Alle Räume
Was ist ein Escape Room?
Gutscheine
ER Champ
Zeitzone:
Krzysztof Z.
Po 4-letniej przerwie wracam do escapowania! Aktualnie mam lekko ponad 100 pokojów, więc czuję się już dosyć kompetentny w tym co piszę :) Lockme wprowadził... [mehr]
Besuchte Räume:
124
Räume auf der Wunschliste:
0
Stufe:
Reiseführer
Punkte:
372
Histeria prawdziwa!
25.04.18 | Besuchsdatum: 30.12.17
Glaubwürdige Bewertung
Klimat:
Tyle escapów za nami, tyle razy walczyliśmy o życie… A jednak po raz kolejny daliśmy się wciągnąć w śmiertelną pułapkę założoną przez okrutnego psychopatę. Nic się nie uczymy na błędach! Osobnik, który nas schwytał, pragnie przedłużyć swoją egzystencję, składając nas w ofierze swojemu demonicznemu panu. Raz jeszcze trzeba pokazać zwyrodnialcowi, że składać, to on może sobie długopisy, a nie nas!
Pokój jest mroczny, dosłownie i w przenośni. Znajdziemy w nich wiele, całkiem udanych, akcentów okultystycznych oraz widoków, które zostaną z nami długo po ucieczce. Użyta ścieżka dźwiękowa jest genialna, a pomieszczenie oferuje też kilka niespodzianek, umiejących nam oderwać stopy od ziemi i postawić włosy na głowie. Atmosfera na piątkę!
Zagadki:
Dostajemy tutaj kolejną, solidną porcję ciekawych i niebanalnych łamigłówek, po której na pewno głodni dalszych wyzwań nie będziemy. Fani nietypowych rozwiązań technicznych nie powinni żałować pobytu tutaj, bo nawet po kilkudziesięciu pokojach nie napotkaliśmy jeszcze takiego rodzaju zagwozdki, jaką zaserwował nam Rytuał. Trudność także została dobrze wyważona.
Wrażenia:
Jeden raz zobaczyliśmy w pokoju naszą Mistrzynię Gry, gdyż jedna zagadka odmówiła nieco posłuszeństwa. Poza tym małym incydentem wszystko przebiegło gładko, a obsługa nam zaserwowała małą niespodziankę po wyjściu - zniżkę na następny pokój, w ramach nagrody za szybkie wyjście. Cóż, tajemnica to nie jest, bo na stronie Questroomsów jest to dość wyraźnie zaznaczone, ale jak się pokoje rezerwuje na szybko, to potem ma się surprise:)
Ogólnie:
Nauczona gdańskimi doświadczenia sopocka placówka znów pokazuje klasę krajową, jeżeli chodzi o staranność w przygotowaniu kolejnych escapowych scenariuszy. Rytuał jest bardzo dobrą pozycją, do której warto się wybrać - zwłaszcza jak nam odpowiadają takie klimaty!
Tyle escapów za nami, tyle razy walczyliśmy o życie… A jednak po raz kolejny daliśmy się wciągnąć w śmiertelną pułapkę założoną przez okrutnego psychopatę. Nic się nie uczymy na błędach! Osobnik, który nas schwytał, pragnie przedłużyć swoją egzystencję, składając nas w ofierze swojemu demonicznemu panu. Raz jeszcze trzeba pokazać zwyrodnialcowi, że składać, to on może sobie długopisy, a nie nas!
Pokój jest mroczny, dosłownie i w przenośni. Znajdziemy w nich wiele, całkiem udanych, akcentów okultystycznych oraz widoków, które zostaną z nami długo po ucieczce. Użyta ścieżka dźwiękowa jest genialna, a pomieszczenie oferuje też kilka niespodzianek, umiejących nam oderwać stopy od ziemi i postawić włosy na głowie. Atmosfera na piątkę!
Zagadki:
Dostajemy tutaj kolejną, solidną porcję ciekawych i niebanalnych łamigłówek, po której na pewno głodni dalszych wyzwań nie będziemy. Fani nietypowych rozwiązań technicznych nie powinni żałować pobytu tutaj, bo nawet po kilkudziesięciu pokojach nie napotkaliśmy jeszcze takiego rodzaju zagwozdki, jaką zaserwował nam Rytuał. Trudność także została dobrze wyważona.
Wrażenia:
Jeden raz zobaczyliśmy w pokoju naszą Mistrzynię Gry, gdyż jedna zagadka odmówiła nieco posłuszeństwa. Poza tym małym incydentem wszystko przebiegło gładko, a obsługa nam zaserwowała małą niespodziankę po wyjściu - zniżkę na następny pokój, w ramach nagrody za szybkie wyjście. Cóż, tajemnica to nie jest, bo na stronie Questroomsów jest to dość wyraźnie zaznaczone, ale jak się pokoje rezerwuje na szybko, to potem ma się surprise:)
Ogólnie:
Nauczona gdańskimi doświadczenia sopocka placówka znów pokazuje klasę krajową, jeżeli chodzi o staranność w przygotowaniu kolejnych escapowych scenariuszy. Rytuał jest bardzo dobrą pozycją, do której warto się wybrać - zwłaszcza jak nam odpowiadają takie klimaty!
Kürzlich besuchte Räume:
Allgemeine Note: 10/10
Game Master: 10/10
Klima: 10/10
Schwierigkeitsgrad: Mittel
Promienne uśmiechy
23.04.18 | Besuchsdatum: 30.12.17
Glaubwürdige Bewertung
Klimat:
Nie wczytywałem się w opis tego pokoju, w zasadzie to nawet nie zastanawiałem się nad tytułem - seria S.T.A.L.K.E.R sprawiła, że gdy słyszę słowo “Czarnobyl”, to synestetycznie nachodzą mi na oczy ruiny Prypeci, zardzewiałe pojazdy, zarośnięte budynki i inne postapokaliptyczne elementy. Trochę się więc rozczarowałem, że akcja dzieje się nieco wcześniej, a dokładniej na godzinę przed pierwszym wybuchem. Naszym zadaniem jest zrobienie wszystkiego, by jakoś tej katastrofie jednak zapobiec i odwrócić bieg historii.
Pierwsze minuty po wejściu do pomieszczenia mogą wywołać mały szok - nie napiszę oczywiście dlaczego. Wystarczy Wam wiedzieć, że miejsca jest sporo, a części reaktora zostały podkręcone wizualnie w sposób wręcz bajkowy i naprawdę potrafią cieszyć oko. Nie odczułem tutaj jakiegoś niebywałego splendoru godnego szejka z Emiratów, ale pod względem wystroju wszystko jest powyżej średniej i spełnia w zupełności oczekiwania klimatyczne.
Zagadki:
Pozytywnie zakręcone i wbudowane w naukową atmosferę. Wszystkie stanowią odpowiednio wypoziomowane wyzwanie dla umysłu. Wiele z nich korzysta z ciekawych rozwiązań technicznych. Zwłaszcza jedna łamigłówka utkwiła mi mocno w pamięci, bo chociaż korzystała już z dość powszechnej technologii, to jakoś jeszcze w żadnym innym escapie czegoś takiego nie widziałem.
