Alle Räume
Was ist ein Escape Room?
Gutscheine
ER Champ
Zeitzone:
ania monika
Niełatwo jest się pożegnać, nawet zawodowemu eskapiście. -- Natalio Grueso
Besuchte Räume:
59
Räume auf der Wunschliste:
8
Stufe:
Navigator
Punkte:
123
Nad kołchozem czarne chmury wiszą…
17.12.18 | Besuchsdatum: 29.12.17
Data i godzina wizyty: 29 grudnia 2017, 20:30
Walka z czasem w oparach reaktora.
KLIMAT: 7
Jest to zdecydowanie najbardziej dopracowany pokój Questrooms z dotychczas przez nas odwiedzonych. Widać ogrom pracy włożony w rozplanowanie pokoju, fabuła wciąga a zakończenie jest zaskakujące.
Niestety, sam wystrój jest nieco siermiężny i umowny, choć i tak jest o niebo lepiej niż w katastrofie w przestworzach.
Miodność pokoju jest na średnim poziomie: bawiliśmy się dobrze w trakcie, ale po wyjściu nie wspominaliśmy go zbyt długo.
ZAGADKI: 7
Zagadki są zróżnicowane i całkiem nieźle wpisane w fabułę. Spotykamy kilka dość unikalnych rozwiązań, wykorzystujących niecodzienne techniki… ale bez spoilerów! Dość powiedzieć, że i ci co lubią pokombinować i ci, co lubią biegać po pokoju znajdą coś dla siebie.
Nasz test logiczności - czy faktycznie moglibyśmy mieć do czynienia z takimi zadaniami próbując nie dopuścić do wybuchu reaktora - niestety, nie wypada pomyślnie. Zdecydowana większość zagadek jest wydumana… ale jednak przysparzają one sporo frajdy i zachowują klimat, nie obniżamy więc za to oceny.
OBSŁUGA: 7
Na plus - bardzo miła pani, z którą gawędziliśmy po zakończonej zabawie, przyglądając się zakamarkom pokoju.
Na minus - prawie nieistniejąca poczekalnia (od naszej wizyty minął już prawie rok, więc może coś się zmieniło w tym względzie). Brak dobrego miejsca na ‘przeczekanie’ to zresztą też wada gdańskiego oddziału Questrooms. Być może ten typ tak ma.
OGÓLNIE: 7
Ten pokój był dobry - wszystko działało jak należy i nie mamy na co narzekać. Nie mamy też za bardzo czego wspominać, co ustawia ów pokój w gronie przyzwoitych średniaków. Pokazuje on jednak ewolucję, jaką przechodzi Questrooms z pokoju na pokój - z kolejnymi pokojami w Sopocie wiążemy więc niemałe nadzieje.
Walka z czasem w oparach reaktora.
KLIMAT: 7
Jest to zdecydowanie najbardziej dopracowany pokój Questrooms z dotychczas przez nas odwiedzonych. Widać ogrom pracy włożony w rozplanowanie pokoju, fabuła wciąga a zakończenie jest zaskakujące.
Niestety, sam wystrój jest nieco siermiężny i umowny, choć i tak jest o niebo lepiej niż w katastrofie w przestworzach.
Miodność pokoju jest na średnim poziomie: bawiliśmy się dobrze w trakcie, ale po wyjściu nie wspominaliśmy go zbyt długo.
ZAGADKI: 7
Zagadki są zróżnicowane i całkiem nieźle wpisane w fabułę. Spotykamy kilka dość unikalnych rozwiązań, wykorzystujących niecodzienne techniki… ale bez spoilerów! Dość powiedzieć, że i ci co lubią pokombinować i ci, co lubią biegać po pokoju znajdą coś dla siebie.
Nasz test logiczności - czy faktycznie moglibyśmy mieć do czynienia z takimi zadaniami próbując nie dopuścić do wybuchu reaktora - niestety, nie wypada pomyślnie. Zdecydowana większość zagadek jest wydumana… ale jednak przysparzają one sporo frajdy i zachowują klimat, nie obniżamy więc za to oceny.
OBSŁUGA: 7
Na plus - bardzo miła pani, z którą gawędziliśmy po zakończonej zabawie, przyglądając się zakamarkom pokoju.
