Beezqp

Wizyta na poddaszu u Sanitariusza zdecydowanie zapadnie nam w pamięć. Początkowo wprawdzie potraktowani jesteśmy dość nieprzyjaźnie (ciasno, duszno, fragmenty ludzkiego ciała) ale jak już rozprostujemy kości i przewietrzymy mózgi to oczy same wychodzą z orbit.
Sanitariusz przenosi nas w klasyczne dla świata ER okoliczności, ale robi to z gracją - zagadki są ciekawe, przyjemnie podane a i znajdzie się kilka rozwiązań oryginalnych, z jakimi nie ma się często do czynienia a które ekipa tworząca pokój wykorzystała doskonale . Na pierwszy rzut oka wystrój wygląda na dość prosty i surowy, przypomniał nam stare escape roomy z lat 2016-2017, ale wbrew pozorom zabawa okazuje się dość zaawansowana technologicznie i w wielu miejscach paszcza się otwiera z satysfakcji. Nie każdemu mogą przypaść do gustu wszechobecne gumowe flaki, ale my mamy szczególne miejsce w sercu na takie elementy - no i jednak mimo wszystko lepsze to niż prawdziwe flaki. Ogólnie bawiliśmy się bardzo dobrze :)
System podpowiedzi, mimo że bardzo wygodny i 'spersonalizowany' to trochę oderwany od klimatu pokoju. Za to dużym plusem jest to, że kiedy potrzeba to dostajemy wskazówkę a nie gotowe rozwiązanie.
Obsługa bardzo sympatyczna, można liczyć na długą rozmowę zarówno na temat pokoju jak i całej tematyki ER. Polecam!

Nasza grupa zwiedziła już niejeden grobowiec i niejedną świątynię, więc tematyka dobrze nam znana. Pokój 'Odkrywcy' to przyjemna, estetycznie nienaganna ale i niewyróżniająca się niczym szczególnym odsłona tego tematu.
Wystrój robi wrażenie - elementy otoczenia i mechanizmy zostały wykonane starannie i estetycznie - jest pięknie, i aż chciałoby się tego więcej - niestety, powierzchnia rozgrywki jest dość niewielka i widać ewidentnie, że kreatywność twórców została mocno ograniczona przez dostępną przestrzeń.
Zadań i zagadek jest jednak sporo - wszystkiego mamy tu po trochu i każdy znajdzie coś dla siebie, ale przez tę różnorodność znalazło się i trochę zadań i skrytek, które nie do końca przypadły nam do gustu i trochę wybiły naszą grupę z rytmu. Myślę, że to fajny pokój dla początkujących, który pokaże przekrój przez to, czego można spodziewać się w escape roomach, w miłych dla oka okolicznościach.
System podpowiedzi, mimo że bardzo wygodny i 'spersonalizowany' to trochę oderwany od klimatu pokoju. Za to dużym plusem jest to, że kiedy potrzeba to dostajemy wskazówkę a nie gotowe rozwiązanie. W większości przypadków, gdy podpowiedź nadchodziła, były to sytuacje gdzie "sami byśmy na to nie wpadli".
Obsługa bardzo sympatyczna, można liczyć na długą rozmowę zarówno na temat pokoju jak i całej tematyki ER.

U dziadka w szopie zdecydowanie nudzić się nie można. Żelastwo, narzędzia, dechy a czasem nawet i szczury (?) skutecznie umilają zabawę.
Wystrój jest niezwykle autentyczny a zadania z jakimi przyjdzie nam się zmierzyć w dużej części zmuszą nas do interakcji z nim - i te właśnie momenty spodobały się nam najbardziej. Nie brakuje tu też zadań bardziej klasycznych i łamigłówek - tu z kolei czeka nas mieszanka starych i dobrze znanych rozwiązań jak i paru niuansów. Pokój jest ogólnie dość trudny a parę rzeczy nieco niedopodpowiedzianych, myślę, że jest tu nastawienie na bardziej doświadczone, liczniejsze i spostrzegawcze grupy. W razie problemów pomocą służy przesympatyczny, wręcz rozczulający system podpowiedzi, który na pewno zapamiętamy na długo. Wydaje mi się jednak, że czasami podpowiedzi tak uzyskane szły za daleko i zbyt dokładnie wyjaśniały zagadkę - ze dwa-trzy razy brakowało trochę balansu między "niedopodpowiedzianą" zagadką w pokoju a bardzo oczywistą, wręcz łopatologiczną wskazówką z podpowiedzi.
Tytułowy 'sekret' zaskakuje a zakończenie fajnie domyka całą historię. Ogólnie pokój bardzo przyjemny i angażujący, ale trochę czuć, że powstał już dobre parę lat temu i w nieco 'innej epoce' - kiedyś musiał powodować opad szczęki - dziś do takiego efektu "wow" przydałoby się nieco odświeżenia. Nie zmienia to faktu, że jako doświadczona grupa bawiliśmy się przednio.
Obsługa przesympatyczna - z takimi ludźmi chcielibyśmy mieć do czynienia jak najczęściej :)

