ewelinezja

Wizyta w "Cichej Nocy" to jedna z tych rzeczy, które koniecznie trzeba przeżyć na sobie, by w pełni zrozumieć słuszne zachwyty, które ją sławią. Tutaj każdy staje się kolędnikiem - nawet jeśli na ogół milczy przy wigilijnym stole ;)

Klimat iście bajeczny! Nie brakuje wrażeń, a uczestniczą w rozgrywce wszystkie zmysły! Sceneria jest zachwycająco przemyślana i z całą pewnością wyznacza nowe trendy w branży - majstersztyk dopracowany w każdym calu. Być może odrobinę zmienilibyśmy samo zakończenie, by bardziej oddawało klimat ukończonego z powodzeniem zadania. Poza tym jednak, widać ogromny nakład pracy zainwestowany w przygotowanie tak oryginalnego w swojej tematyce pokoju.

Przez wzgląd na liniową strukturę gry, lepiej odnajdą się tutaj mniej liczne zespoły - nasza trójka pasowała akurat ;) Zagadki są zróżnicowane poziomem trudności, ale doświadczenie zdecydowanie się przyda.

Jeśli mielibyście odwiedzić Gliwice tylko na rzecz wizyty w TickTack'u (co uczyniliśmy my), zdecydowanie warto!

Do Gliwic przyjechaliśmy specjalnie w celu odwiedzin osławionego TickTack'a - polecanego nam w każdym zakątku kraju. Och, jakże było warto!

Bezsprzecznie przygoda życia - tutaj wszystko jest doskonałe! Po wyjściu z pokoju pialiśmy wszyscy z zachwytu jeszcze przez długie godziny, kontemplując z podekscytowaniem kunszt, jakim wykazali się wszyscy odpowiedzialni za powołanie Lokalizacji do istnienia.

Świetny fabularnie, ciekawy tematycznie, bardzo angażujący, cudownie klimatyczny. Nad to, wszystkie zagadki były bardzo logiczne, a przy tym wymagające i poważniejszej rozkminy i mocnej pracy zespołowej. Rozwiązania bardzo unikatowe, detale dopięte na ostatni guzik, a klimat wkręca natychmiastowo i nie opuszcza do samego końca. Myślę, że najlepiej odnajdą się tu już bardziej doświadczeni gracze - nasza 3 osobowa ekipa sprawdziła się super pod względem liczebności.

Mistrz gry bardzo sympatyczny, a wprowadzenie pierwsza klasa.
Mój bezkonkurencyjny faworyt!

Pokój absolutnie wybitny i konkretnie odznaczający się swoją unikatowością. Doceniam w nim każdy element i troskę o najmniejsze nawet detale - klimat petarda, wystrój wysoce realistyczny, zagadek od groma, a wszystko idealnie spina się fabularnie. Nigdy nigdzie nie wczułam się tak przepotężnie - rola pasażera porwanego samolotu urzeczywistniła się już od pierwszych chwil oryginalnego wprowadzenia, a wczucie w nią rosło z każdą minutą spędzoną na pokładzie. Pokój obfituje w bardzo ciekawe zagadki i nie sposób się nudzić. Emocje przez całą grę sięgały zenitu - nie wyobrażam sobie, że można byłoby zrobić cokolwiek lepiej ani na wyższym poziomie.

Ogromne ukłony dla mistrza gry, który jest prawdziwym pasjonatem tematu i przekazał nam świetne polecenia innych pokojów wartych odwiedzenia w kraju. Rozmowa była bardzo przyjemna i stanowiła przyjemne katharsis po prawdziwie emocjonującym doświadczeniu ;)

Polecam ogromnie wszystkim escape'owym freakom, zwłaszcza tym przekonanym, że nic ich już nie zaskoczy.
Bez wątpienia zasługuje na ścisłą czołówkę ogólnopolską!

"Rytuał" odwiedziliśmy w trzyosobowym składzie, co w moim odczuciu stanowiło idealne warunki.
Zabawa należała do udanych, głównie dzięki kilku elementom:

+ zagadek jest sporo i nie mają linearnego charakteru,
+ nikt z nas się nie nudził, a jednocześnie pokój jest tak skonstruowany, że nikogo nic nie ominie, nawet jeśli w danym czasie ktoś pracuje nad czymś innym,
+ mroczniejszy klimat jest zachowany i czuć dreszczyk emocji, pokój nie należy jednak do przesadnie strasznych, co zresztą sobie cenię, bo nie przeszkadza to w skupieniu na rozgrywce,
+ zagadki są dosyć różnorodne: jest trochę kłódek ale i mniej typowych rozwiązań, z którymi nie spotkaliśmy się przedtem w innych pokojach,
+ obsługa jest bardzo miła, przed wyborem pokoju najlepszego dla naszej ekipy konsultowaliśmy się telefonicznie i uzyskaliśmy cenne wskazówki.

Jeśli chodzi o technikalia, wszystko działa sprawnie. Z pokoju wyszlibyśmy dużo przed czasem, ponieważ jedną z zagadek udało nam się rozwiązać przypadkiem. Dostaliśmy jednak propozycję rozwiązania wszystkich zagadek przed ukończeniem finałowego zadania, żeby nie stracić pewnych elementów gry, które jakimś sposobem udało nam się ominąć.