Wrażenia:
Każdy, kto miał do czynienia z naprawą sprzętów elektronicznych, zna ten scenariusz: nieostrożny ruch, malutka śrubka spada na podłogę i puf! Niknie w czasoprzestrzeni, by znaleźć się w tym samym miejscu dwa lata później, zapewne wtedy, gdy się będzie akurat chodzić po mieszkaniu boso. Jest znacznie gorzej, gdy zamiast śrubki wypada nam z rąk drobny element łamigłówki, a światło w pomieszczeniu jest niezwykle skromne. Pięć minut spędziłem macając podłoże i czując na sobie ciężkie, wyprane z litości spojrzenia członków mojej drużyny...Na szczęście wymacałem zgubę.
Ogólnie:
Nasz pierwszy escape z sopockiej wersji Questrooms. Co tu dużo pisać: każda kolejna pozycja tej firmy jest coraz lepsza! Ambasada w Sopocie w chwili naszej wizyty miała tylko dwa pokoje w ofercie, ale poziom obu jest całkiem wysoki. Polecam się wybrać!
Nie wczytywałem się w opis tego pokoju, w zasadzie to nawet nie zastanawiałem się nad tytułem - seria S.T.A.L.K.E.R sprawiła, że gdy słyszę słowo “Czarnobyl”, to synestetycznie nachodzą mi na oczy ruiny Prypeci, zardzewiałe pojazdy, zarośnięte budynki i inne postapokaliptyczne elementy. Trochę się więc rozczarowałem, że akcja dzieje się nieco wcześniej, a dokładniej na godzinę przed pierwszym wybuchem. Naszym zadaniem jest zrobienie wszystkiego, by jakoś tej katastrofie jednak zapobiec i odwrócić bieg historii.
Pierwsze minuty po wejściu do pomieszczenia mogą wywołać mały szok - nie napiszę oczywiście dlaczego. Wystarczy Wam wiedzieć, że miejsca jest sporo, a części reaktora zostały podkręcone wizualnie w sposób wręcz bajkowy i naprawdę potrafią cieszyć oko. Nie odczułem tutaj jakiegoś niebywałego splendoru godnego szejka z Emiratów, ale pod względem wystroju wszystko jest powyżej średniej i spełnia w zupełności oczekiwania klimatyczne.
Zagadki:
Pozytywnie zakręcone i wbudowane w naukową atmosferę. Wszystkie stanowią odpowiednio wypoziomowane wyzwanie dla umysłu. Wiele z nich korzysta z ciekawych rozwiązań technicznych. Zwłaszcza jedna łamigłówka utkwiła mi mocno w pamięci, bo chociaż korzystała już z dość powszechnej technologii, to jakoś jeszcze w żadnym innym escapie czegoś takiego nie widziałem.
Wrażenia:
Każdy, kto miał do czynienia z naprawą sprzętów elektronicznych, zna ten scenariusz: nieostrożny ruch, malutka śrubka spada na podłogę i puf! Niknie w czasoprzestrzeni, by znaleźć się w tym samym miejscu dwa lata później, zapewne wtedy, gdy się będzie akurat chodzić po mieszkaniu boso. Jest znacznie gorzej, gdy zamiast śrubki wypada nam z rąk drobny element łamigłówki, a światło w pomieszczeniu jest niezwykle skromne. Pięć minut spędziłem macając podłoże i czując na sobie ciężkie, wyprane z litości spojrzenia członków mojej drużyny...Na szczęście wymacałem zgubę.
Ogólnie:
Nasz pierwszy escape z sopockiej wersji Questrooms. Co tu dużo pisać: każda kolejna pozycja tej firmy jest coraz lepsza! Ambasada w Sopocie w chwili naszej wizyty miała tylko dwa pokoje w ofercie, ale poziom obu jest całkiem wysoki. Polecam się wybrać!
Kürzlich besuchte Räume:
Allgemeine Note: 10/10
Game Master: 10/10
Klima: 10/10
Schwierigkeitsgrad: Mittel
Siedemdziesiąt minut podmorskiej żeglugi
31.03.18 | Besuchsdatum: 14.10.17
Archivbewertung
Klimat:
Premiera Nautiliusa była kilka razy przesuwana, więc do środka zaglądałem z niekrytą ciekawością - w końcu Twórcy przez ten czas musieli skonstruować coś niesamowitego, prawda? Prawda. Warto było czekać, choćby dla bodźców wzrokowych. Pomieszczenie, do jakiego wchodzimy, jest od góry do dołu uzbrojone w steampunkowe akcenty, a cała bateria rozmaitych przyrządów, wskaźników, rur oraz światełek robi naprawdę oszałamiające wrażenie. Trochę szkoda, że trafiliśmy na moment upgradów technicznych i w trakcie naszej rozgrywki za bulajami czaił się mrok abysalu - zupełny drobiazg, ale ciekaw jestem jaki widok zobaczą inne drużyny, gdy okręt będzie płynąć bliżej lustra wody.
Na wyróżnienie zasługuje genialny system podpowiedzi, który jest chyba najlepiej wplecionym w klimat rozwiązaniem, jakie kiedykolwiek widziałem w escapach! W zasadzie trzeba tu mówić o całym centrum narracyjno-pomocniczym, które, we właściwy Escapadzie sposób, umożliwia ciekawą interakcję z graczami i daje gwarancję spersonalizowanej zabawy. Powszechne krótkofalówki i monitory wypadają przy tym jak rozklekotany fiacik przy zasuwającej w kosmosie tesli.
Zagadki:
A jakże, są, zanurzone w klimacie jak nasza łódź. Nie są przesadnie trudne, chociaż ciekawa wariacja jednej z popularniejszych escapowych zagadek skutecznie zajęła połowę mojej ekipy na dobre 10 minut. Zdecydowana większość łamigłówek korzysta z ciekawych technologii, więc efekty “wow” mamy zapewnione. Móżdżenie w takich warunkach to czysta przyjemność.
Wrażenia:
Podczas rozgrywki nie zadziałał pewien element, przez który powstało małe ryzyko, że nie wyjdziemy - na szczęście obyło się bez większych problemów. Odkryliśmy też, że Kapitan Nemo używa na statku Windowsa;) Drobne wpadki techniczne zupełnie nie zepsuły nam humorów, co nieźle świadczy o poziomie pokoju. Należy wspomnieć, że odwiedzaliśmy pokój niedługo po premierze, więc od tego czasu na pewno balasty zostały zrzucone i poziom poszedł do góry.
Ogólnie:
Pozycje Escapady były jednymi z moich pierwszych w karierze i byłem bardzo ciekawy, jakie będą moje odczucia, gdy powrócę tu jako zaawansowany uciekinier. Okazało się, że jest równie fajnie, co wcześniej - atmosferę mamy świetną, łamigłówki przepiękne, wrażenia niezapomniane. Nautilius zasłużenie przebił się przez niższe warstwy rankingu, by znaleźć miejsce na jego powierzchni. Szczęśliwych wojaży!
