Włóczykij

Po miłym przywitaniu i krótkim wprowadzeniu w fabułę, udaliśmy się na poszukiwania skradzionego serca lasu, by móc przywrócić mu źródło niesamowitej, magicznej siły.

Polana była ósmym wtorkowym pokojem, który odwiedziliśmy w czasie naszego warszawskiego tripu. Trzeba przyznać, że momentami zmęczenie dawało się już we znaki po dwóch dniach escape room'owych wojaży, a umysły trochę odmawiały posłuszeństwa, jednak spędziliśmy tutaj świetnie czas.

Zagadek jest sporo, ale są logiczne i intuicyjne. Większość z nich łatwa (choć bardziej doświadczonym ekipom łatwo również niektóre rzeczy przekombinować), ale znajdzie się coś, nad czym trzeba trochę dłużej przycupnąć. Rozwiązywanie łamigłówek umila muzyka w tle, a zieleń lasu sprzyja odpoczynkowi (można nawet poleżeć, by nabrać sił ;)). Z cudnym wystrojem współgrają światła, a także zapachy, które pobudzają różne zmysły.

Polana jest prostym i przyjemnym pokojem, a do tego pięknym oraz baśniowym, dlatego spokojnie można odwiedzić go również z dziećmi.

Mistrzyni Gry uśmiechnięta i pomocna, mimo późnej pory zaangażowana w naszą zabawę.

Nigdy nie marzyłam, aby zakraść się na Olimp i podejrzeć życie mitycznych bogów. Tym bardziej nie przyszłoby mi do głowy, aby skraść im odrobinę magicznej ambrozji. Ale czasem... poglądy się zmieniają ;).

Nie jestem fanką tej tematyki- mitologia i starożytni bogowie to zdecydowanie nie moje klimaty. Zazwyczaj przez takie pokoje przechodzę obojętnie lub wychodzę z nich rozczarowana... A tutaj... wow!

Przez ten room się po prostu płynie (czasem nawet dosłownie :D). Jest on pięknie wykonany, szczegółowo dopracowany. Do tego muzyka, światła i efekty specjalne- audio-wizualne cudeńko! Teleportujemy się do boskich pałaców i poznajemy tajemnice Olimpu oraz Hadesu. Mały minus za to, że pewne rzeczy, osoby, przedmioty są umowne, przez co klimat nie jest aż tak bardzo realny, ale nie da się nie docenić pracy i serca włożonego w przygotowanie tego roomu.

Podsumowując: klimat- jest, fabuła- jest, wyjątkowa scenografia- jest, różnorodne zagadki- są! Czego chcieć więcej?
To chyba pierwszy pokój o mitologicznej tematyce, który z czystym sercem mogę polecić.

Ps. Już to napisałam w poprzednich opiniach, ale warto się powtórzyć- obsługa profesjonalna, zaangażowana, chętna do rozmów.

Interactive to łatwy, liniowy pokój, który śmiało można polecić początkującym graczom. Jest zdecydowanie inny niż standardowy ER (co wcale nie znaczy, że gorszy) i oryginalny.

Wystrój ok, tematyczny, nawiązujący do innej galaktyki; czasem potrafi zadziwić. Mnie bardzo pozytywnie zaskoczył jeden patent, z którym jeszcze nigdzie wcześniej się nie spotkałam. Było kolorowo i wesoło.

Większość zagadek to zadania manualne, sprawdzające zręczność, szybkość i spostrzegawczość, ale i nie braknie takich, gdzie niezbędne jest logiczne myślenie, momentami konieczna jest również współpraca. Jak na kosmos przystało, nie znajdziemy tu żadnych kłódek, za to całe mnóstwo elektroniki. Trudno stwierdzić czy rozwiązywanie zagadek przybliża czy raczej oddala nas od celu... :) Wiem, że brzmi to paradoksalnie, ale jak odwiedzicie ten pokój, to zrozumiecie o co mi chodziło :p.

Obsługa ponownie świetnie się spisała, a po zakończonej zabawie mogliśmy porozmawiać oraz przekazać swoje wrażenia i opinie.

Przez sytuację losową do firmy wpadliśmy dość sporo spóźnieni z językami na brodach. Mimo to, przywitała nas miła dziewczyna, która w żaden sposób nie wywierała na nas presji spowodowanej tym "małym" poślizgiem. Po przypomnieniu zasad technicznych zostaliśmy wprowadzeni w fabułę pokoju (już na wstępie plus za niestandardowe wprowadzenie) i rozpoczęliśmy zabawę.

Wystrój nas zachwycił, no po prostu majstersztyk - od podłogi aż po sufit! Przenieśliśmy się w czasie i przestrzeni do komnat samego kardynała Richelieu. Naszym zadaniem było odzyskanie klejnotów królowej, odkrycie spisku zdrajcy oraz zdemaskowanie jego planów.

Zagadki świetnie osadzone w klimacie, zróżnicowane pod względem trudności- niektóre łatwiejsze, inne trudniejsze, bardziej złożone i czasochłonne. Będąc we troje mieliśmy ręce pełne roboty, więc większa ilość muszkieterów na pewno też nie będzie się tu nudzić.