Na minus - prawie nieistniejąca poczekalnia (od naszej wizyty minął już prawie rok, więc może coś się zmieniło w tym względzie). Brak dobrego miejsca na ‘przeczekanie’ to zresztą też wada gdańskiego oddziału Questrooms. Być może ten typ tak ma.
OGÓLNIE: 7
Ten pokój był dobry - wszystko działało jak należy i nie mamy na co narzekać. Nie mamy też za bardzo czego wspominać, co ustawia ów pokój w gronie przyzwoitych średniaków. Pokazuje on jednak ewolucję, jaką przechodzi Questrooms z pokoju na pokój - z kolejnymi pokojami w Sopocie wiążemy więc niemałe nadzieje.
Kürzlich besuchte Räume:
Allgemeine Note: 7/10
Game Master: 7/10
Klima: 7/10
Schwierigkeitsgrad: Mittel
Prosimy nie obłupywać czaszek…
04.12.18 | Besuchsdatum: 15.07.18
Pełna napięcia walka ze złem w mrocznej krypcie.
KLIMAT: 9
Słyszeliśmy same pochlebne opinie o wrocławskiej scenie ER, przyjechaliśmy więc na wizytację. Nie zawiedliśmy się.
Pierwsze co rzuca się w oczy w Nekromancie to wystrój: w pokoju panuje idealna równowaga światła, cienia i subtelnego dźwięku. Tworzy to niesamowitą atmosferę, która gęstnieje z każdym krokiem. Miejscami poruszaliśmy się bardzo ostrożnie, bojąc się, że zaraz coś wyskoczy zza rogu… Zanurzenie w świat Nekromanty było całkowite.
Warto wspomnieć o nietypowym (przynajmniej dla nas) sposobie odliczania czasu. W trójmiejskich pokojach przyzwyczajono nas do ekranu z zegarem, tu mamy…[spojler]. Potęguje to klimat i sprawia, że zaczynamy się zastanawiać: to drugi kwadrans, czy trzeci?
Co więcej, pokój to nie tylko piękny wystrój i zagadki - wzięliśmy udział we wciągającej historii! Często zdarza się, że fabuła znika pod nawałem zagadek (takie wrażenie mieliśmy po kilku gdańskich pokojach). Tu faktycznie uczestniczyliśmy w wydarzeniach, ścigaliśmy się z czasem by pokonać czarodzieja. Były emocje i była niesamowita miodność!
ZAGADKI: 9
Bogactwo zagadek - od skojarzeń przez logiczne po manualne. Każdy znajdzie coś dla siebie. Wszystkie doskonale wpisują się w fabułę - wiemy dlaczego musimy akurat w danej chwili wykonać konkretną czynność, albo czego potrzebujemy jeszcze do rozwiązania.
Tylko jedna zagadka sprawiła nam trudność, ponieważ mechanizm zwyczajnie nie zadziałał. Na szczęście obsługa mogła zdalnie odpalić pewien element gry, dzięki czemu nie utknęliśmy w 2/3 rozgrywki na dobre.
OBSŁUGA: 8
Wielkie brawa dla obsługi za poradzenie sobie z problemem technicznym. Mały minus za lekko antyklimatyczne wprowadzenie - do pokoju zwyczajnie się wchodzi… Ale potem już sam pokój wyposażony jest w mechanizmy wprowadzające w rozgrywkę. Niemniej jednak, troszkę brakowało nam takiego nastrojowego wejścia… I wyjścia.
OGÓLNIE:
Wyszliśmy z pokoju pod wielkim wrażeniem historii, klimatu i zagadek. Zdecydowanie 9, ten pokój był świetny - miał świetne zagadki, zadania, klimat i obsługę - oraz zaskoczył nas niejednokrotnie.
Doceniamy dbałość o szczegóły, oprawę muzyczną (i aktorską), a także samą wciągającą historię. Czarna magia, a jednak sama przyjemność!
KLIMAT: 9
Słyszeliśmy same pochlebne opinie o wrocławskiej scenie ER, przyjechaliśmy więc na wizytację. Nie zawiedliśmy się.