Premiera Nautiliusa była kilka razy przesuwana, więc do środka zaglądałem z niekrytą ciekawością - w końcu Twórcy przez ten czas musieli skonstruować coś niesamowitego, prawda? Prawda. Warto było czekać, choćby dla bodźców wzrokowych. Pomieszczenie, do jakiego wchodzimy, jest od góry do dołu uzbrojone w steampunkowe akcenty, a cała bateria rozmaitych przyrządów, wskaźników, rur oraz światełek robi naprawdę oszałamiające wrażenie. Trochę szkoda, że trafiliśmy na moment upgradów technicznych i w trakcie naszej rozgrywki za bulajami czaił się mrok abysalu - zupełny drobiazg, ale ciekaw jestem jaki widok zobaczą inne drużyny, gdy okręt będzie płynąć bliżej lustra wody.
Na wyróżnienie zasługuje genialny system podpowiedzi, który jest chyba najlepiej wplecionym w klimat rozwiązaniem, jakie kiedykolwiek widziałem w escapach! W zasadzie trzeba tu mówić o całym centrum narracyjno-pomocniczym, które, we właściwy Escapadzie sposób, umożliwia ciekawą interakcję z graczami i daje gwarancję spersonalizowanej zabawy. Powszechne krótkofalówki i monitory wypadają przy tym jak rozklekotany fiacik przy zasuwającej w kosmosie tesli.
Zagadki:
A jakże, są, zanurzone w klimacie jak nasza łódź. Nie są przesadnie trudne, chociaż ciekawa wariacja jednej z popularniejszych escapowych zagadek skutecznie zajęła połowę mojej ekipy na dobre 10 minut. Zdecydowana większość łamigłówek korzysta z ciekawych technologii, więc efekty “wow” mamy zapewnione. Móżdżenie w takich warunkach to czysta przyjemność.
Wrażenia:
Podczas rozgrywki nie zadziałał pewien element, przez który powstało małe ryzyko, że nie wyjdziemy - na szczęście obyło się bez większych problemów. Odkryliśmy też, że Kapitan Nemo używa na statku Windowsa;) Drobne wpadki techniczne zupełnie nie zepsuły nam humorów, co nieźle świadczy o poziomie pokoju. Należy wspomnieć, że odwiedzaliśmy pokój niedługo po premierze, więc od tego czasu na pewno balasty zostały zrzucone i poziom poszedł do góry.
Ogólnie:
Pozycje Escapady były jednymi z moich pierwszych w karierze i byłem bardzo ciekawy, jakie będą moje odczucia, gdy powrócę tu jako zaawansowany uciekinier. Okazało się, że jest równie fajnie, co wcześniej - atmosferę mamy świetną, łamigłówki przepiękne, wrażenia niezapomniane. Nautilius zasłużenie przebił się przez niższe warstwy rankingu, by znaleźć miejsce na jego powierzchni. Szczęśliwych wojaży!
Kürzlich besuchte Räume:
Allgemeine Note: 10/10
Game Master: 9/10
Klima: 10/10
Schwierigkeitsgrad: Mittel
Wieczór z wampirem
06.02.18 | Besuchsdatum: 16.09.17
Klimat:
Pokój odwiedziliśmy, adekwatnie do nazwy, porą wczesnowieczorną, jednak w środku byłoby mrocznie nawet w samo południe, gdyż dostęp do światła dziennego został skutecznie zablokowany. A żeby ciemność nie była tylko metaforyczna, to wiele powierzchni obficie pochlapano krwią. Od razu widać, że żyje tu wampir! W dodatku taki, który nie wstydzi się swojego pochodzenia, bo napotkamy tu sporo akcentów nietoperzowo-karkogryzowych.
W tym wszystkim brak jakiejś większej historii, ale jesteśmy tu w końcu, by uciekać przed krwiożerczą bestią, a nie robić z nią wywiad. Fabularnie jest prawidłowo, mamy wstęp, rozwinięcie (z paroma fajnymi akcentami) i zakończenie. Pani od polskiego byłaby dumna.
Zagadki:
Pokój wydaje mi się dość trudny, ale nasza drużyna nie miała też wtedy pełnej mocy intelektualnej, więc może to być moje wrażenie. Za to jestem pewien, że wewnątrz kryje się mnóstwo ciekawych wyzwań, które załadują Wasze głowy niepowtarzalnymi wspomnieniami. Wszędzie wymagana jest logika, czasem wspomagana spostrzegawczością oraz umiejętnościami manualnymi. Innymi słowy: bez zarzutu.
Wrażenia:
Jeden dzień na dojazd, zaliczenie czterech bydgoskich escapów oraz powrót, okazał się ponad nasze siły i rozgrywka przebiegała pośród mgieł zmęczenia. Dawno nie mieliśmy takich problemów na początku, a nawet później mózgi nam pracowały tak, jakby miały zakwasy po maratonie. Szkoda, bo “Godzina” jest świetną pozycją, której chyba nie potrafiliśmy się należycie zachwycić. Nadal jednak nie zapomnę momentu autentycznej paniki wywołanej reakcją koleżanki na pewien element. Potem kawy już nie potrzebowałem...
Ogólnie:
Porządna pozycja z ciekawymi, wymagającymi zagadkami i kilkoma oryginalnymi rozwiązaniami. Trochę ciemno, ciupkę strasznie, nieco ciężko, ale satysfakcja z wyjścia jest. Polecam:)
Pokój odwiedziliśmy, adekwatnie do nazwy, porą wczesnowieczorną, jednak w środku byłoby mrocznie nawet w samo południe, gdyż dostęp do światła dziennego został skutecznie zablokowany. A żeby ciemność nie była tylko metaforyczna, to wiele powierzchni obficie pochlapano krwią. Od razu widać, że żyje tu wampir! W dodatku taki, który nie wstydzi się swojego pochodzenia, bo napotkamy tu sporo akcentów nietoperzowo-karkogryzowych.
W tym wszystkim brak jakiejś większej historii, ale jesteśmy tu w końcu, by uciekać przed krwiożerczą bestią, a nie robić z nią wywiad. Fabularnie jest prawidłowo, mamy wstęp, rozwinięcie (z paroma fajnymi akcentami) i zakończenie. Pani od polskiego byłaby dumna.
Zagadki:
Pokój wydaje mi się dość trudny, ale nasza drużyna nie miała też wtedy pełnej mocy intelektualnej, więc może to być moje wrażenie. Za to jestem pewien, że wewnątrz kryje się mnóstwo ciekawych wyzwań, które załadują Wasze głowy niepowtarzalnymi wspomnieniami. Wszędzie wymagana jest logika, czasem wspomagana spostrzegawczością oraz umiejętnościami manualnymi. Innymi słowy: bez zarzutu.
