SaerinLee

Od Lunaparku rozpoczęliśmy swój jednodniowy trip po Toruniu i był to zdecydowanie najlepszy wybór na rozgrzewkę. Nie miałam dużych oczekiwań dotyczących tego pokoju, dlatego poczułam się naprawdę mile zaskoczona w środku!

Szykowaliśmy się na coś prostego, dobrego na początek, ale nastawienie było takie, że ten pokój ma nacieszyć moje wewnętrzne dziecko. No i tak się stało, oszalałam na punkcie światełek, baloników i ogólnie cukierkowego klimatu wnętrza. Kolejnym miłym zaskoczeniem były zagadki - w większości proste, ale stale związane z tematem pokoju. Jest to escape starszego typu, ale jedno zadanie nawet nas zachwyciło. Przez chwilę też przyśpieszyło mi bicie serca XD A, no i rekord jest nasz!!

Zdecydowanie polecam się wybrać!

Kiedy przeczytaliśmy opis Willi, wiedzieliśmy od razu, że będzie to obowiązkowa pozycja naszego tripa. Niesamowicie ekscytuje nas wszystko, co stara się "wciągnąć" bardziej, niż standardowy escape room. Przed grą zaczęliśmy wyobrażać sobie jak może w tym przypadku wyglądać obiecana niestandardowość, lecz zadecydowaliśmy, że nie ma co się nakręcać. Jednak nasze marzenia o tym pokoju częściowo się spełniły!

Przypuszczam, że częściowo to zasługa naszego szalonego wczucia się w role, jednak immersja tego pokoju dla całej naszej ekipy to było 100%. Był to trzeci pokój od OPEN THE DOOR pod rząd tego dnia, więc powoli zaczynaliśmy "wyczuwać" ich zagadki, a dzięki temu kompletnie bez spiny ponieśliśmy się zabawie. Myślę, że będę ten pokój wspominać bardzo długo jako jeden z toruńskich faworytów.

Wystrój jest dosyć prosty, ale pojawiają się drobne "efekty wow"! Poczuliśmy się jak w prawdziwej Willi. Każdy z nas przybrał nową tożsamość, przedstawiliśmy się sobie jak prawdziwi arystokraci i zaczęliśmy współpracować, jednak okazało się, że jeden z nas... to morderca!!!

Zagadki raczej proste, bardzo logiczne i przyjemne. Spore zróżnicowanie, każdy z nas miał co robić. Z czystym sercem mogę polecać!!

Wkroczyliśmy na statek dużą ekipą, bo aż 5-osobową. Zazwyczaj gramy w czwórkę, więc to nie jest duży przeskok. Jednak będzie to istotna kwestia w dalszej części recenzji.

Wprowadzenie MG krótko, zwięźle i na temat, dostajemy zarys fabularny, a po wejściu do środka, pokój sam już prowadzi nas dalej przez historię.

Już przed wejściem do pokoju wierzyłam, że Wyjście Awaryjne dało z siebie 100% jak chodzi o aspekt wizualny i miałam rację. Moja mamusia podsumowała to słowami: "niesamowite doświadczenie, wszystko było tak dopracowane, że poczułam się, jakbym weszła pod pokład prawdziwego statku". Ogromną robotę robi również porządne nagłośnienie pokoju oraz fajnie dobrana muzyka. MG opowiadała nam, że w środku jest wiele głośników, aby dźwięk nas "otaczał" i rzeczywiście podbija to klimat. Ma to jednak swój minus - czasami trudno usłyszeć to, co nam się przyda, kiedy zagłuszają nam to inne głośniejsze dźwięki + szwendająca się po statku ekipa.

Zagadki na poziomie. Nie powiedziałabym, że są trudne, a raczej zajmujące. Znów cytując członka ekipy: "potrzebowałem pokoju z takimi zagadkami, które faktycznie zajmą mi trochę czasu, a nie że lecimy przez ten pokój". I to prawda, natomiast pokój przy tym jest BARDZO liniowy. Stąd informacja, że był nas komplet, według mnie jest istotna. Czułam, że liniowość tego pokoju mnie wymęcza i wnet przygnębia. Staraliśmy się wymieniać zadaniami, ale nadal jedna osoba coś robi, a reszta ślęczy nad nim i doradza. Polecałabym jednak dla dwóch lub maksymalnie trzech osób. Jednak odważnie stwierdzę, że pojawiły się zagadki niespotykane, które naprawdę nas urzekły. Jedno z zadań na pewno będę wspominać bardzo długo, bo było nieziemsko urocze.