Pierwsze co rzuca się w oczy w Nekromancie to wystrój: w pokoju panuje idealna równowaga światła, cienia i subtelnego dźwięku. Tworzy to niesamowitą atmosferę, która gęstnieje z każdym krokiem. Miejscami poruszaliśmy się bardzo ostrożnie, bojąc się, że zaraz coś wyskoczy zza rogu… Zanurzenie w świat Nekromanty było całkowite.
Warto wspomnieć o nietypowym (przynajmniej dla nas) sposobie odliczania czasu. W trójmiejskich pokojach przyzwyczajono nas do ekranu z zegarem, tu mamy…[spojler]. Potęguje to klimat i sprawia, że zaczynamy się zastanawiać: to drugi kwadrans, czy trzeci?
Co więcej, pokój to nie tylko piękny wystrój i zagadki - wzięliśmy udział we wciągającej historii! Często zdarza się, że fabuła znika pod nawałem zagadek (takie wrażenie mieliśmy po kilku gdańskich pokojach). Tu faktycznie uczestniczyliśmy w wydarzeniach, ścigaliśmy się z czasem by pokonać czarodzieja. Były emocje i była niesamowita miodność!
ZAGADKI: 9
Bogactwo zagadek - od skojarzeń przez logiczne po manualne. Każdy znajdzie coś dla siebie. Wszystkie doskonale wpisują się w fabułę - wiemy dlaczego musimy akurat w danej chwili wykonać konkretną czynność, albo czego potrzebujemy jeszcze do rozwiązania.
Tylko jedna zagadka sprawiła nam trudność, ponieważ mechanizm zwyczajnie nie zadziałał. Na szczęście obsługa mogła zdalnie odpalić pewien element gry, dzięki czemu nie utknęliśmy w 2/3 rozgrywki na dobre.
OBSŁUGA: 8
Wielkie brawa dla obsługi za poradzenie sobie z problemem technicznym. Mały minus za lekko antyklimatyczne wprowadzenie - do pokoju zwyczajnie się wchodzi… Ale potem już sam pokój wyposażony jest w mechanizmy wprowadzające w rozgrywkę. Niemniej jednak, troszkę brakowało nam takiego nastrojowego wejścia… I wyjścia.
OGÓLNIE:
Wyszliśmy z pokoju pod wielkim wrażeniem historii, klimatu i zagadek. Zdecydowanie 9, ten pokój był świetny - miał świetne zagadki, zadania, klimat i obsługę - oraz zaskoczył nas niejednokrotnie.
Doceniamy dbałość o szczegóły, oprawę muzyczną (i aktorską), a także samą wciągającą historię. Czarna magia, a jednak sama przyjemność!
Kürzlich besuchte Räume:
Allgemeine Note: 9/10
Game Master: 8/10
Klima: 9/10
Schwierigkeitsgrad: Mittel
Mały biały domek (co noc mi się śni)
03.12.18 | Besuchsdatum: 05.06.18
Zaskakująco efektowna wyprawa w mroki lasu… i psychikę mordercy.
KLIMAT: 8
Trójmiasto nie rozpieszcza nas dopracowanym wystrojem pokoi, a jednak trafia się czasem perełka. Domek na skraju lasu to doskonały przykład, że mroczny klimat można osiągnąć przy oszczędnych środkach, jak w dobrym thrillerze.
Dekoracje nie sprawiają wrażenia kupionych w Castoramie na przecenie. Widać, że w stworzenie i domku i skraju lasu włożono dużo pracy. Nie jest to jeszcze poziom wrocławski czy bydgoski, ale już niewiele brakuje.
Także historia jest dopracowana, odpowiednio dozuje napięcie. Można powiedzieć, że scenariusz - jak u Hitchcocka - zaczyna od mocnego uderzenia, potem zwalnia, by wkrótce przyśpieszyć i już nie zwolnić do końca.
Miodność pokoju jest wysoka, całość - mimo strasznego tematu - wywołuje bardzo pozytywne emocje, satysfakcję przy wyjściu i… dziecięce pragnienie “ja chcę jeszcze raz”.
ZAGADKI: 8
Zagadki wyjątkowo logiczne, dobrze wpisane w fabułę.