Wrażenia:
Jeden dzień na dojazd, zaliczenie czterech bydgoskich escapów oraz powrót, okazał się ponad nasze siły i rozgrywka przebiegała pośród mgieł zmęczenia. Dawno nie mieliśmy takich problemów na początku, a nawet później mózgi nam pracowały tak, jakby miały zakwasy po maratonie. Szkoda, bo “Godzina” jest świetną pozycją, której chyba nie potrafiliśmy się należycie zachwycić. Nadal jednak nie zapomnę momentu autentycznej paniki wywołanej reakcją koleżanki na pewien element. Potem kawy już nie potrzebowałem...
Ogólnie:
Porządna pozycja z ciekawymi, wymagającymi zagadkami i kilkoma oryginalnymi rozwiązaniami. Trochę ciemno, ciupkę strasznie, nieco ciężko, ale satysfakcja z wyjścia jest. Polecam:)
Kürzlich besuchte Räume:
Allgemeine Note: 10/10
Game Master: 10/10
Klima: 10/10
Schwierigkeitsgrad: Schwer
Olimp na melisie
15.01.18 | Besuchsdatum: 16.09.17
Glaubwürdige Bewertung
Klimat:
Wojna! Bogowie, czy to z nudów, czy z wyższych pobudek, postanowili ostatecznie rozprawić się z ludzkością. Miliony umierają, krew się leje, a my musimy ruszyć na sam Olimp po tajemniczy artefakt. Z mieczem w ręku wdzieramy się do boskiej siedziby, mentalnie przygotowani na bitwę naszego życia, a tam... Spokój. Harmonia. Dojrzałe owoce leżą otoczone szumem wody i gwiazdy skrzą się nad głowami. Dafaq?!
Ok, pomieszczenie jest przepiękne - przestronne, pełne greckich akcentów, wspaniale stonowane kolorystycznie. Wygląda naprawdę bosko. Tylko jakoś nie mogłem w środku zrzucić z siebie wrażenia, że czytałem opis zupełnie innego miejsca. Tytułowy “Gniew” to wręcz antonim tego, co widzimy wewnątrz. Jak teraz myślę, jest w tym jakiś sens, bo skoro panteon rozrabia na Ziemi, to zostawił swój dom bez nadzoru. Na wszelki wypadek szykujcie się na małą niespodziankę klimatyczną;)
Zagadki:
Te już dają czystą satysfakcję i jak zaskakują, to pozytywnie. Wszystkie świetnie się wpasowują w atmosferę i sprytnie nawiązują do wielu wątków greckiej mitologii. Na dodatek kilka zastosowanych rozwiązań potrafiło zadziwić nawet nas, całkiem zaprawionych w bojach uciekinierów. Jest różnorodnie i ciekawie, a trudność łamigłówek została dobrana na tyle dobrze, że zapewne nie będziemy potrzebowali za często modlić się do Ateny o pomoc.
Wrażenia:
Rozgrywka przebiegła bez zarzutu, więc opisze przeżycia pozapokojowe. Taki wielki ruch w poczekalni widziałem do tej pory jedynie w warszawskim FunEscape. Najwyraźniej jak się tworzy dobre escape roomy i ma się ich dużo, to klienci się zlatują jak na promocje w Lidlu:) Niestety, może to być ciężkie miejskie na uniknięcie spoilerów. My na szczęście daliśmy radę, chociaż jak drzwi innego pokoju się otworzyły, a ze środka, niczym horda satyrów, wyskoczyła spora grupa małoletnich, zostaliśmy zmuszeni do ucieczki na schody. Honor może krztynę ucierpiał, ale do naszych uszu nie dotarły przynajmniej żadne nadmiarowe informacje.
Ogólnie:
Wspomniany ruch oraz jakość zaliczonego przez nas Olimpu oznacza tylko jedno: Break the Brain naprawdę zna się na robieniu escapów! Tym razem mieliśmy czas na jedną pozycję, ale jeżeli pozostałe prezentują równie wysoki poziom, to na pewno tam powrócimy!
Wojna! Bogowie, czy to z nudów, czy z wyższych pobudek, postanowili ostatecznie rozprawić się z ludzkością. Miliony umierają, krew się leje, a my musimy ruszyć na sam Olimp po tajemniczy artefakt. Z mieczem w ręku wdzieramy się do boskiej siedziby, mentalnie przygotowani na bitwę naszego życia, a tam... Spokój. Harmonia. Dojrzałe owoce leżą otoczone szumem wody i gwiazdy skrzą się nad głowami. Dafaq?!
Ok, pomieszczenie jest przepiękne - przestronne, pełne greckich akcentów, wspaniale stonowane kolorystycznie. Wygląda naprawdę bosko. Tylko jakoś nie mogłem w środku zrzucić z siebie wrażenia, że czytałem opis zupełnie innego miejsca. Tytułowy “Gniew” to wręcz antonim tego, co widzimy wewnątrz. Jak teraz myślę, jest w tym jakiś sens, bo skoro panteon rozrabia na Ziemi, to zostawił swój dom bez nadzoru. Na wszelki wypadek szykujcie się na małą niespodziankę klimatyczną;)
Zagadki:
Te już dają czystą satysfakcję i jak zaskakują, to pozytywnie. Wszystkie świetnie się wpasowują w atmosferę i sprytnie nawiązują do wielu wątków greckiej mitologii. Na dodatek kilka zastosowanych rozwiązań potrafiło zadziwić nawet nas, całkiem zaprawionych w bojach uciekinierów. Jest różnorodnie i ciekawie, a trudność łamigłówek została dobrana na tyle dobrze, że zapewne nie będziemy potrzebowali za często modlić się do Ateny o pomoc.
Wrażenia:
Rozgrywka przebiegła bez zarzutu, więc opisze przeżycia pozapokojowe. Taki wielki ruch w poczekalni widziałem do tej pory jedynie w warszawskim FunEscape. Najwyraźniej jak się tworzy dobre escape roomy i ma się ich dużo, to klienci się zlatują jak na promocje w Lidlu:) Niestety, może to być ciężkie miejskie na uniknięcie spoilerów. My na szczęście daliśmy radę, chociaż jak drzwi innego pokoju się otworzyły, a ze środka, niczym horda satyrów, wyskoczyła spora grupa małoletnich, zostaliśmy zmuszeni do ucieczki na schody. Honor może krztynę ucierpiał, ale do naszych uszu nie dotarły przynajmniej żadne nadmiarowe informacje.
Ogólnie:
Wspomniany ruch oraz jakość zaliczonego przez nas Olimpu oznacza tylko jedno: Break the Brain naprawdę zna się na robieniu escapów! Tym razem mieliśmy czas na jedną pozycję, ale jeżeli pozostałe prezentują równie wysoki poziom, to na pewno tam powrócimy!
Kürzlich besuchte Räume:
Allgemeine Note: 10/10
Game Master: 10/10
Klima: 9/10
Schwierigkeitsgrad: Mittel
Legenda polskich escape roomów!
10.01.18 | Besuchsdatum: 16.09.17
Klimat:
Nikogo chyba nie zdziwi po popatrzeniu na ranking, że w środku zostajemy rzuceni na kolana niesamowitym rozmachem aranżacji wnętrza. Może nie widać tego splendoru zaraz po wejściu, ale w późniejszym etapie ponownie poczujemy się jak w muzeum. Tym razem takim prawdziwym, pełnym średniowiecznych gadżetów. Spokojnie, rekwizytów do fotek starczy dla wszystkich!
