Muzeum Tortur

Po wyjściu z "Czarnej dziury" zdecydowaliśmy się zamknąć listę rzeszowskich ER (na dzień 25.06.21) i skierowaliśmy się do "Muzeum Tortur".
Wystrój przypomina salę tortur, ale jednak klimatu nie poczuliśmy. Zagadki są liniowe, dlatego większe grupy będą się nudzić. Dodatkowo, elementy zagadek są wysłużone, jedna się zacięła i musiał wkraczać Mistrz Gry. W jednym miejscu jest narysowany kluczyk, który w ogóle nie bierze udziału w grze. Na pytanie po co jest, odpowiedź "a dla zmyłki"... Pokój do renowacji, a najlepiej to zrobić tam coś nowego, bo gdybym przyszedł pierwszy raz do ER do takiego pokoju, to już drugi raz bym nie poszedł.

Do Muzeum Tortur wybrałam się wraz z moją siostrą, która była po raz pierwszy w Escape. Jak na pierwszy raz, pokój dość trudny ale bardzo fajny. Zagadki logiczne, ale z niektórymi miałyśmy problem. Pani, która nas prowadziła bardzo miła i super tłumaczy. Po opuszczeniu pokoju zdecydowałyśmy, że nie chcemy jeszcze kończyć naszej gry, więc spróbowałyśmy swoich sił w kolejnym pokoju co było strzałem w dziesiątkę. Bardzo polecamy i na pewno wrócimy przy okazji pobytu w Rzeszowie :)

Do muzeów raczej zbyt często nie chodzimy, ale muszę przyznać, że muzeum tortur nas zaintrygowało. Zafascynowani średniowiecznymi maszynami nawet nie zwróciliśmy uwagi na szybko upływający czas. Nagle... zgasło światło. Jedno z nas zginęło i znalazło się w miejscu, w którym nikt nie chciałby się znaleźć... Niesamowite krzyki, a chwilę później... głucha cisza. Czyżby muzeum poza godzinami otwarcia nie było już tylko muzeum? Zrozumieliśmy, że żarty się skończyły. Albo będziemy współpracować i wyjdziemy stąd razem, albo wszyscy zostaniemy tu na zawsze...

Dobra, koniec ściemniania ;) W rzeczywistości nie było wcale strasznie. I tej atmosfery niepewności i strachu zdecydowanie mi zabrakło. Było kilka elementów i rekwizytów nawiązujących do torturowania, ale na tym klimat się właściwie kończył. Również rozmowy zza ściany nie pomagały wczuć się w sytuację i miejsce, w którym się znaleźliśmy.

Pokój liniowy, więc polecam 2-3 osobom. Zagadki łatwe i logiczne. Do jednego elementu można się trochę przyczepić, bo znak klucza zazwyczaj odbierany jest jako zagadka, a nie scenografia, więc można powiedzieć, że trochę wprowadza w błąd.

Dla rozpoczynających swoją przygodę i tych, którzy jeszcze nie odwiedzili zbyt wielu ER, pokój jest ok, w bardziej doświadczonych uciekinierach pozostawia znaczny niedosyt.
Myślę, że moje wrażenia najlepiej opisuje szóstka ("ten pokój był w porządku - to był miło spędzony czas, ale oczekiwaliśmy czegoś więcej") i taką też ocenę ogólną zostawiam.

Na koniec jeszcze kilka słów o największym plusie tego pokoju, czyli obsłudze. Wojtek (o ile dobrze zapamiętałam imię), to sympatyczny, przyjazny i chętny do rozmów Mistrz Gry.

Będąc przy ostatniej opinii pokojów od firmy WydostanSie chciałabym również jeszcze raz bardzo podziękować Właścicielowi za dostosowanie do nas godzin rozgrywek, dzięki czemu mogliśmy jednego dnia odwiedzić wszystkie pokoje na Podkarpaciu.

Mierne wprowadzenie w samą fabułę gry. Wystrój mógłby być bardziej dopracowany.
Zagadki liniowe. Wchodząc do pokoju oczekiwałam jednak czegoś więcej niż same kłódki- za co wielki minus.

Ogromny plus za obsługę- bardzo przyjemna pani, która nie dopytuje przy której zagadce jesteśmy (co zdarzało się w innych ER, mimo że byliśmy w tym czasie jedyną grupą) i ma wszystko na oku na bieżąco + super wprowadziła nas w klimat.
Sam pokój miał więcej zagadek niż można się było spodziewać na pierwszy rzut oka, jednak elementy układanki jednego z zadań były dość zniszczone co sztucznie utrudniało grę w mało przyjemny sposób. Rozwikłanie ostatniej zagadki bez pomocy obsługi graniczy z cudem - jest bardzo nieintuicyjna i trudno wydedukować odpowiednie rozwiązanie.

Ostatecznie z pokoju wyszliśmy zadowoleni: ilość zagadek była w sam raz, a jedna z nich zaskoczyła mnie szczególnie pozytywnie :) Rodzice, którzy w ER byli pierwszy raz mówią, że chętnie wybrali by się ponownie, więc spokojnie może to być pokój 'na pierwszy raz'.