania zagadek są oczywiste, i nie mówię tu o wskazaniu rozwiązania palcem, bo tego bardzo nie lubię, ale fakt tego, że dwie zagadki udało się rozwiązać, innym elementem niż powinniśmy, o czymś świadczy. Minus na pewno, że nikt nas nie poinformował, że to tylko rekwizyt, a nie rzecz, która ma pomóc w rozwiązaniu zagadki, bo z jedną (w zasadzie jedną z pierwszych) trochę się męczyliśmy.
Muszę na pewno dać plusa, za kilka zagadek, które naprawdę fajnie wpasowały się w tematykę i moje 'widzimisię'.
Myślę, że pokój nadaje się dla tych mniej zaawansowanych grup, które za dużo jeszcze w pokojach nie widziały. Bardziej doświadczeni gracze mogą czuć delikatny niedosyt.