Łyżką dziegciu w całym basenie miodu, jaki tu się poleje, niech będzie fakt, że fabuła troszkę się rozlatuje pod koniec rozgrywki. Pojedyncze zadania są niebywale klimatyczne, a początek naszego questa bardzo solidny, ze świetnym filmikiem wprowadzającym - tylko jakoś niezbyt widzę, hmm... powiązania zakończenia z początkiem. Jest po prostu dużo tematycznych elementów, ale złożenie tego w jedną całość niezbyt mi poszło. Moi przyjaciele twierdzą, że tę historię należy traktować jako metaforę całego rycerskiego żywota, a nie jako pojedynczy wątek. Może mają rację? W każdym razie ogrom motywów klimatyczno-fabularnych sprawi, że będziecie mieli nad czym rozmyślać:)
Zagadki:
Po raz kolejny została pokazana klasa światowa, jeżeli chodzi o przywiązanie Twórców do detali. Wiele łamigłówek nie jest specjalnie trudnych, a ich warianty można często spotkać w escape roomach, jednak nigdzie jeszcze nie widziałem, by były tak fantastycznie oprawione jak tutaj. Efekty ich rozwiązywania także będą wywoływać okrzyki zachwytu. Jest świetnie i różnorodnie!
Wrażenia:
Wiadomo, że rozgrywka była super - nie bez powodów Wyjście Awaryjne znajduje się na samej górze tabeli. Teraz chciałbym wspomnieć trochę o ekipie tej firmy, która nie dość, że jest przesympatyczna, to na dodatek niesamowicie skromna! Na żywo odbyliśmy sobie solidną pogawędkę, uzupełnioną późniejszą rozmową na fb. W obydwu przypadkach Rozmówcy sprawiali wrażenie szczerze ucieszonych tym, że pokój się podobał - a zapewne byliśmy n-setnymi osobami, które tak mówią! Na dodatek polecono nam inne bydgoskie escapy, całkiem nieźle je reklamując. Prawdziwie rycerska postawa!
Ogólnie:
Zasłużenie wysoka pozycja w ogólnopolskim rankingu! Osobiście uważam, że Nautilus jest nieco lepszym pokojem, ale raczej nie zdoła zdetronizować Legendy Miecza, gdyż nie sądzę, by ktokolwiek mógł dać za te pokoje mniej niż 10 gwiazdek. Wyjście Awaryjne oferuje wszystko, co najlepsze w escape roomach - ciężko znaleźć lepsze miejsce do ucieczek!
Nikogo chyba nie zdziwi po popatrzeniu na ranking, że w środku zostajemy rzuceni na kolana niesamowitym rozmachem aranżacji wnętrza. Może nie widać tego splendoru zaraz po wejściu, ale w późniejszym etapie ponownie poczujemy się jak w muzeum. Tym razem takim prawdziwym, pełnym średniowiecznych gadżetów. Spokojnie, rekwizytów do fotek starczy dla wszystkich!
Łyżką dziegciu w całym basenie miodu, jaki tu się poleje, niech będzie fakt, że fabuła troszkę się rozlatuje pod koniec rozgrywki. Pojedyncze zadania są niebywale klimatyczne, a początek naszego questa bardzo solidny, ze świetnym filmikiem wprowadzającym - tylko jakoś niezbyt widzę, hmm... powiązania zakończenia z początkiem. Jest po prostu dużo tematycznych elementów, ale złożenie tego w jedną całość niezbyt mi poszło. Moi przyjaciele twierdzą, że tę historię należy traktować jako metaforę całego rycerskiego żywota, a nie jako pojedynczy wątek. Może mają rację? W każdym razie ogrom motywów klimatyczno-fabularnych sprawi, że będziecie mieli nad czym rozmyślać:)
Zagadki:
Po raz kolejny została pokazana klasa światowa, jeżeli chodzi o przywiązanie Twórców do detali. Wiele łamigłówek nie jest specjalnie trudnych, a ich warianty można często spotkać w escape roomach, jednak nigdzie jeszcze nie widziałem, by były tak fantastycznie oprawione jak tutaj. Efekty ich rozwiązywania także będą wywoływać okrzyki zachwytu. Jest świetnie i różnorodnie!
Wrażenia:
Wiadomo, że rozgrywka była super - nie bez powodów Wyjście Awaryjne znajduje się na samej górze tabeli. Teraz chciałbym wspomnieć trochę o ekipie tej firmy, która nie dość, że jest przesympatyczna, to na dodatek niesamowicie skromna! Na żywo odbyliśmy sobie solidną pogawędkę, uzupełnioną późniejszą rozmową na fb. W obydwu przypadkach Rozmówcy sprawiali wrażenie szczerze ucieszonych tym, że pokój się podobał - a zapewne byliśmy n-setnymi osobami, które tak mówią! Na dodatek polecono nam inne bydgoskie escapy, całkiem nieźle je reklamując. Prawdziwie rycerska postawa!
Ogólnie:
Zasłużenie wysoka pozycja w ogólnopolskim rankingu! Osobiście uważam, że Nautilus jest nieco lepszym pokojem, ale raczej nie zdoła zdetronizować Legendy Miecza, gdyż nie sądzę, by ktokolwiek mógł dać za te pokoje mniej niż 10 gwiazdek. Wyjście Awaryjne oferuje wszystko, co najlepsze w escape roomach - ciężko znaleźć lepsze miejsce do ucieczek!
Kürzlich besuchte Räume:
Allgemeine Note: 10/10
Game Master: 10/10
Klima: 10/10
Schwierigkeitsgrad: Mittel
WYBITNY!!!
09.01.18 | Besuchsdatum: 16.09.17
Najlepszy. Niesamowity. Wyjątkowy. Mój top 1 spośród 60+ pokojów w jakich byłem. Nie wiem, czy mi starczy sił twórczych, aby go należycie opisać, ale zrobię co mogę.
Klimat:
Już w poczekalni widać pasję Twórców do tworzenia escape roomów, gdyż nawet drzwi są stylizowane tak, by odpowiadać tematyce wnętrz kryjących się za nimi. Po wejściu do Nautilusa (przez właz, a jakże!) naprawdę poczułem się jakbym nurkował - tak mi zaparło dech w piersiach. Nie wiem jaki kosmiczny budżet musi mieć ta firma, ale w moim kochanym Szczecinie na luzie można by stworzyć za te pieniądze ze 2-3 pokoje. Możliwe nawet, że na tej samej powierzchni, bo przestrzeń zajmowana przez kapitana Nemo jest naprawdę ogromna. Całość została wypełniona po sufit doskonale dopasowanymi przedmiotami, które poza klimatycznym przywiązaniem po prostu cieszą oko. Szczegółów nie zamierzam zdradzać - zwyczajnie uwierzcie, że warto było jechać pół kraju dla tego widoku.
