Zbrodnia na płótnie

Niektóre elementy były zbyt przewidywalne, wprowadzenie mogłoby być lepsze. Na plus na pewno scenografia i pomysł

Przyszliśmy do tego pokoju zachęceni wcześniejszą wizytą w Domu Mordercy. Byliśmy jednak przekonani, że mimo wszystko Zbrodnia na płótnie nie dorówna poziomem poprzedniej pozycji. Z przyjemnością przekonaliśmy się, że byliśmy w błędzie. Pokój przerósł nasze oczekiwania i zachwycił nas niesamowitym klimatem. W pierwszej chwili przeraziliśmy się faktem, że duża część zagadek była związana z matematyką, ale nasze obawy były zupełnie niesłuszne. Podobało nam się, że zagadki nie były ułożone liniowo i każdy miał coś do roboty. Rozwiązywanie zadań przychodziło nam stosunkowo łatwo i płynnie, a przy okazji czerpaliśmy z tego dużą przyjemność. Czas zleciał nam bardzo szybko, a końcówka okazała się miłym zaskoczeniem do tego stopnia, że pozostawiła nas z lekkim niedosytem, który mamy nadzieję zapełnić następną wizytą :) Jedyną rzeczą, do której można byłoby się przyczepić to fakt, że zabrakło klimatycznego wprowadzenia, które miało miejsce przy Domu Mordercy. Pomimo to, byliśmy bardzo zadowoleni z obsługi, ponieważ zarówno Game Masterka, która nas wprowadziła, jak i ta, która poświęciła nam czas na przyjemną rozmowę po grze - były cudowne <3

Ciekawy pokoj lecz troche maly zagadki logiczne ciekawe. Polecam

yści mają do siebie to, że są niezwykle ekscentryczni. A już szczególnie malarze, żyją w swoim świecie, mają swoje muzy i generalnie ciężko ich zrozumieć. Sprawy się komplikują, gdy taki artysta znika, a wraz z nim ślad ginie po jego najbliższej. W takich sytuacjach wypada wziąć sprawy w swoje ręce i sprawdzić, co się działo w artystycznym świecie. W takim razie zaczynamy.

Pokój jest bardzo gustownie wykończony, z dbałością o prawie każdy szczegół. Klimat jest znakomicie zbudowany poprzez realistyczny wystrój i delikatną oprawę dźwiękową. Niewątpliwą zaletą pokoju jest również fabuła - bardzo spójna, łatwa do śledzenia i wciągająca, dzięki czemu to gracze bardzo chcą się dowiedzieć do czego doszło w pokoju i jaka tajemnica jest w nim skrywana.

Niestety, pomimo tych zalet, nie mogliśmy w pełni się nim rozkoszować ze względu na zagadki, które musieliśmy rozwiązać. Były one zdecydowanie ciekawe i stanowiły ważny element fabuły, jednakże należały one do grupy zagadek, na których rozwiązanie od razu się wpadnie albo nie wpadnie się wcale. Niestety, z większością z nich nie mogliśmy odnaleźć wspólnego języka, co skutkowało robieniem ich po omacku, a same rozwiązania nie przynosiły radości - zwyczajnie zabrakło nam tego "czegoś" w zagadkach, przez co uznaliśmy większość z nich za raczej intuicyjne niż logiczne.

Podobnie jak w przypadku innych pokojów Black Cat, grupom doświadczonym polecamy wybranie się w 3 osoby, a grupom początkującym w 4-5 osób. W przeciwnym wypadku może być trochę tłoczno ;).

Dziękujemy serdecznie Oli i Mariuszowi za wspólną grę i cieplutko pozdrawiamy Hope, najpiękniejszą i najsłodszą futrzastą opiekunkę pokoju.

Wchodząc tam usłyszeliśmy, że jest to najtrudniejszy pokój w BlackCat i rzeczywiście obsługa nie kłamała. Sam pokój przepiękny, a historia związana z nim iście filmowa. Można się poczuć jak w pracowni artysty. Cudowne obrazy na ścianach i oczy nie wiedzą na co się patrzeć. Szkoda, że jest to tak na prawdę tylko jeden pokój, w którym rozwiązujesz zadania. Zagadek jest dużo i można się podzielić tak, że jednocześnie każdy jest zajęty czymś innym. Na sam koniec zaskoczenie i dreszczyk emocji :) pokój zdecydowanie nie dla początkujących, ale warty obejrzenia.
Obsługa jak zwykle niesamowita. Genialnie potrafią wprowadzić człowieka w historię pomieszczenia.

Ciekawa historia, zupełnie nie spodziewaliśmy, że tak się to skończy. Fajne, sprytne zagadki. Dzięki Igor za czuwanie nad nami 😊 zareagowałeś w odpowiednim momencie i nie straciliśmy płynności gry 😊

Scenografia bardzo klimatyczna, jak to w Black Cat. Zagadki to bardziej minigry w tematyce pokoju, niż działania osadzone wewnątrz fabuły. Nie mniej ich mechanika bardzo pomysłowa, a co najważniejsze dla dużych grup, można rozwiązywać wiele elementów gry na raz. Mistrz Gry Robert również tutaj dał nam świetne wprowadzenie wciągając w interakcje, a nie tylko opowiadając wyuczony wstęp

Pokój Lux! Game Master Aleksandra też świetnie wprowadziła w sytuację. Zagadki naprawdę na różnym poziomie trudności niektóre są naprawdę nieoczywiste. Tylko ważna sprawa: NIE RUSZAĆ FRETKI

To świetna sprawa, mieć znajomych mieszkających w innych krajach. Podróżowanie staje się wtedy łatwiejsze, a i powodów do odbywania dalszych wypraw znajduje się więcej. My udaliśmy się do Paryża, do znajomych artystów - Markusa i Sary. Gdy dotarliśmy na miejsce nikogo nie było w domu, ale mieliśmy klucze. Gdy stan ten jednak utrzymywał się przez kolejne godziny, a telefon milczał, zaniepokojeni postanowiliśmy się nieco rozejrzeć.

Wystrój pokoju, jest bardzo estetyczny i choć samo wnętrze w żaden sposób nie jest nadzwyczajne to jednak bardzo dobrze imituje pracownię malarską. Scenariusz posiada także skromną, ale jednak rozwijaną przez grę historię. Całości towarzyszy przyjemny podkład muzyczny.

Zagadki zostały bardzo dobrze wpasowane w Klimt pokoju, nawiązując albo do tematyki albo do fabuły. Rozwiązuje się je całkiem przyjemnie i dość płynnie, choć nam zdarzyło się zaciąć w jednym miejscu. Poziom trudności oceniany na średni.

Obsługa spisała się bardzo dobrze, profesjonalnie i z uśmiechem podchodząc do wprowadzenia do gry. Po grze mogliśmy także chwilę porozmawiać na temat pokoju.

"Zbrodnia na płótnie" to ciekawy scenariusz, z ciekawym klimatem i historią. Choć w żadnym aspekcie nie jest nadzwyczajny to wszystkie jego elementy prezentują naprawdę solidny poziom. Warto odwiedzić Markusa i Sarę.

Pokój z bardzo przyjemną scenografią, zagadki ciekawe i różnorodne. Warto zagrać.