Dawno, dawno temu…
Każdy z nas był dzieckiem, które wierzyło w bajki. Uciekaliśmy w świat wyobraźni, budowaliśmy królestwa z marzeń i byliśmy przekonani, że wszystko jest możliwe. Bajki pomagały nam zrozumieć otoczenie. Uczyły, czym jest dobro, przyjaźń i odwaga. Dzięki nim dorastaliśmy bez strachu, wierząc, że dobro ostatecznie zwycięża, a świat - choć bywa trudny - jest miejscem, w którym warto wierzyć w ludzi.
Potem przyszła dorosłość, która odebrała nam beztroskę.
Pochłonięci codziennością, wciągnięci w pracę i obowiązki - przestaliśmy patrzeć na świat oczami dziecka. Nasze myśli stały się cięższe, serca - skamieniały, a dni zaczęły tracić barwy. Dziecięce marzenia, fantazja, spokój - prysnęły.
Nadeszły czasy, w których bajki przestały być bezpieczne.
Zło przejęło władzę, radosne zakończenia zniknęły, a na kartach tych historii zapanował chaos. Już nie możemy uciec do świata baśni, bo nawet tam nie jest bezpiecznie.
I nagle wszystko czego nas uczono przestało mieć znaczenie.
Jeśli nic nie zrobimy, nowe pokolenia będą uczyć się wyrachowania, zamiast odwagi - strachu, a zamiast przyjaźni - egoizmu.
To, jak będą wyglądać ich serca, zależy od Was. Dlatego tu jesteście!
Macie 80 minut, by poskładać porozrzucane zakończenia i obudzić w sobie fantazję, zanim jej ostatnia iskra zgaśnie.
Ale żeby to zrobić… Musicie odnaleźć w sobie wewnętrzne dziecko. To, które wciąż w was drzemie.
Bo może wcale nie chodzi o to, by żyć jak w bajce… ale o to, żeby znów wierzyć w cuda.