Fabuła? Jest, jak najbardziej. Początek zaczyna się jak w wielu escapach, od rozpoczęcia wyścigu z czasem - musimy wyprowadzić Nautilusa z opresji i przeżyć. To, czego się zwykle nie spotyka, to genialne zakończenie historii, zgrabnie zamykające nasze trudy przywracania statku do stanu używalności i świetnie się wtapiające w escapową logikę. Obowiązkowo znajdziemy również sporo nawiązań do wiadomej powieści Juliusza Verne’a.
Zagadki:
Oczywiście pokój nie wzbudzałby takiego entuzjazmu, gdyby nie oferował ciekawych wyzwań. Łamigłówki są przecudowne i to nie tylko ze względu na boską wręcz kreatywność Twórców - po prostu nawet najprostsze z nich są tak wspaniale oprawione wizualnie, że chwilami może się wydawać, iż znaleźliśmy się w jakimś muzeum techniki alternatywnej i stykamy się z najdroższymi eksponatami. Ponadto zastosowane rozwiązania są tak różnorodne, że i wyjadacze powinni uzyskać kilka razy “efekt wow”, tak rzadko spotykany po zwiedzeniu choćby już kilku escapów. Amatorzy nowinek technicznych będą zadowoleni, ale także bardziej “analogowe” zagadki zostały przygotowane niezwykle atrakcyjnie.
Wrażenia:
Niesamowite! Jak tylko temat wśród znajomych zejdzie na escape roomy, to będę ględził do znudzenia o tej pozycji, niczym dziadziunio na Wigilii o czasach swojej młodości. Pierwszorzędne zagadki, bogaty wystrój, przemiła obsługa - wszystko jest na najwyższym poziomie. Bardzo się cieszę, że pobyt w Bydgoszczy zaczęliśmy od Nautilusa, bo mogliśmy go doświadczać w pełni wypoczęci. Chyba byśmy sobie nigdy nie wybaczyli, gdyby to miejsce było ostatnim punktem naszej wycieczki… Brr, aż mnie ciarki przeszły...
Ogólnie:
Istnieje olbrzymia różnica pomiędzy escapem bardzo dobrym a escapem wybitnym. Z tego pierwszego wychodzimy usatysfakcjonowani otrzymanymi zagadkami; ten drugi opuszczamy na skrzydłach adrenaliny, świadomi, że nie tyle uciekliśmy z pokoju, co właśnie kończymy wspaniałą przygodę. Niezmiernie trudno osiągnąć taki rezultat, jednak Wyjście Awaryjne potrafiło tego dokonać. Nautilus jest modelowym przykładem pokoju wybitnego i powinien stać się obiektem pielgrzymek escapowiczów z całej Polski. Gratuluję Twórcom i polecam każdemu!!!
Klimat:
Już w poczekalni widać pasję Twórców do tworzenia escape roomów, gdyż nawet drzwi są stylizowane tak, by odpowiadać tematyce wnętrz kryjących się za nimi. Po wejściu do Nautilusa (przez właz, a jakże!) naprawdę poczułem się jakbym nurkował - tak mi zaparło dech w piersiach. Nie wiem jaki kosmiczny budżet musi mieć ta firma, ale w moim kochanym Szczecinie na luzie można by stworzyć za te pieniądze ze 2-3 pokoje. Możliwe nawet, że na tej samej powierzchni, bo przestrzeń zajmowana przez kapitana Nemo jest naprawdę ogromna. Całość została wypełniona po sufit doskonale dopasowanymi przedmiotami, które poza klimatycznym przywiązaniem po prostu cieszą oko. Szczegółów nie zamierzam zdradzać - zwyczajnie uwierzcie, że warto było jechać pół kraju dla tego widoku.
Fabuła? Jest, jak najbardziej. Początek zaczyna się jak w wielu escapach, od rozpoczęcia wyścigu z czasem - musimy wyprowadzić Nautilusa z opresji i przeżyć. To, czego się zwykle nie spotyka, to genialne zakończenie historii, zgrabnie zamykające nasze trudy przywracania statku do stanu używalności i świetnie się wtapiające w escapową logikę. Obowiązkowo znajdziemy również sporo nawiązań do wiadomej powieści Juliusza Verne’a.
Zagadki:
Oczywiście pokój nie wzbudzałby takiego entuzjazmu, gdyby nie oferował ciekawych wyzwań. Łamigłówki są przecudowne i to nie tylko ze względu na boską wręcz kreatywność Twórców - po prostu nawet najprostsze z nich są tak wspaniale oprawione wizualnie, że chwilami może się wydawać, iż znaleźliśmy się w jakimś muzeum techniki alternatywnej i stykamy się z najdroższymi eksponatami. Ponadto zastosowane rozwiązania są tak różnorodne, że i wyjadacze powinni uzyskać kilka razy “efekt wow”, tak rzadko spotykany po zwiedzeniu choćby już kilku escapów. Amatorzy nowinek technicznych będą zadowoleni, ale także bardziej “analogowe” zagadki zostały przygotowane niezwykle atrakcyjnie.
Wrażenia:
Niesamowite! Jak tylko temat wśród znajomych zejdzie na escape roomy, to będę ględził do znudzenia o tej pozycji, niczym dziadziunio na Wigilii o czasach swojej młodości. Pierwszorzędne zagadki, bogaty wystrój, przemiła obsługa - wszystko jest na najwyższym poziomie. Bardzo się cieszę, że pobyt w Bydgoszczy zaczęliśmy od Nautilusa, bo mogliśmy go doświadczać w pełni wypoczęci. Chyba byśmy sobie nigdy nie wybaczyli, gdyby to miejsce było ostatnim punktem naszej wycieczki… Brr, aż mnie ciarki przeszły...
Ogólnie:
Istnieje olbrzymia różnica pomiędzy escapem bardzo dobrym a escapem wybitnym. Z tego pierwszego wychodzimy usatysfakcjonowani otrzymanymi zagadkami; ten drugi opuszczamy na skrzydłach adrenaliny, świadomi, że nie tyle uciekliśmy z pokoju, co właśnie kończymy wspaniałą przygodę. Niezmiernie trudno osiągnąć taki rezultat, jednak Wyjście Awaryjne potrafiło tego dokonać. Nautilus jest modelowym przykładem pokoju wybitnego i powinien stać się obiektem pielgrzymek escapowiczów z całej Polski. Gratuluję Twórcom i polecam każdemu!!!
Kürzlich besuchte Räume:
Allgemeine Note: 10/10
Game Master: 10/10
Klima: 10/10
Schwierigkeitsgrad: Mittel
Cirque du Soleil może się chować!
07.01.18 | Besuchsdatum: 15.09.17
Glaubwürdige Bewertung
Klimat:
Po wejściu do środka potrzeba jakichś dwóch sekund, by sobie uzmysłowić, że ten pokój będzie po prostu fantastyczny i wyjątkowy. Został on przygotowany perfekcyjnie - mamy tu fenomenalnie wykonane wnętrze z genialną architekturą, moc rekwizytów oraz ciekawe efekty dźwiękowe. Historia jest luźna i nawet niespecjalnie potrzebna, ale cieszy fakt, że wszystko co robimy ma fabularny sens. Jest świetnie, lekko i dowcipnie!
