Adrien Nox

Oczekiwania względem pokoju nr 1 w Polsce nie były małe. Już w korytarzu mile zaskoczyły drzwi, przez które włączyliśmy się do zabawy - stylizowane na średniowieczne, drewniane. Efekt robił wrażenie.
Z pokoju udało się wyjść z zegarem 0:31, co z drużyną o doświadczeniu od 1 do 18 pokoi wydaje mi się być całkiem niezłym. Należy przyznać, że podpowiedzi podsuwane były taktownie w momentach, gdy utknęliśmy nad czymś na dłużej. Wykonanie samego pokoju również jest utrzymane w stylistyce dawnych czasów, twórcy z dużą starannością podeszli do wykonania wnętrz i zadbania o odpowiednie dekoracje. A jednak...
Wybrałem ten pokój ze względu na Top of the top w rankingu Lockme. I otrzymałem odczucie, że obiecano mi Mount Everest, a wszedłem na Gubałówkę. Też wymaga wysiłku, ale czujesz, że to nie to. Że kiedy wszedłeś o własnych siłach na Rysy, Mont Blanc i Kilimandżaro, to nr 1 będzie lepszy od tego wszystkiego, co już doświadczyłeś. No cóż, nie jest. Pokój ładny, o liniowej narracji, momentami przewidywalny (to wina oglądania zbyt dużej ilości filmów, więc nie bierzcie tego do siebie), były elementy, które bardzo mi się podobały i zapadną mi w pamięć, nie było efektów "wow" i "eureka". Jednak najbardziej dobitne podsumowanie mojej małżonki było w momencie, kiedy chwyciła za rękojeść miecza. Jak zaczęła go wyciągać zapytała "to już?" No właśnie. Już.