Domostwo to escape roomowa uczta. Wszystko, czego potrzeba do dobrej rozgrywki tu się znalazło.
Mistrz gry obsługiwał nas w sposób absolutnie mistrzowski - wprowadzenie, system podpowiedzi - absolutny top.
Jeśli idzie o klimat - przede wszystkim wyróżnia się fabuła i historia, jaką przyjdzie nam poznać w tym pokoju. Może i jest to koniec końców typowe "horror story" jakich opowiedziano wiele, ale twórcy poszli na całość a bohaterami historii stajemy się my sami a to podbija poziom immersji i zaangażowania w rozgrywkę. Myślę, że w tym momencie mogę też uspokoić osoby o słabszych nerwach (sami mamy w grupie takową) - tak, jest to horror, jest straszno ale nie ma tu elementów na siłę wpędzających gracza w panikę. Czuje się dreszcz na plecach, poczucie, że za drzwiami 'coś nie jest jak być powinno', ale nikt ataku serca dostać nie powinien, co najwyżej u kogoś coś szybciej zabije (?).
Zagadki zróżnicowane, pięknie wmontowane w wystrój i klimat. Przechodzenie kolejnych etapów to czysta przyjemność, chociaż na pewno dobrze tu przyjść z jakimś doświadczeniem na karku.
Na pewno jest to jeden z pokojów, dla których warto przyjechać do Poznania. Satysfakcja gwarantowana.

Ale to było dobre!
Pokój z rodzaju tych, których się nie zapomina. Narracja, prowadzenie gry i odkrywanie fabuły (aż po genialny finał) sprawiają wrażenie jakby nie było się w escape roomie a raczej faktycznie stało się bohaterem opowiadanej historii. Absolutne mistrzostwo świata. Lekkim 'mankamentem' jest to, że czas płynie bardzo szybko a obsługa (za co duży plus) pozwala się tym faktem rozkoszować - polecam brać poprawkę na to, ustalając sobie plan dnia po "Osobowości".
Wystrój, rekwizyty, atmosfera w pokoju to kolejny mocny punkt. Wprawdzie cała zabawa obraca się w raczej "bezpiecznych" tematach, nawet gdy czasami odjeżdża to pozostaje wiarygodna. Eksploracja tematu jest niesamowita - przedmioty znalezione w pokoju są zarówno klimatyczne i przerażające jak i takie "z jajem" ;) ;) ;) Zabawa przednia.
Całości dopełniają zagadki i zadania - jest ich mnóstwo, są zróżnicowane, w dużej części oryginalne i klimatyczne (choć znalazło się w tym gronie jedno, które nie do końca przypadło mi do gustu i nie wiem, skąd tam się wzięło).
Podsumowując - wydaje mi się, że na mapie Polski "Osobowość" to punkt obowiązkowy dla fanów Escape Roomów, warty wycieczki do Poznania nawet z drugiego końca kraju. Warto przed zabawą nastawić się na "coś trochę innego".

Pomimo, że odwiedziliśmy już dość sporo escape roomów - obsłudze tego pokoju udało się zrobić na nas wrażenie. Wejście w grę i dalsze jej prowadzenie to "next level" zaangażowania Mistrza Gry. Można by się pokusić o stwierdzenie, że dla każdej grupy ten pokój będzie w pewnym sensie unikatowy i to nie grupa ma się dostosować do zamierzeń Mistrza Gry - a on dostosowuje się do grupy. I, przynajmniej w naszym przypadku, zrobione to zostało po mistrzowsku. A wszystko to "na luzie", z nastawieniem na dobrą zabawę.
Zagadki i zadania zróżnicowane, w tym kilka świeżych pomysłów. Poziom trudności dobrze zbalansowany, brak frustrujących "pożeraczy czasu".
Wystrój w porządku, bardzo różnorodny. Trochę może po pewnym czasie nie do końca wiadomo czemu się jest tam gdzie się jest, ale nam to szczególnie nie przeszkadzało - przekrój przez wikingowe klimaty fajnie urozmaica rozgrywkę.
Bawiliśmy się przednio - a dzięki kilku aspektom zabawy na pewno pokój będziemy pamiętać.