Zagadki:
Cyrk od samego początku wyjmuje nam przysłowiowy kijek z tyłka, więc już po przezwyciężeniu pierwszej trudności jesteśmy tak przygotowani na harce i totalne rozluźnienie, że się zachowujemy jak stado przedszkolaków na festynie z darmowymi cukierkami. I jest to WSPA-NIA-ŁE! Łamigłówki nie są specjalnie trudne, gdyż escape jest przeznaczony głównie z myślą o dobrej zabawie, ale jest na pewno możliwe zagubienie się w otaczającym nas chaosie i zgubienie wąskiej dróżki prowadzącej do odblokowania kolejnych zagadek. Kluczem tym razem nie będzie tylko koordynacja i współpraca (chociaż sporo wyzwań jej wymaga), ale także porwanie się dzikiej atmosferze pomieszczenia :)
Wrażenia:
Nie mogłem wybrać lepszego miejsca na świętowanie swoich urodzin! Rozgrywkę zakończyliśmy z takimi bananami na twarzy, że mieliśmy zakwasy na policzkach przez następne parę dni. Było “wow”, było “lol”, było “o cholera”... Słowem było znakomicie:)
Ogólnie:
Cyrk wbił się całkiem głęboko do mojego top 10 i szybko z niego nie wyleci. To chyba mój ulubiony pokój Escape Time, co już samo w sobie dużo mówi, bo firma ta ma niesamowicie dobre pozycje i każda z nich jest godna polecenia. Ten escape room TRZEBA odwiedzić!!!
Po wejściu do środka potrzeba jakichś dwóch sekund, by sobie uzmysłowić, że ten pokój będzie po prostu fantastyczny i wyjątkowy. Został on przygotowany perfekcyjnie - mamy tu fenomenalnie wykonane wnętrze z genialną architekturą, moc rekwizytów oraz ciekawe efekty dźwiękowe. Historia jest luźna i nawet niespecjalnie potrzebna, ale cieszy fakt, że wszystko co robimy ma fabularny sens. Jest świetnie, lekko i dowcipnie!
Zagadki:
Cyrk od samego początku wyjmuje nam przysłowiowy kijek z tyłka, więc już po przezwyciężeniu pierwszej trudności jesteśmy tak przygotowani na harce i totalne rozluźnienie, że się zachowujemy jak stado przedszkolaków na festynie z darmowymi cukierkami. I jest to WSPA-NIA-ŁE! Łamigłówki nie są specjalnie trudne, gdyż escape jest przeznaczony głównie z myślą o dobrej zabawie, ale jest na pewno możliwe zagubienie się w otaczającym nas chaosie i zgubienie wąskiej dróżki prowadzącej do odblokowania kolejnych zagadek. Kluczem tym razem nie będzie tylko koordynacja i współpraca (chociaż sporo wyzwań jej wymaga), ale także porwanie się dzikiej atmosferze pomieszczenia :)
Wrażenia:
Nie mogłem wybrać lepszego miejsca na świętowanie swoich urodzin! Rozgrywkę zakończyliśmy z takimi bananami na twarzy, że mieliśmy zakwasy na policzkach przez następne parę dni. Było “wow”, było “lol”, było “o cholera”... Słowem było znakomicie:)
Ogólnie:
Cyrk wbił się całkiem głęboko do mojego top 10 i szybko z niego nie wyleci. To chyba mój ulubiony pokój Escape Time, co już samo w sobie dużo mówi, bo firma ta ma niesamowicie dobre pozycje i każda z nich jest godna polecenia. Ten escape room TRZEBA odwiedzić!!!
Kürzlich besuchte Räume:
Allgemeine Note: 10/10
Game Master: 10/10
Klima: 10/10
Schwierigkeitsgrad: Mittel
Solidne maglowanie
01.11.17 | Besuchsdatum: 15.09.17
Glaubwürdige Bewertung
Klimat:
Jako praworządny obywatel nigdy nie byłem maglowany na komisariata i całą swoją wiedzę o przesłuchaniach czerpię z przygód Jacka Bauera i innych amerykańskich twardzieli. Hollywoodzkie sale przesłuchań to zazwyczaj nijakie pomieszczenia wyposażone w stół, krzesła i kogoś, kto leje delikwenta po pysku. Nie bardzo wiedziałem więc czego się spodziewać, bo raz, że tematyka niezbyt się według mnie nadawała na escape room, a dwa - Pani Prowadząca była naprawdę miła i jakoś nie wyglądała na taką, co zaraz nam zacznie przerabiać nosy na tatara.
Wszelkie wątpliwości szybko się rozwiały. Znajdujemy się w Polsce, a wiadomo przecież, że służb nie stać na szastanie kasą, gdy z budżetu trzeba dawać pięćsetki każdemu rodzicowi - w rezultacie w środku trafiamy na skrzyżowanie sali przesłuchań, archiwum i ściany do line-upów, co oznacza, że mamy gdzie szperać i co badać. Pomieszczenie jest zrobione niezwykle realistycznie, rekwizyty są wykonane bardzo profesjonalnie, a fabuła jest dobrze przedstawiona oraz sprawia, że historia zostanie nam w pamięci jeszcze przez spory czas. I na dodatek po wyjściu nic nas nie boli!
Trudność:
Nie sądziłem, że można stworzyć taką przygodę w miejscu tak mocno osadzonym w rzeczywistości! Sala musiała być prawdziwym wyzwaniem dla Twórców, ale podołali mu i wewnątrz czekają na nas ciekawe, satysfakcjonujące łamigłówki. Nie są za one za proste i potrzebowaliśmy w dwóch miejscach pomocy, więc tej pozycji na pewno nie polecałbym świeżym grupom.
Wrażenia:
Daliśmy radę opuścić pokój bez znalezienia jednego z kluczyków - miesiąc po otwarciu byliśmy pierwsza grupą, która dokonała tej sztuki. Więcej tu nie napiszę, bo mnie trochę wstyd ogarnia…
Ogólnie:
Bardzo dobry pokój. Twórcom udało się wytyczyć magiczną ścieżkę pomiędzy surowym policyjnym klimatem, a klasyczną escapową zabawą - efekt jest znakomity! Sala Przesłuchań nie obije Was po twarzach, ale kto wie, może podbije Wasze serce?
Jako praworządny obywatel nigdy nie byłem maglowany na komisariata i całą swoją wiedzę o przesłuchaniach czerpię z przygód Jacka Bauera i innych amerykańskich twardzieli. Hollywoodzkie sale przesłuchań to zazwyczaj nijakie pomieszczenia wyposażone w stół, krzesła i kogoś, kto leje delikwenta po pysku. Nie bardzo wiedziałem więc czego się spodziewać, bo raz, że tematyka niezbyt się według mnie nadawała na escape room, a dwa - Pani Prowadząca była naprawdę miła i jakoś nie wyglądała na taką, co zaraz nam zacznie przerabiać nosy na tatara.