Kilka wymaga głębszego zastanowienia, jest też coś dla lubiących zadania manualne. Większość to rozwiązania autorskie - koncepcje może i spotykane w innych ER, ale wykonanie zupełnie nowe.
Dobre jest wpisanie zagadek w fabułę; owszem, kilka zadań po drodze może zdać się wydumanych, ale ostatecznie odkrywamy tajemnicę leśnej samotni. Jej mieszkaniec dobrze zabezpieczył swoje sekrety.
OBSŁUGA: 8
Wprowadzenie do gry wymaga rozdzielenia grupy, ale jest to cena, którą warto zapłacić - klimatyczny początek rozgrywki to głównie zasługa Mistrza Gry.
Bardzo miła obsługa po zakończonej zabawie z chęcią opowie o mechanizmach w pokoju i procesie tworzenia dekoracji - a także uchyli rąbka tajemnicy o planowanym pokoju.
Na plus zaliczamy oddzielną poczekalnię z grami planszowymi, gdzie czas się nie dłuży.
OGÓLNIE
Po wielu przeciętnych pokojach w Trójmieście, wreszcie możemy powiedzieć: ten pokój był bardzo dobry - świetnie spędziliśmy czas i cieszył nas każdy jego aspekt. Bawiliśmy się przednio, były chwile zwątpienia i przynajmniej jeden moment grupowego zaskoczenia.
Z niecierpliwością czekamy na kolejny pokój od Escape 105!
KLIMAT: 8
Trójmiasto nie rozpieszcza nas dopracowanym wystrojem pokoi, a jednak trafia się czasem perełka. Domek na skraju lasu to doskonały przykład, że mroczny klimat można osiągnąć przy oszczędnych środkach, jak w dobrym thrillerze.
Dekoracje nie sprawiają wrażenia kupionych w Castoramie na przecenie. Widać, że w stworzenie i domku i skraju lasu włożono dużo pracy. Nie jest to jeszcze poziom wrocławski czy bydgoski, ale już niewiele brakuje.
Także historia jest dopracowana, odpowiednio dozuje napięcie. Można powiedzieć, że scenariusz - jak u Hitchcocka - zaczyna od mocnego uderzenia, potem zwalnia, by wkrótce przyśpieszyć i już nie zwolnić do końca.
Miodność pokoju jest wysoka, całość - mimo strasznego tematu - wywołuje bardzo pozytywne emocje, satysfakcję przy wyjściu i… dziecięce pragnienie “ja chcę jeszcze raz”.
ZAGADKI: 8
Zagadki wyjątkowo logiczne, dobrze wpisane w fabułę.
Kilka wymaga głębszego zastanowienia, jest też coś dla lubiących zadania manualne. Większość to rozwiązania autorskie - koncepcje może i spotykane w innych ER, ale wykonanie zupełnie nowe.
Dobre jest wpisanie zagadek w fabułę; owszem, kilka zadań po drodze może zdać się wydumanych, ale ostatecznie odkrywamy tajemnicę leśnej samotni. Jej mieszkaniec dobrze zabezpieczył swoje sekrety.
OBSŁUGA: 8
Wprowadzenie do gry wymaga rozdzielenia grupy, ale jest to cena, którą warto zapłacić - klimatyczny początek rozgrywki to głównie zasługa Mistrza Gry.
Bardzo miła obsługa po zakończonej zabawie z chęcią opowie o mechanizmach w pokoju i procesie tworzenia dekoracji - a także uchyli rąbka tajemnicy o planowanym pokoju.
Na plus zaliczamy oddzielną poczekalnię z grami planszowymi, gdzie czas się nie dłuży.
OGÓLNIE
Po wielu przeciętnych pokojach w Trójmieście, wreszcie możemy powiedzieć: ten pokój był bardzo dobry - świetnie spędziliśmy czas i cieszył nas każdy jego aspekt. Bawiliśmy się przednio, były chwile zwątpienia i przynajmniej jeden moment grupowego zaskoczenia.
Z niecierpliwością czekamy na kolejny pokój od Escape 105!
Kürzlich besuchte Räume:
Allgemeine Note: 8/10
Game Master: 8/10
Klima: 8/10
Schwierigkeitsgrad: Mittel