Dwie drobne wpadki (niestety prawie za każdym razem, gdy grałam w Wyjściu Awaryjnym "coś nie stykało"). Raz - albo duże opóźnienie puszczenia zwory po wykonaniu zagadki, albo "otwarcie z ręki". Za drugim razem po poprawnym rozwiązaniu, nie dostaliśmy żadnego sygnału, że wykonaliśmy zadanie poprawnie. Przypadkiem zauważyliśmy, że coś nam się otworzyło, ale nie wiemy, ile czasu straciliśmy na próbie zrobienia jeszcze raz czegoś, co wcześniej wykonaliśmy dobrze.

Natomiast bardzo miło po grze rozmawiało nam się z MG. Opowiedziała nam trochę o tym jak wyglądał pokój początkowo i co zmieniono (raczej skłaniamy się ku temu, że to pokój dla średniozaawansowanych).

Słyszeliśmy, że jakiś czas temu w Toruniu przestał działać pewien sierociniec, dlatego razem z ekipą wybraliśmy się tam na urbex! Wchodząc do środka, można było jeszcze w środku wyczuć dziecięcą radość i... ale zaraz?? Co to takiego?! Co to wszystko znaczy?!

Wystrój niesamowity, bardzo zróżnicowany i naprawdę zachwycający. Fajnie zagospodarowana przestrzeń, jaką mieli.

Słyszałam różne opinie na temat zagadek, mi one BARDZO podobały. Nie jest to trudny pokój, ale naprawdę każdy znajdzie zagadkę dla siebie. Jest trochę złożonych, trochę zadaniowych. Z ręką na sercu mogę polecać to miejsce wszystkim, dobra zabawa gwarantowana! (chociaż nie wiem, czy cierpienie sierotek można nazywać dobrą zabawą XD)

Pozdrawiamy ekipę Domu Kłódek, zwłaszcza naszą wspaniałą MG, z którą tak się zagadaliśmy, że prawie nie zdążyliśmy na pociąg XD Jeszcze do Was wrócimy!

Pełna immersja od samego wejścia. Fabryka Czasu pokazuje, jak można zrobić dobry wstęp. Szybko zrobiło się nam gorąco, choć zapewniam, że temperatura w pokoju była niska.

Zagadki naprawdę ciekawe, nie były trudne, powiedziałabym, że poziom skomplikowania doskonale dostosowany do faktu, iż mamy do czynienia z horrorem. Fajne zróżnicowanie, sporo rzeczy do rozwiązania, a klimat nie ułatwia sprawy. Nie znasz bowiem dnia, ani godziny.

Wystrój dosyć surowy. Pokój wyciemniony. Mało elementów "nieprzydatnych", które służyłyby jedynie jako wizualny aspekt. Teoretycznie mało się dzieje, ale w tym przypadku odczułam, że mniej znaczy więcej.

Obsługa perfekcyjna! Pomimo późnej pory i zmęczenia MG dał z siebie wszystko! Po grze mieliśmy czas, żeby jeszcze trochę pogadać i się pośmiać. Na pewno wrócę jeszcze do Fabryki Czasu, chociaż na samą myśl o kolejnym takim przeżyciu, trochę dostaję ciarki!

PS. chcieliśmy zaśpiewać barkę, nawet ustawiliśmy budzik na 21:37, ale zadzwonił w nieodpowiednim momencie XD

Na pierwszy rzut oka - bardzo niepozorny budynek, w którym mieści się siedziba Escape Areny. Jednak w środku okazuje się być dużo przestronniejszy, niż można byłoby pomyśleć. Pokój ma swoją własną, osobną poczekalnie, która jest już utrzymana w klimacie Star Wars.

Rozpoczęcie gry raczej proste, bez immersji, ot zwyczajne wprowadzenie. Potem już tylko lepiej.

Wystrój sprawia, że naprawdę można poczuć się jak na statku kosmicznym. Fani Star Wars na pewno znajdą również wiele elementów nawiązujących do uniwersum.