Wyprawa do grobowca to nie lada przygoda - pokój jest dość wymagający w zasadzie od samego początku. Kilka elementów narracyjnych, prowadzących rozgrywkę nas pozytywnie zaskoczyło bo zarówno dobrze wpisały się w temat pokoju jak i zostały dobrze i zgrabnie zaimplementowane. W środku spotkamy się z ogromną różnorodnością zadań i łamigłówek - w zasadzie był to taki miniprzekrój przez niemal wszystko, co Escape Roomy mają do zaoferowania. I choć brzmi dobrze - druga strona tego medalu jest taka, że znaleźliśmy tu też zadania szczerze przez nas znienawidzone :D Myślę, że przez tę różnorodność początkujące grupy mogą mieć trochę problemów. System podpowiedzi jest ciekawie skonstruowany, chociaż też i nie wszystko da się podpowiedzieć. Wystrój egipski jest tak namacalny, że po zabawie dosłownie trzeba było wytrzepać piasek z butów - dobra robota włożona w budowanie klimatu. Byliśmy już w kilku Escape Roomach w tej tematyce i rzeszowski Grobowiec staje na wysokości zadania. Dobra zabawa gwarantowana.

Na pokładzie Czarnej Perły na pewno nie można się nudzić. Zagadki i zadania z jakimi przyjdzie się mierzyć są zróżnicowane ale do końca utrzymane w pirackim klimacie - a wiele iście filmowych popisów będziemy mogli zrobić własnymi ręcoma (i nie tylko), co dodatkowo zwiększa frajdę. Wystrój i efekty na bardzo wysokim poziomie, na pewno ucieszą nawet wymagających fanów Escape Roomów. Obsługa bez zarzutu a system podpowiedzi bardzo zgrabnie wprowadzony do rozgrywki. Jedyny (minimalny, i raczej subiektywny) element do którego mogę się przyczepić to nawiązania do Piratów z Karaibów, które są wszechobecne w chyba każdym Escape Roomie w tematyce pirackiej - come on, piraci to nie tylko Jack Sparrow i "He's Pirate" na głośnikach! ;)

Czuć, że pokój ma już swoje lata. Nie znajdziemy tu żadnych nowatorskich rozwiązań, jakimi konkurują obecnie topowe pokoje w kraju. Zadania również bardzo klasyczne - i szczerze mówiąc, niezbyt wymagające, a część da się rozwiązać "na czuja", pomijając wskazówki. Szczerze to znajdując wyjście ok. 20 minut przed czasem, umyślnie zostaliśmy w środku dłużej tylko po to, żeby rozkminić "jak to się powinno właściwie rozwiązać" i "do czego w zasadzie służą te nieużyte elementy". Klimatyczny jedynie początek zabawy - choć też głównie temu, że z rozrzewnieniem przypomniał czasy 2015-2016 roku i nasze pierwsze, nieistniejące już w dużej większości escape roomy. Wyposażenie pokoju i rekwizyty też już niejedną ręką były trącone - poziom wysłużenia przekraczał nawet akceptowalny dla uwiarygodnienia imersji i klimatu starego więzienia.
Odwiedziliśmy w 'godzinach szczytu' (sobotnie popołudnie) i obsługa pozostawiała wiele do życzenia. Do pokoju zaproszono nas z ponad 10-minutowym opóźnieniem, wprowadzenie było takie sobie i raczej odbębnione, po niespodziewanym przez nas wyjściu z pokoju (pomimo nierozwiązania wszystkich zagadek) nikt się nawet nie zainteresował tym, że skończyliśmy (więc wróciliśmy próbując rozwiązać pokój jak należy). Dopiero ostentacyjne podejście pod recepcję sprawiło, że pojawił się jakiś niewidziany wcześniej miły pan z obsługi i nas adekwatnie oprowadził po pokoju i wyjaśnił nieścisłości. Za mało, żeby mieć pozytywne odczucia z poziomu obsługi. Zwłaszcza że po wszystkim recepcja była znów bardziej zajęta rozmowami między sobą niż przyjęciem od nas płatności.
Ogólnie raczej niedosyt. Na krakowskim bezrybiu dobra i taka ryba, ale myślę, że mając taką lokalizację i takie możliwości to można przestrzeń było wykorzystać dużo lepiej.

Krakowska scena escape roomów niestety wciąż się podnieść nie może a nowości jak na lekarstwo; stąd przerwy między odwiedzinami w escape roomach coraz dłuższe. Dlatego z radością powitaliśmy informację o nowym i obiecującym lokalnym pokoju.

Szepty Lasu to bardzo fajna propozycja dla osób z małym doświadczeniem lub (tak jak my) powracających do tematu po dłuższej przerwie. Klimat jest całkiem fajny a zagadki ładnie z nim współgrają. Zagadek trochę jest ale ich rozwiązanie nie męczy. Nie ma tu może żadnego efektu WOW czy mechanizmów które zaskoczyłyby starych wyjadaczy albo zapadły na długo w pamięci ale to co jest gra całkiem fajnie. Taka raczej klasyka ale w dobrym stylu i z nutką nowoczesności. Specjalnie z drugiego końca Polski do tego pokoju bym nie przyjeżdżał, ale jako rozgrzewka i wprawienie w dobry nastrój sprawdzi się znakomicie. :)