Pokój jest ciekawy i pomysłowy, solidnie wykonany, z bardzo dobrymi zagadkami angażującymi całą grupę- moim zdaniem najlepszy w Room Escape. Do tego interesująca fabuła oraz fantastyczna obsługa i mamy pokój, który zdecydowanie warto odwiedzić!

Dzień jak co dzień. Do naszego wydziału kryminalnego trafia informacja, że w pokoju hotelowym przy ul. Majdańskiej 18 znaleziono zwłoki młodej kobiety. Jak się dowiedzieliśmy była to pracownica serwisu sprzątającego, która zmarła w wyniku postrzału w klatkę piersiową. Co ciekawe- morderstwo to przypomina poprzednie zabójstwa młodych kobiet na Pradze Południe. Bierzemy sprawę w swoje ręce i udajemy się na miejsce zabójstwa. Do sprawy przydzielony zostaje także z Komendy Głównej w Poznaniu aspirant Jerzy Gruszka -
specjalista od seryjnych morderstw. Czy jego obecność pomoże nam odkryć przyczynę tajemniczej śmierci dziewczyny lub połączyć ją z poprzednimi tragediami?

Przez 75 minut możemy naprawdę zamienić się w policjantów i zatopić umysły w kryminalnych zagadkach, które wkręcają w fabułę i zachęcają do dalszego śledztwa. Wszystkie łamigłówki w klimacie, każde rozwiązanie przybliża nas do odkrycia tajemnicy. Zaskakujące zwroty akcji, fabularnie super!

Wystrój nie robi większego wrażenia, ale klimat jest zachowany. Jest tu wszystko, co powinien mieć policjant, nie brakuje również dowodów zbrodni i innych tematycznych rekwizytów.

Byliśmy we trójkę i trzeba przyznać, że i czwarta para rąk miałaby tu co robić. Pokój określam jako trudny nie tylko ze względu na ilość, ale również złożoność i czasochłonność zagadek. Polecam dla graczy, którzy odwiedzili już wcześniej chociaż kilka(naście) ER.

Dziewczyna z obsługi bardzo sympatyczna, profesjonalna i pomocna, chętna do rozmów.

Lato. Słońce. Wyczekany Urlop. W końcu wybraliśmy się na kemping. Zadowoleni i szczęśliwi, że nie trzeba iść do pracy wynajęliśmy przyczepkę i postanowiliśmy fajnie spędzić czas w spokojnym miejscu niedaleko rzeki. Już prawie dochodziliśmy na miejsce, gdy napadło na nas dwóch zamaskowanych bandytów... W jednej chwili pozbyliśmy się wszystkiego i zostaliśmy uwięzieni...

Co oni chcą z nami zrobić? Niech ten koszmar wreszcie się skończy... Gdzie ja w ogóle jestem? Gdzie są moi znajomi? Brudno, zimno i mało jedzenia... Mamo, czy Ty mnie kochasz? Proszę, zapłać im tę kasę, bo oni naprawdę nie mają wobec nas dobrych zamiarów... Mamoooo...

Wprowadzenie oraz klimat mistrzowski! Bardziej bojaźliwi mogą szybko zapomnieć, że to tylko zabawa. Bo przecież to była gra, a nie prawdziwe porwanie, prawda?

Pokój mocno opiera się na współpracy (szczególnie w pierwszej fazie gry, ale nie tylko). Zagadki pięknie wpisują się w historię i ani na moment nie odbiegają od tematyki. Są nieszablonowe i zaskakujące. Gra przebiega dynamiczne, czasem przez pokój się płynie, czasem trzeba się dłużej zastanowić. Jedno jest pewne: nie warto się spieszyć i bić rekordów- trzeba wczuć się w atmosferę i wkręcić w fabułę!

Obsługa rewelacja! Sympatyczni, rozmowni i przyjaźni (przynajmniej po grze ;)), a przede wszystkim lubiący to, co robią Właściciele. Piona Chłopaki, trzymam kciuki za kolejny Wasz scenariusz!

Ps. Nawet jeśli ktoś podobnie jak ja trenuje krav mage lub zna karate, judo, aikido, taekwondo (czy jeszcze kilka innych... groźnie brzmiących słów ;)) to z tymi porywaczami nie ma szans. Musi im ulec i zatopić się w fenomenalnej przygodzie. Zatem nie czekaj- DAJ SIĘ PORWAĆ! ;)

Muzeum okultyzmu to drugi pokój odwiedzony przeze mnie w Exciting Escape Room. Muszę przyznać, że jak najbardziej spełnił moje oczekiwania i bawiliśmy się w nim fantastycznie!

Klimat roomu jest fenomenalnie mroczny, a od eksponatów bije zła moc. Wokół czuć atmosferę tajemniczości, a genialnie dopasowany podkład muzyczny oraz różne dźwięki podsycają niepokój, który nie opuszcza nas nawet na krok. Momentami ciśnienie może naprawdę poszybować ponad normy ;). Bardzo pozytywnie zaskoczył mnie pewien efekt specjalny - dużo rzeczy już widziałam, ale tego się naprawdę nie spodziewałam.