Wszelkie wątpliwości szybko się rozwiały. Znajdujemy się w Polsce, a wiadomo przecież, że służb nie stać na szastanie kasą, gdy z budżetu trzeba dawać pięćsetki każdemu rodzicowi - w rezultacie w środku trafiamy na skrzyżowanie sali przesłuchań, archiwum i ściany do line-upów, co oznacza, że mamy gdzie szperać i co badać. Pomieszczenie jest zrobione niezwykle realistycznie, rekwizyty są wykonane bardzo profesjonalnie, a fabuła jest dobrze przedstawiona oraz sprawia, że historia zostanie nam w pamięci jeszcze przez spory czas. I na dodatek po wyjściu nic nas nie boli!
Trudność:
Nie sądziłem, że można stworzyć taką przygodę w miejscu tak mocno osadzonym w rzeczywistości! Sala musiała być prawdziwym wyzwaniem dla Twórców, ale podołali mu i wewnątrz czekają na nas ciekawe, satysfakcjonujące łamigłówki. Nie są za one za proste i potrzebowaliśmy w dwóch miejscach pomocy, więc tej pozycji na pewno nie polecałbym świeżym grupom.
Wrażenia:
Daliśmy radę opuścić pokój bez znalezienia jednego z kluczyków - miesiąc po otwarciu byliśmy pierwsza grupą, która dokonała tej sztuki. Więcej tu nie napiszę, bo mnie trochę wstyd ogarnia…
Ogólnie:
Bardzo dobry pokój. Twórcom udało się wytyczyć magiczną ścieżkę pomiędzy surowym policyjnym klimatem, a klasyczną escapową zabawą - efekt jest znakomity! Sala Przesłuchań nie obije Was po twarzach, ale kto wie, może podbije Wasze serce?
Kürzlich besuchte Räume:
Allgemeine Note: 10/10
Game Master: 10/10
Klima: 10/10
Schwierigkeitsgrad: Schwer
Świetna Świątynia
03.10.17 | Besuchsdatum: 21.08.17
Klimat:
Pamiętam, że czytając opis tego pokoju nieźle się zdziwiłem, gdy się dowiedziałem, że w środku będę musiał “aktywować wszystkich Bogów”. Nie pomogło gapienie się ani ciche powtarzanie na głos, nie wiedziałem co to może znaczyć. Mam dla nich przeprowadzić lekcje aerobiku? Zatańczyć lubieżnie? Cóż, tajemnicy nie zdradzę, będziecie się tego musieli dowiedzieć sami.
Świątynia prezentuje się znakomicie pod względem wizualnym - Twórcy świetnie wykorzystali piwnicę, by w prosty sposób wprowadzić atmosferę starożytnych ruin. Mamy tu dziwne symbole, niezwykłe mechanizmy i ogólnie wszystko czego domorośli archeolodzy potrzebują do szczęścia. Piąteczka za klimat!
Trudność:
Zagadki są logiczne i dość wymagające. Największym problemem jest połączenie ze sobą poszczególnych elementów, co nie jest wcale łatwe.Pod koniec rozgrywka robi się już całkiem skomplikowana, gdyż chodzimy z małą kolekcją różnych przedmiotów, a ich przeznaczenia oraz zastosowania musimy się sami domyślić. Poza tym drobnym mankamentem jest tutaj po prostu ciekawie - wyzwania są bardzo satysfakcjonujące i można liczyć na wydanie kilku odgłosów zachwytu.
Wrażenia:
Jeszcze nigdy sam etap wprowadzania graczy do pokoju nie został tak dobrze zrobiony. Prosty zabieg, duży efekt - takie rzeczy zawsze doceniam. Brawo za kreatywność! Z innych rzeczy: jako kolekcjonerowi pamiątkowych zdjęć z escapów, zabrakło mi jakichś rekwizytów do uatrakcyjnienia obrazka - trochę szkoda, bo taka przygodowa tematyka aż się prosi o masę gadżetów:)
Ogólnie:
Pierwszy pokój Exitu zrobił na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Dostajemy tutaj solidną rozgrywkę z fajnymi zagadkami i świetnym wnętrzem, co powinno zostać docenione przez większość grup. Być może na drodze do celu przydałoby się nieco więcej drogowskazów, bo czasami nie do końca było wiadomo co robić, ale można to potraktować jako dodatkowy pomysł na zwiększenie trudności. Ostatecznie uzyskujemy godny polecenia pokój dla bardziej doświadczonych ekip:)
Pamiętam, że czytając opis tego pokoju nieźle się zdziwiłem, gdy się dowiedziałem, że w środku będę musiał “aktywować wszystkich Bogów”. Nie pomogło gapienie się ani ciche powtarzanie na głos, nie wiedziałem co to może znaczyć. Mam dla nich przeprowadzić lekcje aerobiku? Zatańczyć lubieżnie? Cóż, tajemnicy nie zdradzę, będziecie się tego musieli dowiedzieć sami.
Świątynia prezentuje się znakomicie pod względem wizualnym - Twórcy świetnie wykorzystali piwnicę, by w prosty sposób wprowadzić atmosferę starożytnych ruin. Mamy tu dziwne symbole, niezwykłe mechanizmy i ogólnie wszystko czego domorośli archeolodzy potrzebują do szczęścia. Piąteczka za klimat!
Trudność:
Zagadki są logiczne i dość wymagające. Największym problemem jest połączenie ze sobą poszczególnych elementów, co nie jest wcale łatwe.Pod koniec rozgrywka robi się już całkiem skomplikowana, gdyż chodzimy z małą kolekcją różnych przedmiotów, a ich przeznaczenia oraz zastosowania musimy się sami domyślić. Poza tym drobnym mankamentem jest tutaj po prostu ciekawie - wyzwania są bardzo satysfakcjonujące i można liczyć na wydanie kilku odgłosów zachwytu.
Wrażenia:
Jeszcze nigdy sam etap wprowadzania graczy do pokoju nie został tak dobrze zrobiony. Prosty zabieg, duży efekt - takie rzeczy zawsze doceniam. Brawo za kreatywność! Z innych rzeczy: jako kolekcjonerowi pamiątkowych zdjęć z escapów, zabrakło mi jakichś rekwizytów do uatrakcyjnienia obrazka - trochę szkoda, bo taka przygodowa tematyka aż się prosi o masę gadżetów:)
Ogólnie:
Pierwszy pokój Exitu zrobił na mnie bardzo pozytywne wrażenie. Dostajemy tutaj solidną rozgrywkę z fajnymi zagadkami i świetnym wnętrzem, co powinno zostać docenione przez większość grup. Być może na drodze do celu przydałoby się nieco więcej drogowskazów, bo czasami nie do końca było wiadomo co robić, ale można to potraktować jako dodatkowy pomysł na zwiększenie trudności. Ostatecznie uzyskujemy godny polecenia pokój dla bardziej doświadczonych ekip:)
Kürzlich besuchte Räume:
Allgemeine Note: 10/10
Game Master: 10/10
Klima: 10/10
Schwierigkeitsgrad: Schwer
Seite 6
Weiter anzeigen