Zagadki raczej proste i liniowe, ale pomimo 4-osobowej ekipy, wszyscy fajnie się bawiliśmy, przez całą grę nikt nie odczuł, że nie ma nic do robienia. Może to zasługa naprawdę szerokiej różnorodności zadań, które mamy do wykonania. Miejscami pokój fajnie angażuje grupę do współpracy.

Zdecydowanie wielki plus za umiejętność ciekawego gospodarowania przestrzenią. To naprawdę cenna umiejętność i jest to coś, co zawsze zapada mi w pamięci.

Nasza MG była zaangażowana, chętnie pokazała nam co Escape Arena ma jeszcze do zaoferowania, oprócz pozostałych pokoi, więc być może jeszcze się zobaczymy.

Nasza grupa trzech doświadczonych i jednego nowicjusza przybyła na terapię do doktor Hoffman. Zostaliśmy profesjonalnie ugoszczeni przez panią psychiatrę w jej gabinecie. Czy doktorka dała radę naszym problemom?

Chciałabym zacząć od tego, że od samego momentu zadzwonienia do domofonu - pojawia się klimat. To nawet nie tak, że my się w niego wczuwaliśmy, ten klimat sam nas wciągnął! Bardzo wiele zawdzięczamy mistrzyni gry, bo doskonałe wprowadzenie to jej sprawka!

Czas gonił nas w niespotykany sposób. Musieliśmy uważać, żeby pozostawić po sobie porządek, bo przecież nie mogliśmy rozzłościć Pani doktor. Raczej nie byłaby zachwycona tym, że grzebiemy jej po gabinecie!

Nie podzielibyśmy, że ten pokój jest bardzo trudny. Zdecydowanie jest w nim co robić, każdy ma w co włożyć ręce. Niektóre zagadki zatrzymały nas przy sobie na dłużej, ale wszystko było logiczne i miało sens.

Bawiliśmy się niesamowicie dobrze. Pojawiło się kilka kłódek, ale nie było ich wiele, więc to dla nas również na absolutny plus. No i plot twist zwalił nas na kolana!

PS. jeśli ktoś tak jak my ma wątpliwości, ponieważ obawia się czegoś strasznego w środku, powiem tylko tyle - nie bójcie się, spodoba wam się!!

Jest to pokój, w którym fani dobrego i szczegółowego wystroju wnętrza - mogą się zakochać! Poczułam się, jakbym eksplorowała prawdziwą egipską piramidę. Zagadki są nieszablonowe i każdy znajdzie coś dla siebie. Nic nie jest tam przypadkowe - poważnie. Jednak czy uda się ujść z życiem?? Nam się udało.

Jest to jeden z tych pokojów, który nie przestaje zaskakiwać. Wystrój jest taki, że poczuliśmy się niczym w prawdziwym metrze! Ale uwaga, miejcie oczy i uszy szeroko otwarte!!

Jest tyle rzeczy od których chciałabym zacząć, że aż nie wiem od czego powinnam... Może po kolei.

Zacznijmy od mistrza gry. W naszym przypadku był to bardzo charyzmatyczny pan, który super poprowadził naszą rozrywkę! Warto tutaj zaznaczyć, że to faktycznie NIE JEST zwykły er. Poczułam się wciągnięta w historię, jak aktorka. Bardzo podobał mi się humor mistrza gry i jego "odzywki". Nie dało się nie śmiać. Z góry bardzo chcę podziękować za pójście nam na rękę, gdy się zestresowałyśmy!

Przejdźmy płynnie do wystroju - bardzo dobrze dobrany! Widać, że ktoś bardzo zadbał o szczegóły. Jest naprawdę klimatycznie i realistycznie? Widać realizm wszelakich rekwizytów. Tak, zdecydowanie to dobre słowo. Sceneria potrafi kompletnie zadziwić!

W fabule dużo się dzieje. Bardzo dużo się dzieje. Bardzo szokująco się dzieje. Wszystko fajnie się trzyma kupy, zdecydowanie nie na możliwości, by zdążyć się znudzić. A plot twist był nie do przewidzenia!

Sama interakcja faktycznie odegrała tutaj bardzo dużą rolę. Wszyscy po wyjściu z pokoju zdecydowanie przyznali: "To było niesamowite!"