Zagadki to przeważnie kłódki, ale są też zadania analogowe i szczypta elektroniki. Kreatywne i nieoczywiste rozwiązania są mocną stroną tego pokoju. Jedna zagadka przez swoją pomysłowość, a jednocześnie prostotę na pewno na długo utkwi mi w pamięci. Niektóre łamigłówki są złożone i wymagają skupienia, co może być momentami dość trudne, bo jest mnóstwo elementów wystroju, które przyciągają naszą uwage i ciężko od nich oderwać wzrok. Więc mała wskazówka- na początku trzy minutki na podziwianie scenografii (wiem, że mało, ale cóż), a potem trzeba brać się do roboty jeśli chcecie, by wizyta w muzeum dobrze się dla Was skończyła.

Dopełnieniem świetnego roomu jest profesjonalny, zaangażowany Właściciel, otwarty na nowe pomysły i wszelkie sugestie. Serdecznie dziękujemy i mamy nadzieję, że do zobaczenia jeszcze kiedyś.

Mały pokoik w Paryżu, a w nim ukryta niesamowita, tajemnicza historia. Do niedawna mieszkała tu para artystów: znany malarz Markus i rozchwytywana pisarka Sara. Jednak któregoś słonecznego dnia obydwoje znikają i nie ma po nich żadnego śladu. Jesteście ciekawi co się stało? Odwiedźcie "Przeklęty obraz" i przekonajcie się sami!

Pokój jest urządzony bardzo estetycznie i artystycznie (w końcu udajemy się do pracowni malarza ;)). Widać dbałość o szczegóły.

Zagadki ciekawe i nietuzinkowe, świetnie wkomponowane w tematykę. Poznając ich rozwiązania, odkrywamy również coraz bardziej zawikłaną tajemnicę Sary i Markusa. Postawione przed nami zadania są zróżnicowane zarówno pod względem trudności, jak i rodzaju. Oprócz elektroniki i tradycyjnych kłódek są zadania analogowe i manualne. Pokój angażuje kilka zmysłów.

Obsługa fantastyczna. Mieliśmy przyjemność kilka godzin spędzić z rewelacyjną Olą, która dbała, byśmy w Black Cat czuli się jak w domu :). Szczerze polecam tę firmę!

Złoto nazistów to zdecydowanie mój numer jeden z otwartych obecnie pokojów w Black Cat (z niecierpliwością czekam na Powstanie Warszawskie). Ale od początku.

Po krótkim, ale treściwym wprowadzeniu fabularnym odkopaliśmy wejście do niemieckiego bunkra, w którym nie było nikogo od drugiej wojny światowej. Jakież były emocje, jak szybko biły nam serca, kiedy udało nam się wejść do środka, by sprawdzić, co w sobie kryje.

Nie jestem fanką historycznych ER, ale ten skradł moje serce. Pokój wykonany profesjonalnie, wystrój naprawdę solidny i przemyślany, idealnie odwzorowuje tamte czasy. Wiele prawdziwych rekwizytów dodaje autentyczności temu miejscu. (Jedyne co można zmienić to sposób porozumiewania się z Mistrzem Gry- warto byłoby dostosować go do wieku, do którego się przenosimy.)

Możemy wtopić się w klimat i rozmarzeni poszukiwać nazistowskiego złota. Aby go jednak odnaleźć musimy być spostrzegawczy i wykonać trochę różnorodnych zadań (mało kłódek, dużo innych mechanizmów, trochę elektroniki).

Ola ponownie bardzo dobrze wykonywała swoją pracę, była zaangażowana w naszą grę, a potem chętnie słuchała naszych wrażeń i opinii na temat pokoju.

Shannan Gilbert była zwyczajną dziewczyną. Kiedy miała 20 lat wyjechała do Nowego Jorku, by tam studiować i poznać ciekawsze życie. Niestety, zaraz po jej 25 urodzinach zniknęła bez śladu... Rok później jej ojciec otrzymał niepokojący telefon. Nieznajomy twierdził, że jego córka została uprowadzona przez seryjnego mordercę. Otrzymaliśmy adres, w którym najprawdopodobniej przetrzymują Shannan. Nie mieliśmy pewności czy to prawda, ale musieliśmy tam pojechać. Może uda nam się ją uratować, może ona nadal żyje...

Tematyka thrillerowa i taki też jest klimat pokoju- napawa trwogą, jest posępnie, nieco mrocznie. Dźwięki momentami wzbudzają niepokój. Zagadki angażują całą grupę, są zróżnicowane, wpisane w fabułę.

Nam udało się odnaleźć Shannan, niestety dotarliśmy na miejsce za późno, by jej pomóc i ledwo sami uszliśmy z życiem. Więc jeżeli i Wy podejmiecie się kiedyś poszukiwań młodych, zaginionych dziewczyn to uważajcie- psychopatyczny morderca z pewnością zrobi wszystko, byście zostali w jego domu na dłużej... Nieważne czy żywi, czy martwi...